Insectensteken Allergie-diagnose

Diagnose van een insectenprikkelallergie

Allergische reacties op insectensteken zijn meestal eenvoudig te diagnosticeren. U zult waarschijnlijk de angel voelen wanneer deze optreedt. Naast dat u weet dat uw toestand een allergische reactie is op een insectensteek, wilt u weten voor welk insect u allergisch bent.

AdvertentieAdvertisement

Insectenidentificatie

Meestal weet u of u bent gestoken door een bij, mier, mug of ander soort insect. Als dit niet het geval is, inspecteer dan de omgeving waarin u bent gestoken. Welke soorten insecten zijn daar actief? Zijn er nesten of kasten? Zijn er veel bijen of mieren aanwezig? Dit kan u helpen de mogelijkheden te beperken.

De volgende informatie kan helpen bij identificatie.

Gele jassen

Gele jassen hebben gele en zwarte strepen en voelen zich vooral aangetrokken tot eten. Hun nesten zijn gemaakt van een papier-machéachtige substantie. De nesten zijn meestal ondergronds maar kunnen worden gevonden in de muren van gebouwen, in scheuren in metselwerk of in houtstapels.

Honingbijen en hommels

Honingbijen en hommels steken niet tenzij ze worden geprovoceerd. Africanized honingbijen (killer bijen) zijn agressiever en kunnen steken in zwermen. In de VS werden moordende bijen aanvankelijk gevonden in de zuidwestelijke Verenigde Staten. In de afgelopen jaren zijn ze echter in zowel Californië als Florida gemeld. Honingbijen leven in honingraten in holle bomen of de holtes van gebouwen. Hun netelroos kan enorm zijn. Ze mogen tienduizenden bijen huisvesten en honderden kilo's wegen. De honingbij heeft een prikkel met weerhaken die meestal in het slachtoffer blijft.

Papierwespen

Wespen zijn lang en dun en hebben hangende poten. Hun kleine nesten zijn gemaakt van een papierachtige substantie in een cirkelvormige kam van cellen die naar beneden opent. Ze bouwen nesten op zolders, onder dakranden, achter luiken, in brievenbussen, onder dekleuningen, of in bijna alle kleine hoekjes of gaten.

Hornets

Hornets zijn groter dan gele jacks. Ze kunnen je door je kleding steken. Ze bouwen hun nesten van een papiersubstantie in de vorm van een voetbal. Hun nesten bevinden zich buiten, meestal op hoge plaatsen zoals in de bomenboom of hoog in de dakrand.

Vuurmieren

Vuurmieren lijken op gewone mieren, maar er zijn enkele verschillen. Vuurmieren zijn roodachtig bruin op hun hoofd en lichaam, donkerder op de buik. Ze bouwen nesten in de grond die tot 5 meter diep kunnen zijn met een heuvel zo groot als 18 inch hoog en 15 inch in diameter. Ze zijn erg agressief en zullen alles aanvallen dat hun nest verstoort.

Allergy Tests

Als u denkt dat u een allergische reactie op een angel heeft gehad en niet weet welk insect de stof heeft veroorzaakt, kan uw arts een of meer van de volgende tests voorstellen: bepaal de oorzaak van uw symptomen.

Skin-Prick-test

Als er vragen zijn over de gevoeligheid van een persoon voor een bepaald gif van een insect, kunnen allergie-huidpriktesten worden gebruikt om dit te verifiëren. Tijdens een huidpriktest wordt de huid (meestal op de onderarm, bovenarm of rug) geprikt met het potentiële allergeen en vervolgens gecontroleerd op een reactie, zoals zwelling of roodheid. Resultaten zijn binnen 20 minuten zichtbaar. Testen is beschikbaar voor honingbij, papieren wesp, geel jasje, gele horzel, witte hoornaar, vuurmier, oogstmier en verschillende bijtende insecten.

Intradermale test

Als de test op huidprikken niet doorslaggevend is, kan uw arts u voorstellen voor een intradermale test. Bij deze methode wordt een kleine hoeveelheid insectengif net onder de huid ingespoten en wordt de plaats gevolgd voor een reactie.

RAST-test

Als beide huidtesten niet overtuigend zijn, kan uw arts ervoor kiezen om een bloedtest uit te voeren. Een radioallergosorbent (RAST) -test kan de reactie van uw immuunsysteem op het gif van een insect meten door de hoeveelheid IgE-antilichamen te detecteren die zijn gemaakt in reactie op vermoedelijke vergifteproteïnen. In een RAST-test wordt een monster van uw bloed toegevoegd aan het verdachte gif en vervolgens getest op de hoeveelheid IgE-antilichamen die in reactie daarop zijn gemaakt.