Leukemie versus lymfoom: oorsprong, typen en behandelingen

Overzicht

Sleutelpunten

1. Lymfeklierkanker en leukemie zijn kankers die het bloed beïnvloeden.
2. Acute leukemie is de meest voorkomende kanker bij kinderen. Volwassenen kunnen het ook ontwikkelen.
3. Beide kankers groeien traag. Dit betekent dat u een betere kans heeft om ze vroegtijdig te vangen en te behandelen, waardoor uw vooruitzichten verbeteren.

Kanker kan alle delen van het lichaam beïnvloeden, inclusief het bloed. Leukemie en lymfoom zijn soorten bloedkanker. Geschat wordt dat in 2016 in de Verenigde Staten ongeveer 60.000 mensen gediagnosticeerd zullen worden met leukemie en dat 80.000 mensen de diagnose lymfoom krijgen.

Hoewel de twee kankers bepaalde symptomen hebben, zijn er enkele verschillen in hun oorsprong, symptomen en behandelingen. Blijf lezen om meer te weten te komen over deze twee soorten bloedkanker.

AdvertisementAdvertisement

Symptomen

Symptomen van leukemie versus lymfoom

Leukemie is meestal een traag verlopende aandoening, dus u merkt de symptomen misschien niet meteen. Na verloop van tijd kunnen de effecten van het hebben van een teveel aan witte bloedcellen in combinatie met afnemende aantallen rode bloedcellen een tol op het lichaam eisen.

Leukemie kan zowel acuut als chronisch zijn. Bij acute leukemie verspreidt de kanker zich snel. Chronische leukemie komt vaker voor en wordt in het beginstadium langzamer. Er zijn vier hoofdtypen van leukemie, elk ingedeeld naar de groeisnelheid en de oorsprong van de kankercellen. Deze omvatten:

• acute myeloïde leukemie
• chronische myeloïde leukemie
• acute lymfatische leukemie
• chronische lymfatische leukemie

Lymfoom beïnvloedt met name de lymfeklieren. Het type lymfoom is gebaseerd op de oorsprong van de kankercellen. Sommige gevallen beginnen in het lymfestelsel, terwijl andere beginnen in de witte bloedcellen. Deze kankers worden ook niet-Hodgkin-lymfomen genoemd. Ze komen voor wanneer T- of B-cellen in witte bloedcellen abnormaal worden.

Lees meer: ​​symptomen van leukemie op foto's: huiduitslag en blauwe plekken »

Aan de andere kant is de ziekte van Hodgkin een kanker die ontstaat met een vergrote lymfeklier. Het verspreidt zich vervolgens naar andere lymfeklieren en uiteindelijk naar andere organen zoals de longen. De ziekte van Hodgkin komt niet zo vaak voor als non-Hodgkin-lymfoom.

Uw symptomen zullen afhangen van het feit of u leukemie, de ziekte van Hodgkin of non-Hodgkin-lymfoom heeft.

Symptomen van leukemie	Hodgkin-symptomen	Symptomen van non-Hodgkin-lymfomen
gemakkelijk kneuzingen	✓
pijn op de borst	✓
moeilijk ademen	✓
overmatig bloeden, inclusief frequente bloedneuzen of bloedend tandvlees	✓
overmatige vermoeidheid	✓	✓
koorts en nachtelijk zweten	✓	✓	✓
hoofdpijn <999 > ✓	verhoogde lichaamsinfecties
✓	jeukende huid
✓	✓	verlies van eetlust en gewichtsverlies
✓	✓	gezwollen lymfeklieren <999 > ✓
✓	gezwollen, pijnlijke buik	✓
Oorzaken	Oorzaken

Zowel leukemie als lymfoom komen voort uit problemen met uw witte bloedcellen.

Met leukemie produceert je beenmerg te veel witte bloedcellen die niet van nature afsterven zoals normale bloedcellen. In plaats daarvan blijven ze delen en nemen uiteindelijk gezonde rode bloedcellen over. Dit wordt problematisch omdat uw lichaam afhankelijk is van rode bloedcellen voor normaal zuurstof- en nutriëntentransport. Leukemie kan op dezelfde manier in de lymfeklieren beginnen.

AdvertisementAdvertisementAdvertisement

Risicofactoren

Risicofactoren

Leukemie is de meest voorkomende kanker bij kinderen. Ongeveer 2 700 kinderen worden elk jaar gediagnosticeerd in de Verenigde Staten. Acute leukemie is verantwoordelijk voor de meeste gevallen van leukemie bij kinderen.

Meer informatie: Algemene symptomen van leukemie bij kinderen »

Volwassenen kunnen ook leukemie ontwikkelen. Chronische lymfatische leukemie is het meest voorkomende type chronische leukemie bij volwassenen. Ze kunnen ook acute leukemie of chronische myeloïde leukemie ontwikkelen. Hoewel er factoren zijn die uw risico op het ontwikkelen van leukemie kunnen verhogen, ontwikkelen sommige mensen leukemie wanneer ze geen risicofactoren hebben, en andere mensen met bekende risicofactoren ontwikkelen deze kanker nooit. Risicofactoren kunnen zijn:

familiegeschiedenis van leukemie

blootstelling aan bepaalde chemicaliën

roken

• genetische aandoeningen
• eerdere chemotherapie of bestraling
• Hodgkinlymfoom komt het meest voor bij mensen in de leeftijd tussen 15 en 40 en 55 jaar en ouder. Non-Hodgkin-lymfoom kan op elke leeftijd voorkomen. Het komt het meest voor bij mensen van 60 jaar en ouder. Het komt ook zelden voor bij kinderen jonger dan drie. Bijkomende risicofactoren zijn onder meer: ​​
• Risicofactoren voor de ziekte van Hodgkin
• Risicofactoren voor non-Hodgkin-lymfoom

eerdere infectie met het Epstein-Barr-virus (EBV), het virus verantwoordelijk voor mononucleosis

blootstelling aan bepaalde chemicaliën < 999> familiegeschiedenis	eerdere chemotherapie of bestraling
verzwakt immuunsysteem	verzwakt immuunsysteem
chronische helicobacter pylori-infectie	Diagnose
Diagnose	De eerste stap in de diagnose van leukemie is een bloedonderzoek en een bloedceltest. Als de test aantoont dat de aantallen voor uw verschillende soorten bloedcellen abnormaal zijn, kan uw arts mogelijk leememie verwachten. Uw arts kan ook een beenmergbiopsie bestellen om de diagnose te bevestigen. De eerste resultaten zijn mogelijk al binnen 24 uur beschikbaar. Een gedetailleerd rapport, dat uw arts nuttige informatie kan geven voor uw behandelplan, kan enkele weken duren.
Een beenmergbiopsie kan een beetje ongemakkelijk zijn, maar het is een relatief snelle procedure. Het duurt meestal ongeveer 20 minuten en vereist geen ziekenhuisopname. Uw arts zal waarschijnlijk het monster van uw heupbot nemen. Ze zullen een lokaal anestheticum gebruiken om het gebied tijdens de procedure te verdoven. Na de biopsie hebt u mogelijk een korte tijd last van doffe pijn in uw heup.

Om lymfoom te diagnosticeren, moet uw arts een monster of een biopsie nemen van het aangetaste weefsel. Ze kunnen de procedure mogelijk uitvoeren met een plaatselijke verdoving. In sommige gevallen hebt u mogelijk algemene verdoving nodig, wat betekent dat u tijdens de procedure buiten bewustzijn bent. Als u lymfoom heeft, kan uw arts ook een beenmergbiopsie of bodyscan bestellen om het stadium van uw kanker te bepalen.

AdvertentieAdvertisement

Behandeling

Behandeling

Behandeling voor leukemie is gebaseerd op uw aandoening bij diagnose. Als de kanker langzaam in beweging is, kan uw arts een "waakzame wacht" -benadering gebruiken. Dit komt het meest voor bij chronische lymfatische leukemie die vaak geen symptomen veroorzaakt.

Als uw arts besluit door te gaan met de behandeling, zullen zij zich concentreren op behandelingen die voorkomen dat zich abnormale cellen vormen in het bloed en de lymfeklieren. Deze kunnen zijn:

chemotherapie

bestralingstherapie

stamceltransplantaties

gerichte therapie, of geneesmiddelen die verdere abnormale celgroei voorkomen

• net als leukemie, zijn de behandelingsopties voor lymfoom afhankelijk van de mate van diagnose van kanker. Voor de ziekte van Hodgkin zijn de kankercellen gemakkelijker te behandelen als ze zich nog in de lymfeklieren bevinden. De meest gebruikelijke behandelingen voor dit type lymfoom zijn chemotherapie en bestralingstherapie.
• Lees meer: ​​Lymfoom alternatieve behandelingen »
• Deze therapieën worden ook gebruikt voor de behandeling van niet-Hodgkin-aandoeningen. Uw arts kan ook andere behandelingen gebruiken die vergelijkbaar zijn met die voor leukemie. Ze kunnen bijvoorbeeld gerichte therapie gebruiken om direct te voorkomen dat witte bloedcellen abnormaal worden.
• Advertentie

Outlook

Outlook

Leukemie en lymfoom groeien langzamer dan andere vormen van kanker. Kanker is meestal gemakkelijker te behandelen als het in eerdere stadia wordt gevangen. De langzame groei van leukemie en lymfoom verhoogt de kans dat het eerder zal worden gevangen en behandeld, wat uw vooruitzichten kan verbeteren.

Volgens de Leukemie en Lymphoma Society was er tussen 2004 en 2010 een overall overlevingspercentage van vijf jaar bij ongeveer 60 procent van de mensen met leukemie, bijna 88 procent van de mensen met lymfoom.