De Grote Ziekte: Ziekte van de vrouw

De meeste romantische komedies bevatten domme pick-uplijnen, flirterige ontmoetingen en nog lang en gelukkig.

Weinigen omvatten een medisch geïnduceerde coma en een zeldzame ziektediagnose.

AdvertentieAdvertentie

Maar dat zijn de onwaarschijnlijke mede-sterren van een van de meest oprechte films van deze zomer, "The Big Sick. "

Kumail Nanjiani, een acteur en komiek die het best bekend staat om zijn rol als Dinesh in HBO's" Silicon Valley, "schreef de film samen met zijn vrouw, Emily V. Gordon.

Gordon, ooit een erkende therapeut, is nu een komische schrijver en podcast-host.

Advertentie

"The Big Sick" is het verhaal van de korte maar intense verkering van Nanjiani en Gordon, inclusief het moment waarop Nanjiani het papierwerk moet ondertekenen om zijn toenmalige vriendin in een medisch geïnduceerde coma te brengen.

"Ik was een tijdje ziek geweest en mensen bleven me vertellen dat ik griep had, ik had longontsteking, ik kreeg paniekaanvallen", zei Gordon in een interview met NPR. "Niets van wat mij goed leek … Elke keer dat ik naar binnen ging, zouden ze me diagnosticeren met iets anders, en het enige wat ik wist was dat ik me behoorlijk vreselijk voelde en ik kon niet op adem komen. “

advertisementAdvertisement

In de film speelt dit zich af als ernstig ziek. Gordon gaat voor behandeling naar het ziekenhuis en ontdekt al snel dat ze zich in een lastiger situatie bevindt dan ze wist.

De coma, legde artsen uit, zou haar helpen te ademen en vitale functies te stabiliseren terwijl ze probeerden te achterhalen waardoor ze zo ziek was geworden.

"Ik ging naar de dokter en ze besloten me naar het ziekenhuis te brengen omdat mijn ademhaling zo onstabiel was dat ze me in een ziekenhuis wilden controleren", vertelde Gordon aan NPR. "En tegen de tijd dat ik daar aankwam, was mijn ademhaling zo instabiel, net als mijn hartslag, dat het enige wat ze konden doen om me een beetje veilig te houden en mijn vitaliteit te stabiliseren was om me op een gasmasker te zetten. En je moet niet op een gasmasker zijn terwijl je bewust bent, dus daarom hebben ze me in een medisch geïnduceerde coma gebracht. “

Toen Nanjiani in het ziekenhuis aankwam, vertelden dokters hem dat Gordon snel in coma moest worden gebracht.

Voor Nanjiani, die al acht maanden met Gordon aan het daten was, blijft de herinnering aan dat moment bij hem hangen.

AdvertentieAdvertentie

"Toen ik in het ziekenhuis aankwam, was Emily in de Eerste Hulp en ging ik naar binnen en sprak met haar en de verpleegster kwam binnen. En de verpleegster, het eerste wat ze tegen [Emily] zei, ' Oh, je bent een heel ziek meisje. 'En ik dacht' Wat? Wat betekent dat? Ze ziet er niet zo ziek uit. 'Dat was een soort van begin van deze reis', vertelde Nanjiani aan NPR.

Acht dagen later gaven de artsen eindelijk de diagnose: de ziekte van volwassene, de ziekte van Adult.

Als je er nog nooit van hebt gehoord, ben je niet de enige.

Advertentie

Wat is de ziekte van Adult-onset Still?

De ziekte van Adult-still Still (ASOD) is een zeldzame vorm van artritis.

Slechts 1. 5 mensen per 100, 000-1, 000, 000 hebben het.

AdvertentieAdvertentie

Het is een ziekte die het vaakst bij kinderen wordt gediagnosticeerd, maar volwassenen kunnen het ook ontwikkelen. De algemene leeftijd van de diagnose is tussen 18 en 40.

"De ziekte van Still is de systemische vorm van juveniele idiopathische artritis," verklaarde Dr. Bernard Rubin, DO, MPH, divisiehoofd van de reumatologie bij de Henry Ford Medical Group in Michigan, aan Healthline.. "De ziekte van Still is meestal een kinderziekte, maar het kan voorkomen bij volwassenen zoals in de film, en dan wordt het de ziekte van Adult-onset Still genoemd. In beide gevallen is dit een zeldzame ziekte en veel minder vaak voor bij volwassenen dan zelfs kinderen. De meest voorkomende beginverschijnselen zijn uitslag op het bovenlichaam, armen, benen en dijen, evenals hoge koorts die één of twee keer per dag toeslaat. Er kan ook pijn in de gewrichten zijn.

Advertentie

ASOD lijkt op veel verschillende manieren op lupus. Lupus is een ontstekingsziekte die ervoor zorgt dat het lichaam zijn eigen spieren en weefsel aanvalt.

De ziekte van Still kan voor lupus verward zijn voordat een echte diagnose wordt gesteld.

AdvertisementAdvertisement

De hoge koorts is wat artsen kan helpen om echte gevallen van de ziekte van Still te onderscheiden van andere soortgelijke ziekten, zei Dr. John J. Cush, de directeur van klinische reumatologie voor het Baylor Research Institute, en professor in de geneeskunde en reumatologie in het Baylor University Medical Center in Texas.

"Het kenmerk van de ziekte van Still is elke dag een piekende koorts. De koorts zal tussen 102 en 104 graden liggen, "vertelde Cush aan Healthline. "Het maakt mensen bang. "

Een diagnose is moeilijk omdat er geen diagnostische tests zijn voor de ziekte van Still, zei Cush.

Er is ook geen oorzaak of genezing bekend.

Weinig artsen zullen ervaring hebben met deze ziekte, wat de diagnose en behandeling kan vertragen.

Cush voegt hieraan toe: "De meeste grote medische centra en ziekenhuizen zullen misschien één geval per jaar zien. Daarom zullen veel mensen met de mysterieuze symptomen uiteindelijk hun weg vinden naar een reumatoloog, een arts die is gespecialiseerd in de behandeling van ziekten die de botten, gewrichten en ligamenten beïnvloeden, evenals auto-immuunziekten.

De symptomen van een persoon, plus een medische geschiedenis, kunnen artsen helpen de uiteindelijke diagnose te stellen.

De meeste mensen zullen geen serieuze compilaties van de ziekte ontwikkelen.

"Dit is zeer ongebruikelijk," zei Rubin over het verhaal van Gordon in "The Big Sick," "zowel de ernst van de longbetrokkenheid als de noodzaak van een medisch geïnduceerde coma. "

Het echte leven versus het zilveren scherm

De ziekte van Still wordt behandeld met een verscheidenheid aan medicijnen.

Steroïden kunnen helpen ontstekingen onder controle te houden, evenals immunosuppressieve medicatie.

Sommige mensen met de ziekte zullen dagelijks drugs gebruiken als onderhoud. Anderen zullen alleen medicijnen nemen naarmate symptomen en episodes van ASOD optreden.

Sommige mensen zullen periodes van ziekteactiviteit ervaren, gevolgd door perioden van remissie. Anderen kunnen de ziekte chronisch of continu behandelen.

"Ongeveer 50 procent van de patiënten heeft symptomen voor een bepaalde periode - misschien maanden - en dan wordt het beter en verdwijnt het, meestal na een behandeling met medicijnen die de ontsteking dempen", zei Rubin. "Er is zeker een deel van de getroffen mensen die chronische symptomen hebben die een langdurige behandeling kunnen vereisen, maar velen zijn in staat om een ​​normaal leven te blijven leiden, ook als ze langdurig worden behandeld. "ASOD vereist, zoals veel ontstekingsziekten, ook een persoon die in deze toestand leeft om meer in harmonie te zijn met zijn lichaam en er beter voor te zorgen.

"Ik moet gewoon zelfzorg uitoefenen op de manier waarop we allemaal zouden moeten doen: genoeg slaap krijgen, gezond en regelmatig eten, sporten, en mijn stress verminderen en drinken," vertelde Gordon aan de Hollywood Reporter. "Maar ik er iets ijveriger aan moeten doen, want als ik er een van opneem, kan mijn immuunsysteem in actie komen. '

Hoewel ze niet wou dat iemand dezelfde ervaring meemaakte, zei Gordon dat de coma en de uiteindelijke diagnose hielp haar om haar lichaam te respecteren - en het belang ervan voor haar. En daarvoor is ze dankbaar voor deze ervaring.

"Ik heb zeker veel body-problemen gehad, ik was altijd een heel Een heel groot kind, voor mij was mijn lichaam lange tijd een ding geweest dat niets voor me deed. Als het iets was, hinderde het me, en het was een probleem. Mijn lichaam, ik beschouwde een Ik had er veel zelfhaat voor, ik heb het niet met respect behandeld, dat is zeker, "vertelde ze aan NPR." En voor mij was het een beetje ironisch dat ik Ik kreeg mijn wens, namelijk dat ik vrij gescheiden was van mijn lichaam toen ik naar buiten kwam. Het was erg gevoelloos. Het had dit erg traumatische gebeuren gehad en ik wist niet zeker hoe ik er vrede mee moest sluiten. Het heeft me echt teruggeschud naar deze plek van hoe belangrijk het is om voor dit lichaam te zorgen dat mijn brein en mijn hart rond draagt. Dat is een les die ik wou dat ik op een andere manier had kunnen leren, maar het is een les dat ik blij ben dat ik dit op deze manier heb leren leren. Het is echt heel erg veranderd. Ik heb veel meer respect voor mijn lichaam, niet als een ding dat er sexy, cool of dun uitziet, maar als iets dat me in de buurt draagt ​​en als iets dat ik met respect moet behandelen omdat het niet permanent is. “