Serum Immunofixatie Test: Doel, procedure en resultaten
Inhoudsopgave:
- Wat is een immunofixatie-serumtest?
- Waarom is de test besteld?
- Hoe wordt de test toegediend?
- Voorbereiding voor de test
- Wat zijn de risico's van de test?
- Wat zijn uw testresultaten
Wat is een immunofixatie-serumtest?
Immunoglobulinen (Ig) zijn ook bekend als antilichamen. Deze eiwitten beschermen het lichaam tegen ziekten. Er zijn veel verschillende soorten Ig.
Bepaalde ziekten leiden tot de groei van een teveel aan antilichaamproducerende cellen. Bij sommige ziekten kunnen deze cellen een groot aantal antilichamen produceren die allemaal exact hetzelfde zijn. Dit worden monoklonale antilichamen genoemd. In een serum-immunofixatie (IFX) -test verschijnen ze als een spike die een M-spike wordt genoemd. Ze worden beschouwd als abnormaal Ig.
Naast het detecteren van Ig, kan de IFX-test het type abnormale aanwezige Ig identificeren. Deze informatie kan nuttig zijn bij het vaststellen van een diagnose.
Andere veel voorkomende namen voor de test zijn:
- immunofix door aftrekken
- immunosubtractie, serum
- kappa-ketens, serum
- monoklonaal eiwitonderzoek
Gebruik
Waarom is de test besteld?
De IFX-test wordt vaak gebruikt voor het diagnosticeren van multipel myeloom of Waldenström macroglobulinemie, wanneer symptomen van de stoornissen aanwezig zijn. Beide omstandigheden produceren een abnormaal Ig. Klinische symptomen van multipel myeloom zijn onder meer:
- botpijn in de rug of ribben
- zwakte en vermoeidheid
- gewichtsverlies
- gebroken botten
- terugkerende infecties
- zwakte in de benen
- misselijkheid en braken
Klinische symptomen van Waldenström macroglobulinemie zijn onder meer:
- zwakte
- ernstige vermoeidheid
- bloeding uit de neus of tandvlees
- gewichtsverlies
- blauwe plekken of andere huidlaesies
- wazig zicht
- zwelling van de lymfeklieren, milt of lever
Deze test alleen kan niet worden gebruikt om een diagnose te stellen. De test geeft alleen aan of abnormaal Ig aanwezig is.
Een andere test moet worden gebruikt om de hoeveelheid abnormaal Ig in het bloed te meten. Deze test wordt test op serum-eiwitelektroforese (SPEP) genoemd. Uw arts kan het gebruiken om bepaalde diagnoses te bevestigen.
De IFX-test kan ook worden gebruikt om veranderingen in de structuur van normale eiwitten in het bloed te bestuderen. Een voorbeeld is glucose-6-fosfaatdehydrogenase. Met dit eiwit kunnen rode bloedcellen goed functioneren. Veranderingen kunnen leiden tot problemen met de rode bloedcellen. Deze wijzigingen kunnen worden gedetecteerd via een IFX-test.
AdvertentieProcedure
Hoe wordt de test toegediend?
De IFX-test wordt uitgevoerd op een bloedmonster. Het bloedmonster wordt door een verpleegkundige of laboratoriumtechnicus uit uw arm gehaald. Het bloed wordt in een buis verzameld en naar een laboratorium gestuurd voor analyse. Uw arts zal uw resultaten kunnen uitleggen.
AdvertentieAdvertisementVoorbereiding
Voorbereiding voor de test
Voor deze test is normaal gesproken geen voorbereiding vereist. In bepaalde omstandigheden kan je echter worden gevraagd om 10 tot 12 uur vóór de test te vasten.Vasten vereist dat je geen voedsel of vloeistoffen consumeert, behalve water.
AdvertentieRisico's
Wat zijn de risico's van de test?
Mensen die de IFX-test ondergaan, kunnen wat ongemak ondervinden wanneer het bloedmonster wordt getrokken. Naaldstaafjes kunnen tijdens of na de test leiden tot pijn of kloppen op de injectieplaats. Blauwe plekken kunnen ook optreden.
De risico's van de IFX-test zijn minimaal. Ze komen vaak voor bij de meeste bloedonderzoeken. Potentiële risico's zijn onder meer:
- problemen bij het verkrijgen van een monster, resulterend in meerdere naaldsticks
- overmatig bloeden op de naaldplaats
- flauwvallen als gevolg van bloedverlies
- ophoping van bloed onder de huid, bekend als een hematoom
- infectie op de punctieplaats
Resultaten
Wat zijn uw testresultaten
Een negatief resultaat geeft aan dat er geen abnormaal Ig aanwezig is. Als u een negatief resultaat behaalt, hoeft u mogelijk geen aanvullende tests uit te voeren.
Positieve resultaten van de test wijzen op de aanwezigheid van abnormaal Ig. Dit kan duiden op het bestaan van een onderliggende gezondheidstoestand, zoals:
- een immuunsysteemaandoening
- multipel myeloom
- Waldenstrom's macroglobulinemie
- andere soorten kanker
Bij sommige mensen kunnen positieve resultaten niet wijzen op een onderliggend probleem. Een klein percentage van de mensen heeft lage niveaus van monoklonale antilichamen zonder bekende reden. Deze mensen ontwikkelen geen gezondheidsproblemen. Deze aandoening staat bekend als "monoklonale gammopathie van onbekende betekenis" of MGUS.
