Vraag D'Mine praat Easter candy: perfect voor diabetici

Gelukkig paasweekend, Diabetes Peeps! Natuurlijk zijn we hier nog steeds met onze wekelijkse advieskolom, Ask D'Mine! . Je gastheer (veteraan type 1, diabetesauteur en educator) Wil Dubois beantwoordt enkele fans van paasmanden en konijntjes … Ga zo door en hoppity hop hop on door om jezelf te trakteren op wijsheid, D'Mine > -stijl.

{

Heb je je eigen vragen? E-mail ons op AskDMine @ diabetesmine. com } Virginia, type 1 uit New York, schrijft:

Geachte Wil, Ik ben Virginia en ben 8 jaar oud. Sommige van mijn kleine vrienden hadden ruzie over snoep en diabetes. Papa zegt: "Als je het in de ' mijn ziet, is het zo." Dus vertel me alsjeblieft de waarheid: waarom heeft de paashaas geen diabetes?

Wil @ Ask D'Mine antwoorden:

Ja, Virginia, je zou denken dat de King Pusher of Corn Syrup van Paaseiland al lang diabetes type 2 heeft ontwikkeld, maar de waarheid is hij heeft geen diabetes. Ik denk dat dit een goede herinneringsles is in het vaak vergeten biologische feit dat mensen (of konijnen) zichzelf geen diabetes geven gewoon door wat ze eten. Immers, als ze dat deden, zou bijna iedereen in het land het hebben, behalve de coaches van Beachbody. Als je me niet gelooft, bekijk dan onze laatste nationale statistieken over obesitas.

Nee, diabetes type 2 vereist een complex recept, waarvan voedsel slechts één deel is en hoogstwaarschijnlijk niet het grootste deel. Om Type 2 te krijgen, moet je eerst de juiste genen ervoor hebben. Daarover meer in een minuut. Dan neem je die genen en voeg je veel voedsel toe, in tegenstelling tot welk type voedsel dan ook. Je zou in theorie kunnen leven van niets anders dan gelei bonen zoals de Paashaas dat doet, niet dat ik dat bepleit. Maar jelly beans zelf maken je niet dik. Te veel jelly beans maken je dik.

Oh schat. Dat klonk als een van die bumperstickers met kanonnen, over hoe geweren mensen niet doden … Maar het is waar.

Sorry. Waar was ik? Oh ja. Bunnies en het type 2-recept. Genen, plus overgewicht (van elke combinatie van te veel voedsel en te weinig activiteit), voeg dan het magische ingrediënt van leeftijd toe en: Poof! Je krijgt type 2. Eigenlijk is er niets

Poof! erover. Het is een proces dat zo traag verloopt dat het saai is. Type 2 duurt meestal jaren en jaren om zich te ontwikkelen. Meer schildpad dan haas. En over schildpadden gesproken, krijgen ze diabetes? Ja, Virginia, dat doen ze. Ze hebben die magische genen, tenminste sommige doen dat. Net als onze neven, katten, honden, koeien, schapen, paarden, fretten, varkens, bizons, muizen en zelfs vogels.Oh, zelfs olifanten kunnen diabetes krijgen. Hoe kon ik dat vergeten zijn? Ja, het is een echte frickin 'Noah's Ark van diabetes.

Oh, en in het water onder de kiel ook. Dolfijnen kunnen ook diabetes krijgen. Hoewel ze blijkbaar het vermogen hebben om hun diabetes aan en uit te schakelen. Wetenschappers denken dat het een evolutionaire aanpassing is die dolfijnen helpt in tijden van honger. De gedachte is dat tijdelijke diabetes bloedglucose hoog houdt om hun krachtige hersenen te voeden, zelfs wanneer er weinig te eten is. Wie wist dat er hongersnood onder de zee was? Dat zou ook het kompas kunnen zijn dat wijst op het antwoord van de eeuwenoude vraag: waarom diabetes? Misschien dat onze vroegste voorouders ooit op dolfijnen leken, maar op de een of andere manier zijn we de "switch" kwijtgeraakt die ons in staat stelt om de diabetes weer uit te schakelen als we het niet nodig hebben.

Maar terug naar konijntjes. Vreemd genoeg lijken kamelen net als kamelen geen diabetes te krijgen. Zelfs dikke konijnen. Nou, niet tenzij je ze vergiftigt met een stof genaamd alloxan monohydraat. En wie zou zoiets vreselijks doen? Meer dan 100 verschillende medische onderzoekers in de afgelopen jaren, dat is wie. Konijnen zijn gezien als een alternatief onderzoeksdier voor de meer traditionele diabetesmuis, omdat veel onderzoekers vinden dat muizen een te korte levensduur hebben om de effecten op langere termijn en de effecten van diabetes- en diabetesbehandelingen te bestuderen. Vandaar de zoektocht naar het D-konijn.

En als we het hebben over konijntjes en de letter "D", dan weet ik zeker dat de meesten van jullie wachten op me om een ​​soort van steek te laten klinken over Playboy Bunnies. Hé, geef me hier een eer, ik schrijf aan een achtjarig meisje.

Makkelijk doen we het morgen op de jelly beans, Virginia, en laten we in godsnaam geen schaal

alloxan-monohydraat

voor de paashaas over. We willen hem nog vele jaren laten hoppen. Trouwens, wat is eens per jaar een beetje glucosestroop tussen vrienden?

Oh, en sprekend over diabetes en snoep en glucosestroop … Adelaide, type 3 oma uit Ohio, schrijft: Ik stel een paasmandje samen voor mijn kleindochter. Ze is nu 8 jaar oud en heeft ongeveer een half jaar diabetes type 1 gehad. Ik wil haar een soort zoete traktatie geven, maar ik weet niet of ik suikervrij suikergoed moet krijgen of alleen een kleine hoeveelheid tot normale snoepjes. Kun je me helpen?

Wil @ Ask D'Mine antwoorden: Hell no! Je moet het aan haar moeder vragen, niet aan mij. Ik ga er niet middenin zitten! Dat gezegd hebbende, laat me snel de suiker versus het suikervrije dilemma van alle volwassen PWD's in het publiek van vandaag bekijken. Als het gaat om snoep, zijn er in principe drie manieren om het te zoeten: suiker, glucosestroop en suikervrije kunstmatige zoetstoffen. Suiker begrijpen we allemaal. Graansiroop is een super-zoete vloeistof van verwerkte maïs die goedkoper is dan suiker, en daarom is het bijna onmogelijk om te vermijden in het Amerikaanse dieet. Veel snoepjes bevatten zelfs suiker en glucosestroop, en de verdomde dingen komen zelfs voor in hamburgerklontjes!Glucosestroop behandelt bloedsuikerspiegel hetzelfde als tuinsoorten, maar het kan ook op een andere manier schadelijk zijn voor het menselijk lichaam. Dus ondanks de "suiker is suiker" tv-advertenties van de maïsindustrie, ga ik altijd voor echte suiker, gezien de keuze tussen de twee.

Maar hoe zit het met de suikervrije dingen? Suikervrij klinkt als een geweldige oplossing voor degenen onder ons wiens lichaam niet goed met suiker omgaat. En hoewel er een aantal verschillende producten zijn voor light frisdrank en thee, of om in koffie te sprenkelen; als het om snoep gaat, worden suikervrije lekkernijen altijd gezoet met suikeralcoholen. WTF is een suikeralcohol? Zou je geloven dat het een hechte neef is van de dingen waar ze antivries van maken? Geen shit. Het is waar. Dat gezegd hebbende, degenen die in voedsel worden gebruikt, zijn minder toxisch, maar nauwelijks onschadelijk.

En hoewel ze tandbederf niet bevorderen, alleen omdat ze suikervrij zijn, wil dat nog niet zeggen dat ze geen calorieën bevatten … of koolhydraten. De meeste insuline-gebruikers vinden dat ze 50% van het aantal koolhydraten van de suikeralcohol moeten bolussen. Ook kun je absoluut te dik worden door te veel suikervrij snoep te eten. Of misschien niet. Omdat ik vergat iets te vermelden. En dat is het merkwaardige feit dat suikeralcoholen slechts gedeeltelijk verteerbaar zijn, waardoor een overmatige consumptie ervan resulteert in een opgeblazen gevoel in de darm en in het charmant 'laxerende effect'.

Vertrouw me hierop, het laxerende effect zal de eieren-jacht op eieren totaal verpesten.

Dit is geen kolom voor een medisch advies. Wij zijn PWD's die vrij en openlijk de wijsheid van onze verzamelde ervaringen delen - onze

er-is-die-die-kennis

uit de loopgraven. Maar we zijn geen MD's, RN's, NP's, PA's, CDE's of patrijzen in perenbomen. Kortom: we zijn slechts een klein deel van uw totale recept. U hebt nog steeds professioneel advies, behandeling en verzorging nodig van een bevoegde medische professional.

Disclaimer: inhoud gemaakt door het Diabetes Mine-team. Klik hier voor meer informatie. Disclaimer

Deze inhoud is gemaakt voor Diabetes Mine, een blog over consumentengezondheid gericht op de diabetesgemeenschap. De inhoud is niet medisch beoordeeld en houdt zich niet aan de redactionele richtlijnen van Healthline. Klik hier voor meer informatie over de samenwerking van Healthline met Diabetes Mine.