Psychedelische medicijnen die nu medicijn zijn

Dit is een van de vele onderzoeken die behoren tot het Psilocybine-onderzoeksproject van de universiteit.

Het is ook een bewijs van wat sommige onderzoekers voorlopig de "psychedelische renaissance" noemen - een wedergeboorte van onderzoek na een lange droogtijd veroorzaakt door overheidsregulering en maatschappelijk stigma over deze drugs.

Paddenstoelen en roken

Na inname wordt psilocybine door de lever omgezet in psilocine, dat inwerkt op serotoninereceptoren in de hersenen.

AdvertisementAdvertisement

Zoals andere psychedelica veroorzaakt deze interactie met de hersenen de effecten van het medicijn, die uren kunnen duren.

"Het zijn niet de medicijnen zelf die al deze therapeutische voordelen produceren. Het is meestal de drugservaring in combinatie met ondersteunende psychotherapie, "verklaarde studieauteur Albert Garcia-Romeu, Ph. D., een psycholoog aan de Johns Hopkins University, aan Healthline.

Advertentie

In de Johns Hopkins-studie, die in 2014 werd gepubliceerd in de Journal of Psychopharmacology, vonden psilocybine-sessies plaats als onderdeel van een uitgebreid programma voor stoppen met roken met cognitieve gedragstherapie, met wekelijkse individuele counseling.

AdvertentieAdvertentie

Na zes maanden was 80 procent van de deelnemers nog steeds vrij van sigaretten. Ter vergelijking: de succespercentages voor de meeste stoppen-met-rokenprogramma's die betrekking hebben op gedragstherapie en medicijnen liggen onder de 35 procent.

Een probleem met conventionele methoden kan zijn hoe ze het probleem benaderen.

Advertentie

Campagnes voor volksgezondheid proberen mensen vaak te overtuigen om te stoppen met roken door een beroep te doen op hun logische kant - bijvoorbeeld door hen te vertellen hoe gevaarlijk roken is of door hen video's van zwart geworden longen te tonen.

AdvertentieAdvertisement

"Dat is niet hoe het werkt," zei Garcia-Romeu. "Verslaving is veel ingewikkelder dan dat. Mensen zijn veel gecompliceerder dan dat. "

Garcia-Romeu vergelijkt het met het maken van een chocoladetaart. Als je de instructies en de juiste ingrediënten hebt, kun je gemakkelijk een chocoladetaart bakken die goed smaakt. Maar dat is niet hetzelfde als de "directe ervaring" van het eten van de taart.

"De psychedelische ervaring biedt dat soort directe ervaring - die directe ervaring - die soms diep genoeg is om mensen echt uit hun normale routines te halen," zei hij.

De psychedelische ervaring biedt zo'n soort directe ervaring [die] soms diepgaand genoeg is om mensen echt uit hun normale routines te halen. Albert Garcia-Romeu, Johns Hopkins University

Garcia-Romeu zei dat er een ander type directe ervaring is die mensen helpt stoppen met roken - een hartaanval krijgt. Deze bijna-doodervaring kan mensen dwingen om hun prioriteiten beter te bekijken en te kiezen wat het belangrijkst is.

Ander recent onderzoek heeft aangetoond dat psilocybine op de lange termijn persoonlijkheidsveranderingen kan teweegbrengen - zoals verhoogde openheid - of depressiviteit en angst bij mensen met vergevorderde kanker kan verminderen.

Vroeg psychedelisch onderzoek

Het succes van deze psilocybine-onderzoeken toont aan dat psychedelisch onderzoek enige opleving heeft, maar er zijn nog steeds veel wegversperringen.

Gedeeltelijk is dit het resultaat van hoe de samenleving deze medicijnen bekijkt, iets dat is veranderd sinds Wassons vroege experimenten met psilocybine in de jaren vijftig.

De diepgaande aard van de ervaringen van psychedelica zoals psilocybine en LSD verhoogde hun populariteit tijdens het hoogtepunt van de hippie- en tegencultuurbewegingen van de jaren zestig.

Het leidde ook tot intensieve wetenschappelijke inspanningen om te begrijpen hoe deze medicijnen werkten en of ze therapeutische voordelen hadden.

In 1961 publiceerden onderzoekers meer dan 1 000 artikelen over LSD, een ander hallucinogeen. Dit omvatte onderzoek door Harvard psychologen Timothy Leary, Ph. D., en Richard Alpert, Ph. D. (later bekend als Ram Dass), die zowel LSD als psilocybine bestudeerden.

Deze vroege culturele en wetenschappelijke bloei werd geholpen door het gebrek aan publieke bezorgdheid over drugs in die tijd, iets dat misschien verrassend klinkt gezien onze huidige focus op illegale drugs.

"In 1960 maakten mensen zich niet zo druk om drugs. Dus als je wat creatief denkende-buiten-de-doos-ideeën wilde gebruiken, raakte je niet echt tegen taboes. "Jonathan Caulkins, Ph. D., hoogleraar operations research and public policy aan het Heinz College van Carnegie Mellon University, en co-auteur van" Marijuana Legalisation: What Everyone Needs To Know, "vertelde Healthline.

De media en de culturele rage rond psychedelica zouden echter spoedig tot stilstand komen, mogelijk vanwege de intense populariteit van deze medicijnen.

"Er waren zorgen en vrees dat deze medicijnen in een veel meer liberale context worden gebruikt - zoals mensen die het overal mee naar toe nemen en niet weten wat ze innemen, en al deze dingen met het zuur van de zwarte markt en tegencultuurgebruik van zuur, "Vertelde Erika Dyck, Ph. D., een professor in de geschiedenis aan de universiteit van Saskatchewan, die de geschiedenis van LSD ongeveer 15 jaar heeft bestudeerd, aan Healthline.

In het begin van de jaren zeventig hadden sommige landen psilocybine en andere psychedelica gelabeld als Schedule 1-medicijnen - een classificatie voor stoffen waarvan de overheid een hoog potentieel voor misbruik en geen medisch gebruik acht.

Als gevolg hiervan verschoof het recreatieve gebruik van deze medicijnen naar de zwarte markt. En onderzoek naar de potentiële therapeutische toepassingen van deze medicijnen is effectief gestopt.

Het plannen van medicijnen verbiedt niet automatisch onderzoek naar deze geneesmiddelen of het gebruik ervan voor medische doeleinden. Het is ook niet onlogisch voor onderzoekers om ze te bestuderen voor mogelijke voordelen.

"Er is geen probleem met het idee dat iets volledig kan worden verboden voor recreatief gebruik - en in feite onderhevig aan substantiële boetes - ook al heeft het medisch gebruik erkend," zei Caulkins.

Cocaïne en methamfetamine zijn in feite Schedule 2-geneesmiddelen met een beperkt medisch gebruik.

De opkomst van medische marihuana voor de behandeling van pijn, HIV, verslaving en andere gezondheidsproblemen doet ook vermoeden dat er vooruitgang wordt geboekt bij het heropenen van illegale drugs voor onderzoek.

"De federale overheid financiert inderdaad onderzoek, met name cannabis, om het potentieel ervan te begrijpen," zei Caulkins.

Stigma op de lange termijn

Desondanks blijft het stigma rond psychedelica nog steeds actueel. Onderzoekers hebben verschillende opvattingen over waarom.

"In 1990 kwamen we uit een decennium waarin veel steden in Amerika uit elkaar vielen," zei Caulkins, "met enorme niveaus van straatgeweld in verband met crack-cocaïne. "

Dit kan een overloopeffect hebben gehad op de manier waarop andere illegale drugs - waaronder marihuana en psychedelica - werden waargenomen door het publiek, zelfs als deze medicijnen minder doden veroorzaakten dan de duizenden mensen die elk jaar door opioïden op recept werden gedood.

Garcia-Romeu zei dat het huidige politieke klimaat een weerspiegeling kan zijn van wat er in de jaren zestig gebeurde, toen de terugslag tegen psychedelica begon - een grote linkse tegencultuur tegen de achtergrond van een conservatieve samenleving.

Vandaag is er veel belangstelling voor deze medicijnen van het publiek, zei hij, "maar er is duidelijk een enorme conservatieve basis - met name in de politiek - die drugs zoals cannabis of de hallucinogenen zoals psilocybine of LSD als drugs van misbruik ziet. "

Er zijn echter tekenen dat deze attitudes aan het verschuiven zijn, samen met een groeiende openheid over deze medicijnen.

Dyck organiseerde onlangs een 'avond van psychedelica. Het was buiten de campus, maar het waren een hoop historici die praatten over de geschiedenis van deze drugs. "

Het evenement was" ingepakt ", met opkomst door schrijvers, maatschappelijk werkers, verpleegkundigen, studenten en anderen.

"Het was interessant omdat het niet afdaalde in een discussie over waarom deze [drugs] zo gevaarlijk waren," zei Dyck.

"Ik denk niet dat het tien jaar geleden zou zijn gebeurd," voegde ze eraan toe, "omdat de reputatie van [psychedelica] nog steeds was dat deze ongelooflijk gevaarlijk, mogelijk verslavend zijn - ook al is dat niet bewezen. "

Hoewel Dyck aarzelend is om zo snel te speculeren over de reden waarom houdingen aan het veranderen zijn, suggereert ze dat de samenleving comfortabeler is geworden door het hebben van bepaalde soorten drugs.

"Zestig jaar geleden, vaker wel dan niet, zou de norm zijn om geen enkele vorm van farmaceutische stoffen te nemen," zei Dyck. "Nu zijn mensen vaak blootgesteld aan farmaceutische stoffen, en veel mensen nemen ze voor de rest van hun leven mee - op een zeer gesanctioneerde manier. "

Zijn psychedelica mainstream?

Betekent dit dat psychedelisch onderzoek mainstream is geworden?

"Ik denk niet dat we zouden zeggen dat ze op dit moment vrij mainstream zijn, maar ik denk wel dat de mogelijkheid bestaat dat ze de komende 10 of 20 jaar mainstream kunnen worden," zei Garcia-Romeu. "Als we door kunnen gaan met zorgvuldig onderzoek en we hebben geen grote haperingen. "

Het stigma rond deze medicijnen blijft echter de inspanningen bemoeilijken om financiering te vinden voor nieuw onderzoek.

"Legislaturen, federale agentschappen, grote organisaties voor wetenschappelijke subsidieverstrekking aarzelen nog steeds om het onderzoek financieel te ondersteunen, ondanks de belofte tot nu toe. Dat komt simpelweg door het stigma dat zo lang aan de drugs is verbonden, "vertelde Brad Burge, directeur communicatie en marketing bij de non-profit Multidisciplinaire Vereniging voor Psychedelic Studies (MAPS), aan Healthline.

Strakke federale regulering en de Schedule 1-classificatie maken het ook moeilijk voor onderzoekers om deze geneesmiddelen te bestuderen, zelfs als ze financiering hebben. In complicaties kan een medicijn alleen vanuit schema 1 worden verplaatst als voldoende onderzoek een medisch voordeel aantoont.

Dyck zegt dat sommigen zelfs beweren dat "dit een beetje een paradox heeft gecreëerd, omdat je geen waarde [van een medicijn] kunt aantonen omdat je het medicijn niet echt kunt onderzoeken en daarom niet kunt aantonen dat het heeft waarde. Ondanks deze uitdagingen, blijft wat onderzoek doorgaan.

MAPS werkt samen met de FDA om fase III klinische onderzoeken met MDMA-geassisteerde psychotherapie voor posttraumatische stressstoornis (PTSS) te voltooien.

MDMA, ook bekend als 3, 4-methyleendioxymethamfetamine, werkt als zowel stimulerende middelen als hallucinogenen. Deze verbinding is te vinden in extase en molly, hoewel deze drugs bij verkoop op straat met andere chemicaliën kunnen worden doorgeregen of helemaal geen MDMA bevatten.

MAPS gebruikt pure MDMA om de PTSS-symptomen te verminderen en ze op de lange termijn te verminderen, zonder de noodzaak van doorlopende behandeling.

In de fase III-studie zullen mensen met PTSS twee of drie keer pure MDMA nemen in combinatie met 12 weken psychotherapie.

"Dit zijn mensen met chronische en behandelingsresistente PTSS", zei Burge. "Ze hebben een aantal jaren PTSS gehad. Ze hebben andere behandelingen geprobeerd en ze hebben niet voor hen gewerkt. "

Vroegere kleinere studies waren militaire veteranen en slachtoffers van seksueel geweld met PTSS, met resultaten die voldoende beloofden door te gaan met de fase III-onderzoeken via de Food and Drug Administration (FDA).

"We ontdekten dat één enkele 12 weken durende cursus met MDMA-geassisteerde psychotherapie, waarbij deelnemers MDMA gebruikten bij twee gelegenheden, gescheiden vier weken na elkaar, tweederde van de deelnemers niet meer in aanmerking kwam voor PTSS," zei Burge.

Deze vroege MDMA-onderzoeken bij mensen met PTSS omvatten slechts 103 deelnemers. Meerdere klinische onderzoeken bij meer dan 1 200 deelnemers vonden echter geen enkel teken van langdurig MDMA-misbruik of cognitieve schade.

MAPS verwacht in februari formele goedkeuring te krijgen van de FDA en de studie in juni te starten.

Als alles goed gaat, verwachten ze in de komende jaren goedkeuring te hebben, zei Burge, "ervan uitgaande dat we resultaten krijgen die ver in de buurt liggen van de resultaten die we in fase II zagen, en ervan uitgaande dat we de financiering krijgen die we moeten deze proeven voltooien. "

De totale kosten van de fase III-studie liggen tussen $ 25 en $ 30 miljoen. Tot nu toe heeft MAPS $ 10 miljoen opgehaald, allemaal van kleine stichtingen en duizenden individuele donoren. Burge is van mening dat het verhogen van de extra middelen in de komende drie tot vier jaar "redelijk" is. "

In vergelijking met de miljarden dollars die farmaceutische bedrijven elk jaar uitgeven aan onderzoek en ontwikkeling, zijn dit een kleine kost, vooral voor een medicijn dat een langdurig effect zal hebben.

"In tegenstelling tot conventionele geneesmiddelen, die vaak jarenlang of tientallen jaren door mensen worden ingenomen - dat is alleen maar om hun symptomen te beheersen," zei Burge, "we ontwikkelen nu een behandeling die die symptomen drastisch kan verminderen. de lange termijn na slechts een paar behandelingen."

Aandacht voor belangrijke problemen

Zelfs met de successen van MAPS en andere groepen onderzoekers, zal voortgaan met onderzoek naar de therapeutische voordelen van psychedelica betekenen dat twee belangrijke zorgen worden aangepakt: het risico van misbruik en de kans dat geneesmiddelen zullen verdwijnen waar ze niet horen te zijn.

Deze kunnen beide worden verlicht door de manier waarop behandelingsprogramma's met psychedelica worden opgezet.

"Als het voorstel is:" Ik wil dat een arts in een ziekenhuis een enkele dosis LSD in een gecontroleerde omgeving kan toedienen ", logisch gezien het risico dat dit het gebruik van LSD door 17-jarige kinderen zal verhogen. is bijna nul, "zei Caulkins.

Burge zei dat dit is hoe MAPS de MDMA-geassisteerde psychotherapie voor PTSS-werk voorstelt. Het medicijn zou worden toegediend in een gespecialiseerde kliniek, met artsen, verpleegkundigen en professionals in de geestelijke gezondheidszorg bij het personeel.

Mensen zouden het medicijn ter plaatse bij hen laten toedienen en overnachten of langer blijven, wat het risico zou verminderen dat iemand het medicijn aan iemand anders zou geven of verkopen.

Het kleine aantal doses dat een patiënt tijdens de behandeling krijgt toegediend, zou ook het risico op misbruik verminderen.

"Het misbruikpotentieel met pure MDMA, een beperkt aantal keren gegeven - twee of drie keer in een klinische context - lijkt helemaal niet erg zorgwekkend te zijn," zei Burge.

Ondanks de successen van praktische behandelingen voor aandoeningen zoals angst, depressie en verslaving, zijn de mystieke effecten van psychedelica niet vergeten.

Onderzoekers van Johns Hopkins starten een nieuwe studie om te zien of psilocybine het spirituele leven van religieuze leiders kan verdiepen.

Dit soort onderzoek kan een aanvulling zijn op de westerse wetenschap, die de neiging heeft om grote vragen zoals spiritualiteit te vermijden.

"Het is heel moeilijk om deze grote abstracte, filosofische of spirituele vragen te stellen," zei Dyck, "maar het kan ook zijn dat er een groeiende behoefte is om wetenschappelijke technieken terug te brengen om dit soort meer humanistische vragen te stellen. "

Lees meer: ​​ketamine wint tractie als behandeling voor depressie»

Lees meer: ​​heeft de goedkeuring van marihuana een omslagpunt bereikt? »