Arbeid en bezorging: tekenen, fasen en meer

Overzicht

Hoewel het negen maanden duurt om een voldragen baby te krijgen, vinden arbeid en bevalling plaats in een kwestie van dagen of zelfs uren. Het is echter het proces van arbeid en bevalling dat het denken van aanstaande ouders het meest bezighoudt. Lees verder als u vragen en opmerkingen heeft over de tekenen en de duur van de bevalling en over het omgaan met pijn.

AdvertentieAdvertisement

Tekenen van arbeid

Tekenen van de arbeid

Arbeid is begonnen of komt eraan binnenkort als u symptomen ervaart zoals:

verhoogde druk in de baarmoeder
een verandering van energieniveau
een bloederige mucusafscheiding

Het is zeer waarschijnlijk dat echte weeën zijn ontstaan wanneer de weeën regelmatig worden en pijnlijk zijn.

Weeën

Braxton Hicks Contracties

Veel vrouwen ervaren onregelmatige contracties ergens na 20 weken zwangerschap. Bekend als Braxton Hicks contracties, ze zijn meestal pijnloos. Hooguit ongemakkelijk en onregelmatig.

Braxton Hicks samentrekkingen kunnen soms worden veroorzaakt door een toename van de activiteit van de moeder of baby, of een volledige blaas. Niemand begrijpt volledig de rol die de weeën van Braxton Hicks spelen tijdens de zwangerschap. Ze kunnen de doorbloeding bevorderen, de baarmoeder gezond houden tijdens de zwangerschap of de baarmoeder voorbereiden op de bevalling.

Bracton Hicks samentrekkingen veroorzaken geen verwijding van de baarmoederhals. Pijnlijke of regelmatige weeën zijn waarschijnlijk niet Braxton Hicks. In plaats daarvan zijn ze het soort weeën die ertoe moeten leiden dat u naar uw arts gaat.

AdvertentieAdvertismentAdvertisement

Fase 1

Eerste fase van de arbeid

Arbeid en levering zijn verdeeld in drie fasen. De eerste fase van de bevalling omvat het begin van de bevalling door de volledige verwijding van de baarmoederhals. Deze fase is verder onderverdeeld in drie fasen.

Vroege arbeid

Dit is normaal gesproken de langste en minst intense fase van de bevalling. Vroege arbeid wordt ook de latente fase van arbeid genoemd. Deze periode omvat het dunner worden van de baarmoederhals en verwijden van de baarmoederhals tot 3-4 cm. Het kan meerdere dagen, weken of slechts enkele korte uren duren.

Samentrekkingen variëren tijdens deze fase en kunnen variëren van mild tot sterk, die zich voordoen op regelmatige of onregelmatige intervallen. Andere symptomen tijdens deze fase kunnen zijn: rugpijn, krampen en bloederige mucusafscheiding. De meeste vrouwen zullen klaar zijn om aan het einde van de vroege bevalling naar het ziekenhuis te gaan. Veel vrouwen zullen echter in het ziekenhuis of geboortecentrum aankomen wanneer ze nog in een vroege fase van bevalling verkeren.

Actieve arbeid

De tweede fase van de bevalling vindt plaats als de baarmoederhals verwijdt van 3-4 cm tot volledig verwijd (10 cm). Contracties worden sterker en andere symptomen kunnen zijn: rugpijn en bloed.

Overgangsarbeid

Dit is de meest intense fase van de bevalling met een sterke toename van de weeën.Ze worden sterk en komen ongeveer twee tot drie minuten uit elkaar, en gemiddeld 60 tot 90 seconden. De laatste 3 cm van uitzetting treedt meestal op in een zeer korte tijdsperiode.

Stadium 2

Tweede fase van de bevalling

Bevalling

Tijdens de tweede fase is de baarmoederhals volledig verwijd. Sommige vrouwen kunnen de drang voelen om meteen te duwen of kort nadat ze volledig verwijd zijn. De baby kan nog steeds hoog in het bekken liggen voor andere vrouwen. Het kan enige tijd duren voordat de baby met de weeën naar beneden gaat, zodat deze laag genoeg is voor de moeder om te duwen.

Vrouwen die geen ruggenprik hebben, hebben meestal een overweldigende drang om te duwen, of ze hebben een aanzienlijke rectale druk wanneer de baby laag genoeg in het bekken zit. Vrouwen met een ruggenprik kunnen nog steeds drang hebben om te duwen en ze kunnen rectale druk voelen, hoewel meestal niet zo intens. Branden of steken in de vagina als de hoofdkronen van de baby komen ook vaak voor.

Het is belangrijk om te proberen ontspannen te blijven en te rusten tussen de weeën. Dit is wanneer uw arbeidscoach of doula erg behulpzaam kan zijn.

AdvertentieAdvertisement

Etappe 3

Derde fase van de bevalling

Bezorging van de placenta

De placenta wordt afgegeven nadat de baby is geboren. Milde contracties helpen de placenta van de baarmoederwand te scheiden en naar de vagina te brengen. Na het plaatsen van de placenta zal er een hechting plaatsvinden om een traan of chirurgische snee te repareren (episiotomie).

Advertentie

Pijnbestrijding

Moderne medicijnen kunnen verschillende opties bieden om pijn en complicaties te beheersen die kunnen optreden tijdens bevalling en bevalling. Sommige van de beschikbare medicijnen omvatten het volgende.

Narcotica

Narcotische medicijnen worden vaak gebruikt voor pijnverlichting tijdens de bevalling. Het gebruik is beperkt tot de vroege stadia omdat ze overmatige maternale, foetale en neonatale sedatie veroorzaken.

Narcotica worden in het algemeen aan vrouwen in de bevalling gegeven door intramusculaire injectie of via een intraveneuze lijn. Sommige centra bieden patiëntgestuurde administratie. Dat betekent dat je kunt kiezen wanneer je het medicijn krijgt.

Enkele van de meest voorkomende verdovende middelen zijn:

morfine
meperidine
fentanyl
butorfanol
nalbuphine

Lachgas

Geïnhaleerde analgetica worden soms tijdens de bevalling gebruikt. Distikstofoxide, vaak lachgas genoemd, wordt het meest gebruikt. Het kan voor sommige vrouwen adequate verlichting van de pijn bieden bij periodiek gebruik, vooral in de vroege stadia van de bevalling.

Epiduraal

De meest gebruikelijke methode voor pijnverlichting tijdens de bevalling en bevalling is de epidurale blokkade. Het wordt gebruikt voor anesthesie tijdens bevalling en bevalling en tijdens een keizersnede (C-sectie).

De pijnverlichting is het gevolg van het injecteren van een anestheticum in de epidurale ruimte, net buiten de bekleding die het ruggenmerg bedekt. Het medicijn blokkeert de overdracht van pijnsensaties door de zenuwen die door dat gedeelte van de epidurale ruimte passeren voordat ze verbinding maken met het ruggenmerg.

Het gebruik van gecombineerde spinale epidurale middelen of een wandelende ruggenprik is de afgelopen jaren populair geworden.Dit omvat het passeren van een zeer kleine potloodpuntnaald door de epidurale naald voorafgaand aan het plaatsen van het epidurale anestheticum. De kleinere naald schuift de ruimte nabij het ruggenmerg in en een kleine dosis verdovingsmiddel of plaatselijke verdoving wordt in de ruimte geïnjecteerd. Dit beïnvloedt alleen de sensorische functie, waardoor de patiënt tijdens de bevalling kan lopen en bewegen. Deze techniek wordt normaal gesproken gebruikt tijdens de eerste stadia van de bevalling.

AdvertisementAdvertisement

Natuurlijke pijnverlichting

Opties voor natuurlijke pijnverlichting

Er zijn veel opties voor vrouwen die op zoek zijn naar een niet-medische pijnverlichting voor bevalling en bevalling. Ze richten zich op het verminderen van de perceptie van pijn zonder het gebruik van medicatie. Sommige hiervan omvatten:

patroonademhaling
Lamaze
hydrotherapie
transcutane elektrische zenuwstimulatie (TENS)
hypnose
acupunctuur
massage

Inductie

Inductie van arbeid

Arbeid kan op verschillende manieren kunstmatig worden geïnduceerd. De gekozen methode hangt af van verschillende factoren, waaronder:

hoe gereed uw baarmoederhals is voor bevalling
of dit uw eerste baby is
hoe ver u in de zwangerschap
bent als uw vliezen zijn gescheurd < 999> de reden voor de inductie
Enkele redenen die uw arts kan aanbevelen inductie zijn:

wanneer een zwangerschap week 42 is geworden

als het water van de moeder breekt en de bevalling niet kort daarna begint
als er zijn complicaties met de moeder of baby.
Inductie van arbeid wordt meestal niet aanbevolen als een vrouw een eerdere C-sectie heeft gehad of als de baby in stuitligging is (van onder naar beneden).

Een hormoonmedicijn genaamd prostaglndine, een medicijn genaamd misoprostol, of een hulpmiddel kan worden gebruikt om de baarmoederhals te verzachten en te openen als deze lang is en niet verzacht of begint uit te zetten.

Strippen van de vliezen kan bij sommige vrouwen arbeid veroorzaken. Dit is een procedure waarbij uw arts uw baarmoederhals controleert. Ze zullen handmatig een vinger invoegen tussen de vliezen van de vruchtzak en de wand van de baarmoeder. Natuurlijke prostaglandinen worden vrijgegeven door het onderste deel van de membranen van de baarmoederwand te scheiden of te strippen. Dit kan de baarmoederhals verzachten en contracties veroorzaken. Strippen van de membranen kan alleen worden uitgevoerd als de baarmoederhals voldoende wijd is gedilateerd, zodat uw arts zijn vinger kan inbrengen en de procedure kan uitvoeren.

Medicijnen zoals oxytocine of misoprostol kunnen worden gebruikt om arbeid te induceren. Oxytocine wordt intraveneus toegediend. Misoprostol is een tablet in de vagina.

AdvertisementAdvertisementAdvertisement

Foetale positie

Uw arts controleert regelmatig de positie van uw baby tijdens prenatale bezoeken. De meeste baby's veranderen tussen de week 32 en week 36 in een head-down positie. Sommige draaien helemaal niet en anderen veranderen in een positie van de voeten of de onderste positie. De meeste artsen zullen proberen een stuitligging foetus in een head-down positie te veranderen met behulp van externe cephalic-versie (ECV).

Tijdens een ECV zal een arts proberen de foetus voorzichtig te verschuiven door hun handen op de buik van de moeder aan te brengen, met behulp van een echografie als richtlijn.De baby zal tijdens de procedure worden gecontroleerd. ECV's zijn vaak succesvol en kunnen de kans op een C-section delivery verkleinen.

C-sectie

Cesareese secties

Het nationale gemiddelde van geboorten door C-sectie is de laatste decennia dramatisch gestegen. Volgens de Centers for Disease Control and Prevention bevalt ongeveer 33 procent van de moeders in de Verenigde Staten volgens deze methode. Een C-sectie is vaak de veiligste en snelste leveringsoptie bij moeilijke leveringen of bij complicaties.

Een C-sectie wordt als een grote operatie beschouwd. De baby wordt afgeleverd via een incisie in de buikwand en de baarmoeder in plaats van de vagina. De moeder krijgt vóór de operatie een verdovingsmiddel om het gebied van de buik tot onder de taille te verdoven. De incisie is bijna altijd horizontaal, langs het onderste deel van de buikwand. In sommige situaties kan de incisie verticaal zijn vanaf de middellijn tot onder de navel.

De incisie in de baarmoeder is ook horizontaal, behalve in bepaalde gecompliceerde gevallen. Een verticale incisie in de baarmoeder wordt een klassieke C-sectie genoemd. Hierdoor blijft de baarmoeder minder goed bestand tegen contracties tijdens een toekomstige zwangerschap.

De mond en neus van de baby worden na de bevalling afgezogen, zodat ze de eerste adem kunnen halen en de placenta wordt afgeleverd.

De meeste vrouwen zullen niet weten of ze een C-sectie hebben totdat de bevalling begint. C-secties kunnen van tevoren worden gepland als er complicaties zijn met de moeder of baby. Andere redenen waarom een C-sectie nodig kan zijn, zijn:

een vorige C-sectie met een klassieke, verticale incisie

een foetale ziekte of geboorteafwijking
de moeder heeft diabetes en de baby wordt geacht meer wegen dan 4, 500 g placenta previa
HIV-infectie bij de moeder en hoge viral load
stuitligging of transversale foetushouding
VBAC
Vaginale geboorte na C-sectie (VBAC)

eens gedacht dat als je een C-sectie hebt gehad, je er altijd een nodig hebt om toekomstige baby's te helpen. Vandaag zijn herhaalde C-secties niet altijd nodig. Vaginale geboorte na C-sectie (VBAC) kan voor velen een veilige optie zijn.

Vrouwen met een incisie in de lage transversale baarmoeder (horizontaal) van een C-sectie hebben een goede kans om vaginaal een baby te geven. Vrouwen met een klassieke verticale incisie mogen geen VBAC proberen. Een verticale incisie verhoogt het risico op een uterusruptuur tijdens een vaginale bevalling.

Het is belangrijk om uw vorige zwangerschappen en medische geschiedenis met uw arts te bespreken, zodat zij kunnen beoordelen of VBAC een optie voor u is.

Advertentie

Geassisteerde aflevering

Er zijn tijden aan het einde van de duwfase waarin een vrouw mogelijk wat extra hulp nodig heeft bij het afleveren van haar baby. Een vacuümextractor of tang kan worden gebruikt om te helpen bij aflevering.

Episiotomie

Een episiotomie is een neerwaartse uitsnede aan de basis van de vagina en de perineale spier om de opening voor de baby te vergroten.Men geloofde eens dat elke vrouw een episiotomie nodig had om een baby te bevrijden. Episiotomieën worden nu meestal alleen uitgevoerd als de baby in nood verkeert en hulp nodig heeft om snel uit te komen. Ze worden ook gedaan als het hoofd van de baby levert, maar de schouders vast komen te zitten (dystokie).