Huis Jouw gezondheid Hypervigilantie: Symptomen, oorzaken en behandeling

Hypervigilantie: Symptomen, oorzaken en behandeling

Inhoudsopgave:

Anonim

Overzicht

Hypervigilantie is een staat van verhoogde alertheid. Als u in een staat van hypervigilantie bent, bent u buitengewoon gevoelig voor uw omgeving. Het kan u het gevoel geven dat u alert bent op verborgen gevaren, ongeacht of dit van andere mensen of het milieu afkomstig is. Vaak zijn deze gevaren echter niet echt.

Hypervigilantie kan een symptoom zijn van psychische aandoeningen, waaronder:

  • posttraumatische stressstoornis (PTSS)
  • angststoornissen
  • schizofrenie

Deze kunnen er allemaal toe leiden dat uw hersenen en uw lichaam voortdurend alert blijven. Hypervigilantie kan een negatief effect hebben op uw leven. Het kan van invloed zijn op hoe u met anderen omgaat en anderen kunt bekijken, of het kan paranoia aanmoedigen.

AdvertisementAdvertisement

Symptomen

Hypervigilantiesymptomen

Er zijn fysieke, gedrags-, emotionele en mentale symptomen die gepaard kunnen gaan met hypervigilantie:

Lichamelijke symptomen

Lichamelijke symptomen kunnen lijken op die van angst. Deze kunnen zijn:

  • zweten
  • een snelle hartslag
  • snelle, oppervlakkige ademhaling

In de loop van de tijd kan deze constante staat van alertheid vermoeidheid en uitputting veroorzaken.

Gedragssymptomen

Gedragssymptomen zijn onder meer jumpy-reflexen en snelle, reflexmatige reacties op uw omgeving. Als je hypervigilant bent, kun je overdrijven als je een luide knal hoort of als je de bewering van een collega als onbeleefd verkeerd begrijpt. Deze reacties kunnen gewelddadig of vijandig zijn in een waargenomen poging om jezelf te verdedigen.

Emotionele symptomen

De emotionele symptomen van hypervigilantie kunnen ernstig zijn. Deze kunnen zijn:

  • toegenomen, ernstige angst
  • angst
  • paniek
  • piekeren die persistent kan worden

U kunt vrezen voor het oordeel van anderen, of u kunt anderen extreem hard beoordelen. Dit kan uitgroeien tot een zwart-witdenken waarin je dingen absoluut of helemaal verkeerd vindt. Je kunt ook emotioneel teruggetrokken raken. Je kunt stemmingswisselingen of uitbarstingen van emoties ervaren.

Psychische symptomen

Psychische symptomen van hypervigilantie kunnen paranoia omvatten. Dit kan gepaard gaan met rationalisatie om de hypervigilantie te rechtvaardigen. Het kan ook moeilijk zijn voor degenen die frequente hypervigilantie ervaren, zoals die met PTSS, om goed te slapen.

Langdurige symptomen

Als u terugkerende hypervigilantie ondervindt, kunt u beginnen gedragingen te ontwikkelen om uw angstgevoelens te verminderen of waargenomen bedreigingen te verminderen. Als je bang bent voor mishandeling of gevaar, kun je bijvoorbeeld een verborgen wapen gaan dragen. Als je ernstige sociale angst hebt, kun je vertrouwen op dagdromen of niet deelnemen aan evenementen. Deze symptomen kunnen resulteren in sociaal isolement en beschadigde relaties.

Advertentie

Oorzaken

Oorzaken van hypervigilantie

Hypervigilantie kan worden veroorzaakt door verschillende psychische aandoeningen:

Angst

Angst is een van de meest voorkomende oorzaken van hypervigilantie.Als u een gegeneraliseerde angststoornis heeft, bent u mogelijk hypervigilant in nieuwe situaties of omgevingen waar u niet bekend mee bent.

Als u sociale angst hebt, kunt u hypervigilant zijn in het bijzijn van anderen, vooral nieuwe mensen of mensen die u niet vertrouwt.

PTSS

PTSS is een andere veelvoorkomende oorzaak van hypervigilantie. PTSS kan ervoor zorgen dat je gespannen bent. U kunt het gebied voortdurend scannen op waargenomen bedreigingen.

Schizofrenie

Schizofrenie kan ook hypervigilantie veroorzaken. Hypervigilantie kan andere symptomen van de aandoening verergeren, zoals paranoia of hallucinaties.

Gangbare triggers

Er zijn enkele veelvoorkomende triggers die episodes van hypervigilantie kunnen veroorzaken of daaraan kunnen bijdragen. Deze omvatten:

  • zich in de val voelen of claustrofobisch
  • zich verlaten voelen
  • horen luide geluiden (vooral als ze plotseling of emotioneel geladen zijn), zoals geschreeuw, ruzie en plotselinge pony
  • anticiperen op pijn, angst, of oordeel
  • gevoel beoordeeld of niet gewenst
  • voelen fysieke pijn
  • voelen emotioneel leed
  • worden herinnerd aan trauma's uit het verleden
  • rond random, chaotisch gedrag van anderen
AdvertentieAdvertisement

Behandeling < 999> Hypervigilantiebehandeling

Om uw hypervigilantie te behandelen, zal uw arts de onderliggende oorzaak van de aandoening bepalen. De behandeling kan verschillen afhankelijk van de oorzaak. U wordt waarschijnlijk doorverwezen naar een therapeut of psychiater.

Therapie

Cognitieve gedragstherapie (CBT):

CGT is vaak effectief bij het behandelen van angststoornissen. In deze sessies zul je praten over je ervaringen uit het verleden en over je huidige problemen en angsten. Je therapeut zal deze gesprekken begeleiden. Uw therapeut kan u helpen bepalen wat uw hypervigilantie veroorzaakt en hoe hiermee om te gaan. Belichtingstherapie:

Blootstellingstherapie kan nuttig zijn als u PTSS heeft. Met belichtingstherapie kunt u langzaam de angsten en herinneringen aan trauma veilig onder ogen zien, zodat u leert hoe u de flashbacks en angsten kunt beheersen. Desensibilisatie en opwerking van oogbewegingen (EMDR): EMD combineert blootstellingstherapie met geleide oogbewegingen. Dit kan uiteindelijk veranderen hoe je reageert op traumatische herinneringen.

Medicatie Ernstige gevallen van angst en PTSS kunnen een intensievere behandeling vereisen, waaronder voorgeschreven medicijnen. Medicijnen kunnen zijn:

antidepressiva

bètablokkers

  • niet-verslavende angststoornissen, zoals buspiron
  • Schizofrenie kan ook worden behandeld met medicijnen, zoals antipsychotica.
  • Meer informatie: aanvullende en alternatieve behandelingen voor schizofrenie »

Advertentie

Coping

Omgaan met hypervigilantie

Door therapie kunt u nieuwe manieren leren om episodes van hypervigilantie en angst het hoofd te bieden. Hier zijn enkele strategieën die kunnen helpen:

Wees stil en haal langzaam en diep adem.

Zoek naar objectief bewijsmateriaal in een situatie voordat u reageert.

  • Pauzeer voordat u reageert.
  • Erken angsten of sterke emoties, maar geef ze niet toe.
  • Let goed op.
  • Bepaal grenzen met anderen en uzelf.