Urineanalyse: proces, resultaten en meer

Wat is urineanalyse?

Hoofdpunten

1. Urinalyse is niet hetzelfde als drug screening of zwangerschapstesten.
2. Urinalyse wordt vaak gebruikt als preventieve screening tijdens zwangerschapscontroles, voorafgaand aan een operatie of onderdeel van een routine medisch of fysiek onderzoek.
3. De test wordt uitgevoerd in een laboratorium op het kantoor van uw arts, ziekenhuis of gespecialiseerde testfaciliteit.

Een urineanalyse is een laboratoriumtest. Het kan uw arts helpen problemen met uw lichaam op te sporen die mogelijk door uw urine worden aangegeven.

Veel ziekten en aandoeningen beïnvloeden hoe uw lichaam afval en gifstoffen verwijdert. Het excretiesysteem omvat uw longen, nieren, urinewegen, huid en blaas. Problemen met een van deze lichaamsdelen kunnen het uiterlijk, de concentratie en de inhoud van uw urine beïnvloeden.

Urineonderzoek is niet hetzelfde als een drug screening of zwangerschapstest, hoewel alle drie de testen een urinemonster bevatten.

AdvertentieAdvertisement

Doel

Waarom urineonderzoek wordt uitgevoerd

Urinalyse wordt vaak gebruikt voorafgaand aan de operatie, als preventieve screening tijdens een zwangerschapstest of als onderdeel van een routine medisch of fysiek onderzoek. Uw arts kan ook een urinalyse laten uitvoeren als hij vermoedt dat u bepaalde aandoeningen heeft, zoals:

• diabetes
• nierziekte
• leverziekte
• urineweginfectie

Als u al een van deze aandoeningen hebt gediagnosticeerd, kan uw arts urinalyse gebruiken om te controleren op de voortgang van behandelingen of de progressie van een ziekte.

Urinalyse brengt geen gezondheidsrisico's met zich mee, omdat u gewoon in een kopje hoeft te urineren.

Uw arts kan ook een urineanalyse willen uitvoeren als u bepaalde symptomen ervaart, waaronder:

• buikpijn
• rugpijn
• bloed in de urine
• pijnlijk urineren

voorbereiden op urineanalyse <999 > Voorbereiding voor urineanalyse

Zorg ervoor dat u vóór uw test voldoende water drinkt, zodat u een adequaat urinemonster kunt geven. U hoeft niet te vasten of uw dieet te wijzigen voor de urineonderzoekstest.

Vertel ook aan uw arts welke medicijnen of supplementen u gebruikt. Medicijnen of supplementen die van invloed kunnen zijn op de resultaten van uw urineonderzoek, zijn:

vitamine C-supplementen

• metronidazol
• riboflavine
• anthrachinon laxeermiddelen
• methocarbamol
• nitrofurantoïne
• Sommige illegale drugs kunnen uw resultaten beïnvloeden ook. Vertel uw arts over stoffen die u gebruikt voordat u een urineonderzoek uitvoert.

AdvertentieAdvertisAdvertisement

Over het urineonderzoeksproces

Over het urineanalyseproces

U geeft een urinemonster af op het kantoor van de dokter, in het ziekenhuis of op een gespecialiseerde testfaciliteit. Je krijgt een plastic bekertje om naar de badkamer te brengen. Daar kunt u privé in de beker urineren. Als je te veel urine hebt voor de kop, eindig dan met plassen in het toilet.

U kunt worden gevraagd om een ​​schoon vangsturummonster te krijgen. Deze techniek helpt voorkomen dat bacteriën uit de penis of vagina in het monster komen. Begin met het reinigen van de genitaliën rond de urethra met een vooraf bevochtigde reinigingsdoek die de arts zal verstrekken. Urineer een kleine hoeveelheid in het toilet en verzamel het monster vervolgens in de beker. Raak de binnenkant van de beker niet aan, zodat u geen bacteriën van uw handen naar het monster overbrengt.

Als u klaar bent, plaatst u het deksel op de beker en wast u uw handen. U haalt het kopje uit de badkamer of bewaart het in een daarvoor bestemde ruimte in de badkamer.

In sommige gevallen kan uw arts u vragen de urine-analyse uit te voeren met behulp van een katheter die via uw urethra in uw blaas wordt ingebracht. Deze procedure kan een mild ongemak veroorzaken. Als u zich niet op uw gemak voelt bij deze methode, vraag dan aan uw arts of er andere methoden zijn waarmee u meer vertrouwd bent.

Nadat u uw voorbeeld heeft verstrekt, heeft u uw deel van de test voltooid. Het monster wordt vervolgens naar een laboratorium gestuurd of blijft in het ziekenhuis als ze over de benodigde apparatuur beschikken.

Methoden voor urineanalyse

Methoden voor urineanalyse

Uw arts zal vervolgens een of meer van de volgende methoden gebruiken om uw urine te onderzoeken.

Microscopisch onderzoek

Bij het microscopisch onderzoek bekijkt uw arts de druppels van uw urine onder een microscoop. Ze zoeken naar:

afwijkingen in uw rode of witte bloedcellen, wat kan duiden op infecties, nieraandoeningen, blaaskanker of een bloedstoornis

• kristallen die kunnen wijzen op nierstenen
• besmettelijke bacteriën of gisten < 999> epitheliale cellen, die een tumor kunnen aangeven
• Dipsticktest
• Voor de peilstaaftest brengt uw arts een chemisch behandelde plastic staafje in uw urinemonster. De stick verandert van kleur op basis van de aanwezigheid van bepaalde stoffen in de urine. Deze test kan uw arts helpen te zoeken naar:

bilirubine, een product van de rode bloedceldood

bloed

• eiwit
• concentratie of soortelijk gewicht
• pH-waarden of zuurgraad
• suikers
• Hoge concentraties van deeltjes in uw urine kunnen erop wijzen dat u uitgedroogd bent. Hoge pH-waarden kunnen urineweg- of nierproblemen aangeven. En elke aanwezigheid van suiker kan op diabetes wijzen.
• Visueel onderzoek

Uw arts kan het monster ook onderzoeken op afwijkingen, zoals:

vertroebeld voorkomen, wat op een infectie kan wijzen

abnormale geuren

• roodachtig of bruinachtig uiterlijk, wat op bloed kan duiden uw urine
• AdvertentieAdvertisement
• Resultaten verkrijgen

Resultaten verkrijgen

Wanneer uw resultaten voor urineonderzoek beschikbaar zijn, zal uw arts ze samen met u bekijken.

Als uw resultaten abnormaal lijken, zijn er twee opties. Als u eerder nierproblemen, urinewegproblemen of een andere gerelateerde aandoening heeft gehad, kan uw arts verdere tests bestellen om de oorzaak van de abnormale inhoud van uw urine te achterhalen. Als u geen andere symptomen van een onderliggende aandoening heeft en een lichamelijk onderzoek aantoont dat uw algehele gezondheid normaal is, heeft uw arts mogelijk geen follow-up nodig.

Als u eiwit in uw urine heeft

Uw urine bevat normaal gesproken een verwaarloosbaar eiwitniveau. Soms kunnen eiwitniveaus in uw urine piekeren als gevolg van:

extreme hitte of kou

koorts

• stress, zowel fysiek als emotioneel
• overmatige inspanning
• Deze factoren zijn meestal geen teken van enige Grote problemen. Maar abnormaal hoge niveaus van eiwit in uw urine kunnen een teken zijn van onderliggende problemen die nieraandoeningen kunnen veroorzaken, zoals:
• diabetes

hartaandoeningen

• hypertensie (hoge bloeddruk)
• lupus
• leukemie
• sikkelcelanemie
• reumatoïde artritis
• Uw arts kan vervolgtesten bestellen om aandoeningen te identificeren die abnormaal hoge eiwitwaarden in uw urine veroorzaken.
• Advertentie

Volgen na een urineanalyse

Volgen na een urineanalyse

Abnormale resultaten van urineonderzoek vereisen doorgaans aanvullende screeningsmethoden om de oorzaak adequaat te bepalen. Deze kunnen zijn:

bloedonderzoek

beeldvormende tests zoals CT-scans of MRI's

• uitgebreid metabool panel (CMP)
• urinecultuur
• compleet bloedbeeld (CBC)
• lever- of nierpaneel