Zoethout 101: Voedingswaarde en gezondheidseffecten

Zoethout (ook wel zoethout genoemd) is een kruid gemaakt van de gedroogde wortel van een struik uit de vlinderbloemigenfamilie.

De meest gebruikte drop wordt vaak Spaans of Italiaans zoethout (Glycyrrhiza glabra) genoemd, dat inheems is in Azië en het Middellandse Zeegebied.

Door de eeuwen heen is het gebruikt in traditionele kruidengeneesmiddelen in Azië en Europa.

Zoethout wordt veel gebruikt als smaakstof in snoep, zoethoutjes, kauwgom, pruimtabak, hoestdranken, tandpasta en dranken, zoals frisdranken en bier.

Het wordt ook geconsumeerd als ingrediënt in zoethoutthee en gemengde kruidenthee.

Een van de hoofdbestanddelen van zoethout, glycyrrhizine, is ook erg zoet, naar verluidt veel zoeter dan gewone tafelsuiker.

Naast andere bioactieve stoffen die in zoethout worden aangetroffen, heeft glycyrrizine unieke gezondheidseffecten, zowel goed als slecht.

Dit is zoethoutwortel (aan de linkerkant) lijkt op :

Voedingssamenstelling

Gedroogde zoethoutwortel bestaat voornamelijk uit koolhydraten, mineralen en bioactieve plantensoorten.

Op basis van droog gewicht zijn de koolhydraten voornamelijk in de vorm van zetmeel (30%), terwijl de rest bestaat uit suikers, zoals glucose, fructose en sucrose (1).

Zoethoutwortel bevat zowel onoplosbare als oplosbare vezels. Zoethoutextract bevat alleen oplosbare vezels, die milde laxerende effecten kunnen hebben als ze in grote hoeveelheden worden gegeten.

Zoethout Zoetwaren

Zoethoutenextract wordt vaak gebruikt als smaakmaker in zoethout-snoepgoed (snoep, snoep), dat vooral populair is in Noord-Europa.

Candy is eigenlijk een van de belangrijkste voedingsbronnen van zoethout.

Het is alleen te vinden in zogenaamde zwarte drop. Andere soorten snoepgoed met een vergelijkbare textuur worden ook wel drop genoemd.

Net als andere zoetwaren heeft dropsnoep veel toegevoegde suiker, wat nadelige gezondheidseffecten kan hebben als het in grote hoeveelheden wordt geconsumeerd.

Vaak toegevoegde ingrediënten zijn melasse, anijsolie, ammoniumchloride (in zoute drop) en een bindmiddel, zoals zetmeel, gelatine of arabische gom.

Zoute drop, die grote hoeveelheden ammoniumchloride (salmiak) bevat, is erg populair in Noord-Europa.

Bottom Line: Zoethout wordt vaak geconsumeerd als snoep, dat meestal veel toegevoegde suiker bevat.

Andere plantaardige verbindingen

Zoethout bevat tal van bioactieve stoffen, waaronder polyfenol-antioxidanten en saponinen.

Dit zijn de belangrijkste:

• Glycyrrhizine: Ook wel glycyrrhizinezuur genoemd, glycyrrhizine is de meest voorkomende plantensoort in zoethout (2-3%) en extracten (10-25%). Het is verantwoordelijk voor veel van de gezondheidseffecten (1, 2, 3).
• Liquiritin: Een antioxidant die bijdraagt ​​aan de gele kleur van zoethoutwortel (2).
• Liquiritigenin: Een van de belangrijkste antioxidanten in zoethout. Het is een fyto-oestrogeen, een stof die lijkt op het vrouwelijke geslachtshormoon, oestrogeen. Het heeft verschillende gezondheidseffecten (4).
• Glabridine: Een antioxidant en fyto-oestrogeen dat een aantal gevolgen voor de gezondheid kan hebben (5, 6).

Bottom Line: Zoethout bevat een aantal bioactieve plantverbindingen die verantwoordelijk zijn voor de gevolgen voor de gezondheid. Deze omvatten glycyrrhizine, liquiritin, liquiritigenin en glabridine.

Gezondheidsvoordelen van zoethout

Zoethout heeft een lange geschiedenis van gebruik in de traditionele kruidengeneeskunde. Het is gebruikt om veel aandoeningen te behandelen (7).

Rijk aan bioactieve plantaardige stoffen, kan het op verschillende manieren het lichaam aantasten.

Preventie van maagzweren

Maagzweren, ook bekend als maag- of maagzweren, worden gekenmerkt door zweren in de buikwand.

De belangrijkste symptomen zijn buikpijn, misselijkheid en verlies van eetlust.

In de worstcasescenario's kan de maagwand geperforeerd raken (lek), een ernstige aandoening die onmiddellijke medische aandacht vereist.

Infectie door de bacterie Helicobacter pylori is een van de meest voorkomende oorzaken.

Door de eeuwen heen zijn zoethoutwortelextracten gebruikt bij de behandeling van maagzweren (7).

Glycyrrhizine, een van de belangrijkste bioactieve verbindingen in zoethout, wordt verondersteld verantwoordelijk te zijn voor deze beschermende effecten.

Carbenoxolon, een synthetische vorm van glycyrrhizine, is in feite gebruikt als medicatie tegen maagzweren (2, 8, 9).

Er zijn gemengde resultaten van studies naar de effecten van zoethout op maagzweren. Sommigen hebben ontdekt dat het beschermend is (10), terwijl anderen dat niet hebben (11).

Niettemin is er overtuigend bewijs dat drop in ieder geval in sommige gevallen voordelen biedt.

De antibacteriële effecten van zoethout kunnen verantwoordelijk zijn voor deze effecten. Glabridine, een van de verbindingen in zoethout, kan de groei van Helicobacter pylori, een van de hoofdoorzaken van maagzweren, remmen (12).

Conclusie: Zoethout kan nuttig zijn bij de behandeling van maagzweren.

Gewichtsverlies

Obesitas is een ernstige aandoening, gekenmerkt door overmatige ophoping van lichaamsvet.

Dierstudies wijzen erop dat flavonoïden in zoethout (zoethout-flavonoïdeolie) vetophoping en gewichtstoename kunnen remmen (13, 14, 15).

Soortgelijke effecten zijn waargenomen bij mensen.

Een gerandomiseerde, gecontroleerde studie bij 84 mannen en vrouwen met licht overgewicht vond dat het dagelijks innemen van 300 - 900 mg drop flavonoïdeolie gedurende 8 weken lichaamsvet aanzienlijk reduceerde in vergelijking met placebo (16).

Een ander klein onderzoek bij 15 gezonde mannen en vrouwen heeft vergelijkbare resultaten opgeleverd. Het eten van 3. 5 gram zoethoutextract per dag gedurende 2 maanden verminderde lichaamsvet aanzienlijk. In dit onderzoek kon echter geen controlegroep worden opgenomen (17).

Deze effecten lijken te worden veroorzaakt door glycyrrhizine, maar het mechanisme is onduidelijk.

Kortom, het bewijs geeft aan dat het eten van zoethout (of zoethout-flavonoïdeolie) kan helpen bij de preventie en behandeling van obesitas.

Houd er rekening mee dat dit niet van toepassing is op dropsnoepje, dat is geladen met toegevoegde suiker.

Conclusie: zoethoutextract of drop flavonoïdeolie kan gewichtsverlies bevorderen.

Nadelige effecten en individuele zorgen

Het eten van grote hoeveelheden drop kan ernstige bijwerkingen hebben, zoals hoge bloeddruk, lage kaliumspiegel, oedeem (zwelling) en hoofdpijn.

Er is echter een aanzienlijke individuele variatie in gevoeligheid voor zoethout.

Sommige mensen hebben slechts kleine doses nodig, terwijl anderen grotere hoeveelheden moeten consumeren om nadelige effecten te ondervinden.

In de meeste mensen is het onwaarschijnlijk dat kleine hoeveelheden schadelijk zijn.

Verhoogde bloeddruk

Hypertensie is een ongunstige aandoening die wordt gekenmerkt door een abnormaal hoge bloeddruk, waardoor het risico op hartaandoeningen en beroertes wordt verhoogd.

Het is een van de meest bekende bijwerkingen van de consumptie van zoethout.

Glycyrrhizine, de belangrijkste biologisch actieve stof, wordt verondersteld verantwoordelijk te zijn (18).

Een onderzoek bij 30 gezonde mannen en vrouwen toonde aan dat het dagelijks eten van 100 gram drop gedurende 4 weken resulteerde in een significante stijging van de bloeddruk (19).

Zelfs zo weinig als 50 gram zoethout per dag gedurende 2 weken kan bij sommige personen de bloeddruk verhogen (20).

Het effect is dosisafhankelijk en sterk variabel tussen individuen. Bij sommige mensen kan de bloeddruk stijgen na het eten van slechts kleine hoeveelheden, terwijl hogere hoeveelheden nodig zijn voor anderen.

Conclusie: Verhoogde bloeddruk is een vaak voorkomende bijwerking van het gebruik van zoethout bij sommige mensen.

Kaliumverlies

Hypokaliëmie, een aandoening die wordt gekenmerkt door een laag kaliumgehalte in het bloed, is een veel voorkomende bijwerking van buitensporige dropconsumptie.

Evenals de verhoging van de bloeddruk wordt deze veroorzaakt door glycyrrhizine (21).

De belangrijkste symptomen van ernstige hypokaliëmie zijn spierzwakte, abnormaal hartritme en spierkrampen. Het is ook een risicofactor voor hartziekten (22).

Het dagelijks eten van 100-200 gram zoethoutwijn gedurende 4 weken is voldoende om hypokaliëmie bij sommige mensen te veroorzaken (19, 23).

Het effect is omkeerbaar en de kaliumspiegel keert terug naar normaal enkele weken nadat het gebruik is gestopt.

Conclusie: In de loop van de tijd kan overmatig gebruik van zoethout leiden tot verlaagde kaliumspiegels in het bloed, waardoor spierzwakte en spierkrampen ontstaan.

Vroeggeboorte

Een geboorte die minder dan 37 weken na het begin van de zwangerschap optreedt, wordt gedefinieerd als vroeggeboorte (vroegtijdige bevalling).

Baby's die te vroeg geboren worden, lopen een groter risico op verschillende ongunstige gezondheidsproblemen, en kunnen vertragingen in de ontwikkeling hebben.

Volgens enkele observationele studies is de consumptie van zoethout sterk verbonden met vroeggeboorte (24, 25).

Verdere studies zijn nodig om deze bevindingen te bevestigen.

Hoewel het bewijs beperkt is, moeten zwangere vrouwen hun gebruik van zoethout beperken.

Bottom Line: Tijdens de zwangerschap kan een hoge dropconsumptie vroeggeboorte veroorzaken, maar het bewijs is beperkt.

Suiker toegevoegd

Veel dropproducten, zoals snoep, worden geladen met toegevoegde suiker.

Regelmatige consumptie van voedingsmiddelen met veel suiker kan het risico op tal van gezondheidsproblemen verhogen, zoals obesitas, diabetes en hartaandoeningen.

Om deze reden moet de consumptie van dropsnoepjes worden beperkt.

Bottom Line: Dropsnoep is meestal erg rijk aan toegevoegde suikers. In overmaat kan het gewichtstoename, diabetes en hartaandoeningen bevorderen.

Samenvatting

Zoethout is een specerij die vaak wordt gebruikt als smaakstof in snoep.

Het is rijk aan vele unieke plantaardige stoffen met een verscheidenheid aan gezondheidseffecten.

Aan de positieve kant kan het maagzweren en gewichtstoename helpen voorkomen, maar het heeft ook een aantal nadelige effecten, waaronder een verhoogde bloeddruk.

Om deze reden moet overmatig gebruik worden vermeden.