Dysthymie: oorzaken, symptomen en diagnose

Wat is een persisterende depressieve stoornis (PDD)?

Persistent depressive disorder (PDD) is een vorm van chronische depressie. Het is een relatief nieuwe diagnose die de twee eerdere diagnoses dysthymie en chronische depressieve stoornis combineert. Net als andere vormen van depressie veroorzaakt PDD continue gevoelens van diepe droefheid en hopeloosheid. Deze gevoelens kunnen zowel van invloed zijn op je humeur en gedrag als op fysieke functies, zoals eetlust en slaap. Dientengevolge verliezen mensen met de stoornis vaak hun interesse in het doen van activiteiten die ze ooit hebben genoten en hebben ze moeite met het afronden van dagelijkse taken.

Deze symptomen komen voor bij alle vormen van depressie. Bij PDD zijn de symptomen echter minder ernstig en langduriger. Ze kunnen jaren blijven bestaan ​​en interfereren met school, werk en persoonlijke relaties. De chronische aard van PDD kan het ook een grotere uitdaging maken om met de symptomen om te gaan. Een combinatie van medicatie en praattherapie kan echter effectief zijn bij de behandeling van PDD.

AdvertisementAdvertisement

Symptomen

Symptomen van persisterende depressieve stoornis

De symptomen van PDD komen overeen met die van depressie. Het belangrijkste verschil is echter dat PDD chronisch is, met symptomen die zich op de meeste dagen gedurende minstens twee jaar voordoen. Deze symptomen zijn:

• aanhoudende gevoelens van verdriet en hopeloosheid
• slaapproblemen
• lage energie
• een verandering in eetlust
• moeilijkheid concentreren
• besluiteloosheid
• een gebrek aan interesse in dagelijkse activiteiten < 999> verminderde productiviteit
• slecht zelfbeeld
• een negatieve houding
• vermijden van sociale activiteiten

De symptomen van PDD beginnen vaak te verschijnen tijdens de kindertijd of adolescentie. Kinderen en tieners met PDD lijken over een langere periode prikkelbaar, humeurig of pessimistisch. Ze kunnen ook gedragsproblemen vertonen, slechte prestaties op school en problemen met de omgang met andere kinderen in sociale situaties. Hun symptomen kunnen over verschillende jaren komen en gaan en de ernst ervan kan in de loop van de tijd variëren.

Advertentie

Oorzaken

Oorzaken van persisterende depressieve stoornis

De oorzaak van PDD is niet bekend. Bepaalde factoren kunnen bijdragen aan de ontwikkeling van de aandoening. Deze omvatten:

een chemische onbalans in de hersenen

• een familiegeschiedenis van de aandoening
• een geschiedenis van andere psychische aandoeningen, zoals angststoornissen of bipolaire stoornissen
• stressvolle of traumatische gebeurtenissen in het leven, zoals de verlies van een dierbare of financiële problemen
• chronische lichamelijke ziekte, zoals hartaandoeningen of diabetes
• lichamelijk hersentrauma, zoals een hersenschudding
• AdvertentieAdvertisement

Diagnose

Diagnose van persisterende depressieve stoornis

Voor een juiste diagnose zal uw arts eerst een lichamelijk onderzoek uitvoeren.Uw arts zal ook bloedonderzoek of andere laboratoriumtests uitvoeren om mogelijke medische aandoeningen die uw symptomen kunnen veroorzaken, uit te sluiten. Als er geen fysieke verklaring voor uw symptomen is, kan uw arts beginnen te vermoeden dat u een psychische aandoening heeft.

Uw arts zal u bepaalde vragen stellen om uw huidige mentale en emotionele toestand te beoordelen. Het is belangrijk om eerlijk te zijn met uw arts over uw symptomen. Uw antwoorden helpen hen te bepalen of u PDD of een andere vorm van geestesziekte heeft.

Veel artsen gebruiken de symptomen die worden genoemd in de diagnostische en statistische handleiding voor psychische stoornissen (DSM-5) om PDD te diagnosticeren. Deze handleiding is uitgegeven door de American Psychiatric Association. De PDD-symptomen opgesomd in de DSM-5 zijn:

een depressieve stemming bijna het grootste deel van de dag

• met een slechte eetlust of te veel eten
• moeite met in slaap vallen of in slaap blijven
• lage energie of vermoeidheid
• lage zelfwaardering
• slechte concentratie of moeite met het nemen van beslissingen
• gevoelens van uitzichtloosheid
• Om volwassenen de diagnose van de stoornis te geven, moeten zij het grootste deel van de dag, bijna elke dag, een depressieve bui ervaren twee of meer jaren.

Om kinderen of tieners de diagnose van de stoornis te geven, moeten zij het grootste deel van de dag, bijna elke dag, gedurende ten minste een jaar een depressieve stemming of prikkelbaarheid ervaren.

Als uw arts denkt dat u PDD heeft, zullen zij u waarschijnlijk doorverwijzen naar een professional in de geestelijke gezondheidszorg voor verdere evaluatie en behandeling.

Advertentie

Behandelingen

Behandeling van aanhoudende depressieve stoornissen

Behandeling voor PDD bestaat uit medicatie en spreektherapie. Van medicatie wordt aangenomen dat het een effectievere vorm van behandeling is dan gesprekstherapie wanneer het alleen wordt gebruikt. Een combinatie van medicatie en praattherapie is echter vaak de beste behandelingskuur.

Medicatie

PDD kan worden behandeld met verschillende soorten antidepressiva, waaronder:

selectieve serotonineheropnameremmers (SSRI's), zoals fluoxetine (Prozac) en sertraline (Zoloft)

• tricyclische antidepressiva (TCA's), zoals amitriptyline (Elavil) en amoxapine (Asendin)
• serotonine- en norepinefrineheropnameremmers (SNRI's), zoals desvenlafaxine (Pristiq) en duloxetine (Cymbalta)
• Misschien moet u verschillende medicijnen en doseringen proberen om een ​​effectief middel te vinden oplossing voor u. Dit vereist geduld, omdat veel medicijnen verschillende weken in beslag nemen om volledig effect te hebben.

Neem contact op met uw arts als u zich zorgen blijft maken over uw medicatie. Uw arts kan voorstellen om de dosering of medicatie aan te passen. Stop nooit met het innemen van uw medicatie zoals voorgeschreven zonder eerst met uw arts te overleggen. Als u de behandeling plotseling stopzet of als u verschillende doses mist, kan dit ontwenningsverschijnselen veroorzaken en de depressieve symptomen verergeren.

Therapie

Talktherapie is een gunstige behandelingsoptie voor veel mensen met PDD. Het zien van een therapeut kan u helpen te leren hoe u:

uw gedachten en gevoelens op een gezonde manier uitdrukt

• omgaat met uw emoties
• aanpassen aan een uitdaging of crisis
• gedachten, gedragingen en emoties identificeren die trigger of verergering van symptomen
• vervang negatieve overtuigingen door positieve
• herwinnen een gevoel van voldoening en controle in uw leven
• stel realistische doelen voor uzelf
• Praatbehandeling kan individueel of in een groep worden gedaan.Steungroepen zijn ideaal voor mensen die hun gevoelens willen delen met anderen die soortgelijke problemen ervaren.

Wijzigingen in levensstijl

PDD is een langdurige aandoening, dus het is belangrijk om actief deel te nemen aan uw behandelplan. Bepaalde aanpassingen van de levensstijl kunnen een aanvulling vormen op medische behandelingen en de symptomen helpen verlichten. Deze remedies omvatten:

minimaal drie keer per week

• een dieet volgen dat grotendeels bestaat uit natuurlijke voedingsmiddelen, zoals fruit en groenten
• drugs en alcohol vermijden
• een acupuncturist <999 zien nemen supplementen, waaronder St. Janskruid en visolie
• beoefenen van yoga, tai chi of meditatie
• schrijven in een tijdschrift
• AdvertentieAdvertisement
• Outlook

Lange termijn Outlook voor mensen met persisterende depressieve stoornis < 999> Aangezien PDD een chronische aandoening is, herstellen sommige mensen nooit volledig. Behandeling kan veel mensen helpen hun symptomen te beheersen, maar het is niet voor iedereen succesvol. Sommige mensen kunnen ernstige symptomen blijven ervaren die hun persoonlijk of professioneel leven verstoren.

Wanneer u moeite heeft om met uw symptomen om te gaan, bel dan de National Suicide Prevention Lifeline op 800-273-8255. Er zijn 24 uur per dag, zeven dagen per week mensen beschikbaar om met u te praten over elk probleem dat u ondervindt. U kunt ook hun website bezoeken voor extra hulp en bronnen.

Hoe kan ik iemand met een aanhoudende depressieve stoornis helpen?

Het belangrijkste dat iemand kan doen om de persoon te helpen die lijdt aan een aanhoudende depressieve stoornis, is zich te realiseren dat ze een echte ziekte hebben en niet proberen 'moeilijk' te zijn in hun interacties met jou. Ze reageren mogelijk niet op goed nieuws of positieve gebeurtenissen in het leven, zoals mensen zonder deze stoornis zouden reageren. Je moet hen ook aanmoedigen om alle afspraken van hun arts en therapeut bij te wonen en hun medicijnen te nemen zoals voorgeschreven.

- Timothy Legg PhD, PMHNP-BC, GNP-BC, CARN-AP, MCHES