Zenuwblok: nek, types en permanente

Wat is een zenuwblokkade?

Een zenuwblokkade of neurale blokkade is een methode voor het produceren van anesthesie - een verlies van gevoel dat wordt gebruikt om pijn te voorkomen of onder controle te houden. Zenuwblokken kunnen chirurgisch of niet-chirurgisch zijn.

Bij niet-chirurgische zenuwblokkades is een medicijn toegediend rond een specifieke zenuw of een bundel zenuwen. Het medicijn voorkomt dat de impulsen van de zenuwen het centrale zenuwstelsel (CNS) bereiken en je pijn doen. In plaats daarvan voelt dat deel van je lichaam verdoofd aan, of voel je een sensatie van "pinnen en naalden".

Bij chirurgische zenuwblokkades worden opzettelijk specifieke zenuwen gesneden of vernietigd om te voorkomen dat ze impulsen naar het centrale zenuwstelsel sturen.

Een zenuwblok kan variëren van 12 tot 36 uur, afhankelijk van het gebruikte type. Chirurgische zenuwblokkades kunnen permanent zijn.

Een zenuwblok kan worden gebruikt als enige vorm van pijnverlichting of in combinatie met een ander type anestheticum.

AdvertisementAdvertisement

Toepassingen

Wanneer wordt een zenuwblok gebruikt?

Zenuwblokken worden meestal gebruikt om pijn te voorkomen of onder controle te houden. Een zenuwblokkade is effectiever dan medicijnen die via een intraveneuze (IV) lijn worden gegeven. Uw arts wil misschien een zenuwblokkade gebruiken om de volgende soorten pijn te behandelen: pijn bij bevalling en bevalling

• vóór, tijdens en na een operatie, zoals een gewrichts- of knievervangende tumor
• gerelateerde pijn
• artritis pijn
• lage rugpijn of ischias
• migraine
• chronisch regionaal pijnsyndroom
• nekpijn veroorzaakt door hernia's
• fantoompijn na een amputatie
• aanhoudende pijn van een gordelroos infectie
• pijn van spasmen in de bloedvaten
• overmatig zweten (hyperhidrose)
• Raynaud's syndroom

Andere toepassingen voor zenuwblokkades

Een zenuwblok kan ook worden gebruikt als een diagnostisch hulpmiddel om uit te zoeken waar uw pijn vandaan komt. Door te zien hoe een zenuwblokkade uw pijn beïnvloedt, kan uw arts mogelijk de oorzaak van deze pijn bepalen en hoe deze te behandelen.

Voorbereiding

Voorbereiden op een zenuwblokkade

Er zijn geen speciale voorbereidingen nodig voor een zenuwblokkade. Je kunt van tevoren normaal eten en drinken. Neem geen ontstekingsremmende geneesmiddelen, zoals ibuprofen (Advil) of naproxen, binnen 24 uur na uw zenuwblokkingsprocedure. Als u bloedverdunners zoals aspirine (Bufferin), heparine of warfarine (Coumadin) gebruikt, moet u uw arts hiervan op de hoogte brengen voordat u een zenuwblokkade plant.

Als u een zenuwblokkade heeft voor een operatie, kan uw arts u enkele specifieke instructies geven die u voorafgaand aan uw operatie moet volgen, vooral als er verschillende soorten anesthetica zullen worden gebruikt. Dit kan inhouden dat u 6 tot 12 uur voorafgaand aan uw operatie niets eet of drinkt. Zorg ervoor dat u deze instructies met uw arts bevestigt voorafgaand aan uw operatiedag.

Zorg dat er iemand beschikbaar is om u na de procedure mee naar huis te nemen. Mensen die een zenuwblokkade hadden, zouden zichzelf niet naar huis moeten drijven.

AdvertisementAdvertisementAdvertisement

Procedure

Zenuwblokkingsprocedure

Over het algemeen omvat de procedure voor een zenuwblokkade deze stappen:

De huid rond de injectieplaats wordt gereinigd.

1. Een lokaal anestheticum wordt gebruikt om het gebied van de injectieplaats te verdoven.
2. Eenmaal verdoofd, steekt uw arts een naald in het gebied met behulp van een echografie, fluoroscoop, CT-scan of simulator om de naald te geleiden en het medicijn naar het juiste gebied te verdelen.
3. Nadat de juiste plaatsing van de naald is bevestigd, injecteert de arts de anesthesiemedicatie.
4. U wordt verplaatst naar een herstelgebied en gecontroleerd op bijwerkingen.
5. Als het zenuwblok voor diagnostische doeleinden is toegediend, zal uw arts u vragen of het uw pijn duidelijk heeft verminderd.
6. De volledige procedure duurt waarschijnlijk minder dan 30 minuten.

Typen

Typen zenuwblokkades

Pijn afkomstig van verschillende delen van het lichaam vereist verschillende zenuwblokkades. Voorbeelden zijn:

Bovenste extremiteit (brachiale plexus) zenuwblokkades

interscalene (schouder, sleutelbeen of bovenarm)

• supraclaviculaire (bovenarm)
• infraclaviculaire (elleboog en onder)
• gezichtszenuwblokken

trigeminus (gezicht)

• oogheelkundig (oogleden en hoofdhuid) ^{supraorbital (voorhoofd)}
• maxilla (bovenkaak)
• sphenopalatine (neus en gehemelte)
• hals- en rugzenuwblokken <999 > cervicale epidurale (nek)
• thoracale epidurale (bovenrug en ribben)

lumbale epidurale (onderrug en billen)

• borst- en buikzenuwblokken
• paravertebrale (borst en buik)
• intercostale (borst / rib) transversus abdominis vlak (onderbuik)

Onderste extremiteit zenuwblokken

• hypogastrische plexus (bekkengebied)
• lumbale plexus (voorkant van het been, inclusief de dij, knie en het saphena onder de knie)
• femorale (de gehele voorste dij, het grootste deel van het dijbeen en het kniegewricht, en een deel van het heupgewricht, maar

niet

• de achterkant van de knie - vaak gebruikt voor een knieverspreider lacement-chirurgie) sciatische zenuw (achterkant van het been, onderbeen, enkel en voet), met inbegrip van knieholte-zenuwblokken (onder de knie)
• Een zenuwblok kan ook worden geclassificeerd aan de hand van de manier waarop de injectie wordt toegediend of door of het niet-chirurgisch of chirurgisch is:
• Niet-chirurgische zenuwblokkade Epiduraal: medicatie wordt buiten het ruggenmerg geïnjecteerd om de buik en onderste ledematen te verdoven. Een ruggenprik is waarschijnlijk het meest herkende type zenuwblok en wordt vaak gebruikt tijdens de bevalling. Spinale anesthesie: de anesthesiemedicatie wordt geïnjecteerd in de vloeistof rond het ruggenmerg.
• Perifeer: medicatie wordt geïnjecteerd rond een doelwitzenuw die pijn veroorzaakt.

Chirurgische zenuwblokkades

Sympathische blokkade: blokkeert pijn van het sympathische zenuwstelsel in een specifiek gebied. Dit kan worden gebruikt om overmatig zweten in specifieke delen van het lichaam te behandelen.

• Neurectomie: een beschadigde perifere zenuw wordt operatief vernietigd; dit wordt alleen gebruikt in zeldzame gevallen van chronische pijn, waar geen andere behandelingen succesvol zijn geweest, zoals chronisch regionaal pijnsyndroom.
• Rhizotomie: de wortel van de zenuwen die zich uitstrekken van de wervelkolom worden operatief vernietigd. Dit kan worden gebruikt voor neuromusculaire aandoeningen zoals spastische diplegie of spastische cerebrale parese.
• AdvertentieAdvertisement

Tijd die het duurt

• Hoe lang duurt een zenuwblokkering?
• Een zenuwblok duurt meestal tussen 8 en 36 uur, afhankelijk van het type zenuwblok. De gevoelens en beweging in dat deel van het lichaam zullen geleidelijk terugkeren.
• In sommige gevallen kan uw arts een zenuwkatheter gebruiken om voortdurend verdovende medicatie aan de zenuw te geven in de loop van twee tot drie dagen na een operatie. Een buisje wordt onder de huid dichtbij de zenuw geplaatst. Dit is verbonden met een infusiepomp, die de verdoving gedurende een bepaalde periode continu toedient.

Advertentie

Permanent zenuwblok

Kan een zenuwblok permanent zijn?

De meeste zenuwblokkades kunnen als permanent worden beschouwd. Maar ze zijn vaak gereserveerd voor zeldzame gevallen van chronische pijn wanneer geen andere behandelingen succesvol zijn geweest, zoals kankerpijn of chronisch regionaal pijnsyndroom.

In een permanent zenuwblok wordt de zenuw zelf volledig vernietigd door te overwegen de zenuwen te snijden, te verwijderen of te beschadigen met kleine elektrische stromen, alcohol, fenol of cryogeen bevriezen.

Echter, niet alle permanente zenuwvernietigingsprocedures worden uiteindelijk permanent. Ze kunnen uiteindelijk maar een paar maanden duren, omdat de zenuw opnieuw kan groeien of zichzelf kan herstellen. Wanneer de zenuw teruggroeit, kan de pijn terugkeren, maar het is ook mogelijk dat dit niet gebeurt.

AdvertentieAdvertisement

Bijwerkingen

Bijwerkingen en risico's van een zenuwblokkade

Zenuwblokken zijn erg veilig, maar zoals bij elke medische procedure, heeft een zenuwblok een aantal risico's. Over het algemeen dragen zenuwblokkades minder bijwerkingen dan de meeste andere soorten pijnstillers.

Risico's en bijwerkingen van een zenuwblokkade zijn onder meer: ​​

infectie

blauwe plekken

bloeding

gevoeligheid op de injectieplaats

blokkering van de verkeerde zenuw

• Horner-syndroom, dat een hangend ooglid veroorzaakt en afneemt pupilgrootte wanneer de zenuw tussen de hersenen en het oog wordt beïnvloed (verdwijnt meestal vanzelf)
• schade aan zenuwen (uiterst zeldzaam en meestal tijdelijk)
• overdosis (zeldzaam)
• Het gebied dat is geblokkeerd kan gevoelloos of zwak blijven gedurende maximaal 24 uur. Gedurende deze tijd zult u waarschijnlijk niet weten of iets pijnlijk is. U moet opletten dat u geen hete of erg koude dingen op het gebied plaatst of de bloedcirculatie naar het getroffen gebied botst, verwondt of afsnijdt.
• U moet uw arts raadplegen als de gevoelloosheid of zwakte na 24 uur niet verdwijnt.
• Afhalen
• Afhaalmaaltijden
• Er zijn veel verschillende opties voor pijnverlichting. Hoewel uw arts de ene optie vaak sterk zal adviseren ten opzichte van de andere, heeft u in sommige gevallen de keuze tussen verschillende soorten anesthetica, waaronder een zenuwblokkade.Praat met uw arts om meer te weten te komen over de voor- en nadelen van elke optie voor pijnbehandeling. Uw arts en anesthesist werken samen met u om te bepalen of een zenuwblok de beste anesthesie-omstandigheden biedt met de minste bijwerkingen voor uw specifieke situatie.

Als een zenuwblokkering wordt uitgevoerd als een diagnostisch hulpmiddel, zal uw arts waarschijnlijk behandeling of aanvullende tests aanbevelen op basis van hoe uw pijn op het blok reageerde.