Huis Internet dokter Fysieke fitheid: derde pijler van omgevingsvoorwaarden

Fysieke fitheid: derde pijler van omgevingsvoorwaarden

Inhoudsopgave:

Anonim

Al tientallen jaren wordt ons geleerd dat lichamelijke gezondheid afhangt van goed eten en regelmatig sporten. Maar sommigen beweren dat dit misschien niet genoeg is.

"Het geheim om te kraken in onze innerlijke biologie is net zo eenvoudig als het verlaten van onze comfortzones en het zoeken naar net genoeg omgevingsstress om ons sterker te maken," schrijft journalist en antropoloog Scott Carney in zijn recente boek: "What Does not Kill Ons: hoe bevriezing van water, extreme hoogteligging en milieuconditionering onze verloren evolutionaire kracht zullen vernieuwen. “

advertentieAdvertentie

Door deze "even belangrijke maar volledig genegeerde derde pijler" in uw dagelijkse routine op te nemen, kunt u "in korte tijd grote resultaten behalen", schrijft Carney.

Het basisidee achter "milieuconditionering" is dat mensen gedurende duizenden jaren leefden zonder het comfort van de moderne wereld - geen centrale verwarming, geen liften, geen thermische basislaagkleding.

Vroege mensen jaagden. Ze kwamen samen. Ze vluchtten voor roofdieren en probeerden er een snelle snack van te maken. Allemaal lijdend door sneeuwstormen, hittegolven, overstromingen, onweersbuien en vaak een gebrek aan beschikbaar voedsel.

Advertentie

Als gevolg daarvan is de menselijke soort aangepast om beter te overleven in die extremen. Tegenwoordig hebben we nog steeds veel van dezelfde genen die ons duizenden jaren geleden hebben geholpen te overleven.

Sommigen denken dat de latente vermogens die gepaard gaan met onze vroege aanpassingen onaangeboord blijven.

Advertentieadvertentie

"Er is een hele verborgen fysiologie in ons lichaam die werkt op evolutionaire programmering, de meesten van ons doen geen poging om te ontgrendelen," schrijft Carney.

Dus wat zul je vinden als je deze fysiologische schat vrijspeelt?

Carney raadt aan om met behulp van milieucondities uw cardiovasculaire systeem opnieuw te configureren en auto-immuunproblemen te bestrijden. En "het is een behoorlijk verdomde goede methode om simpelweg af te vallen", schrijft hij.

In het boek is het duidelijk dat Carney niet alleen een verslaggever is die buiten in zijn warme en witte wol staat met een kop warme koffie in de hand terwijl hij ziet hoe anderen graag lijden voor een betere gezondheid.

Onder leiding van Wim Hof ​​- een Nederlander die voorstander is van een mix van milieublootstelling en bewuste ademhaling om controle te krijgen over onze onvrijwillige fysieke reacties - duikt Carney met kop en schouders in deze wereld van ijsbaden en shirtless klimt op besneeuwde bergtoppen.

AdvertentieAdvertisement

Lees meer: ​​Het holbewoner-dieet »

Onderzoek naar milieuconditionering

Voor mensen die zichzelf al hard pushen - marathonlopers, triatleten en zware monden - het idee dat te comfortabel zijn kan slecht zijn voor jouw gezondheid treft waarschijnlijk een snaar.

Maar kun je je gezondheid echt verbeteren door jezelf onder te dompelen in de rauwheid van de natuur?

Advertentie

Er is enig onderzoek om dit te ondersteunen.

Een onderzoek uit 2015 in Nature Medicine wees uit dat 10 dagen koude acclimatisering - tot zes uur per dag bij 59 ° F (15 ° C) doorbracht - de insulinegevoeligheid verhoogde bij acht mannen met overgewicht en type 2-diabetes. Deze verandering duidt op een vermindering van de ziektesymptomen.

AdvertisementAdvertisement

Een andere studie dat jaar, gepubliceerd in het Journal of Clinical Investigation, toonde aan dat blootstelling aan 63 ° F (17 ° C) gedurende twee weken per dag gedurende zes weken lichaamsvet vermindert. Deze studie omvatte 51 gezonde jonge mannelijke vrijwilligers.

Er is zelfs een studie uit 2014 die de methode van Hof ondersteunt om koude onderdompeling en bewuste ademhaling te gebruiken om vrijwillig het immuunsysteem onder controle te houden, waarvan lang werd gedacht dat het buiten de bewuste controle om was.

Net als de andere twee studies, deze gepubliceerd in het tijdschrift PNAS, bevatte een klein aantal onderwerpen, wat sommige onderzoekers betreft.

Advertentie

"Voor menselijke variatieonderzoeken wilt u echt veel meer dan dat. Als je met slechts 24 mensen werkt, kun je geen enkele correlatie maken. "Jessica Brinkworth, PhD, een assistent-professor aan de universiteit van Illinois, die de evolutie van de immuunfunctie bestudeert, vertelde Healthline.

Wat ontbreekt in onderzoek op dit gebied, is grotere gerandomiseerde studies die vergelijken wat er gebeurt met mensen die gedurende vele weken milieuconditionering ondergaan terwijl een vergelijkbare groep hun normale routine doorloopt.

AdvertentieAdvertentie

En studies die de voordelen van omgevingsconditionering vergelijken met andere gezondheidsinterventies zoals aërobe of krachtoefeningen, zelfmeditatie met mindfulness of een dieet met hele voedingsmiddelen.

Het immuunsysteem maximaliseren

Brinkworth maakt zich ook zorgen over de manier waarop de media soms de resultaten van kleine studies en 'gezondheidsgoeroes' draaien. "

" Het idee dat je je immunologische potentieel kunt maximaliseren, is belachelijk ", zei ze. "Het is niet zoiets als gewichtheffen. En zo wordt het soms gepresenteerd. "

Onder normale omstandigheden is ons immuunsysteem" altijd actief betrokken ", zei Brinkworth - het herberekent, herevalueert en reorganiseert zichzelf de hele tijd.

Sommige dingen kunnen het immuunsysteem verzwakken - chemotherapie, schade aan het beenmerg, onbehandelde hiv-infectie.

Dit kan ook worden veroorzaakt door een tekort aan voedingsstoffen - zoals zink, vitamine C of eiwit - dat het immuunsysteem goed moet functioneren.

Zelfs extreme caloriebeperkingen kunnen de immuunfunctie beïnvloeden. Dit kan gebeuren door niet genoeg voedsel te eten of door te veel calorieën af te branden door extreme inspanning of langdurige blootstelling aan koude temperaturen.

"Immuniteit is het duurste systeem dat we hebben. Het kost veel calorieën, "zei Brinkworth. "Het is dus niet zo verwonderlijk dat bij duursporters en mensen die extreme trainingen doen, we een neerwaartse regulatie zien in de immuunfunctie."

Er zijn twee delen van het immuunsysteem. Het aangeboren immuunsysteem beschermt het lichaam op een niet-specifieke manier tegen pathogenen. Dit omvat immuuncellen zoals fagocyten en mestcellen, maar ook de huid - die Brinkworth de 'grootste immunologische barrière die u heeft' noemt. "

Dan is er nog het adaptieve immuunsysteem - waaronder T- en B-cellen. Wanneer dit deel van het immuunsysteem een ​​specifiek pathogeen tegenkomt, produceert het een initiële immuunrespons en onthoudt het zich. Als het lichaam deze ziekteverwekker opnieuw tegenkomt, zal het immuunsysteem sneller en dramatisch reageren.

Brinkworth zei dat wanneer het lichaam onder stress staat - zoals tijdens caloriebeperking - het de adaptieve immuunrespons kan verlagen om energie te besparen.

Dit heeft haar bezorgd.

"Je kunt het argument aanvoeren dat sommige dingen die Hof suggereert gevaarlijk zijn," zei Brinkworth, "omdat het mogelijk zou kunnen leiden tot deze drop-down in adaptieve reacties als je het persistent deed. "

Lees meer: ​​pijn met warmte en koude behandelen»

Een gematigde aanpak werkt ook

Anderen maken zich zorgen over haar.

'Waarom zouden we tot het uiterste gaan wanneer we alleen maar aan lichaamsbeweging moeten doen? "Zei Ellen Glickman, PhD, een professor in de inspanningsfysiologie, en een zichzelf beleden" gematigd persoon. "

De Centers for Disease Control and Prevention (CDC) meldt dat in 2015 minder dan 21 procent van de Amerikaanse volwassenen de Physical Activity Guidelines voor Amerikanen volbracht voor zowel aerobe training als krachttraining.

Deze richtlijnen zijn verre van extreem: minstens 150 minuten per week matige intensiteitsbeweging en spierversterkende activiteiten twee of meer dagen per week.

Natuurlijk worden sommige mensen aangetrokken door extreme activiteiten voor de "rush". "Maar dat betekent niet dat minder intense lichaamsbeweging niet goed voor je is.

Glickman zei dat aërobe oefening "net zo boeiend" kan zijn en veel voordelen biedt, zoals het stimuleren van de cardiovasculaire gezondheid, het verbeteren van de algemene gezondheid en het welzijn, het verbranden van calorieën en het verhogen van endorfines.

Bovendien, als u elke dag naar een kantoor reist, is het misschien moeilijk om tijd te vinden om buiten te verkouden te worden.

"Ik zie niet hoe het extreme dagelijks in onze gezondheid en welzijn past. Goed eten en sporten doet dat. Evenwicht tussen calorie-inname en calorische uitgaven, "zei Glickman. "Extreme sporten, extreme dingen doen dat niet. Moderatie doet. "

Natuurlijk kan tijd doorbrengen buiten ook nuttig zijn als je niet ijsdunkt of mediteert in de sneeuw in je ondergoed.

Veel onderzoeken tonen aan dat natuurlijke instellingen het kortetermijngeheugen kunnen verbeteren, stress kunnen verlichten, ontstekingen kunnen verminderen en u kunnen helpen meer te focussen.

Lees meer: ​​Hoe lang moet je in vorm komen? »

Moeten we leven als vroege mensen?

In de moderne wereld, afgesneden van de natuur, vergeten we soms dat evolutie en onze vroegere omgevingen de menselijke soort maakten tot wat het nu is.

"Evolutie vormt de gezondheid. Gezondheid is het resultaat van evolutie, "zei Brinkworth."Dat is absoluut waar. "

Ze benadrukte dat evolutie zeker moet bepalen hoe we ziekten behandelen en mensen helpen gezond te blijven", maar het moet wel op de hoogte worden gehouden met echte biologische informatie. "

Andere wetenschappers vragen zich af of het leven zoals de vroege mens zinvol is vanuit een evolutionair perspectief.

"Het idee dat we zijn aangepast aan een Pleistoceen omgeving, hoewel het een element van de waarheid kan bevatten, is waarschijnlijk geen zeer nauwkeurige beschrijving", vertelde Kyle Summers, PhD, een evolutionair bioloog aan de East Carolina University, aan Healthline.

Tegen het begin van het Pleistoceen kwam Epoch uit de paleolithische tijd, die het populaire paleodieet inspireerde. Dit tijdperk duurde van ongeveer 2. 5 miljoen jaar geleden tot 10.000 jaar geleden en dateert van vóór de landbouw. Summers zei dat hoewel er in het Pleistoceen een "substantiële" verandering in het menselijk genoom optrad, "er waarschijnlijk ook een aanzienlijke hoeveelheid evolutionaire verandering is geweest gedurende onze recentere evolutionaire geschiedenis, inclusief de 10.000 jaar of zo. sinds de oorsprong van de landbouw. "

Voeg daar nog de uitdaging aan toe om precies te weten hoe mensen in de vroege mens leefden, zei Summers," conclusies te trekken over precies aan welke omgeving mensen zich aanpasten, zelfs tijdens het Pleistoceen, zeer speculatief. "

En menselijke bevolkingsgroepen leefden in enorm verschillende omgevingen over de hele wereld, wat een groot verschil kan betekenen voor de gezondheid.

"Breedtegraad, seizoensgebondenheid, sociale omgeving en klimaat beïnvloeden allemaal de immuunfunctie," zei Brinkworth.

De methoden van Hof richten zich op koude omgevingen. Mensen die al duizenden jaren in tropische gebieden leven, kunnen echter verschillende genvarianten of fysiologische reacties op kou hebben dan mensen uit noordelijke breedtegraden.

Er zijn ook andere factoren die de menselijke soort hebben gevormd.

In het bijzonder zijn Brinkworth, infectieuze pathogenen de "nummer één driver, voor zover we kunnen zien, van immuunfunctie. "

Milieuconditionering heeft zijn voorstanders, maar anderen waarschuwen voor een gezonde dosis scepsis.

"Hoewel ik denk dat ideeën uit de paleo-gemeenschap in sommige contexten enige verdienste kunnen hebben," is het moeilijk om de geldige ideeën te scheiden van die die te speculatief en niet-ondersteund zijn. "

Er is ook het risico om te ver te gaan. Te veel lijken op een Paleo-mens is misschien niet alles waar het op is gescheurd.

"Als je onder zware omstandigheden wilt leven en jezelf opzettelijk langdurig wilt benadrukken en moderne medicijnen en moderne hygiënische concepten wilt vermijden," zei Brinkworth, "dan heb je dezelfde levensduur als andere leden van de [vroeg] Homo genus - dat is 30 tot 35 jaar. “