Behandeling van vroegtijdige bevalling: tocolytica

Tocolytische medicatie

Tocolytica zijn medicijnen die worden gebruikt om uw bevalling voor een korte periode (maximaal 48 uur) uit te stellen als u te vroeg met uw bevalling begint te werken. Artsen gebruiken deze medicijnen om uw bevalling uit te stellen terwijl u wordt overgebracht naar een ziekenhuis dat gespecialiseerd is in vroeggeboorte, of om u corticosteroïden of magnesiumsulfaat te geven. Magnesiumsulfaat beschermt uw ongeboren kind tegen hersenverlamming, maar het kan ook als een tocolyticum worden gebruikt. Andere geneesmiddelen die als een tocolyticum kunnen worden gebruikt, zijn:

• beta-mimetica (bijvoorbeeld terbutaline)
• calciumkanaalblokkers (bijvoorbeeld nifedipine)
• niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen of NSAID's (bijvoorbeeld indomethacine) <999 > Hieronder vindt u algemene informatie over deze geneesmiddelen.

AdvertentieAdvertisement

Welke soorten moet ik gebruiken?

Welke soort tocolytische medicatie moet worden gebruikt?

Er zijn geen gegevens die aantonen dat het ene geneesmiddel altijd beter is dan het andere en dat artsen in verschillende delen van het land andere voorkeuren hebben. In veel ziekenhuizen wordt terbutaline als eerste gegeven, vooral als een vrouw een laag risico heeft om haar baby vroeg te geven. Voor vrouwen met een hoog risico is magnesiumsulfaat (intraveneus toegediend) meestal het favoriete medicijn.

Advertentie

Wanneer kan ik het pakken?

Op welk moment tijdens mijn zwangerschap Kan ik tocolytische medicijnen gebruiken?

Tocolytische medicatie voor vroeggeboorte mag niet worden gebruikt vóór 24 weken zwangerschap. In bepaalde situaties kan uw arts het gebruiken wanneer u 23 weken zwanger bent. Veel artsen vermijden tocolytica te geven nadat een vrouw haar 34e week van de zwangerschap heeft bereikt, maar sommige artsen beginnen pas 36 weken met tocolytica.

AdvertentieAdvertisement

Vervolggebruik

Hoe lang moeten tocolytische medicatie worden voortgezet?

Uw arts kan eerst proberen uw vroegtijdige weeën te behandelen met bedrust, extra vocht, pijnmedicatie en een enkele dosis van een tocolytische medicatie. Ze kunnen ook verdere screening uitvoeren (zoals een foetale fibronectinetest en transvaginale echografie) om uw risico op premature bevalling beter te bepalen.

Als uw weeën niet stoppen, is de beslissing om door te gaan met tocolytische geneesmiddelen en hoelang zal worden gebaseerd op uw werkelijke risico op vroeggeboorte (zoals bepaald door de screeningtests), de leeftijd van de baby en de status van de baby's longen.

Als uit tests blijkt dat u een hoog risico loopt op vroeggeboorte, zal uw arts u waarschijnlijk magnesiumsulfaat geven gedurende minimaal 24 tot 48 uur, evenals steroïde medicatie om de longfunctie van de baby te verbeteren. Als de weeën stoppen, zal uw arts waarschijnlijk magnesiumsulfaat stoppen. Als de weeën aanhouden, kan uw arts aanvullende tests bestellen om een ​​onderliggende infectie in de baarmoeder uit te sluiten.De arts kan ook een test doen om de status van de longen van de baby te bepalen.

Advertentie

Effectiviteit

Hoe succesvol zijn tocolytica?

Er is aangetoond dat geen enkele tocolytische medicatie de levering consequent vertraagt ​​gedurende een aanzienlijke periode. De medicijnen die op deze kaart worden beschreven, kunnen de levering echter gedurende een korte periode (meestal een paar dagen) vertragen. Dit biedt meestal voldoende tijd om een ​​kuur met steroïden te krijgen. Steroïdeninjecties verminderen de risico's voor uw baby als ze vroeg aankomen.

AdvertentieAdvertisement

Overwegingen

Wie mag geen tocolytische medicatie gebruiken?

Vrouwen mogen geen tocolytische medicijnen gebruiken wanneer de risico's van het gebruik van de medicijnen opwegen tegen de voordelen. Dit geldt ook voor vrouwen met ernstige pre-eclampsie of eclampsie (hoge bloeddruk die zich tijdens de zwangerschap ontwikkelt en complicaties kan veroorzaken), ernstige bloedingen (bloedingen) of een infectie in de baarmoeder (chorioamnionitis).

Tocolytische medicatie mag ook niet worden gebruikt als de baby in de baarmoeder is gestorven of als de baby een afwijking heeft die na de bevalling tot de dood leidt.

In andere situaties kan een arts voorzichtig zijn met het gebruik van tocolytische geneesmiddelen, maar hij kan ze voorschrijven omdat de voordelen opwegen tegen de risico's. Deze situaties kunnen omvatten wanneer de moeder:

milde pre-eclampsie

• relatief stabiele bloeding tijdens het tweede of derde trimester
• ernstige medische aandoeningen
• een baarmoederhals die al 4 tot 6 cm of meer heeft verwijd
• De arts kan nog steeds tocolytica gebruiken als de baby een abnormale hartslag heeft (zoals op de foetale monitor te zien is), of een langzame groei.