Huis Uw arts Kan je eigenlijk aan een gebroken hart sterven?

Kan je eigenlijk aan een gebroken hart sterven?

Inhoudsopgave:

Anonim

Het gebeurt soms dat een persoon sterft kort na het overlijden van hun echtgenoot.

Dit verschijnsel wordt vaak aangeduid als gebroken hartsyndroom, het weduwschapeffect of, meer technisch, takotsubo-cardiomyopathie.

Advertentieadvertenties Je kunt de dood bijna 'vangen' van je partner. Het is geen toeval, het is een effect. Felix Elwert, Universiteit van Wisconsin-Madison

"Het syndroom van een gebroken hart is een sociale aandoening die laat zien of je vrouw of man sterft, je sterftecijfer stijgt en blijft jarenlang verhoogd. Zodat je de dood bijna kunt 'vangen' van je partner. Het is geen toeval, het is een effect, "vertelde Felix Elwert, Ph. D., universitair hoofddocent sociologie aan de Universiteit van Wisconsin-Madison, aan Healthline.

Elwert zegt dat het syndroom van gebroken hart een van de oudst bekende bevindingen is in sociale demografie. Er is ongeveer 150 jaar onderzoek naar deze toestand geweest.

Dit fenomeen is echter nog steeds een beetje een mysterie.

Advertentie

Elwerts 13 jaar durende onderzoek naar het onderwerp helpt bij het vinden van enkele antwoorden.

Meer lezen: de feiten over depressie en ouder worden »

advertentieAdvertentie

Meer dan een romantische steek

Er bestaat misschien een romantisch idee dat iemand niet kan leven zonder de liefde van een echtgenoot, maar Elwert zegt dat het verhaal meer inhoudt.

Zijn onderzoek wijst op praktische redenen die genderspecifiek zijn.

"Mensen doen dingen voor elkaar anders dan elkaar lief te hebben. Natuurlijk houden veel paren een soort vlinders in de buikliefde, maar later in het leven wordt de relatie veel meer een gezelschap. Zelfs als ze elkaar geen geheime brieven meer schrijven onder het bureau, kan de dood van een echtgenoot in het algemeen iemands gezondheid schaden omdat ze materiële diensten kwijtraken, "zei hij.

Bijvoorbeeld, voor mensen ouder dan 75 jaar, zegt Elwert dat de meeste mannen worstelen met koken en schoonmaken.

"In die generatie was dat in grote lijnen de rol van de vrouw, dus als ik een oudere man ben en ik type 2 diabetes ben, zelfs een paar weken onregelmatige en slechte maaltijden of misschien zelfmedicatie van chocolade kan me over de rand duwen, "zei hij.

AdvertentieAdvertentie

Gemiddeld zijn vrouwen twee tot drie jaar jonger dan hun man en blijven ze vaak een beetje langer mentaal fit. Dus, zegt Elwert, ze zijn vaak verantwoordelijk om hun echtgenoten eraan te herinneren wanneer ze hun medicatie moeten nemen, afspraken moeten maken voor de dokters van hun man en hun sociale activiteiten moeten coördineren.

"Als de vrouw sterft, sterft de verpleegster en sterft de sociaal secretaresse. Zelfs als het paar uit liefde is gevallen en niemand het hart is gebroken, worden al deze dingen waarvan we weten dat ze schadelijk zijn voor de overleving getroffen.We moeten regelmatig eten, regelmatig medicijnen nemen en regelmatig sociaal contact hebben, zodat we niet van binnen verschrompelen, "zei Elwert.

Wanneer oudere vrouwen hun man verliezen, zegt Elwert dat ze op verschillende manieren worden getroffen, voornamelijk financieel.

Advertentie

"De voordelen voor de sociale zekerheid zijn gekoppeld aan hoe mensen overleven en mannen in de oudere bevolking zijn vaak de primaire loontrekkenden. Weduwen krijgen een weduwenpensioen, dat is een stuk lager, dus misschien moet ze verhuizen omdat alleen wonen duurder is dan samenwonen en dit kan stressvol zijn, "zei Elwert.

Lees meer: ​​Depressie ten overstaan ​​van terminale ziekte of overlijden »

AdvertisementAdvertisement

A Case of Race

Onderzoekers hebben een database van een half miljoen Amerikanen en tienduizenden Afro-Amerikanen, maar Elwert zegt ze vonden geen gevallen van een gebroken hart-syndroom bij Afro-Amerikanen.

"We schatten eigenlijk precies dat dit effect in wezen nul is. Dit betekent dat het huwelijk het leven van Afro-Amerikanen niet verlengt, net als bij blanken. Dit betekent niet dat Afro-Amerikanen geen profijt hebben van het huwelijk, het betekent dat ze langer profiteren. Voor blanken verdwijnen de echtelijke voordelen wanneer het huwelijk eindigt, en voor Afro-Amerikanen duren de voordelen voor de gezondheid van het huwelijk verder dan het overlijden van een echtgenoot, "verklaarde Elwert.

Hoewel er geen wetenschappelijk bewijs is om aan te tonen waarom dit het geval is, zegt Elwert een theorie dat de culturele context van het huwelijk verschilt tussen groepen.

Advertentie

"Een ding weten we feitelijk, want blanke blanken hebben de neiging om alleen te leven, maar oudere, weduwe Afrikaanse Amerikanen wonen samen met andere familieleden. Zeker, ik geloof dat er een psychologisch gebroken hartcomponent is, maar de meeste verhalen die ik heb verteld zijn eigenlijk over het hebben van een verzorger in huis. Iemand aan wie ik niet alleen meubels ben, maar die sympathie voor me heeft. Dat kan een ander familielid zijn, een kind, een jongere broer of zus, wie dan ook, "zei hij.

Een andere theorie is dat in de huidige generatie ouderen, Afro-Amerikanen meer rechtvaardige huwelijken hebben en een zwakkere taakverdeling hebben dan blanken.

AdvertentieAdvertisement

"Denk aan 80-jarige blanken nu, het is duidelijk dat de taak van de man was om te werken en dat de vrouw de huisvrouw was. Voor Afro-Amerikanen is dat minder waar. Oudere echtgenoten van Afrikaanse Amerikanen dragen eerder bij aan huishoudelijke arbeid dan blanken, en Afrikaans-Amerikaanse oudere vrouwen waren eerder geneigd aan de arbeidsmarkt deel te nemen dan blanken, wat betekent dat ze minder afhankelijk van elkaar zijn, "zei Elwert.

Meer lezen: Dochters hebben tweemaal zo veel als zonen om ouder worden te verzorgen »

Een fysiologische verbinding

Hoewel de sociale componenten van het gebroken hart-syndroom verwijzen naar de langdurige gevolgen van het verlies van een echtgenoot, het Amerikaanse hart Association (AHA) definieert de medische aandoening als een "plotselinge, intense pijn op de borst" - de reactie op een golf stresshormonen - die kan worden veroorzaakt door een emotioneel stressvolle gebeurtenis "met gevestigde relaties tussen depressie, geestelijke gezondheid en hartaandoeningen.

Wanneer dit gebeurt, wordt een deel van het hart groter en pompt niet goed, maar de rest van het hart functioneert normaal. Uiteindelijk keert alle hartfunctie terug naar normaal.

Het syndroom van een gebroken hart wordt vaak verkeerd gediagnosticeerd omdat de symptomen vergelijkbaar zijn met een hartaanval. Volgens de AHA vertoont het gebroken hartsyndroom echter geen enkel bewijs van geblokkeerde slagaders.

Dr. Harmony Reynolds, een cardioloog en universitair hoofddocent geneeskunde aan het NYU Langone Medical Center, zegt dat fysieke stress, zoals het lopen van een marathon, en emotionele stress, zoals het ontvangen van slecht nieuws, het syndroom kan triggeren.

"Ik maak me altijd zorgen dat wanneer mensen lezen over het syndroom van gebroken hart en ze leren dat dit helemaal weggaat en dat hun hartfunctie volledig herstelt, ze zullen denken 'Ik heb alleen pijn op de borst omdat ik het uitgemaakt heb met mijn vriendje of ik heb echt slecht nieuws en het zal verdwijnen, dus ik ga niet naar het ziekenhuis, '"vertelde Reynolds aan Healthline.

Mensen met pijn op de borst, ongeacht het scenario … moeten naar een ziekenhuis gaan en artsen laten onderzoeken. Dr. Harmony Reynolds, NYU Langone Medical Center

"Mensen met pijn op de borst, ongeacht het scenario, of ze denken dat het een gebroken hartsyndroom is of een hartaanval of indigestie, als je het niet zeker weet, om naar een ziekenhuis te gaan en artsen het laten onderzoeken, 'zei ze.

Reynolds heeft onlangs een studie uitgevoerd om te evalueren hoe het parasympathische systeem, dat het lichaam helpt te kalmeren na een vecht- of vluchtreactie, een rol speelt bij het syndroom van gebroken harten.

De algemene opvatting is dat het sympathische zenuwstelsel, dat adrenaline produceert, betrokken moet zijn, omdat er een verband is tussen het hartsyndroom en extreme emotionele of fysieke stress.

"Maar we wisten dat dit niet het hele verhaal was, omdat niet iedereen extreme emotionele of fysieke stress heeft wanneer ze dit probleem hebben en omdat de bètablokkerende groep geneesmiddelen die de adrenaline-reactie van het lichaam afstoot niet werkte om het syndroom te voorkomen terugkomen [bij vrouwen met een gebroken hart-syndroom]. Dus als het allemaal om het adrenalinesysteem ging, hadden die geneesmiddelen effectief moeten zijn geweest, "zei Reynolds.

Door beide systemen bij 20 vrouwen die een gebroken hartsyndroom hadden ervaren te bestuderen, vond Reynolds dat beide systemen uit balans waren.

"We denken dat de reactie van het lichaam hierdoor ook uit balans raakt en dat verklaart wellicht waarom deze bètablokkers niet werken voor preventie," zei ze.

Of het nu gaat om een ​​gebroken hartsyndroom dat de oorzaak kan zijn van de dood bij de weduwe, Reynolds zegt: "Veel mensen die treuren of anderszins het gevoel hebben dat hun hart kapot is, rennen niet naar ziekenhuizen, zoals ze zouden moeten doen als ze symptomen hebben. Ik denk absoluut dat een gebroken hartsyndroom de reden kan zijn dat iemand sterft na het horen van slecht nieuws, maar regelmatige hartaanvallen gebeuren ook direct nadat mensen slecht nieuws ontvangen of andere belangrijke stressoren hebben. “

Meer lezen: harten voor mannen en vrouwen anders ouder »

Kan het syndroom van een gebroken hart worden voorkomen?

Reynolds zegt dat de natuurlijke reactie op haar studie is om na te denken over manieren om het parasympathische systeem sterker te maken. Onderzoekers kunnen dan op zoek gaan naar een recidief of zelfs het voorkomen van een gebroken hartsyndroom.

"De dingen waarvan we weten dat ze het parasympatische systeem sterker maken in het dagelijks leven zijn oefeningen voor beweging en ontspanning, zoals yoga, die heel anders zijn dan de gebruikelijke medische benadering van het geven van medicijnen of het doen van invasieve procedures," zei Reynolds. "In dit geval, als we gelijk hebben en het parasympathische systeem is waar we ons op moeten concentreren, dan zou die focus moeten liggen op ademhaling tijdens inspanning en ontspanning. “