De cellen van de foetus hangen rond in de moeder Lang na de geboorte

Wat levensgebeurtenissen betreft, beïnvloeden maar weinigen een vrouw net zo goed als de emotionele en hormonale achtbaan van een zwangerschap van negen maanden en de laatste climax van een kleine bundel van vreugde.

Het lijkt logisch dat als de baby eenmaal is geboren, de hormonale verschuivingen en de biologische chaos op het lichaam van mam zich voordoen en, met uitzondering van enkele striae en extra kilo's, de dingen weer normaal zouden worden.

advertisementAdvertisement

Wetenschappers die foetaal microchimerisme bestuderen zeggen dat niets minder waar is.

Tijdens de zwangerschap liften cellen van de foetus door de placenta in de maternale bloedbaan en kunnen ze worden afgezet in vrijwel elk type maternale cel - longweefsel, hersenweefsel, hartspier, levercellen - en kunnen daar blijven voor decennia, integreren zichzelf in dagelijkse cellulaire processen.

Dit geldt ook voor vrouwen die geen zwangerschappen hebben voltooid, hoewel hoe meer de foetuscellen worden vervoerd hoe zwanger de zwangerschap wordt gedragen.

Advertentie

In sommige gevallen is deze integratie voordelig en beschermend, mogelijk zelfs tegen kanker. In andere kan het worden gekoppeld aan schadelijke uitkomsten en kan het zelfs betrokken zijn bij sommige auto-immuunziekten.

Meer lezen: De darmbacteriën van de moeder verzegelen de bloed-hersenbarrière van baby's

AdvertisementAdvertisement

Wat is foetale microchimerisme precies?

De integratie van foetale cellen in het lichaam van de moeder - foetale microchimerisatie - is een onderwerp Amy Boddy, Ph. D., een onderzoeker aan de afdeling Psychologie van de Arizona State University, die is gespecialiseerd in evolutionaire biologie en genetica, heeft jaren gestudeerd.

De term is afgeleid van de hybride beesten uit de Griekse mythologie die werden afgebeeld met lichaamsdelen van veel verschillende dieren - bijvoorbeeld het hoofd van een leeuw, het lichaam van een geit en de staart van een slang.

De wetenschappelijke definitie verschilt, maar het concept blijft bestaan.

"Chimera is het mengen van cellen van twee genetisch verschillende individuen. Microchimerisme is een kleinschalige versie hiervan - een kleine populatie van cellen met een verschillende genetische achtergrond bij een persoon, "vertelde Boddy aan Healthline via e-mail.

Of een foetale cel een gunstig of schadelijk effect heeft, hangt gedeeltelijk af van wat voor soort cel het ontwikkelt, maar meer nog hoe het lichaam van de moeder reageert op het hebben van die extra cellen. Amy Boddy, Arizona State University

Boddy heeft onlangs met een team van wetenschappers geprobeerd inzicht te krijgen in de vele onderzoeken naar foetaal microchimerisme, op zoek naar patronen of aanwijzingen waarom foetale cellen in sommige gevallen de moeder ten goede komen maar schadelijk zijn voor de gezondheid. anderen.

AdvertisementAdvertisement

"Sommige foetale cellen die over de placenta worden overgedragen, hebben stengelachtige eigenschappen.Dat wil zeggen, ze hebben de potentie om zich te specialiseren in veel verschillende celtypen … afhankelijk van waar ze in het lichaam van de moeder terechtkomen. "Legt Boddy uit. "Of een foetale cel een gunstig of schadelijk effect heeft hangt gedeeltelijk af van wat voor soort cel het ontwikkelt, maar ook van hoe het lichaam van de moeder reageert op het hebben van die extra cellen eromheen. "

Meer lezen: De reis van een vrouw door de zwangerschap na de leeftijd van 40»

Overlevende: moeder versus babyeditie

Boddy's artikel in het online nummer van BioEssays van 28 augustus en een gebruiksvriendelijke online video geven de bevindingen van het team gedetailleerd weer.

Advertentie

Het onderzoek probeert de paradoxale maternale respons op foetale cellen te verklaren met behulp van wat bekend is in de evolutionaire biologie als samenwerking en conflicttheorie.

Een allel is een erfelijk stuk genetisch materiaal dat bepaalt hoe een gen tot expressie komt - denk aan blauwe ogen of bruine ogen.

advertisementAdvertisement

In wezen suggereert de theorie dat allelen voor samenwerking of competitie zich door een populatie zullen verspreiden, afhankelijk van hoe ze het vermogen van het individu om te overleven en zich voort te planten ten goede komen.

Als samenwerking de toegang van het individu tot hulpbronnen vergroot, zullen die allelen het doorstaan. Maar als middelen schaars zijn, winnen zelfzuchtige allelen.

"Wanneer individuen wederzijdse belangen hebben, evenals zelfzuchtige belangen, kunnen beide allelen voor zowel samenwerking als conflicten samenwerken om de algehele overleving te vergroten," zegt Boddy.

Advertentie

Dit is gecompliceerd in het geval van foetaal microchimerisme.

"Het is zowel in het belang van de moeder als in het belang van het nageslacht dat het nageslacht overleeft om zichzelf te reproduceren," stelt Boddy. "Maar de moeder kan ook geïnteresseerd zijn in toekomstige nakomelingen, dus misschien willen ze wat hulpbronnen sparen, terwijl de nakomelingen alleen geïnteresseerd kunnen zijn in hun eigen overleving, leidend tot een conflict wanneer het nageslacht te veel hulpbronnen vraagt. "

AdvertisementAdvertisement

Lees meer: ​​Vrouwen bevriezen eieren zodat ze nu kunnen werken en later baby's hebben"

Goed nieuws, slecht nieuws: hoe foetale cellen een effect hebben op moeder

In overeenstemming met samenwerking en conflicttheorie, foetale cellen spelen verschillende rollen in verschillende maternale weefsels.

En, volgens de vele tegenstrijdige studies over microchimerisme, kunnen ze worden geassocieerd met de bescherming tegen bepaalde ziektes terwijl ze bijdragen aan de ontwikkeling van anderen.

Als liftende foetale cellen bijvoorbeeld in de hersenen terechtkomen, kunnen ze beschermend zijn tegen de ziekte van Alzheimer, maar voorspellend zijn voor Parkinson.

Foetale cellen in borstweefsel? Sommige soorten borstkanker zijn minder waarschijnlijk, maar anderen kunnen meer zijn.

Een veelbelovend onderzoeksgebied is dat van auto-immuunziekten zoals reumatoïde artritis, systemische lupus erythematosus en aandoeningen van de schildklier.

Hoewel er nog steeds veel onbekend is over hoe foetale cellen bijdragen aan de auto-immuunrespons van een moeder, denken onderzoekers dat competitie om hulpbronnen een immuunreactie van de moeder veroorzaakt, waardoor het lichaam zichzelf zonder onderscheid aanvallen omdat het de foetale cellen niet als vreemd herkent.

Meer lezen: De zwakke moeder van moeders verhoogt de kans op autisme bij baby's »

What's Next for the Chimeras?

Hoewel het moeilijk is om precies te bepalen waar Boddy en het onderzoek van haar collega's zullen leiden, zijn er veel potentiële voordelen om meer te leren over de rol van foetale cellen in maternaal weefsel.

Het zou heel gaaf zijn om functioneel te begrijpen wat de foetale cellen doen in een normale gezonde zwangerschap en postpartum. Amy Boddy, Arizona State University

Als we kijken naar de aanwezigheid of afwezigheid van foetale cellen, zou dit kunnen helpen bij het ontwikkelen van meer gevoelige tests voor geboorteafwijkingen bij zwangere vrouwen - en als langdurige onderzoeksstudies worden uitgevoerd, kan de wetenschap een manier vinden om foetaal te gebruiken cellen om bepaalde soorten borstkanker te voorkomen of lactatie te verhogen bij moeders die borstvoeding geven.

"Momenteel schildert het veld een paradoxaal beeld van foetale cellen … Of foetale cellen nuttig, schadelijk of gewoon omstanders zijn, is afhankelijk van de omgevingsomstandigheden - en in dit geval zijn de omgevingsomstandigheden het lichaam van de moeder", Boddy zei. "Het zou heel gaaf zijn om functioneel te begrijpen wat de foetale cellen kunnen doen in een normale gezonde zwangerschap en postpartum. Toekomstig onderzoek naar deze onderwerpen zou een enorme implicatie kunnen hebben voor de gezondheid en het welzijn van de moeder na de zwangerschap. “