Huis Uw arts Het tweede trimester van de zwangerschap: complicaties

Het tweede trimester van de zwangerschap: complicaties

Inhoudsopgave:

Anonim

Overzicht

Het tweede trimester is vaak wanneer vrouwen zich op hun best voelen tijdens de zwangerschap. Misselijkheid en braken lossen over het algemeen op, het risico op een miskraam is erg klein en de pijnen en pijnen van de negende maand zijn ver weg. Toch zijn er enkele complicaties die kunnen optreden.

AdvertisementAdvertisement

Bloeden

Bloeding

Hoewel een miskraam in het tweede trimester veel minder voorkomt, kan het toch voorkomen. Vaginale bloeding is meestal het eerste waarschuwingssignaal. Miskramen in het tweede trimester (vóór 20 weken) kunnen worden veroorzaakt door verschillende factoren, waaronder:

  • uterus septum (een wand, of septum, in de baarmoeder die het deelt in twee afzonderlijke delen)
  • incompetente cervix (wanneer de baarmoederhals te vroeg opent, waardoor een vroege geboorte ontstaat)
  • auto-immuunziekten, zoals lupus of sclerodermie (deze ziekten kunnen voorkomen wanneer uw immuunsysteem gezonde cellen aanvalt)
  • chromosomale afwijkingen van de foetus (als er iets mis is met de chromosomen van de baby, cellen die bestaan ​​uit DNA)

Andere oorzaken van bloeding in het tweede trimester zijn:

  • vroege bevalling
  • problemen met de placenta, zoals placenta previa (placenta over de baarmoederhals)
  • Deze problemen komen vaker voor in het derde trimester, maar ze kunnen ook laat in het tweede trimester optreden.

Vrouwen die Rh-negatief bloed hebben, moeten een injectie met immunoglobuline (RhoGAM) krijgen als ze tijdens de zwangerschap bloedingen ervaren. Immunoglobuline is een antilichaam. Een antilichaam is een eiwit dat door het immuunsysteem wordt aangemaakt en dat schadelijke stoffen, zoals bacteriën en virussen, herkent en bestrijdt. Een injectie immunoglobuline krijgen, helpt de ontwikkeling van Rh-antilichamen te voorkomen, die de foetus zullen aanvallen als deze een Rh-positieve bloedgroep heeft.

U kunt bang zijn als u vaginale bloedingen krijgt, maar het is belangrijk om te onthouden dat niet alle bloedingen een slecht teken zijn. Bloeden is gebruikelijk tijdens de zwangerschap.

Preterm Arbeid

Preterm Arbeid

Wanneer arbeid plaatsvindt vóór de negende maand of 37e week van de zwangerschap, wordt het beschouwd als "te vroeg." Verschillende omstandigheden kunnen vroegtijdige bevalling veroorzaken zoals blaasontsteking, roken of een langdurige medische aandoening (zoals diabetes of nierziekte). Het komt vaker voor bij vrouwen die een van deze aandoeningen hebben gehad:

een eerdere vroeggeboorte

  • tweelingzwangerschappen
  • meerlingzwangerschappen
  • extra vruchtwater (de vochtige omgeving de foetus)
  • infectie van het vruchtwater of van het vruchtwater
  • Symptomen

De tekenen en symptomen van vroeggeboorte kunnen subtiel zijn en kunnen omvatten:

vaginale druk

  • lage rugpijn
  • frequent urineren
  • diarree
  • verhoogde vaginale afscheiding
  • beklemming in de onderbuik
  • In andere gevallen zijn de symptomen van vroeggeboorte duidelijker, waardoor pijnlijke samentrekkingen, lekkage van vocht uit de vagina en vaginale bloedingen optreden.

Bel uw arts als u deze symptomen heeft en u zich zorgen maakt over het feit dat u zwanger bent. Afhankelijk van uw symptomen, kan uw arts u vertellen om meteen naar het ziekenhuis te gaan.

Behandeling

Elke extra dag dat een vrouw niet gaat vroeggeboorte biedt een kans op minder complicaties bij de geboorte van de baby. Verschillende medicijnen kunnen helpen bij het stoppen van vroeggeboorte. Deze omvatten:

magnesiumsulfaat

  • corticosteroïden
  • tocolytica
  • Een steroïde medicatie wordt vaak aan de moeder gegeven als vroegtijdige bevalling niet kan worden gestopt. Het helpt de longen van de baby te ontwikkelen en vermindert de ernst van longziekten. Het is het meest effectief twee dagen na de eerste dosis, dus uw arts zal proberen de bevalling gedurende minstens twee dagen te voorkomen.

AdvertisementAdvertismentAdvertisement

PPROM

Preterm Premature Rupture of Membranes (PPROM)

Het is normaal dat uw membranen scheuren (breken) tijdens de bevalling. Mensen noemen het vaak "uw waterbreking. "Dit gebeurt wanneer de vruchtzak rond je baby breekt, waardoor het vruchtwater naar buiten kan stromen.

Hoewel uw water moet breken als u zwanger wordt, kan het ernstige problemen voor uw baby veroorzaken als het te vroeg gebeurt. Dit wordt vroegtijdige premature breuk van membranen of PPROM genoemd. De exacte oorzaak van PPROM is niet duidelijk, maar in veel gevallen is de oorzaak van het probleem een ​​infectie van de membranen.

PPROM in het tweede trimester is een grote zorg omdat het kan leiden tot vroegtijdige bevalling. Baby's geboren tussen de 24e en 28e week van de zwangerschap lopen het grootste risico om ernstige medische problemen op lange termijn te ontwikkelen, met name longaandoeningen. Het goede nieuws is dat met de juiste intensive care-kinderdagverblijven de meeste te vroeg geboren baby's het heel goed doen.

Behandeling

De behandeling voor PPROM varieert. Vrouwen worden vaak in het ziekenhuis opgenomen en krijgen antibiotica, steroïden (zoals betamethason) of medicijnen die de bevalling kunnen staken (zoals terbutaline). Als er tekenen zijn van een infectie, moet er arbeid worden geïnduceerd om ernstige complicaties te voorkomen.

Veel vrouwen zullen hun baby binnen twee dagen na de breuk bevrijden, en bijna alles zal binnen een week afleveren. In zeldzame gevallen kan de vruchtzak zich opnieuw sluiten en kan vroegtijdige bevalling worden voorkomen.

Cervicale incompetentie

Cervicale incompetentie (Cervicale insufficiëntie)

De baarmoederhals is een weefsel dat de vagina en de baarmoeder verbindt. Soms is de baarmoederhals niet bestand tegen de druk van de groeiende baarmoeder tijdens de zwangerschap. Door de verhoogde druk kan de baarmoederhals verzwakken en voor de negende maand opengaan. Deze aandoening staat bekend als cervicale incompetentie of cervicale insufficiëntie. Volgens de American Pregnancy Association komt een incompetente baarmoederhals alleen voor bij ongeveer 1 tot 2 procent van de zwangerschappen. Hoewel het een ongebruikelijke aandoening is, kan het ernstige complicaties veroorzaken.

Het openen en dunner worden van de baarmoederhals leidt uiteindelijk tot de breuk van de vliezen en de afgifte van een zeer vroeggeboren foetus. Dit gebeurt meestal rond de 20e week van de zwangerschap.Omdat de foetus te vroeg is om op dat moment buiten de baarmoeder te overleven, kan de zwangerschap vaak niet worden gered.

Vrouwen lopen een groter risico op cervicale incompetentie als ze een eerder cervicaal trauma hebben gehad (zoals een traan tijdens de bevalling), cervicale kegelbiopsie of een andere operatie aan de cervix.

Symptomen

In tegenstelling tot vroeggeboorte veroorzaakt cervicale incompetentie meestal geen pijn of weeën. Er kan sprake zijn van vaginale bloedingen of afscheiding.

Behandeling

De behandeling voor een incompetente baarmoederhals is beperkt. Een noodscerclage (steek rond de baarmoederhals) is een mogelijkheid als de vliezen nog niet zijn gescheurd. Het risico van scheuring van de membranen is groter als de baarmoederhals erg verwijd is (breed). Verlengde bedrust is noodzakelijk na het plaatsen van een cerclage.

In andere gevallen, wanneer de vliezen al gescheurd zijn en de foetus oud genoeg is om te overleven, zal uw arts waarschijnlijk arbeid veroorzaken.

Preventie

Gelukkig is een incompetente baarmoederhals te voorkomen. Als een vrouw een voorgeschiedenis heeft van cervicale incompetentie, kan ze een cerclage krijgen met toekomstige zwangerschappen op ongeveer 14 weken. Dit zal het risico van vroegtijdige bevalling en het verliezen van de baby verlagen, maar niet wegnemen.

AdvertisementAdvertisement

Pre-eclampsie

Pre-eclampsie

Pre-eclampsie treedt op wanneer een vrouw hypertensie (hoge bloeddruk), proteïnurie (een grote hoeveelheid eiwit in de urine) of overmatig oedeem (zwelling) ontwikkelt. Pre-eclampsie beïnvloedt elk systeem in het lichaam, inclusief de placenta. De placenta is verantwoordelijk voor het verstrekken van voedingsstoffen aan de baby. Hoewel pre-eclampsie meestal optreedt tijdens het derde trimester bij vrouwen die zwanger zijn van hun eerste baby, ontwikkelen sommige vrouwen pre-eclampsie tijdens het tweede trimester.

Voordat u een diagnose stelt, zal uw arts u evalueren op andere aandoeningen die kunnen worden verward met pre-eclampsie, zoals lupus (die ontsteking veroorzaakt door het hele lichaam) en epilepsie (een epileptische aandoening). U zult ook worden geëvalueerd op aandoeningen die de kans op het ontwikkelen van vroege pre-eclampsie kunnen vergroten, zoals hypercoaguleerbare aandoeningen (bloedstollingsstoornissen) en molaire zwangerschap (een niet-kankerachtige tumor die zich vormt in de baarmoeder).

Symptomen

Symptomen van pre-eclampsie zijn onder andere snelle zwelling van uw benen, handen of gezicht. Bel onmiddellijk uw arts als u last heeft van dit type zwelling of een van de volgende symptomen:

hoofdpijn die niet verdwijnt na het innemen van een paracetamol (zoals Tylenol)

  • gezichtsvermogen
  • "drijvers" in uw oog (vlekjes of vlekken in uw gezichtsvermogen)
  • ernstige pijn aan uw rechterzijde of in uw maagstreek
  • gemakkelijk blauwe plekken
  • Advertentie
Schade

Schade

Wees veilig tijdens uw zwangerschap omdat je meer vatbaar bent voor letsel. Je zwaartepunt verandert als je zwanger bent, waardoor je gemakkelijker je evenwicht kunt verliezen. Wees voorzichtig in de badkamer als je in de douche of het bad stapt. Misschien wilt u niet-schuivende oppervlakken toevoegen aan uw douche, zodat u niet uitglijdt. Je moet ook je huis controleren op andere gevaren die kunnen leiden tot val.

AdvertentieAdvertisement

Outlook

Outlook

Als u een van de symptomen ervaart die in dit artikel worden beschreven, neem dan contact op met uw arts. Ze kunnen de oorzaak vaststellen en u laten beginnen met de juiste behandeling, wat een gelukkige en gezonde zwangerschap voor u betekent!

Uw zwangerschapskalender per week