Muizen met MS-achtige toestand lopen opnieuw na menselijke stamcelbehandeling
Inhoudsopgave:
Aan het begin van een recent experiment werd een groep muizen zo uitgeschakeld door een ziekte vergelijkbaar met multiple sclerose (MS) dat ze met de hand moesten worden gevoed. Maar slechts twee weken na de behandeling met menselijke neurale stamcellen, liepen ze alleen.
Gefinancierd door de National MS Society, de resultaten van de studie, online gepubliceerd vandaag in het tijdschrift Stem Cell Reports, verraste onderzoekers die verwachtten dat de stamcellen zouden worden afgewezen. In plaats daarvan herstelden de muizen de motorische functie volledig en zes maanden later vertoonden ze nog geen tekenen van vertraging.
advertentieAdvertentie"Mijn postdoctorale Dr. Lu Chen kwam naar me toe en zei: 'De muizen lopen. 'Ik geloofde haar niet', zei co-senior auteur Thomas Lane, hoogleraar pathologie aan de Universiteit van Utah, in een persbericht. Hij begon de studie met Chen aan de Universiteit van Californië, Irvine.
Het team injecteerde menselijke neurale stamcellen in de stekels van muizen, vertelde Lane aan Healthline. Omdat muizen geen MS krijgen, moesten onderzoekers ze infecteren met een vergelijkbare ziekte. Veel MS-onderzoeken steunen op een ziektemodel dat bekend staat als experimentele auto-immuun encefalomyelitis (EAE), maar niet in dit geval, zei Lane.
Voor deze studie gebruikten ze het muis hepatitisvirus (MHV) dat een ontstekingsaandoening veroorzaakt die de myelinebedekking van zenuwcellen aanvalt, net zoals MS bij mensen. "We hebben het virale model gebruikt, omdat virussen al lang zijn voorgesteld om MS te veroorzaken bij genetisch gevoelige individuen," zei Lane. De virale versie van de MS-achtige ziekte veroorzaakt ook grotere invaliditeit dan EAE.
AdvertentieTraag voelen? Gebruik deze tips om MS-moeheid te verslaan »
Een recept voor succes
"De manier waarop we de neurale stamcellen hebben gemaakt, blijkt belangrijk te zijn," zei Jeanne Loring, co-senior auteur en directeur van het Center for Regenerative Medicine in The Scripps Research Institute in La Jolla, Californië, in een persbericht.
AdvertentieadvertentieLoring's afgestudeerde student en co-eerste auteur van de paper, Ronald Coleman, experimenteerde met verschillende manieren om de stamcellen in het lab te laten groeien.
De onderzoekers geloven dat het idee van Coleman om de cellen in een minder overvolle petrischaal te produceren, heeft geresulteerd in robuustere en krachtigere cellen. Lane zei: "Naar mijn mening zijn ze immunomodulerend omdat we een dramatische en aanhoudende vermindering van neuroinflammatie zien en ze scheiden ook factoren uit die remyelinisatie kunnen versterken. "
Merkwaardig genoeg, zoals voorspeld door Lane en Loring, werden de menselijke stamcellen eigenlijk afgewezen. Al een week na de transplantatie bleef er geen enkel teken van de menselijke cellen achter in de lichamen van de muis. Integendeel, de cellen hadden met succes een schakelaar omgedraaid, waarmee de eigen cellen van de muis werden aangegeven om het herstelproces van de myeline-schade te beginnen.Wat een verwoestende mislukking had kunnen zijn, bleek een enorm voordeel te zijn.
Dit is echter geen toevallige uitkomst. Met dezelfde methode die door Coleman is ontwikkeld om de menselijke stamcellen te laten groeien, is het experiment met succes herhaald in andere laboratoria.
Bekijk deze 15 tatoeages geïnspireerd door MS »
AdvertisementAdvertisementEen verwarrende afwijzing
Waarom deze menselijke cellen myelinereparatie in de lichamen van de muis veroorzaakten, maar werden afgewezen zodra hun werk was voltooid, puzzelt de onderzoekers nog steeds.
Door hetzelfde experiment te proberen met neurale stamcellen van muizen die niet-overeenkomende donoren waren, "worden de cellen afgewezen en zien we geen vergelijkbaar herstel. Momenteel onderzoeken we muizen [embryonale stamcellen] en iPSC-afgeleide [neurale progenitorcellen], "zei Lane," om te beoordelen of dit de oorsprong van de cellen is die mogelijk van cruciaal belang is voor de klinische en histologische uitkomst. "
Voordat ze met menselijke vrijwilligers kunnen beginnen, zullen de onderzoekers eerst moeten experimenteren met andere MS-modellen in muizen. "Natuurlijk willen we dat dit een vergelijkbaar effect heeft bij MS-patiënten (RRMS of progressieve vormen van de ziekte)," zei Lane, "maar we willen eerst zoveel mogelijk informatie verzamelen met behulp van preklinische modellen. "Als vroege studies bij muizen succesvol blijven, is Lane hoopvol dat menselijke proeven binnen enkele jaren kunnen beginnen.
Voor MS-patiënten is het feit dat de muizen weer lopen, veelbelovend nieuws. Hoewel er 10 goedgekeurde ziektemodificerende therapieën voor MS zijn, is geen van hen effectief gebleken voor de behandeling van progressieve MS. Met onderzoeksstudies als deze verschuift de aandacht naar het herstel van beschadigde myeline, en daarom kunnen effectieve behandelingen voor diegenen die ernstiger zijn uitgeschakeld door MS aan de horizon liggen.
Leer 7 feiten die iedereen moet weten over MS »
