Leukemie: risicofactoren, symptomen, typen en behandeling

Wat is leukemie?

Leukemie is een kanker van de bloedcellen. Er zijn verschillende brede categorieën bloedcellen, waaronder rode bloedcellen (RBC's), witte bloedcellen (WBC's) en bloedplaatjes. Over het algemeen verwijst leukemie naar kankers van de leukocyten.

WBC's zijn een essentieel onderdeel van uw immuunsysteem. Ze beschermen je lichaam tegen bacteriën, virussen en schimmels, maar ook tegen abnormale cellen en andere vreemde stoffen. Bij leukemie werken de WBC's niet zoals normale WBC's. Ze kunnen ook te snel delen en uiteindelijk de normale cellen verdringen.

WBC's worden meestal geproduceerd in het beenmerg, maar bepaalde soorten WBC's worden ook gemaakt in de lymfeklieren, milt en thymusklier. Eenmaal gevormd, circuleren WBC's door je hele lichaam in je bloed en lymfe (vloeistof die door het lymfestelsel circuleert), geconcentreerd in de lymfeklieren en milt.

AdvertentieAdvertisement

Risicofactoren

Risicofactoren voor leukemie

De oorzaken van leukemie zijn niet bekend. Er zijn echter verschillende factoren geïdentificeerd die uw risico kunnen vergroten. Deze omvatten:

• een familiegeschiedenis van leukemie
• roken, waardoor uw risico op het ontwikkelen van acute myeloïde leukemie (AML)
• genetische aandoeningen zoals het syndroom van Down
• bloedaandoeningen, zoals myelodysplastisch syndroom, wordt verhoogd. soms genoemd "preleukemia"
• vorige behandeling voor kanker met chemotherapie of bestraling
• blootstelling aan hoge niveaus van straling
• blootstelling aan chemicaliën zoals benzeen

Types

De soorten leukemie

Het begin van leukemie kan acuut (plotseling begin) of chronisch (langzaam intreden) zijn. Bij acute leukemie vermenigvuldigen kankercellen zich snel. Bij chronische leukemie verloopt de ziekte langzaam en kunnen vroege symptomen zeer mild zijn.

Leukemie wordt ook ingedeeld naar het type cel. Leukemie met myeloïde cellen wordt myelogene leukemie genoemd. Myeloïde cellen zijn onrijpe bloedcellen die normaal gesproken granulocyten of monocyten zouden worden. Leukemie met lymfocyten wordt lymfocytische leukemie genoemd. Er zijn vier hoofdtypen van leukemie:

Acute myelogene leukemie (AML)

Acute myelogene leukemie (AML) kan voorkomen bij kinderen en volwassenen. Volgens de Surveillance, Epidemiology en End Results Program van het National Cancer Institute (NCI) worden jaarlijks ongeveer 21.000 nieuwe gevallen van AML gediagnosticeerd in de Verenigde Staten. Dit is de meest voorkomende vorm van leukemie. Het overlevingspercentage na vijf jaar voor AML is 26, 9 procent.

Acute lymfatische leukemie (ALL)

Acute lymfatische leukemie (ALL) komt vooral voor bij kinderen. De NCI schat dat jaarlijks ongeveer 6.000 nieuwe gevallen van ALL worden gediagnosticeerd. De overlevingskans van vijf jaar voor ALL is 68. 2 procent.

Chronische myelogene leukemie (CML)

Chronische myelogene leukemie (CML) treft vooral volwassenen.Ongeveer 9000 nieuwe gevallen van CML worden jaarlijks gediagnosticeerd, volgens de NCI. Het overlevingspercentage na vijf jaar voor CML is 66. 9 procent.

Chronische lymfatische leukemie (CLL)

Chronische lymfatische leukemie (CLL) heeft de meeste kans om mensen ouder dan 55 te treffen. Het wordt zeer zelden gezien bij kinderen. Volgens de NCI worden jaarlijks ongeveer 20.000 nieuwe gevallen van CLL gediagnosticeerd. De vijfjaarsoverleving voor CLL is 83. 2 procent.

Haarcelleukemie is een zeer zeldzaam subtype van CLL. De naam komt van het verschijnen van de kwaadaardige lymfocyten onder een microscoop.

AdvertisementAdvertisementAdvertisement

Symptomen

Wat zijn de symptomen van leukemie?

De symptomen van leukemie zijn onder meer: ​​

• overmatig zweten, vooral 's nachts ("nachtelijk zweten" genoemd)
• vermoeidheid en zwakte die niet verdwijnen met rust
• onbedoeld gewichtsverlies
• botpijn en tederheid
• pijnloze, gezwollen lymfeklieren (vooral in de nek en oksels)
• vergroting van de lever of milt
• rode vlekken op de huid, petechiën genaamd
• gemakkelijk bloeden en blauwe plekken veroorzaken
• koorts of koude rillingen
• frequente infecties

Leukemie kan ook symptomen veroorzaken in organen die zijn geïnfiltreerd of zijn aangetast door de kankercellen. Bijvoorbeeld, als de kanker zich uitbreidt naar het centrale zenuwstelsel, kan dit hoofdpijn, misselijkheid en braken, verwardheid, verlies van spiercontrole en toevallen veroorzaken.

Leukemie kan zich ook naar andere delen van uw lichaam verspreiden, waaronder:

• de longen
• gastro-intestinaal stelsel
• hart
• nieren
• testes

Diagnose

Diagnose van leukemie

Leukemie kan worden vermoed als u bepaalde risicofactoren of symptomen heeft. Uw arts zal beginnen met een volledige anamnese en lichamelijk onderzoek, maar leukemie kan niet volledig worden gediagnosticeerd door een lichamelijk onderzoek. In plaats daarvan zullen artsen bloedtests, biopsieën en beeldvormingstests gebruiken om een ​​diagnose te stellen.

Tests

Er zijn een aantal verschillende tests die kunnen worden gebruikt om leukemie te diagnosticeren. Een complete bloedtelling bepaalt het aantal RBC's, WBC's en bloedplaatjes in het bloed. Als je naar je bloed kijkt onder een microscoop, kun je ook bepalen of de cellen een abnormaal uiterlijk hebben.

Weefselbiopsies kunnen uit het beenmerg of de lymfeklieren worden genomen om bewijs van leukemie te vinden. Deze kleine monsters kunnen het type leukemie en de groeisnelheid identificeren. Biopsieën van andere organen zoals de lever en de milt kunnen aantonen of de kanker zich heeft verspreid.

Staging

Zodra de diagnose leukemie is gesteld, wordt deze geënsceneerd. Staging helpt uw ​​arts uw vooruitzichten te bepalen.

AML en ALL worden geënsceneerd op basis van hoe kankercellen er onder de microscoop en het type betrokken cel uitzien. ALL en CLL worden geënsceneerd op basis van de WBC-telling op het moment van diagnose. De aanwezigheid van onvolgroeide witte bloedcellen of myeloblasten in het bloed en het beenmerg wordt ook gebruikt om AML en CML op te zetten.

Evaluatie van de progressie

Een aantal andere tests kunnen worden gebruikt om de progressie van de ziekte te beoordelen:

• Flowcytometrie onderzoekt het DNA van de kankercellen en bepaalt hun groeisnelheid.
• Leverfunctietests laten zien of leukemiecellen de lever aantasten of binnendringen.
• Lumbale punctie wordt uitgevoerd door een dunne naald tussen de wervels van uw onderrug te plaatsen. Hierdoor kan uw arts ruggenmergvocht verzamelen en bepalen of de kanker zich heeft verspreid naar het centrale zenuwstelsel.
• Beeldvormingstests, zoals röntgenfoto's, echografie en CT-scans, helpen artsen op zoek te gaan naar eventuele schade aan andere organen die wordt veroorzaakt door de leukemie.

AdvertisementAdvertisement

Behandeling

Behandeling van leukemie

Leukemie wordt meestal behandeld door een hematoloog-oncoloog. Dit zijn artsen die gespecialiseerd zijn in bloedaandoeningen en kanker. De behandeling hangt af van het type en het stadium van de kanker. Sommige vormen van leukemie groeien langzaam en hebben geen onmiddellijke behandeling nodig. Behandeling voor leukemie omvat echter meestal een of meer van de volgende:

• Chemotherapie gebruikt medicijnen om leukemiecellen te doden. Afhankelijk van het type leukemie, kunt u een enkel medicijn of een combinatie van verschillende geneesmiddelen nemen.
• Stralingstherapie maakt gebruik van hoogenergetische straling om leukemiecellen te beschadigen en hun groei te remmen. Straling kan worden toegepast op een specifiek gebied of op uw hele lichaam.
• Stamceltransplantatie vervangt ziek beenmerg door gezond beenmerg, ofwel uw eigen (de zogenaamde autologe transplantatie) of door een donor (de zogenaamde allologe transplantatie). Deze procedure wordt ook wel een beenmergtransplantatie genoemd.
• Biologische of immuuntherapie maakt gebruik van behandelingen die uw immuunsysteem helpen om kankercellen te herkennen en aan te vallen.
• Gerichte therapie maakt gebruik van medicijnen die misbruik maken van kwetsbaarheden in kankercellen. Imatinib (Gleevec) is bijvoorbeeld een gericht medicijn dat vaak tegen CML wordt gebruikt.

Advertentie

Outlook

Langetermijnvooruitzichten

De langetermijnvooruitzichten voor mensen met leukemie zijn afhankelijk van het type kanker dat zij hebben en hun stadium bij de diagnose. Hoe eerder leukemie wordt gediagnosticeerd en hoe sneller het wordt behandeld, hoe groter de kans op herstel. Sommige factoren, zoals oudere leeftijd, geschiedenis van bloedstoornissen en chromosoommutaties, kunnen de vooruitzichten negatief beïnvloeden.

Volgens het NCI daalde het aantal sterfgevallen door leukemie tussen 2005 en 2014 gemiddeld met 1 procent per jaar. Van 2007 tot 2013, de vijfjaarsoverleving (of het percentage dat vijf jaar na het ontvangen van een diagnose overleefde) was 60. 6 procent.

Het is echter belangrijk op te merken dat dit cijfer mensen van alle leeftijden en met alle vormen van leukemie omvat. Het is geen voorspelling van het resultaat voor een persoon. Werk samen met uw medisch team om leukemie te behandelen. Onthoud dat de situatie van elke persoon anders is.