Narcolepsie: oorzaken, symptomen en diagnose

Overzicht

Narcolepsie is een levenslange aandoening van het zenuwstelsel die een abnormale slaap veroorzaakt die de kwaliteit van leven van een persoon kan beïnvloeden. Het is een zeldzame aandoening die naar schatting ongeveer 1 op de 2 000 mensen treft. De symptomen van narcolepsie beginnen meestal tussen de leeftijd van 10 en 25 jaar, hoewel de aandoening vaak niet meteen wordt herkend.

Narcolepsie veroorzaakt overdag veel slaperigheid en slaapaanvallen. In de meeste gevallen veroorzaakt het ook onverwacht en tijdelijk verlies van spiercontrole, ook bekend als kataplexie. Narcolepsie is op zichzelf geen dodelijke ziekte, maar afleveringen kunnen leiden tot ongelukken, verwondingen of levensbedreigende situaties.

Er zijn twee soorten narcolepsie: Type 1 is narcolepsie met kataplexie en Type 2 is narcolepsie zonder kataplexie. Type 1 is de meest voorkomende. Kataplexie, vooral bij kinderen, kan worden aangezien voor aanvalsactiviteit.

AdvertisementAdvertisement

Symptomen

Wat zijn de symptomen van narcolepsie?

Slaapexperts schrijven symptomen van narcolepsie toe aan slecht geregelde REM-slaap (rapid eye movement). Hoe vaak en hoe intens de symptomen optreden, kan variëren. Veel voorkomende symptomen kunnen zijn:

Significante slaperigheid overdag: Overmatige slaperigheid overdag is vaak het eerste symptoom van narcolepsie. Het maakt het moeilijk om overdag goed te functioneren.

Kataplexie: Dit is het plotselinge, tijdelijke verlies van spierspanning. Het kan worden geactiveerd door intense emoties. Deze kunnen opwinding, gelach, woede en angst omvatten. De frequentie van kataplexie varieert. Sommige mensen hebben het meerdere keren per dag. Andere mensen kunnen het een paar keer per jaar ervaren.

Hallucinaties bij in slaap vallen: Hallucinaties kunnen ook voorkomen bij mensen met narcolepsie. Dit komt omdat dromen meestal deel uitmaken van de REM-slaap. Als dromen optreden wanneer je gedeeltelijk wakker bent, kunnen ze lijken op de werkelijkheid.

Slaapverlamming: Dit is een onvermogen om te bewegen of spreken tijdens het inslapen, slapen of wakker worden. Afleveringen duren slechts een paar minuten. Slaapverlamming bootst de verlamming na die wordt gezien tijdens de REM-slaap. Het heeft geen invloed op oogbewegingen of het vermogen om te ademen. Het kan zelfs voorkomen bij mensen die geen narcolepsie hebben.

Narcolepsie kan ook worden geassocieerd met andere slaapstoornissen, zoals obstructieve slaapapneu, rustelozebenensyndroom en slapeloosheid.

Oorzaken

Wat veroorzaakt narcolepsie?

De exacte oorzaak van narcolepsie is onbekend. De meeste mensen met narcolepsie en kataplexie hebben echter een verminderde hoeveelheid hersenproteïne, hypocretine genaamd. Een van de functies van hypocretine is het reguleren van uw slaap-waakcycli.

Wetenschappers denken dat lage hypocretinegehalte door verschillende factoren kan worden veroorzaakt. Er is een genmutatie geïdentificeerd die lage niveaus van hypocretine veroorzaakt. Er wordt aangenomen dat deze erfelijke tekortkoming, samen met een immuunsysteem dat gezonde cellen aanvalt, bijdraagt aan narcolepsie.Andere factoren zoals stress, blootstelling aan toxines en infectie kunnen ook een rol spelen.

AdvertentieAdvertisementAdvertisement

Slaappatronen

Het optreden van abnormale slaappatronen

Normale slaap vindt plaats in vijf fasen en in cycli. Naarmate de slaapcyclus begint, gaan we van lichte slaap naar diepe slaap, vervolgens naar REM-slaap, wanneer dromen en spierverlamming optreden. Het duurt ongeveer 70 tot 90 minuten om de eerste cyclus van de REM-slaap te bereiken. Hoe langer we blijven slapen, hoe meer tijd we doorbrengen in REM en hoe minder tijd we doorbrengen in diepe slaap. Wetenschappers geloven dat adequate REM-slaap noodzakelijk is voor onze overleving.

Mensen met narcolepsie kunnen plotseling in slaap vallen, de spierspanning verliezen en beginnen te dromen. Dit kan gebeuren, ongeacht wat ze doen of hoe laat het is. Wanneer dit gebeurt, vindt hun REM-slaap ongepast en spontaan plaats. De symptomen van REM-slaap kunnen allemaal tegelijkertijd voorkomen.

Diagnose

Hoe wordt narcose geconstateerd?

Het Centrum voor Narcolepsie aan de Stanford University School of Medicine meldt dat een op de 2 000 Amerikanen narcolepsie heeft. Als u overmatige slaperigheid overdag of een van de andere veelvoorkomende symptomen van narcolepsie heeft, neem dan contact op met uw arts. Slaperigheid overdag is gebruikelijk bij veel soorten slaapstoornissen. Uw arts zal u vragen naar uw medische geschiedenis en een lichamelijk onderzoek uitvoeren. Ze zullen op zoek gaan naar een geschiedenis van overmatige slaperigheid overdag en afleveringen van plotseling verlies van spierspanning. De arts zal meestal een slaaponderzoek en verschillende andere tests vereisen om de juiste diagnose te bepalen.

Enkele veelvoorkomende slaapevaluaties omvatten het volgende:

De Epworth Sleepiness Scale (ESS) is een eenvoudige vragenlijst. Hij vraagt hoe waarschijnlijk het is dat je onder verschillende omstandigheden slaapt.
ActiGraph, of andere huisbewakingssystemen, kunnen bijhouden hoe en wanneer u in slaap valt. Dit apparaat wordt gedragen als een polshorloge en kan samen met een slaapdagboek worden gebruikt.
Polysomnogram (PSG) testen vereist dat u de nacht doorbrengt in een medische faciliteit. Je wordt gevolgd terwijl je slaapt met elektroden op je hoofdhuid om de hersenactiviteit, hartslag en ritme, oogbeweging, spierbeweging en ademhaling te meten. Deze test kan ook slaapapnoe detecteren.
Een multiple sleep-latentietest (MSLT) bepaalt hoe lang het duurt om overdag in slaap te vallen. Het kijkt ook naar hoe snel je de REM-slaap ingaat. Deze test wordt vaak de dag na een polysomnogram gegeven. U moet de hele dag vier tot vijf dutjes doen, elke twee uur na elkaar.
Een wervelkolomtap of lumbaalpunctie wordt gebruikt om cerebrospinale vloeistof (CSF) te verzamelen om hypocretinegehalten te meten. Hypocretine in liquor is naar verwachting laag in mensen met narcolepsie. Voor deze test zal uw arts een dunne naald invoegen tussen twee lendenwervels.

AdvertentieAdvertisement

Behandelingen

Behandelingsopties voor narcolepsie

Narcolepsie is niet te genezen. Het is een chronische aandoening die een leven lang meegaat. Het doel van de behandeling is dan om de symptomen onder controle te houden en het functioneren overdag te verbeteren.Stimulerende middelen, aanpassingen van de levensstijl en het vermijden van gevaarlijke activiteiten zijn allemaal belangrijk bij de behandeling van deze aandoening.

Er zijn verschillende soorten medicijnen die worden gebruikt om narcolepsie te behandelen. Bijvoorbeeld:

Stimulerende middelen zoals armodafinil (Nuvigil), modifinil (Provigil) en methylfenidaat (Ritalin) kunnen worden gebruikt om de waakzaamheid te verbeteren.
Tricyclische antidepressiva kunnen kataplexie, slaapverlamming en hallucinaties verminderen. Deze medicijnen kunnen vervelende bijwerkingen hebben, zoals constipatie, droge mond en urineretentie.
Serotonine-norepinefrine-heropnameremmers (SNRI's), zoals venlafaxine (Effexor), kunnen helpen bij het reguleren van slaap en stemming. Ze kunnen nuttig zijn bij de behandeling van kataplexie, hallucinaties en slaapverlamming.
Selectieve serotonineheropnameremmers (SSRI's), zoals fluoxetine (Prozac), kunnen ook helpen de slaap te reguleren en uw humeur te verbeteren.

Advertentie

Zelfzorg

Wat u thuis kunt doen

Hier zijn enkele stappen die u kunt nemen om het leven met narcolepsie gemakkelijker en veiliger te maken:

Vertel docenten en supervisors over uw toestand. Als je in slaap valt, moeten ze begrijpen waarom.
Houd er rekening mee dat sommige narcolepsiebehandelingen u positief zullen laten testen op stimulantia op medicijnschermen. Overleg vooraf met uw werkgever om misverstanden te voorkomen.
Eet overdag lichte of vegetarische maaltijden. Eet geen zware maaltijd voor belangrijke activiteiten.
Probeer na de maaltijd een dutje van 10 tot 15 minuten te nemen.
Plan dutjes gedurende de dag. Dit kan u helpen om overdag slaperigheid te voorkomen.
Vermijd nicotine en alcohol. Ze kunnen de symptomen verergeren.
Train regelmatig. Dit kan je helpen om 's nachts beter te slapen en je overdag alert te houden.
Zorg voor een gezond gewicht. Onderzoekers hebben een verband gevonden tussen narcolepsie en overgewicht.
Sommige staten kunnen autorijden beperken voor mensen met narcolepsie. Informeer bij uw lokale afdeling van motorvoertuigen. Ze kunnen u helpen om niemand in gevaar te brengen of om de wet te overtreden.

AdvertentieAdvertisement

Afhalen

Outlook

Het leven met narcolepsie kan een uitdaging zijn. Het kan stressvol zijn om episodes van overmatige slaperigheid te hebben en het is mogelijk om uzelf of anderen tijdens een episode te verwonden. Door de juiste diagnose te stellen, samen met uw arts de beste behandeling voor u te vinden en de bovenstaande tips te volgen, kunt u uw narcolepsie onder controle houden en een gezond leven blijven leiden.