Pijn op de borst en hartstents

Stents, die net zo alomtegenwoordig zijn voor pijn op de borst als pompoentaart is voor Thanksgiving, hebben de laatste tijd een slechte rap gekregen.

Een eerder in de Lancet gepubliceerd onderzoek suggereerde dat stents soms hartpijn niet verlichten.

AdvertisementAdvertisement

De resultaten vliegen in het licht van tientallen jaren van gebruik.

Bijna 800.000 mensen hebben elk jaar hartaanvallen in de Verenigde Staten. Veel van hun leven wordt gered door het inbrengen van stents om geblokkeerde slagaders te openen.

Deze kleine draadkooien zijn cruciaal bij het openen van slagaders bij mensen die een hartaanval hebben gehad.

Advertentie

Stents worden ook gebruikt bij mensen die pijn ervaren tijdens het uitvoeren van bepaalde activiteiten, zoals traplopen.

Anderen hebben geen pijn, alleen een blokkade die wordt behandeld met een stent.

AdvertentieAdvertisement

Stenting is big business in dit land. Hartziekten zijn de belangrijkste moordenaar van de Amerikanen en het gebruik van stents is onderdeel van de behandeling in vrijwel elk ziekenhuis.

Meer dan 500.000 hartpatiënten wereldwijd hebben stents die elk jaar worden ingevoegd om pijn op de borst te verlichten, volgens The New York Times.

Verschillende bedrijven - waaronder Boston Scientific, Medtronic en Abbott Laboratories - verkopen de apparaten.

Eenmalig kosten invoeren van $ 11.000 tot $ 41.000 in ziekenhuizen in de Verenigde Staten.

Onderzoeksvragen stentgebruik

In dit gevestigde behandelingsparadigma komt een onderzoek dat geen significant verschil in pijnverlichting vindt tussen degenen die een stent krijgen en degenen die een placebo-achtige procedure ondergaan.

advertisementAdvertisement

"Deze resultaten zijn verrassend," Dr. Sidney C. Smith Jr., MACC, FAHA, FACP, FESC, een professor in de geneeskunde aan de Universiteit van North Carolina, een clinicus bij het UNC Center voor Heart and Vascular Centre Care, en een vroegere president van zowel de American Heart Association als de World Heart Federation, vertelde Healthline.

Het onderzoek verdient enige aandacht, zei hij, maar zoals het was voor een klein aantal patiënten: "We moeten de gegevens zorgvuldig bekijken. "

Het onderzoek was een dubbelblinde, gerandomiseerde gecontroleerde studie op vijf locaties in het Verenigd Koninkrijk.

Advertentie

Het begon met 200 patiënten, met 105 patiënten die een stent ontvingen en 95 in de placebogroep. Zes weken later werden beide groepen onderworpen aan tredmolenproeven.

Smith zei dat het onderwerp verder onderzoek verdient omdat het vragen oproept die hij niet kan beantwoorden.

Advertentieadvertentie

"Had een deel van de deelnemers een aandoening met een klein vaatje? Vroeg hij zich af, omdat de onderzoeksparameters waren gebaseerd op het hebben van een groot geblokkeerd vat.

"Hoeveel vrouwen zijn er in het onderzoek opgenomen? 'Smith wilde het weten. "Vrouwen hebben de neiging later een hartaandoening te krijgen dan mannen."

Hij voegde eraan toe dat diabetes de resultaten had kunnen beïnvloeden. Hij was ook geïnteresseerd in het verband tussen hypertensie en testresultaten.

Advertentie

Alle deelnemers aan de studie werden voor het eerst gedurende zes weken behandeld met geneesmiddelen om het risico op een hartaanval te verminderen.

De medicijnen omvatten aspirine, een statine en een bloeddrukmedicijn, evenals medicijnen die pijn op de borst verlichten door het hart te vertragen of bloedvaten te openen.

AdvertentieAdvertisement

Meer vragen

Dr. Farhan J. Khawaja, een cardioloog bij de Cardiology Group van het Orlando Health Heart Institute in Florida, vertelde Healthline dat hij de studie interessant vond, maar de keuze van de deelnemers was een zwakte.

"Ze hadden een selecte populatie, niet de mensen die we traditioneel behandelen in cardiale zorg," zei hij. "We omgaan met ziekere mensen. Dit waren patiënten die [al] stabiel waren. Dat is een verschil.

"Patiënten met slechts één geblokkeerd vat werden opgenomen in het onderzoek," voegde hij eraan toe. "Ze keken niet naar microvasculaire slagaders. "

Khawaja kwalificeerde zijn opmerkingen door op te merken dat het een" goed ontworpen studie was die over het algemeen erg goed was. "

Hij zou niet dezelfde resultaten zien, dacht Khawaja, omdat zijn patiënten in een slechtere gezondheid verkeren. Hij zou graag zien dat de studie elders werd gerepliceerd, maar voorzag vragen in de Verenigde Staten.

"Richtlijnen in de VS zouden interventie op dit niveau niet noodzakelijk ondersteunen", zei hij. Elke cardioloog met wie contact werd opgenomen door Healthline, vond iets vreselijks in de methodologie van het onderzoek.

Dr. Samir Kapadia, hoofd sectie van de invasieve en interventionele cardiologie in de Cleveland Clinic, had een aantal vragen.

"Zeg niet dat stenting niet werkt. Het doet, "beweerde Kapadia.

Hij vond dat de onderzoekstest van proefpersonen misleidend was. De patiënten kregen zes weken na de procedure een loopbandtest.

"Ze wilden zien of er na zes weken enig verschil was. Hun doel was om een ​​verschil van 30 seconden te vinden, "zei hij.

Standaard duurtests omvatten korte perioden op de loopband, waarbij de intensiteit toeneemt. "U [patiënten] krijgt de opdracht om zoveel mogelijk te doen," legde Kapadia uit. "Het idee is niet om de inspanningstolerantie maar de hartcapaciteit te testen.

"Het toevoegen van 30 seconden is erg moeilijk omdat je al in een hoog tempo gaat," zei hij.

De onderzoekers vonden wel een klein verschil tussen de groep die de shunts ontving en de groep die dat niet deed.

Het probleem was dat het verschil niet statistisch significant was, wat Kapadia deels te danken had aan het kleine aantal deelnemers.

Als extra complicatie hebben acht mensen in de placebogroep uiteindelijk stents ingebracht.

Kapadia is van plan een brief aan de Lancet te schrijven waarin zijn kritiek wordt beschreven.

Voorlopig is zijn advies beknopt: "Negeer deze studie. Vertrouw op uw arts en wees niet bang. “