Huis Uw arts Slaapstoornissen bij ouderen

Slaapstoornissen bij ouderen

Inhoudsopgave:

Anonim

Waarom hebben ouderen meer slaap nodig?

Hoogtepunten

  1. Oudere volwassenen hebben dezelfde zeven tot negen uur slaap nodig als tieners.
  2. Bestaande gezondheidsomstandigheden en medische behandelingen zijn enkele onderliggende oorzaken van slaapstoornissen.
  3. Veranderingen in de levensstijl zoals goede slaapgewoonten moeten de eerstelijnsbehandeling zijn.

Slaapstoornissen komen vrij vaak voor bij oudere volwassenen. Naarmate je ouder wordt, veranderen de slaappatronen en gewoontes. Het resultaat is dat u:

  • moeite hebben met in slaap vallen
  • minder uren slapen
  • vaak wakker worden in de nacht of 's morgens vroeg
  • minder goede nachtrust krijgen

Dit kan leiden tot gezondheidsproblemen zoals verhoogd risico voor vallen en overdag vermoeidheid.

Veel ouderen melden problemen met het onderhouden van een goede nachtrust, niet zozeer in slaap vallen. De meeste studies concluderen dat gedragstherapieën de voorkeur hebben boven medicijnen, die ongewenste bijwerkingen zoals misselijkheid kunnen hebben.

Praat met uw arts als u of iemand die u kent moeite heeft met slapen. Mogelijk ziet u voordelen van wijzigingen in levensstijl of medicatie, afhankelijk van de oorzaak.

AdvertisementAdvertisement

Oorzaken

Wat veroorzaakt slaapstoornissen bij oudere volwassenen?

Primaire slaapstoornissen

Een primaire slaapstoornis betekent dat er geen andere medische of psychiatrische oorzaak is.

Primaire slaapstoornissen kunnen zijn:

  • slapeloosheid, moeite met in slaap vallen, in slaap blijven, of rusteloze slaap slaapapneu, of korte onderbrekingen tijdens de slaap
  • rustelozebenensyndroom (RLS), of de overweldigende behoefte om uw benen te bewegen tijdens de slaap
  • periodieke ledemaat bewegingsstoornis, of onvrijwillige beweging van de ledematen tijdens de slaap
  • slaapstoornissen van het circadiane ritme of een verstoorde slaap-waak cyclus
  • REM gedrag stoornis, of het levendige handelen uit dromen tijdens de slaap
  • Slapeloosheid is zowel een symptoom als een stoornis. Aandoeningen zoals depressie, angst en dementie kunnen het risico op slaapstoornissen, met name slapeloosheid, verhogen, blijkt uit een onderzoek bij Nurse Practitioner.

Medische condities

Een onderzoek naar slaapproblemen bij oudere Singaporese vrouwen meldde dat degenen die problemen hadden met slapen, meer kans hadden op bestaande aandoeningen en minder lichamelijk actief waren.

Deze aandoeningen zijn onder meer: ​​

Ziekte van Parkinson

  • Ziekte van Alzheimer
  • chronische pijn zoals artritis pijn
  • cardiovasculaire ziekte
  • neurologische aandoeningen
  • gastro-intestinale aandoeningen
  • long- of luchtwegaandoeningen
  • slechte beheersing van de blaas
  • Medicijnen

Veel oudere volwassenen gebruiken medicijnen die de slaap kunnen verstoren. Deze omvatten:

diuretica voor hoge bloeddruk of glaucoom

  • anticholinergica voor mensen met chronische obstructieve longziekte (COPD)
  • antihypertensiva voor hoge bloeddruk
  • corticosteroïden (prednison) voor reumatoïde artritis
  • antidepressiva

    blokkers (Zantac, Tagamet) voor gastro-oesofageale refluxziekte (GERD) of maagzweren

  • levodopa voor de ziekte van Parkinson
  • adrenerge geneesmiddelen voor levensbedreigende aandoeningen zoals astma-aanvallen of hartstilstand
  • Vaak voorkomende substanties <999 > Cafeïne, alcohol en roken kunnen ook bijdragen aan slaapproblemen.
  • Advertentie

Diagnose

Hoe worden slaapstoornissen gediagnosticeerd?

Om een ​​diagnose te stellen, zal uw arts vragen stellen over uw symptomen en een lichamelijk onderzoek uitvoeren. Dit is om te zoeken naar eventuele onderliggende omstandigheden. Uw arts kan u ook vragen om een ​​slaapdagboek in te vullen gedurende één of twee weken om meer te weten te komen over uw slaappatroon.

Als uw arts een primaire slaapstoornis vermoedt, sturen zij u een polysomnogram of slaaponderzoek.

Slaaponderzoek

Een slaaponderzoek wordt meestal 's nachts uitgevoerd in een slaaplaboratorium. Je zou moeten kunnen slapen zoals je thuis zou doen. Een technicus plaatst sensoren op u om uw lichaam te volgen:

lichaamsbeweging

ademhaling

snurken of andere geluiden

  • hartslag
  • hersenactiviteit
  • Mogelijk heeft u ook een vingerapparaat om de zuurstof in je bloed.
  • De technicus bekijkt u door een videocamera in de kamer. Je kunt met ze praten als je hulp nodig hebt. Tijdens uw slaap registreren de apparaten uw informatie continu in een grafiek. Uw arts zal dit gebruiken om een ​​diagnose te stellen als u een slaapstoornis heeft.
  • AdvertentieAdvertisement

Slaaptherapie

Hoe therapie slaapstoornissen helpt

Voor oudere volwassenen wordt aangeraden eerst niet-medicamenteuze behandelingen zoals gedragstherapie te gebruiken. Dit komt omdat oudere volwassenen al meerdere medicijnen gebruiken.

Therapie kan zes weken of langer duren en omvat slaapvoorlichting, stimuluscontrole en tijd in bedbeperkingen.

Een gerandomiseerde gecontroleerde studie toonde aan dat cognitieve gedragstherapie (CBT) de slaapkwaliteit voor mensen met slapeloosheid grotendeels verbeterde. De studie suggereert dat CBT effectiever is omdat het helpt de slaapkwaliteit te verbeteren in plaats van de overgang naar slapen.

Je kunt goede slaapgewoonten ontwikkelen door:

elke dag op hetzelfde tijdstip naar bed gaan en wakker te worden

het bed alleen gebruiken voor slaap en seks, en niet voor andere activiteiten zoals werk

voor stille activiteiten, zoals lezen, voor het slapengaan

  • het vermijden van felle lichten voor het slapengaan
  • een rustgevende en comfortabele slaapkameromgeving houden
  • dutjes vermijden
  • Als u moeite heeft om binnen 20 minuten in slaap te vallen, wilt u misschien proberen op te staan ​​en te doen iets voordat hij weer naar bed gaat. Het dwingen van de slaap kan het moeilijker maken om in slaap te vallen.
  • Een studie over het beheersen van slaapstoornissen bij oudere volwassenen suggereert ook:
  • beperkende vloeistof voor het slapengaan

cafeïne en alcohol vermijden

drie tot vier uur voor het slapengaan eten

  • regelmatig, maar niet vlak voor het slapengaan
  • een warm bad nemen om te ontspannen
  • Als deze veranderingen niet voldoende zijn, kan uw arts medicijnen aanbevelen. Lees verder om meer te leren over slaappillen en andere medische behandelingen.
  • Advertentie
  • Andere behandelingen

Welke medicijnen helpen bij slaapstoornissen?

Als u onderliggende ziekten heeft die uw slaap verstoren, kan uw arts medicijnen voorschrijven. Medicatie zou goede slaapgewoonten niet moeten vervangen.

Melatonine

Melatonine, een synthetisch hormoon, helpt om de slaap sneller op te wekken en herstelt uw slaap-waakcyclus.De Mayo Clinic raadt 0. 1 tot 5 milligram aan, twee uur voor het slapengaan gedurende enkele maanden als je slapeloosheid hebt. Maar melatonine verbetert de slaapkwaliteit niet.

Slaapmiddelen en bijwerkingen

Slaapmiddelen kunnen de symptomen van uw slaapstoornis verlichten, vooral als aanvulling op goede slaapgewoonten. Uw arts kan u misschien aanraden welke medicijnen voor u het beste werken en hoe lang u ze moet gebruiken, afhankelijk van de oorzaak van uw slapeloosheid.

Het wordt aanbevolen om alleen slaappillen te nemen op korte termijn. Dit betekent minder dan twee tot drie weken voor benzodiazepine geneesmiddelen zoals Triazolam en slechts zes tot acht weken voor nonbenzodiazepine drugs (Z-drugs) zoals zolpidem of Ambien.

Slaapmiddelen:

zijn goed voor kortdurend gebruik om de slaapcyclus te resetten

zijn nuttig voor een goede nachtrust

kunnen minimale ontwenningsverschijnselen hebben met de juiste zorg
  • Slaapmiddelen:
  • kan het risico op vallen vergroten
  • kan slaapgerelateerde activiteiten zoals slaapstoornissen veroorzaken
afhankelijkheid kan optreden bij langdurig gebruik
  • Langdurig gebruik van slaappillen kan complicaties veroorzaken, vooral bij oudere volwassenen. Andere vaak voorkomende bijwerkingen van benzodiazepines en Z-drugs zijn:
  • hoofdpijn
  • duizeligheid

misselijkheid

  • vermoeidheid
  • slaperigheid
  • Vermijd het drinken van alcohol terwijl u slaappillen inneemt.
  • Andere medische behandelingen
  • Andere medische behandelingen zijn onder meer: ​​

apparaat met continue positieve luchtwegdruk (CPAP) voor de behandeling van slaapapneu

antidepressiva voor de behandeling van slapeloosheid

dopaminemiddelen voor het rustelozebenensyndroom en stoornis van de ledematen

  • ijzersubstitutietherapie voor rusteloze beensymptomen
  • Slaapremedies omvatten vrij verkrijgbare anti-histaminen (OTC) die slaperigheid veroorzaken. Maar de tolerantie voor antihistaminica kan binnen drie dagen toenemen.
  • Neem contact op met uw arts voordat u OTC-medicijnen gebruikt. Ze kunnen een negatieve invloed hebben op de medicijnen die u al gebruikt.
  • AdvertisementAdvertisement

Volgende stappen

Wat u nu kunt doen

Bij oudere volwassenen kunnen aanhoudende slaapstoornissen leiden tot grotere problemen zoals depressie en het risico van vallen. Als kwaliteit van de slaap het belangrijkste probleem is, kunnen gedragstherapieën gunstiger zijn. Dit betekent het ontwikkelen van goede slaapgewoonten door slaapvoorlichting, stimuluscontrole en tijd in bedbeperkingen. Wijzigingen kunnen tot zes weken of langer duren.

Als gedragstherapieën niet werken, kan uw arts medicijnen of andere behandelingen voorschrijven. Maar slaapmedicatie is geen oplossing voor de lange termijn. Je zult merken dat de beste manier om een ​​goede nachtrust te krijgen, controle te krijgen over je slaapgewoonten.