Diabetestechnologieleider start nieuw innovatieprogramma
Inhoudsopgave:
Al bijna drie decennia lang was dr. Howard Wolpert de man achter technologie en innovatie in het legendarische Joslin Diabetes Center in Boston.
Voor degenen die misschien niet zo hip zijn op zijn naam, bouwde Dr. Wolpert de insulinepomp en het technologieprogramma op Joslin vanaf de grond op in de jaren 90, en door de jaren heen heeft hij een belangrijke rol gespeeld in klinisch werk om doorlopende glucose te krijgen monitoren die door een verzekering worden gedekt, evenals het ontwikkelen van innovaties zoals HypoMap, een nieuw gegevensplatform voor het volgen van trends in hypoglykemie. In de afgelopen jaren stond hij aan het hoofd van het nieuwe Joslin Institute for Technology Translation (JITT) dat het verband legt tussen klinische oplossingen en medtech-bedrijven.
Een mogelijk nieuw hoofdstuk dat kan veranderen, begint nu, want Dr. Wolpert verlaat Joslin voor een nieuwe rol: VP of Medical Innovation in het nieuwe Lilly Cambridge Innovation Center. Het centrum, dat werd gelanceerd in mei 2015, zal zich toeleggen op levering van medicijnen en apparaatinnovaties, inclusief wat de Big Insulinemaker heeft in de werken aan slimme insulinepennen, evenals andere geavanceerde draadloze hulpmiddelen.
We hadden onlangs de kans om met Dr. Wolpert telefonisch te praten over zijn tijd bij Joslin en deze opwindende nieuwe stap, en dit is wat hij te zeggen heeft …
Een gesprek met Dr. Howard Wolpert
HW) Ik begon op Joslin als een kerel 29 jaar geleden, op 1 juli 1987. Om dat in perspectief te plaatsen, ik werd echt professioneel toen precies op het moment dat DCCT (de Diabetes Control and Complications Trial) aan de gang was en gepubliceerd in 1993. De hele verschuiving in diabetesmanagement en intensieve therapie gebeurde. Op hetzelfde moment erfde ik deze hele populatie jonge volwassenen die volwassen werden. De toekomst werd werkelijkheid en ze werden meer betrokken en ontvankelijk voor het intensiveren van hun glucoseregulatie.
Het was alsof we eigenlijk uit de duistere Middeleeuwen kwamen in diabetes. Glucose-meetstrips werden pas echt gedekt toen de DCCT-resultaten bekend werden. Toen begon je nieuwere insulines te zien in de jaren 80 en 90, en er was veel veranderd in diabetes.
Wat mij echt aan diabetes trok, was dat ik het leuk vond om patiënten meer als gelijken, als coach, te gebruiken - heel anders dan de rest van de medicijnen die erg prescriptief zijn.
Hoe omarmde u technologie in uw praktijk?
Het was echt een combinatie van al deze factoren die voor mij op hetzelfde moment bij elkaar kwamen - de DCCT, jonge volwassenen en mijn visie om coach te zijn voor patiënten.
Dus … mijn hele klinische praktijk concentreerde zich op technologie en gedragsverandering, wat een centraal onderdeel van dit alles is. De sleutel is hoe u mensen betrekt met hun gegevens en diabetes. Een onderdeel daarvan is in feite begrijpen wat de individuele barrières zijn, en patiënten realistische doelen geven om zelfvertrouwen te krijgen en zelfeffectiviteit rond hun diabetes te hebben.
Het was een tijdperk van dit alles omarmen in mijn praktijk, eerst met pomptherapie en daarna met CGM, en nu met alle telefoon-apps en slimme technologie die we zien. Ik heb geprobeerd al deze nieuwe technologieën te gebruiken in termen van het optimaliseren van controle, en ik heb het geluk gehad dat ik in een omgeving was waar er een infrastructuur was om programma's te ontwikkelen om deze tools te gebruiken.
Alles begon in de jaren 90. Kortom, er was een tijd na DCCT toen de verzekeringsdekking voor pompen begon te gebeuren. Een deel van de focus lag op het formaliseren van de training en opleiding van patiënten. Voor de fabrikanten heeft veel te maken met het indrukken van knoppen en instellingen, niet met hoe je er baat bij hebt om de technologie te gebruiken en hoe patiënten hun eigen fysiologie met deze technologie beginnen te begrijpen. Hetzelfde geldt voor CGM, een andere manier om mensen meer te betrekken bij hun eigen diabetes.
Dus ik heb dit programma opgezet toen we vroege pompen en geblindeerde CGM hadden. We hadden onderwijsprogramma's waarbij mensen elke dag binnenkwamen en hun apparaten downloadden, zodat we die ervaring konden gebruiken in combinatie met algemene diabetesgezondheidsmanagement om te leren hoe deze technologie werd gebruikt. En dat was de aanleiding voor de JDRF-rechtszaak die leidde tot het verkrijgen van CGM-verzekeringsdekking.
De volledige focus op de trainingsprogramma's is om ervoor te zorgen dat patiënten een kernfundament hebben van belangrijke diabeteskennis en inzichten rond voeding. Er is ook een risico op burn-out en er zijn veel belangrijke problemen waarmee mensen vertrouwd moeten zijn om de volledige voordelen van deze technologie te realiseren. We proberen ervoor te zorgen dat iedereen toegang heeft tot dat soort begeleiding.
We hebben echt een lange weg afgelegd in de afgelopen 30 jaar, toch?
Het is een fenomeen. Het vooruitzicht van mensen met diabetes is volledig getransformeerd. Toen ik begon, kwamen mensen binnen met het zien van honden, amputaties en alle soorten neuropathieën. Echt, als je vandaag naar de dingen kijkt, zie je dat niet vaak. Nu zeggen veel patiënten dat ze een betere gezondheid hebben dan hun niet-diabetische leeftijdsgenoten, omdat ze hun gezondheid zo veel meer in de gaten houden. Mensen sterven niet aan diabetes zoals toen, ze sterven aan met diabetes.
Hoe was het om met Hypokaart samen te werken met Glooko en het Joslin Tech Institute?
Het was een ervaring om met behulp van platforms zoals een smartphone diabetesbeheertools te ontwikkelen. Er is hier een veel bredere kans om deze hulpmiddelen voor mensen te ontwikkelen. De realiteit is dat mensen de hele tijd op hun telefoon wonen.De mogelijkheid om hen de technische hulpmiddelen te geven die ze voor diabetes kunnen gebruiken, is enorm. Dus, HypoMap en de JITT leerden ervaringen voor mij. Ik heb geleerd dat deze technologie erg ingewikkeld is en nauwe interactie vereist met ingenieurs en relaties met patiënten, heen en weer. Ik heb ervan genoten, en dat is een van de redenen waarom ik me realiseerde dat ik in een bedrijf beter zou zijn om dit op een veel grotere schaal te doen. Ik heb geprobeerd om mijn inzichten over wat ik in de kliniek doe toe te passen op een digitale tool.
In zekere zin is dit de volgende logische stap. Mijn vrouw zei dat het de logische bestemming is voor mijn reis. Ik ben altijd al geïnteresseerd geweest in wat tech kan doen voor diabetestherapie. Wanneer je kijkt naar het potentieel van al deze apparaten die Bluetooth krijgen - pompen, meters, insulinepennen en CGM's - is er een geweldige mogelijkheid om al deze stukken te gebruiken met het feit dat zovelen smartphones in hun zakken hebben. Dus ik ben van mening dat het toepassen van mijn expertise en aanpak, en dat te bouwen in nieuwe managementtools waar iedereen toegang toe heeft, de juiste situatie is en een geweldige kans biedt. Toen ik de balans opmaakte van dit alles, dacht ik dat dit de juiste fase in mijn carrière was voor deze verandering.
Ik heb op persoonlijk niveau invloed gehad voor patiënten, met de systemen die ik in de loop der jaren bij Joslin heb opgezet, en nu is er een mogelijkheid om dat op een grotere schaal en in een breder stadium te doen.
Kun je ons meer vertellen over wat je nieuwe baan zal inhouden?
Er zijn een aantal projecten in de hele zorgruimte en een aantal andere dingen waar ik aan zal werken en richting zal geven. Het kruist hardwaretools en hulpmiddelen voor softwarebeslissing. Er is zo'n breed potentieel en de eerste taak zal zijn om te beslissen waar we onze energie op moeten richten. Het is geweldig dat Lilly hier veel middelen aan besteedt, en het is in feite een startup-omgeving. We zullen tekenen van kleinere bedrijven waarmee we kunnen samenwerken en samenwerken, uiteraard met de middelen van een groot bedrijf als Lilly.
Uiteindelijk denk ik dat we een horizontale en verticale integratie van systemen nodig hebben om de digitale gezondheidszorg onder de aandacht te brengen.
Lilly heeft nieuws gemaakt door samen te werken met Companion Medical aan een slimme insulinepen, wat spannend moet zijn om mee te doen, niet?
Ja, dat is een enorm potentieel, door ondersteuning en levering van beslissingen. Alleen al het kunnen integreren van Bluetooth in insulinepennen voor een betere begeleiding bij insulinedosering, en dat vervolgens te gebruiken met CGM en dataplatforms … zal patiënten helpen om veel meer voordeel te behalen. We staan aan de vooravond van de explosie en het gaat allemaal ontploffen, en ik denk dat zodra we een punt bereiken waarop deze digitale medische hulpmiddelen worden voorgeschreven voor routinematige zorg, en patiënten hier feedback van krijgen van artsen, het gaat sneeuwballen. Dit is een zeer spannende tijd.
Wanneer begin je?
Ik start in juli, na het nemen van een vakantie. En ik hoef niet ver te gaan. Het nieuwe centrum bevindt zich op Kendall Square, een grote nieuwe biotech- en medtech-hub, direct naast MIT.Ik kan er komen met de metro of te voet, want het is slechts twee mijl van Joslin, aan de overkant van de rivier in Cambridge.
Wat gebeurt er met het Joslin Innovation Institute dat u heeft geleid?
Het instituut wordt opnieuw geconfigureerd. Ik heb een collega waar ik mee heb gewerkt en mentoring. Ze krijgt de meeste van mijn patiënten. Dat is Elena Toschi. Ze zal het werk voortzetten en dat voort te zetten, en ik ben van plan om nauw samen te blijven werken omdat zoals gezegd, ik slechts twee mijl verderop zal zijn. We zullen dit proces van innovatie-ontwikkeling moeten herhalen en nauw met patiënten moeten samenwerken.
Denkt u dat artsen en zorgteams goed thuis zijn in de technologie?
Eerlijk gezegd zijn er niet veel endocrinologen met zo'n interesse of focus op dit gebied. Als je kijkt naar de type 1-ruimte, werken we met kindercentra die meer herkennen dan kinderen met diabetes moeten worden gezien door specialisten en ze hebben hier meer ervaring mee. Maar in de volwassen wereld worden velen met type 1's opgevangen door algemene internisten die grotendeels voor type 2 zorgen, en voor het grootste deel niet erkennen dat mensen met type 1 extra gespecialiseerde behoeften hebben. En zij zijn niet zo goed geëngageerd in het gebruik van deze technologieën. Dus het is een enorm probleem. In onze endocriene fellowship training (bij Joslin), krijgen we med studenten in hun tweede jaar, na een jaar van algemene diabetes waarbij ze zich richten op technologie. Maar de meeste plaatsen bieden niet dat soort focus en begeleiding op technologie.
Wat moet er het meest veranderen aan de manier waarop artsen worden opgeleid?
Mensen laten het medicinaal studieboek maar al te vaak op hen gooien. We moeten afstand nemen van de 'treat-to-fail'-mentaliteit in de diabeteszorg en mensen meer betrekken op welke manier dan ook hun interesse in hun diabetes openstellen. Dr. Howard Wolpert, endocrinoloog & diabetestechnologie-expertEen deel van het probleem met medische training, is dat we leren artsen te zijn in een ziekenhuisomgeving. Dat is waar patiënten meer passief zijn en we doen dingen met hen. Endocriene zelf is een diagnostisch veld, waar iemand binnenkomt, u een diagnose stelt en hen vertelt wat te doen. We moeten artsen vragen hun rollen opnieuw te conceptualiseren. Als iemand effectief wil zijn in de diabetesruimte, denk dan aan jezelf als een coach. Het helpt in feite een persoon te doen wat ze nodig hebben om de inzichten en meesterschap te ontwikkelen om hun toestand beter te beheren. Het is een totaal andere rol dan de typische geneeskunde en gaat over gedragsverandering en interactie met iemand. Maar al te vaak wordt het medische leerboek gewoon naar hen toegeworpen. We moeten afstand nemen van de 'treat-to-fail'-mentaliteit in de diabeteszorg en mensen meer betrekken op welke manier dan ook hun interesse in hun diabetes openstellen.
Spreken van medische wetenschap, alle indrukken van de recente ADA-conferentie?
Het is echt opwindend om alles te zien wat zich op dit gebied ontwikkelt. Maar het DiabetesMine D-Data-forum en dat soort evenementen zijn echt waar het is, en het brengt een veel bredere menigte dan de professionele vergaderingen.Bij ADA tijdens de professionele vergaderingen - ook al zijn er enkele patiënten en niet-artsen - is het een soort van uitsluiting, eerlijk gezegd. De ADA heeft deze professionele groepen, zoals voeding en onderwijs, maar er moet een aanvullende groep over technische gezondheid komen. Er is eigenlijk een reële behoefte aan dit, een brug naar de gemeenschap en degenen die deze technologie ontwikkelen.
Gefeliciteerd Howard! We hebben met veel plezier met je samengewerkt aan het Joslin-front en zijn enthousiast om te zien wat er verder komt onder jouw leiderschap in het nieuwe Lilly Innovation Center!
Disclaimer : inhoud gemaakt door het Diabetes Mine-team. Klik hier voor meer informatie.Disclaimer
Deze inhoud is gemaakt voor Diabetes Mine, een blog over consumentengezondheid gericht op de diabetesgemeenschap. De inhoud is niet medisch beoordeeld en houdt zich niet aan de redactionele richtlijnen van Healthline. Klik hier voor meer informatie over de samenwerking van Healthline met Diabetes Mine.
