Diabetes en schimmelinfecties: is er een link?

Hoe vaak komen schimmelinfecties voor?

Snelle feiten

75 procent van de vrouwen heeft tijdens hun leven minstens één vaginale schimmelinfectie.
Er is een significant verband tussen te hoge bloedsuikerspiegel en vaginale schimmelinfecties.
Meer dan de helft van de vrouwen met diabetes die schimmelinfecties ontwikkelen, heeft een specifieke soort van de schimmel Candida glabrata.

Een schimmelinfectie, ook bekend als candidiasis, is een vorm van schimmelinfectie. Het kan irritatie, jeuk en afscheiding veroorzaken.

Vaginale schimmelinfecties komen het meest voor. 3 op de 4 vrouwen zullen tijdens hun leven minstens één vaginale schimmelinfectie hebben. Ongeveer de helft van alle vrouwen zal er twee of meer ervaren.

Een aantal dingen kan uw risico op schimmelinfecties verhogen, waaronder aandoeningen zoals diabetes. Blijf lezen om te leren waarom dit gebeurt en wat u kunt doen om dit te voorkomen.

advertentieAdvertentie

Diabetes en schimmelinfecties

Wat is de connectie?

Onderzoekers in een onderzoek uit 2013 vonden een significant verband tussen hoge bloedsuikerspiegel en vaginale schimmelinfecties. Deze studie richtte zich op vrouwen en kinderen met type 1 diabetes.

Volgens een onderzoek uit 2014 lopen vrouwen met type 2-diabetes mogelijk een nog hoger risico op vaginale gistinfectie. Het is onduidelijk of dit te wijten is aan hogere algemene bloedsuikerspiegels of een andere factor.

Gist voedt zich met suiker. Als uw diabetes niet goed onder controle is, kunnen uw bloedsuikerspiegels tot onredelijk hoge niveaus stijgen. Deze toename in suiker kan ervoor zorgen dat er gist overgroeit, vooral in het vaginale gebied. Uw lichaam kan in reactie daarop een gistinfectie ontwikkelen.

Het onderhouden van uw bloedsuikerspiegel kan het risico op infectie helpen verminderen. Als u diabetes heeft, moet u een periodieke screening ondergaan voor vaginale schimmelinfecties. Sommige soorten candidiasis kunnen leiden tot ernstige gezondheidscomplicaties als ze niet worden behandeld. Praat met uw arts over het beste screeningsschema voor u.

Andere oorzaken

Zijn er andere oorzaken van schimmelinfecties?

Je vagina bevat van nature een mix van gist en bacteriën. De gist zal onder controle blijven zolang de balans tussen de twee niet wordt verstoord.

Een aantal dingen kan dit evenwicht verstoren en ervoor zorgen dat uw lichaam een overmatige hoeveelheid gist produceert. Dit omvat:

het nemen van bepaalde antibiotica
het nemen van anticonceptiepillen
die hormoontherapie ondergaan
met een verzwakt immuunsysteem
seksuele activiteit uitvoeren
zwanger raken

Iedereen kan een gist ontwikkelen infectie, ongeacht of ze seksueel actief zijn. Gistinfecties worden niet beschouwd als seksueel overdraagbare aandoeningen (soa's).

AdvertisementAdvertisementAdvertisement

Diagnose

Hoe wordt een gistbesmetting gediagnosticeerd?

Raadpleeg uw arts als u symptomen van een schimmelinfectie heeft. Ze kunnen u helpen het te behandelen en andere oorzaken van uw symptomen uitsluiten.

Vaginale schimmelinfecties hebben veel van dezelfde symptomen als soa's, dus het is belangrijk dat u zeker bent van uw diagnose. Indien onbehandeld, kunnen soa's ernstiger en op de lange termijn consequenties hebben.

Tijdens uw afspraak zal uw arts u vragen om uw symptomen te beschrijven. Ze zullen ook vragen naar eventuele medicijnen die u gebruikt of andere aandoeningen die u heeft.

Hoe voelt een gistinfectie aan? Als u een schimmelinfectie heeft, zult u waarschijnlijk jeuk in en rond de vagina ervaren. Deze jeuk kan een branderig gevoel creëren. U kunt ook last krijgen van:

zwelling
pijn tijdens het plassen
pijn tijdens het vrijen
een witte, klonterige afscheiding

Na beoordeling van uw medisch profiel, zal uw arts een bekkenonderzoek uitvoeren. Ze onderzoeken eerst je externe genitale gebied op tekenen van infectie. Daarna plaatsen ze een speculum in je vagina. Hierdoor blijven je vaginale wanden open, waardoor je arts naar de binnenkant van je vagina en baarmoederhals kan kijken.

Uw arts kan ook een monster van uw vaginale vloeistof nemen om het type schimmel te bepalen dat de infectie veroorzaakt. Als u het type schimmel weet dat achter de infectie zit, kan uw arts u de meest effectieve behandelingsoptie voorschrijven.

Behandeling

Hoe worden schimmelinfecties behandeld?

Milde tot matige schimmelinfecties kunnen meestal worden opgehelderd met een plaatselijke behandeling zoals een crème, zalf of zetpil. De behandelingsduur kan tot zeven dagen duren, afhankelijk van de medicatie.

Veelvoorkomende opties zijn onder andere:

butoconazol (gynazol-1)
clotrimazol (Gyne-Lotrimin)
miconazol (monistaat 3)
terconazol (terazol 3)

Deze geneesmiddelen zijn beschikbaar via de tegenvoorschrift en op recept.

Uw arts kan ook een orale medicatie voor eenmalig gebruik aanbevelen, zoals fluconazol (Diflucan). Als uw symptomen ernstiger zijn, kunnen ze voorstellen dat u twee enkele doses van drie dagen na elkaar gebruikt om de infectie te verwijderen.

Uw arts kan u ook instrueren om tijdens het vrijen een condoom te gebruiken om verspreiding van de infectie naar uw partner te voorkomen.

Ernstige schimmelinfecties

Ernstigere gistinfecties kunnen ook worden behandeld met een langlopende vaginale therapie. Dit duurt meestal maximaal 17 dagen. Uw arts kan een crème, zalf, tablet of zetpilmedicatie aanraden.

Als dit de infectie niet oplost of binnen acht weken terugkeert, is het belangrijk om uw arts hiervan op de hoogte te stellen.

Terugkomende schimmelinfecties

Als uw schimmelinfectie terugkomt, zal uw arts samen met u een onderhoudsplan opstellen om overgroei van gist te voorkomen. Dit plan kan zijn:

een medicijn van twee weken om een eenmaal per week fluconazol-tablet te starten <699> gedurende zes maanden
een eenmaal per week ingenomen clotrimazol-zetpil voor
Behandeling voor vrouwen met diabetes < 999> Onderzoekers in een onderzoek uit 2007 ontdekten dat meer dan de helft van de vrouwen met diabetes die schimmelinfecties ontwikkelen, een specifieke soort van de schimmel heeft,

Candida glabrata

.Ze vonden ook dat deze schimmel beter reageert op een lange gang van suppositoriemedicatie. Als u liever een zetpilmedicijn gebruikt, bespreek dit dan met uw arts. Ze kunnen u helpen bepalen of dit de beste behandelingsoptie voor u is. AdvertentieAdvertisement

Preventie

Hoe kan ik toekomstige schimmelinfecties voorkomen?

Anders dan het in de gaten houden van uw bloedsuikerspiegel, zijn uw preventieve methoden hetzelfde als voor vrouwen zonder diabetes.

U kunt mogelijk uw risico op vaginale gistinfecties verminderen door:

strakke kleding te vermijden, waardoor het vaginale gebied vochtiger kan

met katoenen ondergoed, wat kan helpen het vochtgehalte onder controle te houden

zwemkleding omdoen en kleding uittrekken zodra u ze hebt gebruikt
om zeer hete baden te vermijden of in hot tubs te zitten
douches of vaginale sprays vermijden
vaak uw tampons of menstruatiepads verwisselen < 999> geurende maandverband of tampons vermijden
Blijf op de hoogte: huismiddeltjes voor vaginale gistinfecties »
Advertentie
Outlook

Wat zijn de vooruitzichten?

Raadpleeg uw arts als u vermoedt dat u een schimmelinfectie heeft. Ze kunnen u helpen de oorzaak van uw symptomen te achterhalen en u op het behandelpad brengen dat het beste bij u past. Met de behandeling verdwijnen vaginale schimmelinfecties meestal binnen 14 dagen.

Praat met uw arts over hoe uw diabetes een factor kan zijn bij het veroorzaken van schimmelinfecties. Ze kunnen uw diabetesbeheersplan beoordelen en eventuele vervaltijden in de zorg corrigeren. Ze kunnen ook betere methoden aanbevelen die kunnen helpen bij het controleren van uw bloedsuikerspiegel.