Sheehansyndroom: behandeling, symptomen en diagnose

Overzicht

Het syndroom van Sheehan is een aandoening die optreedt wanneer de hypofyse tijdens de bevalling wordt beschadigd. Het wordt veroorzaakt door overmatig bloedverlies (bloeding) of extreem lage bloeddruk tijdens of na de bevalling. Een tekort aan bloed berooft de hypofyse van de zuurstof die nodig is om goed te werken.

De hypofyse zit aan de basis van de hersenen. Het produceert hormonen die de functie van de andere klieren van uw lichaam overzien. Dat is waarom het de bijnaam "de meester klier" heeft gekregen. "Deze klier is kwetsbaarder voor letsel tijdens de bevalling, omdat deze tijdens de zwangerschap groter wordt.

Als de hypofyse niet zo goed werkt als zou moeten, kunnen de klieren die het onder controle heeft - inclusief de schildklier en de bijnieren - niet genoeg van hun hormonen vrijmaken. Het syndroom van Sheehan beïnvloedt de productie van deze hypofysehormonen:

Het schildklierstimulerend hormoon (TSH) stuurt uw schildklier aan om zijn hormonen te produceren, die uw metabolisme reguleren.
Luteïniserend hormoon (LH) helpt bij het reguleren van uw menstruatiecyclus en de productie van eieren, samen met FSH.
Follikelstimulerend hormoon (FSH) helpt bij het reguleren van je menstruatiecyclus en de productie van eieren, samen met LH.
Groeihormoon (GH) regelt de groei van organen en weefsels.
Adrenocorticotroop hormoon (ACTH) stimuleert uw bijnieren om cortisol en andere stresshormonen vrij te maken.
Prolactin stimuleert de melkproductie.

Het syndroom van Sheehan wordt ook postpartum hypopituïtarisme genoemd.

AdvertisementAdvertisement

Symptomen

De symptomen van het syndroom van Sheehan beginnen soms direct na de bevalling. Of ze kunnen geleidelijk aan opkomen, maanden of zelfs jaren later. Vrouwen die heel weinig schade aan hun hypofyse hebben, ontwikkelen mogelijk al enkele jaren geen symptomen.

Symptomen van het syndroom van Sheehan zijn:

problemen met de borstvoeding of een onvermogen om borstvoeding te geven
onregelmatige menstruatie (oligomenorroe) of geen menstruatie (amenorroe)
gewichtstoename
intolerantie voor verkoudheid
vertraagde mentale functie
verlies van schaamhaar en oksels
vermoeidheid of zwakte
fijne rimpels rond de ogen en lippen
borstkrimping
droge huid
gewrichtspijn
verminderde geslachtsdrift
lage bloedsuikerspiegel
lage bloeddruk
onregelmatige hartslag

Oorzaken en risicofactoren

Wat zijn de oorzaken en risicofactoren?

Een gebrek aan zuurstof aan de hypofyse tijdens de bevalling veroorzaakt het Sheehan-syndroom. Overmatig bloedverlies of een zeer lage bloeddruk tijdens de bevalling kan de hypofyse de zuurstof ontnemen die het nodig heeft om te functioneren.

Het syndroom van Sheehan komt het meest voor in ontwikkelingslanden zoals India. Tegenwoordig is het zeldzaam in de Verenigde Staten en andere ontwikkelde landen, dankzij betere medische zorg tijdens de bevalling.

Factoren die ervoor zorgen dat u meer kans hebt op ernstige bloedverlies zijn onder meer:

abcentale abruptie, wanneer de placenta die de ongeboren baby voedt zich losmaakt van de uterus
placenta previa, wanneer de placenta de baarmoederhals gedeeltelijk of volledig bedekt (het onderste gedeelte van de baarmoeder dat aansluit op de vagina)
waardoor een grote baby geboren wordt, die meer weegt dan 8. 8 pond (4.000 gram), of die veelvouden heeft, zoals tweelingen
pre-eclampsie, hoog bloed druk tijdens de zwangerschap
geassisteerde bevalling, een forceps of vacuum-assisted delivery

AdvertisementAdvertisementAdvertisement

Diagnose

Hoe wordt het gediagnosticeerd?

Het syndroom van Sheehan kan gemakkelijk worden verward met andere aandoeningen die vergelijkbare symptomen veroorzaken, vooral als de symptomen niet vele maanden na het begin van de bevalling optreden.

Uw arts zal beginnen met vragen te stellen over uw symptomen. Uw geheugen van gerelateerde symptomen - zoals problemen met het produceren van moedermelk na de bevalling - zal uw arts helpen een diagnose te stellen.

Tests die uw arts helpen bij het diagnosticeren van het syndroom van Sheehan zijn:

Bloedtesten. U zult testen hebben om de hormoonniveaus te controleren die uw hypofyse maakt. De stimulatie-test met hypofyre hormonen controleert hoe goed uw hypofyse reageert op verschillende hormonen.
Magnetische resonantiebeeldvorming (MRI) of computertomografie (CT) -scans. Deze beeldvormingstesten controleren op tumoren of andere problemen met uw hypofyse die vergelijkbare symptomen kunnen veroorzaken.

Behandeling

Behandeling voor het syndroom van Sheehan is om de hormonen te nemen die uw lichaam niet meer produceert. Je moet voor de rest van deze hormonen blijven leven:

Corticosteroïden. Prednison of hydrocortison vervangt bijnierhormonen.
Levothyroxine (Levoxyl, Synthroid). Dit medicijn verhoogt het niveau van de hormonen die uw schildklier maakt.
Oestrogeen plus progesteron (of alleen oestrogeen, als uw baarmoeder is verwijderd). Deze vrouwelijke hormonen helpen uw menstruatiecyclus te normaliseren. U kunt ermee stoppen als u de leeftijd van de menopauze bereikt hebt.
LH en FSH. Deze hormonen stimuleren de ovulatie en kunnen u helpen zwanger te raken.
Groeihormoon. Dit hormoon helpt de botdichtheid te behouden, verbetert de spier- / vetverhouding van uw lichaam en verlaagt het cholesterolgehalte.

Een specialist die een endocrinoloog wordt genoemd, zal toezicht houden op uw behandeling. Je zult regelmatig bloedtesten ondergaan om je hormoonspiegels te controleren.

Kan dit worden voorkomen?

Goede medische zorg tijdens de bevalling kan ernstige bloedingen en een lage bloeddruk voorkomen. Zodra ernstige bloedingen optreden, is het syndroom van Sheehan niet te voorkomen.

AdvertentieAdvertisement

Complicaties

Complicaties van het syndroom van Sheehan zijn onder meer:

Bijniercrisis, een levensbedreigende aandoening waarbij uw bijnieren niet genoeg van het stresshormoon produceren, cortisol <999 > lage bloeddruk
onverwacht gewichtsverlies
onregelmatige menstruatie
Advertentie

Outlook