Dier versus plantaardige proteïne - wat is het verschil?

Ongeveer 20% van het menselijk lichaam bestaat uit eiwitten.

Omdat uw lichaam geen eiwitten opslaat, is het belangrijk dat u elke dag genoeg van uw dieet krijgt.

Je kunt eiwitten krijgen van veel voedselbronnen, waaronder planten en dieren.

Sommige mensen beweren dat de bron van het eiwit, of het nu dieren of planten zijn, er niet toe doet.

Anderen suggereren dat plantaardig eiwit superieur is aan dierlijke eiwitten.

Dit artikel vergelijkt dierlijke en plantaardige eiwitten.

AdvertentieAdvertisement

Het aminozuurprofiel verschilt tussen plantaardige en dierlijke eiwitten

Wanneer het wordt gegeten, wordt het eiwit afgebroken tot aminozuren.

Eiwitten en aminozuren worden gebruikt voor bijna elk metabolisch proces in het lichaam.

Verschillende eiwitten kunnen echter sterk variëren in de soorten aminozuren die ze bevatten.

Hoewel dierlijke eiwitten een goede balans van alle aminozuren bevatten die we nodig hebben, zijn sommige plantaardige eiwitten laag in bepaalde aminozuren.

Sommige belangrijke plantaardige eiwitten zijn bijvoorbeeld vaak laag in methionine, tryptofaan, lycine en isoleucine.

Bottom Line: Alle eiwitten zijn opgebouwd uit aminozuren, hoewel de hoeveelheid en het type van elk aminozuur varieert op basis van de eiwitbron.

Dierlijke eiwitten zijn voltooid, maar plantaardige eiwitten zijn niet

In totaal zijn er ongeveer 20 aminozuren die het menselijk lichaam gebruikt om eiwitten te bouwen.

Deze aminozuren worden geclassificeerd als essentieel of niet-essentieel.

Je lichaam kan niet-essentiële aminozuren produceren. Het kan echter geen essentiële aminozuren produceren, die via uw dieet moeten worden verkregen.

Voor een optimale gezondheid heeft uw lichaam alle essentiële aminozuren nodig in de juiste verhoudingen.

Dierlijke eiwitbronnen, zoals vlees, vis, gevogelte, eieren en zuivelproducten, zijn vergelijkbaar met het eiwit in uw lichaam.

Deze worden beschouwd als complete eiwitbronnen omdat ze alle essentiële aminozuren bevatten die uw lichaam nodig heeft om goed te kunnen functioneren.

Integendeel, plantaardige eiwitbronnen, zoals bonen, linzen en noten worden als onvolledig beschouwd, omdat ze een of meer van de essentiële aminozuren missen die uw lichaam nodig heeft (1).

Sommige bronnen melden dat soja-eiwit compleet is. Twee essentiële aminozuren worden echter alleen in kleine hoeveelheden in soja gevonden, dus het is niet vergelijkbaar met dierlijke eiwitten (2).

Conclusie: Dierlijke voedingsmiddelen zijn de meest hoogwaardige eiwitbronnen. Plantenbronnen missen een of meer aminozuren, waardoor het moeilijker wordt om alle aminozuren te krijgen die je lichaam nodig heeft.

AdvertentieAdvertisterugadvertentie

Sommige voedingsstoffen zijn overvloediger in dierlijke eiwitbronnen

Natuurlijk worden eiwitten zelden geïsoleerd aangetroffen.Ze komen meestal met een breed scala aan andere voedingsstoffen.

Levensmiddelen die dierlijke eiwitten bevatten, hebben de neiging hoog te zijn in verschillende voedingsstoffen die vaak ontbreken in plantaardig voedsel.

Deze omvatten:

• Vitamine B12: Vitamine B12 komt voornamelijk voor in vis, vlees, gevogelte en zuivelproducten. Veel mensen die dierlijk voedsel vermijden zijn gebrekkig (3).
• Vitamine D: Vitamine D wordt aangetroffen in vette vis, eieren en zuivelproducten. Sommige planten bevatten het, maar het type dat wordt gevonden in dierlijk voedsel wordt beter door je lichaam gebruikt (4).
• DHA: Docosahexaeenzuur (DHA) is een essentieel omega-3 vet dat voorkomt in vette vis. Het is belangrijk voor de gezondheid van de hersenen en is moeilijk te krijgen van plantaardige bronnen (5).
• Heme-ijzer: Heme-ijzer komt voornamelijk voor in vlees, vooral rood vlees. Het wordt veel beter opgenomen in het lichaam dan niet-heem-ijzer uit plantaardig voedsel.
• Zink: Zink wordt voornamelijk aangetroffen in dierlijke eiwitbronnen, zoals rundvlees, varkensvlees en lam. Het wordt ook gemakkelijker opgenomen en gebruikt uit dierlijke eiwitbronnen (6).

Natuurlijk zijn er ook veel voedingsstoffen die worden aangetroffen in planten die geen dierlijk voedsel bevatten. Daarom is het eten van gebalanceerde hoeveelheden van beide de beste manier om alle voedingsstoffen te krijgen die je nodig hebt.

Conclusie: Dierlijke eiwitbronnen zijn hoger in bepaalde voedingsstoffen, zoals vitamine B12, vitamine D, het omega-3 vetzuur DHA, heemijzer en zink.

Bepaalde vleessoorten kunnen een ziekte veroorzaken

Rood vlees is een hoogwaardige eiwitbron.

Verschillende observationele studies hebben de consumptie van rood vlees gekoppeld aan een verhoogd risico op hartaandoeningen, beroerten en vroege sterfte (7, 8, 9).

Echter, verder onderzoek heeft gesuggereerd dat het probleem niet bij alle rood vlees ligt, maar eerder bij verwerkt rood vlees.

In een groot observationeel onderzoek met 448, 568 personen, was verwerkt vlees gekoppeld aan een verhoogd risico op overlijden, zonder effect op onbewerkt rood vlees (10).

Een andere studie met meer dan 34.000 vrouwen deed soortgelijke observaties. In dit geval was verwerkt vlees geassocieerd met hartfalen (11).

Ook bleek uit een groot onderzoek van 20 onderzoeken dat verwerkt vlees geassocieerd was met een verhoogd risico op hartaandoeningen en diabetes. Opnieuw werd geen associatie gevonden voor onbewerkt rood vlees (12).

Aanvullende studies hebben bevestigd dat onverwerkte consumptie van rood vlees niet is gekoppeld aan hartaandoeningen (13, 14).

Desondanks bleek uit één studie dat vervanging van 1 portie rood vlees per dag met 1 portie pluimvee gepaard ging met een 27% lager risico op beroerte (7).

Bovendien zijn de gezondheidsrisico's van verwerkt rood vlees niet gekoppeld aan vis en ander vlees, zoals kalkoen en kip.

Conclusie: Verwerkt rood vlees gaat gepaard met een verhoogd risico op ziekte. Onverwerkt rood vlees en ander mager vlees zijn over het algemeen gezond.

AdvertisementAdvertisement

Diëten rijk aan plantaardige eiwitten zijn gekoppeld aan vele voordelen

Diëten met veel planteneiwitten, zoals het vegetarische dieet, zijn gekoppeld aan veel gezondheidsvoordelen.

Studies suggereren dat vegetariërs de neiging hebben om een ​​lager lichaamsgewicht, lager cholesterolgehalte en lagere bloeddrukniveaus te hebben.

Ze hebben ook een lager risico op beroerte, kanker en overlijden door hartaandoeningen dan niet-vegetariërs (15).

Lager risico op hartziekten

Uit een onderzoek bleek dat een eiwitrijk dieet (ongeveer de helft van planten) de bloeddruk, het cholesterolgehalte en het risico op hartaandoeningen verlaagde, meer dan een standaarddieet of een gezond koolhydraatarm dieet (16).

De EcoAtkins-studie wees uit dat een koolhydraatarm, hoogplanten proteïnedieet meer cholesterol en bloeddruk verlaagde dan een koolhydraatarm vetarm dieet (17).

Gereduceerd risico van diabetes type 2

Een kleine studie van mensen met diabetes type 2 heeft aangetoond dat vervanging van 2 porties rood vlees door peulvruchten 3 dagen per week cholesterol en bloedsuikerspiegel verbetert (18).

In een ander klein onderzoek van 6 weken voor diabetici werd echter een dieet met veel eiwitten vergeleken met een dieet dat rijk was aan dierlijke eiwitten. Er werden geen verschillen gevonden in bloedsuiker, cholesterol en bloeddruk (19).

Bescherming tegen gewichtstoename

Diëten met veel planteneiwitten kunnen u ook helpen uw gewicht onder controle te houden.

Een observationeel onderzoek van 120.000 mannen en vrouwen van 20 jaar en ouder wees uit dat het eten van meer noten verband hield met gewichtsverlies (20).

Het eten van één portie bonen, kikkererwten, linzen of erwten per dag kan de volheid vergroten en kan leiden tot een betere gewichtsbeheersing en gewichtsverlies (21).

Correlation does not Imply Causation

Het is belangrijk om te onthouden dat observationele studies alleen statistische associaties rapporteren. Ze kunnen niet bewijzen dat deze voordelen werden veroorzaakt door het elimineren van vlees of andere dierlijke eiwitbronnen.

Een ding om te overwegen is dat mensen die een vegetarisch dieet volgen over het algemeen meer gezondheidsbewust zijn dan de algemene bevolking (22).

Daarom zijn de gezondheidsvoordelen van vegetarische diëten waarschijnlijk te wijten aan de algehele gezondere voeding en levensstijl, in plaats van enig inherent verschil tussen plantaardige en dierlijke eiwitten (23, 24, 25).

Conclusie: Een dieet met veel planteneiwitten is gekoppeld aan een lager risico op hartaandoeningen, diabetes en obesitas. Dit kan worden verklaard door een algehele gezondere levensstijl bij vegetariërs.

Advertentie

Dierlijke eiwitten hebben ook gezondheidsvoordelen

Dierlijke eiwitten gaan ook gepaard met positieve effecten voor de gezondheid, hoewel ze vaak worden afgebeeld als ongezond in vergelijking met plantaardig eiwit (26).

De Nurses 'Health-studie meldde dat pluimvee, vis en magere zuivelproducten geassocieerd waren met een lager risico op hartaandoeningen (27).

Mensen die regelmatig vis eten, hebben waarschijnlijk ook een lager risico op hartaanvallen, beroertes en de dood door hartaandoeningen (28).

Eén onderzoek onder meer dan 40.000 mannen vond dat degenen die regelmatig een of meer porties vis per week aten een 15% lager risico op hartaandoeningen hadden (29).

Bovendien is het eten van eieren in verband gebracht met een verbeterd cholesterolgehalte en gewichtsverlies. In één onderzoek meldden vrouwen die eieren aten als ontbijt, in plaats van een bagel, dat ze zich later op de dag voller voelden en minder aten (30, 31, 32).

En last but not least is het eten van dierlijke eiwitten gekoppeld aan een toename van de spiermassa en een vermindering van het spierverlies dat optreedt bij het ouder worden (33, 34, 35, 36).

Conclusie: Bepaalde dierlijke eiwitbronnen zijn gekoppeld aan een verlaagd risico op hartaandoeningen, verbeterde cholesterolgehalten, gewichtsverlies en verhoogde spiermassa.

AdvertisementAdvertisement

Take Home Message

Voor een optimale gezondheid ondersteunt het bewijs een dieet dat weinig bewerkt vlees bevat, rijk aan plantaardige eiwitten, met enkele dierlijke bronnen zoals grasgevoerd vlees, vis, gevogelte, eieren en zuivelproducten (37).

Omdat plantaardige eiwitrijke voedselbronnen vaak eiwitten van mindere kwaliteit bevatten, moeten vegetariërs en veganisten een breed scala aan voedingsmiddelen eten om ervoor te zorgen dat ze alle aminozuren krijgen die ze nodig hebben.

Voor vleeseters is het belangrijk om de juiste balans te vinden tussen zowel dierlijke als plantaardige voedingsmiddelen.