Inflammatory Bowel Disease: Types, oorzaken en risicofactoren

Overzicht

Inflammatoire darmaandoening (IBD) staat voor een groep darmaandoeningen die langdurige ontsteking van het spijsverteringskanaal veroorzaken.

Het spijsverteringskanaal omvat de mond, slokdarm, maag, dunne darm en dikke darm. Het is verantwoordelijk voor het afbreken van voedsel, het extraheren van de voedingsstoffen en het verwijderen van onbruikbaar materiaal en afvalproducten. Ontsteking overal langs het spijsverteringskanaal verstoort dit normale proces. IBD kan zeer pijnlijk en ontwrichtend zijn en in sommige gevallen zelfs levensbedreigend.

advertentieAdvertentie

Types

Wat zijn de belangrijkste vormen van inflammatoire darmaandoeningen?

Veel ziektes zijn opgenomen in deze IBD-verzamelnaam. De twee meest voorkomende ziekten zijn colitis ulcerosa en de ziekte van Crohn. De ziekte van Crohn kan ontsteking veroorzaken in elk deel van het spijsverteringskanaal. Het beïnvloedt echter meestal het uiteinde van de dunne darm. Colitis ulcerosa betreft ontsteking van de dikke darm.

Oorzaken

Wat veroorzaakt inflammatoire darmaandoeningen?

De exacte oorzaak van IBD is onbekend. Genetica en problemen met het immuunsysteem zijn echter in verband gebracht met IBD.

Genetica

Het is waarschijnlijker dat u IBD ontwikkelt als u een broer of zus of ouder van de ziekte heeft. Dit is de reden waarom wetenschappers geloven dat IBD een genetische component kan hebben.

Het immuunsysteem

Het immuunsysteem kan ook een rol spelen bij IBD. Normaal gesproken verdedigt het immuunsysteem het lichaam tegen pathogenen (organismen die ziekten en infecties veroorzaken). Een bacteriële of virale infectie van het spijsverteringskanaal kan een immuunreactie veroorzaken. Terwijl het lichaam de indringers probeert af te weren, raakt het spijsverteringskanaal ontstoken. Wanneer de infectie is verdwenen, gaat de ontsteking weg. Dat is een gezond antwoord.

Bij mensen met IBD kan een ontsteking van het spijsverteringskanaal optreden, zelfs als er geen infectie is. Het immuunsysteem valt in plaats daarvan de eigen cellen van het lichaam aan. Dit staat bekend als een auto-immuunrespons.

IBD kan ook optreden wanneer de ontsteking niet verdwijnt nadat de infectie is genezen. De ontsteking kan maanden of zelfs jaren aanhouden.

AdvertisementAdvertisementAdvertisement

Risicofactoren

Wat zijn de risicofactoren voor het ontwikkelen van inflammatoire darmaandoeningen?

De Crohn's & Colitis Foundation of America (CCFA) schat dat 1,6 miljoen mensen in de Verenigde Staten IBD hebben. De grootste risicofactoren voor de ontwikkeling van de ziekte van Crohn en colitis ulcerosa zijn:

Roken

Roken is een van de belangrijkste risicofactoren voor de ontwikkeling van de ziekte van Crohn. Roken verergert ook de pijn en andere symptomen van de ziekte van Crohn en verhoogt het risico op complicaties. Echter, colitis ulcerosa treft voornamelijk niet-rokers en ex-rokers.

Etniciteit

IBD is aanwezig in alle populaties. Bepaalde etnische groepen zoals blanken en Asjkenazische joden hebben echter een hoger risico.

Leeftijd

IBD kan op elke leeftijd plaatsvinden, maar in de meeste gevallen begint het vóór de leeftijd van 35 jaar.

Familiegeschiedenis

Mensen met een ouder, broer of zus of kind met IBD zijn in een veel hoger risico om het zelf te ontwikkelen.

Geografische regio

Mensen die in stedelijke gebieden en geïndustrialiseerde landen wonen, lopen een groter risico om IBD te krijgen. Degenen met witte boorden hebben ook meer kans om de ziekte te ontwikkelen. Dit kan gedeeltelijk worden verklaard door levensstijlkeuzes en voeding. Mensen die in geïndustrialiseerde landen wonen, hebben de neiging om meer vet en verwerkt voedsel te eten. IBD komt ook vaker voor bij mensen in noordelijke klimaten, waar het vaak koud is.

Geslacht

In het algemeen heeft IBD een effect op beide geslachten. Colitis ulcerosa komt vaker voor bij mannen, terwijl de ziekte van Crohn vaker voorkomt bij vrouwen.

Symptomen

Wat zijn de symptomen van inflammatoire darmaandoeningen?

De symptomen van IBD variëren afhankelijk van de locatie en de ernst van de ontsteking, maar deze kunnen zijn:

• diarree, die optreedt wanneer aangetaste delen van de darm geen water kunnen opnemen
• bloedende ulcera, die bloed kunnen veroorzaken opdagen in de ontlasting (hematochezia)
• maagpijn, krampen en een opgeblazen gevoel als gevolg van darmobstructie
• gewichtsverlies en bloedarmoede, wat een vertraagde groei of ontwikkeling bij kinderen kan veroorzaken

Mensen met de ziekte van Crohn kunnen aften krijgen in hun mond. Soms verschijnen er ook zweren en kloven rond het genitale gebied of de anus.

IBD kan ook geassocieerd worden met problemen buiten het spijsverteringsstelsel, zoals:

• oogontsteking
• huidaandoeningen
• artritis

AdvertisementAdvertisement

Complicaties

Wat zijn de mogelijke complicaties van inflammatoire darmaandoening?

Mogelijke complicaties van IBD zijn onder meer: ​​

• ondervoeding met als gevolg gewichtsverlies
• colonkanker
• fistels of zweren die door de darmwand gaan, waardoor een gat ontstaat tussen verschillende delen van het darmkanaal
• breuk of perforatie
• darmobstructie

In zeldzame gevallen kan een ernstige aanval van IBD u in shock brengen. Dit kan levensbedreigend zijn. Shock wordt meestal veroorzaakt door bloedverlies tijdens een lange, plotselinge episode van bloederige diarree.

Advertentie

Diagnose

Hoe wordt inflammatoire darmaandoening gediagnosticeerd?

Om IBD te diagnosticeren, zal uw arts u eerst vragen stellen over de medische geschiedenis van uw familie en uw stoelgang. Een lichamelijk onderzoek kan dan worden gevolgd door een of meer diagnostische tests.

Ontlastingsmonster en bloedtest

Deze tests kunnen worden gebruikt om te zoeken naar infecties en andere ziekten. Bloedonderzoek kan soms ook worden gebruikt om onderscheid te maken tussen de ziekte van Crohn en colitis ulcerosa. Bloedonderzoek alleen kan echter niet worden gebruikt om IBD te diagnosticeren.

Bariumklysma

Een bariumklysma is een röntgenonderzoek van de dikke darm en de dunne darm. In het verleden werd dit type test vaak gebruikt, maar nu hebben andere tests het grotendeels vervangen.

Flexibele sigmoidoscopie en colonoscopie

Deze procedures gebruiken een camera aan het uiteinde van een dunne, flexibele sonde om naar de dikke darm te kijken. De camera wordt ingebracht via de anus. Hiermee kan uw arts op zoek gaan naar zweren, fistels en andere beschadigingen. Een colonoscopie kan de volledige lengte van de dikke darm onderzoeken. Een sigmoidoscopie onderzoekt alleen de laatste 20 centimeter van de dikke darm - de sigmoïde colon.

Tijdens deze procedures wordt soms een klein stukje van de darmwand genomen. Dit wordt een biopsie genoemd. Het onderzoeken van deze biopsie onder de microscoop kan worden gebruikt om IBD te diagnosticeren.

Capsule-endoscopie

Deze test inspecteert de dunne darm, die veel moeilijker te onderzoeken is dan de dikke darm. Voor de test slik je een kleine capsule in die een camera bevat. Terwijl het zich door je dunne darm beweegt, maakt het foto's. Zodra je de camera in je kruk hebt gepasseerd, kunnen de foto's op een computer worden bekeken.

Deze test wordt alleen gebruikt wanneer andere tests de oorzaak van de symptomen van de ziekte van Crohn niet hebben kunnen vinden.

Plain-film of X-ray

Een gewone abdominale röntgenfoto wordt gebruikt in noodsituaties waarbij een darmruptuur wordt vermoed.

CT-scans van computertomografie en magnetische resonantie (MRI)

zijn in feite gecomputeriseerde röntgenstralen. Ze creëren een gedetailleerder beeld dan een standaard röntgenfoto. Dit maakt ze nuttig voor het onderzoeken van de dunne darm. Ze kunnen ook complicaties van IBD detecteren.

MRI's gebruiken magnetische velden om afbeeldingen van het lichaam te vormen. Ze zijn veiliger dan röntgenfoto's. MRI's zijn vooral nuttig bij het onderzoeken van zachte weefsels en het detecteren van fistels.

Zowel MRI's als CT-scans kunnen worden gebruikt om te bepalen hoeveel van de darm wordt beïnvloed door IBD.

AdvertentieAdvertisement

Behandeling

Hoe wordt inflammatoire darmaandoening behandeld?

Er zijn een aantal verschillende behandelingen voor IBD.

Anti-inflammatoire geneesmiddelen zijn de eerste stap in de behandeling van IBD. Deze medicijnen verminderen de ontsteking van het spijsverteringskanaal. Ze hebben echter veel bijwerkingen. Ontstekingsremmende geneesmiddelen die worden gebruikt voor IBD omvatten sulfasalazine en de bijproducten ervan, evenals corticosteroïden.

Immuunsuppressiva (of immunomodulatoren) voorkomen dat het immuunsysteem de darm aanvalt en ontstekingen veroorzaakt. Deze groep omvat geneesmiddelen die TNF blokkeren. TNF is een chemische stof die wordt geproduceerd door het immuunsysteem en die ontstekingen veroorzaakt. Overmaat TNF in het bloed is normaal geblokkeerd, maar bij mensen met IBD kunnen hogere TNF-niveaus tot meer ontsteking leiden. Immuunsuppressiva kunnen veel bijwerkingen hebben, waaronder huiduitslag en infecties.

Antibiotica worden gebruikt om bacteriën te doden die de symptomen van IBD kunnen veroorzaken of verergeren.

Antidiarrhooftegenmiddelen en laxeermiddelen kunnen ook worden gebruikt om IBD-symptomen te behandelen.

Lifestyle-keuzes zijn belangrijk wanneer u IBD heeft. Het drinken van veel vocht helpt om te compenseren voor degenen die verloren zijn gegaan in je ontlasting. Vermijden van zuivelproducten en stressvolle situaties verbetert ook de symptomen. Trainen en stoppen met roken kan uw gezondheid verder verbeteren.

Vitamine- en mineralensupplementen kunnen helpen bij voedingstekorten.IJzersupplementen kunnen bijvoorbeeld bloedarmoede behandelen.

Soms is een operatie nodig voor mensen met IBD. Sommige IBD-operaties omvatten:

• strictureplastiek om een ​​vernauwde darm
• te verwijden of fistels te verwijderen
• verwijdering van aangetaste delen van de darmen, voor mensen met de ziekte van Crohn
• verwijdering van de volledige dikke darm en rectum, voor ernstige gevallen van colitis ulcerosa

Routinecolonoscopie wordt gebruikt voor het bewaken van darmkanker, omdat mensen met IBD een groter risico lopen om het te ontwikkelen.

Preventie

Hoe kan ontstekingsdarmziekte worden voorkomen?

De erfelijke oorzaken van IBD kunnen niet worden voorkomen. U kunt echter mogelijk uw risico op het ontwikkelen van IBD verminderen of een terugval voorkomen door:

• gezond eten
• regelmatig te bewegen
• stoppen met roken

IBD kan wat ongemak veroorzaken, maar er zijn manieren die u kunt beheren de ziekte en leven nog steeds een gezonde, actieve levensstijl. Bezoek de Crohn's & Colitis Foundation voor middelen en meer informatie over IBD, inclusief de ziekte van Crohn en colitis ulcerosa.