Modern voedingsbeleid is gebaseerd op slechte wetenschap
Inhoudsopgave:
- The Seven Countries Study
- The McGovern Committee
- Voeding zit vast in een paradigma op basis van slechte wetenschap
Twee weken geleden plaatste ik een presentatie van komiek Tom Naughton over het verschil tussen goede en slechte wetenschap. Een must-watch voor iedereen die geïnteresseerd is in voeding, naar mijn mening.
Vandaag zijn we terug met Tom Naughton, maar deze keer pakt hij de wetenschap aan (of het gebrek daaraan) die oorspronkelijk vet als oorzaak van hart- en vaatziekten betrof en de voedingsrichtlijnen van de afgelopen decennia vormde.
Dit is eigenlijk een video verdeeld in 6 delen, de totale looptijd is iets meer dan een uur. Het begint met een kleine clip van Tom Naughton's film, Fat Head.
AdvertisementAdvertisementThe Seven Countries Study
In het jaar 1958 startte een Amerikaanse wetenschapper genaamd Ancel Keys een onderzoek genaamd de Seven Countries Study, waarin de associatie tussen voeding en hart- en vaatziekten in verschillende landen werd onderzocht.
Uit de studie bleek dat de landen waar de vetconsumptie het grootst was, de meeste hartaandoeningen hadden, ter ondersteuning van het idee dat voedingsvet hartaandoeningen veroorzaakte.
Het probleem is dat hij opzettelijk heeft weggelaten:
- landen waar mensen veel vet eten, maar weinig hartziektes hebben, zoals Nederland en Noorwegen.
- Landen waar de vetconsumptie laag is, maar het aantal hartaandoeningen hoog is, zoals in Chili.
In principe gebruikte hij alleen gegevens uit de landen die zijn theorie ondersteunden, een proces dat bekend staat als cherry picking.
Deze gebrekkige observationele studie kreeg massale media-aandacht en had een grote invloed op de voedingsrichtlijnen van de komende decennia.
AdvertentieThe McGovern Committee
In 1977 publiceerde een Amerikaanse commissie van de Amerikaanse senaat onder leiding van George McGovern de eerste Dietary Goals For The United States om de epidemie van hartziekten in het land te keren.
Deze richtlijnen kregen indertijd grote kritiek van vele gerespecteerde wetenschappers zoals John Yudkin (die beweerde dat suiker de schuld was) en de American Medical Association.
Kort gezegd waren de voedingsdoelen:
- Eet minder vet en cholesterol.
- Minder geraffineerde en verwerkte suikers.
- Complexere koolhydraten uit groenten, fruit en granen.
Deze richtlijnen werden opgepikt door de USDA. Kortom, een vetarm, koolhydraatrijk dieet voor iedereen.
De hele richtlijnen waren gebaseerd op observationele studies van vooringenomen wetenschappers en hadden niets dat zelfs maar nauw leek op wetenschappelijk bewijs om ze te ondersteunen.
Sindsdien hebben veel gerandomiseerde gecontroleerde onderzoeken aangetoond dat deze dieetaanpak niet echt werkt voor de mensen die het moest helpen.
Een interessant feit is dat de obesitas-epidemie begon rond de tijd dat deze richtlijnen werden gepubliceerd en de type 2 diabetesepidemie snel daarna volgde.
AdvertentieAdvertisementVoeding zit vast in een paradigma op basis van slechte wetenschap
Het is belangrijk om de enorme betekenis hiervan te realiseren.
Dit idee dat verzadigd vet hartaandoeningen veroorzaakte, was de hoeksteen van het moderne voedingsbeleid en de reden dat gezondheidsautoriteiten zich afwendden van een vetrijk dieet dat rijk is aan dierlijk voedsel, naar een vetarm, koolhydraatrijk dieet met veel granen.
Hoewel verzadigd vet nu onschadelijk is gebleken, zit moderne voeding nog steeds vast in datzelfde paradigma op basis van kersenplukken en gewoon slechte wetenschap.
Veel voedingsorganisaties prediken nog steeds het vetarme, koolhydraatrijke dogma waarvan vrijwel is bewezen dat het ineffectief is voor de meerderheid van de mensen.
