Huis Internet dokter De Yips: sporters die geen

De Yips: sporters die geen

Inhoudsopgave:

Anonim

Wanneer Chicago Cubs werper Jon Lester wordt beschimpt door een loper met een grote voorsprong op het eerste honk, denken baseballfanaten overal: "Gooi het maar eerst! "

Maar Lester kan dat niet. Zijn geest en lichaam zullen hem niet toestaan.

AdvertisementAdvertisement

En de kampioen van de World Series is niet de enige atleet die een groot aantal gevallen te zien krijgt van wat sommigen de 'yips', 'whiskey fingers', '' the waggles, '' the staggers, "" noemen de schokken, "of" het monster. “

Voormalig St. Louis Cardinal-werper Rick Ankiel leed onder het fenomeen in 2000 toen hij plotseling zijn vermogen verloor om stakingen te gooien tijdens een playoff-wedstrijd tegen de Atlanta Braves.

"Mijn normale catcher was gewond en dus hadden we een catcher van een ander team. Ik gooide een worp die sneed, wat betekent dat hij vier centimeters naar rechts bewoog, wat gebeurt wanneer ik een snelle bal naar binnen gooi, dus het was echt geen wilde worp, maar de vanger miste hem. Hij wist niet wat hij kon verwachten, "vertelde Ankiel aan Healthline. "Omdat het de eerste wedstrijd was van de play-offs, denk ik dat ik onbewust dacht 'Wauw. Ik heb net een wilde worp op de nationale tv gegooid, 'maar ik heb er niet veel van gemaakt. Toen een paar pitches later begon alles net te ontrafelen. “

advertentie

Rick Ankiel, voormalig honkballer

Die wedstrijd was het begin van het einde van de pitching-carrière van Ankiel.

In zijn boek 'The Phenomenon: Pressure, the Yips, and the Pitch that Changed My Life', schrijft hij over de angststoornis, zijn werk bij een sportpsycholoog en hoe hij zich een weg terugvochtte naar de Major Leagues zeven seizoenen als outfielder.

advertentieAdvertentie

"Toen ik dit doormaakte, kon ik er niet veel vinden, en het leek alsof niemand erover wilde praten omdat het zo persoonlijk en angstaanjagend is. Zelfs jongens die al 30 jaar in het honkbal zitten, begrijpen niet echt waar het over gaat tenzij ze het hebben gehad, "zei Ankiel.

Hij schreef zijn boek om mensen te helpen de kerstbomen te begrijpen en om anderen te helpen die misschien iets soortgelijks doormaken. Ankiel zei dat hij brieven ontvangt van mensen in allerlei soorten beroepen die zeggen dat ze de aandoening ervaren.

'Ik ben aan de andere kant gekomen en dus ben ik niet bang om erover te praten. Hier was ik, 20 jaar oud, met een droom om de beste werper te worden die ooit heeft gelopen en ineens gebeurt dit. Het is niet alsof ik het heb gekozen of iets heb gedaan om het te laten gebeuren. Het gebeurde gewoon, "zei Ankiel. "Ik wil dat anderen weten dat ze ondanks hun uitdagingen nog steeds voor hun dromen kunnen gaan en dat er hulp is. Vooral mannen. Er is een stigma dat je niet mannelijk bent als je hulp krijgt. Ik wil dat veranderen. "

Lees meer: ​​Waarom uw kinderen meer dan één sport zouden moeten spelen"

Een kwestie van lichaam en geest

De knieën komen bij atleten door vele sporten op alle niveaus voor.

AdvertentieAdvertisement

Sportpsycholoog Nick Molinaro, EdD, PC, staat bekend om zijn werk met golfers die de yips krijgen, maar hij heeft ook gewerkt met atleten die honkbal, lacrosse en voetbal spelen, evenals gymnasten en dansers.

Dus waarom gebeurt dit?

Molinaro zei dat onderzoek aantoont dat ongeveer 70 procent van de tijd de oorzaak psychologisch is, en 30 procent van de tijd is het neurologisch.

Advertentie

Om de psychologische impact te begrijpen, dacht hij, denk aan je favoriete fruit in je mond. Binnenkort begin je te kwijlen.

Er is een relatie tussen jou die iets denkt en je lichaam reageert. Nick Molinaro, sportpsycholoog

Op basis hiervan zei Molinaro dat wetenschappers hebben geleerd dat de hoeveelheid speeksel die je produceert wanneer je je de vrucht in je mond voorstelt, dezelfde hoeveelheid salvia is die je produceert als je de vrucht daadwerkelijk eet.

AdvertentieAdvertentie

"Dus er is een relatie tussen jou die iets denkt en je lichaam reageert [op die gedachten]," vertelde Molinaro aan Healthline.

Hoe verhoudt dit zich tot een atleet?

Overweeg dit. Als een werper een slechte toon gooit en de volgende keer dat hij gaat gooien, begint hij gedachten te krijgen over opnieuw verpesten, kunnen de gedachten zelf een reactie in het lichaam veroorzaken, waardoor zijn spieren gespannen raken, wat hem ertoe brengt om een ​​wilde te gooien toonhoogte.

Advertentie

"Soms is er iets dat 'één proefleren' wordt genoemd. 'Het hoeft maar één keer te gebeuren en nu hebben ze die reactie', zei Molinaro.

Dat gold ook voor Ankiel, die zei dat hij voorafgaand aan die wilde worp in de playoffs geen angst had gehad.

AdvertentieAdvertisement

"Ik wist niet eens wat de angst was. Ik had er vertrouwen in. Ik dacht dat ik ging domineren, "zei Ankiel.

Ik wist niet eens wat angst was. Ik had er vertrouwen in. Rick Ankiel, voormalig honkbalspeler

Echter, na de worp is de angst ingezet.

"Toen werd het psychologisch, omdat de angst, angst, anticipatie, zenuwen, adrenaline, dat alles samengevoegd," zei Ankiel. "Er waren tijden dat ik de bal niet eens in mijn hand voelde. "

Ankiel herinnert zich het gevoel van moment tot moment.

'Je gaat door de monteurs en je staat op het punt het veld vrij te geven', legde hij uit. "Alles gaat goed tot de laatste 20 centimeter wanneer je arm vooruit begint te bewegen. Het lijkt bijna alsof je lichaam een ​​kleine aanval heeft en verduistert en je hebt geen idee wat er aan de hand is. Ik wist precies wat ik wilde doen, maar mijn lichaam stond me dat niet toe. "

Aynsley Smith, PhD, RN, sportpsychologie wetenschapper aan de Mayo Clinic, relateert ervaringen zoals Ankiel's aan druk en tunnelvisie.

"Alle atleten kunnen motorische vaardigheden uitoefenen waarbij hun lichaam en geest op een heel soepele manier samen bewegen", vertelde ze aan Healthline. "Wanneer hun gedachten beginnen te onderbreken en hen vertellen dat de gevolgen van dit specifieke toernooi of spel zo veel belangrijker zijn, laten ze vaak veel meer adrenaline vrijkomen, hun harten beginnen te bonzen, ze spannen hun spieren aan.Dan is er geen vloeiende beweging meer. "

Een van de gevolgen van hoge adrenaline is ook tunnelvisie, voegde Smith toe.

Er zijn nogal wat symptomen die de atleet beginnen te laten vallen, en hoe meer ze opmerken, hoe paniekeriger ze worden. Aynsley Smith, Mayo Clinic

"Er zijn nogal wat symptomen die de atleet beginnen te laten vallen, en hoe meer ze merken hoe panischer ze worden, tenzij ze een goede training hebben gehad en leren om dat te onderbreken en tot rust te komen, " ze zei.

In 2000 voerde Smith een studie uit met andere onderzoekers, gefinancierd door de Mayo Clinic, die 16 golfers observeerde, sommigen met de yips en anderen die dat niet deden.

Ze keken naar de hersengolven van de golfers, volgden al hun spiergroepen en vitale functies, waaronder de hartslag.

'We hadden putters bedraad zodat we konden zien hoe hard ze in de grepen knepen. We hebben ze ook willekeurig bètablokkers en placebo gegeven om de effecten te zien, "zei Smith.

Op basis van haar onderzoek concludeerde Smith dat de yips een "continuüm" heeft, met verstikking en de yips aan de ene kant en focale dystonie, een neurologische aandoening, aan de andere kant.

"Ik probeerde de golfers te onderscheiden met yips die het strikt hadden van angst of stikken van degenen die het hadden vanwege dystonie, het neurologische obstakel dat dit lijkt te vergezellen van langdurige blootstelling in de tijd," zei Smith.

De Dystonia Society definieert dystonie als een neurologische bewegingsstoornis waarbij "defecte signalen uit de hersenen ervoor zorgen dat de spieren spasmen maken en verkeerd aan het lichaam trekken. "

Molinaro wees erop dat de meeste golfers die de yips ontwikkelen degenen zijn die al 25 jaar of meer spelen. Dus met golfers in het bijzonder, "is er de vraag over overmatig gebruik en focale dystonie," merkte hij op.

Dystonieën hebben invloed op de fijne motoriek bij atleten, evenals andere beroepen, waaronder tandartsen, artsen en muzikanten.

"Dystonias hebben vooral invloed op de spieren waarin we onze kost verdienen of urenlang oefenen," zei Smith.

Hoewel dystonie neurologisch is, merkte Smith op dat de aandoening kan worden verergerd door angst.

'De toestand zelf is frustrerend, dus wanneer iemand het ervaart, kan dat op zichzelf angst veroorzaken. Maar we denken niet dat dystonie wordt veroorzaakt door angst, "zei ze.

Lees meer: ​​Sommige prestatieverhogende middelen die de opkomst van de gymnasiumsport verhogen »

De" yips "overwinnen

Wanneer de yips wordt veroorzaakt door focale dystonie, zei Molinaro dat hij werkt aan het veranderen van de beweging van een atleet.

Bijvoorbeeld, met een golfer laat hij hun grip veranderen.

"Hiermee wordt een nieuw pad in de hersenen gecreëerd zodat ze er doorheen kunnen werken," legt hij uit.

Smith zei dat medicatie, bètablokkers genoemd, angsten kan verminderen en kan helpen bij dystonie.

Voor spelers zoals Ankiel werken andere methoden.

Na het lezen van verschillende zelfhulpboeken, verbond Ankiel zich met een sportpsycholoog die hem hielp om angst te beheersen.

Je moet je bijna voor de gek houden en teruggaan naar toen je in de achtertuin naar je vader gooide.Aynsley Smith, Mayo Clinic

Terwijl de psycholoog hem ademhalingsstrategieën leerde, zei Ankiel dat zelfpraak het meest effectief was. Toen hij zich nerveus of angstig begon te voelen, leerde hij zich te concentreren op de energie die zijn spel verbetert in plaats van het te verzwakken.

"Elke atleet heeft zenuwen, adrenaline en anticipatie voor een wedstrijd. Dus toen ik op het veld kwam en dat voelde aankomen, probeerde ik tegen mezelf te zeggen: 'Ik wachtte op je. Nu ga ik harder gooien. Ik zal zoveel scherper zijn. 'Dat is natuurlijk veel gemakkelijker gezegd dan gedaan', zei Ankiel.

Molinaro vindt hypnose het meest effectief. Hij werkte bijvoorbeeld met een college-catcher die moeite had de bal naar de pitcher en het tweede honk te gooien.

"Hij stuurde een pad [naar het brein] waar zijn emoties een reactie teweegbrachten en daarom kon hij de bal niet gooien," zei Molinaro.

Door hypnose was hij in staat de catcher te desensibiliseren.

"Ik heb hem foto's laten gooien en net voordat hij spanning voelt, concurreren we met dat negatieve gevoel met iets positiefs. Dus neemt hij zijn arm terug en ontspant zijn lichaam in plaats van zijn arm terug te nemen en zijn lichaamstijden. Ik doe dit met hypnose of door concurrerende beelden in de geest, dus negatieve gedachten produceren nu positieve reacties, "zei Molinaro.

Smith leert atleten methoden om te ontspannen. "Door met hen te praten, krijg ik ze binnen drie minuten als een stuk spaghetti. Wanneer je ontspannen bent, vechten je spieren niet tegen elkaar zoals ze doen wanneer je angstig bent, "zei ze.

Ik deed het met succes, maar het kostte de hele dag mentale training vanaf het moment dat ik wakker werd toen ik ging slapen. Rick Ankiel, voormalig honkbalspeler

Ze helpt ook atleten terug te laten denken aan de sport als leuk.

"Dat is moeilijk om te doen als er miljoenen dollarcontracten zijn gebaseerd op hoe je gaat presteren. Je moet je bijna voor de gek houden en teruggaan naar toen je in de achtertuin naar je vader gooide, "zei ze.

Smith doet dit door middel van therapieën die zich richten op het confronteren van negatieve gevoelens.

'Ik laat ze vertellen dat ze dit doen omdat ze er dol op zijn. Ik zal ze ook vragen stellen als: 'Ga je echt doodgaan als je het niet goed doet? Gaan je ouders stoppen met van je te houden? Laat je vrouw je achter als je een slechte inning hebt? 'Laten we al het rotzooi van het overdrijven van het belang van dit resultaat terzijde schuiven, en laten we uitgaan en een vlotte uitvoering geven met ontspannen geest en lichaam,' legde ze uit.

Plezier hebben is hoe Ankiel zijn comeback maakte. Toen hij terugkeerde naar honkbal in 2004, gooide hij uit de bullpen.

"Ik heb het met succes gedaan, maar het kostte de hele dag mentale training vanaf het moment dat ik wakker werd toen ik ging slapen. Daar was ik alleen maar op gefocust. Mijn relaties veranderden met mijn vrienden en familie en dat is niet wie ik ben. Ik ben zorgeloos, "zei Ankiel.

Toen hij eenmaal naar het buitenveld was verhuisd, zei hij dat er een gewicht werd opgeheven.

"Ik dacht: dit is leuk en ik kan naar het veld gaan en er opnieuw van genieten.'Met pensioen gaan en een outfielder worden was mijn manier om met de yips om te gaan. “