Trombotische trombocytopenische purpura (TTP): wat is het?

Wat is trombotische trombocytopenische purpura (TTP)?

Hoogtepunten

1. TTP is een zeldzame bloedaandoening. Het veroorzaakt kleine bloedstolsels in uw lichaam.
2. TTP kan paarsachtige blauwe plekken, ook wel purpura genoemd, op uw huid veroorzaken. Het kan ook kleine rode of paarse vlekken veroorzaken die eruit zien als uitslag, of het kan ervoor zorgen dat uw huid er bleek of geelzuchtig uitziet.
3. Het is belangrijk om TTP zo snel mogelijk te laten behandelen. Behandelingen worden gedaan om uw bloedstollingsvermogen weer normaal te maken.

Trombotische trombocytopenische purpura (TTP) is een zeldzame aandoening die de bloedklonterneiging beïnvloedt. Bij deze ziekte vormen zich kleine stolsels door uw hele lichaam. Deze kleine stolsels hebben grote gevolgen.

De kleine stolsels kunnen bloedvaten blokkeren. Dit voorkomt dat uw bloed uw organen kan bereiken. Dit kan de werking van uw vitale organen aantasten, zoals uw hart, hersenen en nieren.

De kleine stolsels kunnen ook teveel bloedplaatjes van uw bloed opgebruiken. Uw bloed kan dan niet in staat zijn stolsels te vormen wanneer het nodig is om ze te vormen. Als u bijvoorbeeld gewond bent, kunt u mogelijk niet meer stoppen met bloeden.

AdvertentieAdvertisement

Symptomen

Wat zijn de symptomen van TTP?

Als u TTP heeft, kunt u deze symptomen op uw huid krijgen:

• U kunt blauwe plekken krijgen die paarsig van kleur zijn en geen duidelijke oorzaak hebben. Deze kenmerken, purpura genoemd, maken deel uit van wat deze aandoening haar naam geeft.
• U kunt ook kleine rode of paarse vlekken hebben die op uitslag lijken.
• Uw huid kan geelachtig worden, dit wordt geelzucht genoemd.
• Je huid kan er bleek uitzien.

U kunt ook andere symptomen hebben, zoals:

• koorts
• vermoeidheid
• verwardheid
• zwakte
• hoofdpijn

in zeer ernstige gevallen, een beroerte, ernstige interne bloedingen, of een coma kan voorkomen.

Advertentie

Oorzaken

Wat veroorzaakt TTP?

Genetische TTP

Er is een overerfde vorm van TTP die wordt overgedragen als een autosomaal recessieve eigenschap. Dit betekent dat beide ouders van een getroffen persoon een kopie van het defecte gen moeten dragen. De ouders hebben meestal geen symptomen van de ziekte. Deze genetische vorm is het resultaat van een mutatie in het ADAMTS13-gen. Dit gen speelt een rol bij de productie van een enzym dat ervoor zorgt dat uw bloed normaal stolt. Abnormale stolling treedt op wanneer dit enzym niet aanwezig is. Enzymen zijn speciale eiwitten die de snelheid van metabole chemische reacties verhogen.

Overgenomen TTP

In andere gevallen produceert uw lichaam ten onrechte eiwitten die de taak van het enzym verstoren. Dit staat bekend als verworven TTP.

U kunt TTP op verschillende manieren verkrijgen. Je kunt het bijvoorbeeld ontwikkelen als je hiv hebt. U kunt het ook ontwikkelen na bepaalde medische ingrepen, zoals een transplantatie van bloed en beenmergcellen en operaties.

In sommige gevallen kan TTP zich ontwikkelen tijdens de zwangerschap of als u kanker of een infectie heeft.

Sommige medicijnen kunnen u ertoe brengen om TTP te ontwikkelen. Deze omvatten:

• oestrogeen
• hormoontherapie
• chemotherapie
• cyclosporine A

AdvertentieAdvertisement

Diagnose

Hoe wordt de diagnose TTP gesteld?

Voor het diagnosticeren van TTP zijn meestal meerdere tests vereist. Uw arts kan beginnen met het uitvoeren van een lichamelijk onderzoek. Dit impliceert het zoeken naar een van de fysieke symptomen van de ziekte.

Uw arts zal ook uw bloed testen. Een onderzoek van uw rode bloedcellen onder een microscoop zal onthullen of zij schade hebben van TTP. Uw arts zal ook uw bloed controleren op lage bloedplaatjesiveaus, omdat de verhoogde stolling een verhoogd gebruik van bloedplaatjes veroorzaakt. Ze zullen ook controleren op hoge niveaus van bilirubine, een stof die het gevolg is van de afbraak van rode bloedcellen.

Uw arts zal ook uw bloed controleren op:

• antilichamen, eiwitten die interfereren met het ADAMTS13
• creatininegehalte, die toenemen als er sprake is van nieraandoening door spierafbraak
• een gebrek aan ADAMTS13-enzymactiviteit, die TTP
• lactaatdehydrogenase veroorzaakt, die vrijkomt uit weefsel dat is aangetast door vlekstolsels die worden veroorzaakt door TTP

Advertenties

Behandelingen

Hoe wordt TTP behandeld?

Artsen behandelen TPP meestal door te proberen uw bloedstollingsvermogen naar normaal terug te brengen.

Plasma

De gebruikelijke behandeling voor geërfd TTP is om plasma intraveneus of via een IV toe te dienen. Plasma is het vloeibare deel van bloed dat essentiële stollingsfactoren bevat. Je kunt het krijgen in de vorm van vers ingevroren plasma.

Een alternatieve behandeling die gebruikelijk is voor verworven TTP, is plasmaferese. Dit betekent dat plasma van een gezonde donor uw plasma vervangt. Tijdens deze procedure zal een zorgverlener uw bloed afnemen, net als wanneer u bloed doneert. In een laboratorium zal een technicus het plasma scheiden van uw bloed met behulp van een speciale machine, een celscheider genoemd. Ze zullen je plasma vervangen door gedoneerd plasma. U ontvangt deze nieuwe oplossing vervolgens via een andere IV. Het gedoneerde plasma bevat water, eiwitten en essentiële stollingsfactoren. Deze procedure duurt ongeveer twee uur.

Ongeacht of u TTP hebt geërfd of verkregen, u zult waarschijnlijk elke dag behandeld moeten worden totdat uw toestand verbetert.

Medicatie

Als de plasmabehandeling niet lukt, kan uw arts u beginnen te behandelen met medicijnen om te voorkomen dat uw lichaam het ADAMTS13-enzym vernietigt.

Operatie

In andere gevallen moet uw milt mogelijk operatief worden verwijderd.

AdvertentieAdvertisement

Outlook

Wat zijn de langetermijnvooruitzichten?

TTP kan dodelijk zijn als het niet meteen wordt gevonden en behandeld, vooral als de niveaus van bloedplaatjes gevaarlijk laag zijn. Als u denkt dat u aan deze aandoening lijdt, stel het dan niet uit om naar uw arts of de eerste hulp te gaan.

Als u een snelle en juiste behandeling krijgt voor TTP, zult u zich waarschijnlijk goed herstellen van deze aandoening.

De TTP van sommige personen verdwijnt volledig na de behandeling. Andere mensen kunnen doorlopend opflakkeringen hebben. Uw arts zal uw bloedtellingen regelmatig moeten controleren.