Caloriearme voeding en langer leven

Als u 130 jaar oud zou kunnen worden, wat zou u dan vrijwillig opgeven?

Wat vindt u van 30 tot 50 procent van de calorieën die u eet … voor de rest van uw leven?

AdvertentieAdvertentie

Voorstanders van de dieetpraktijk die bekend staat als caloriebeperking (CR), maken deze afweging graag elke dag in de hoop dat ze een levensduur hebben die de 100-jarigen in het stof achterlaat.

Dit klinkt misschien als een rage dieet, maar er is nogal wat onderzoek om het gebruik van caloriebeperking te ondersteunen voor een lang leven … hoewel het meeste is gedaan bij andere dieren dan mensen.

Dus hoe waarschijnlijk is het dat het eten van kleine porties voor elke maaltijd u extra decennia extra levens zal bezorgen?

Advertentie

Continue muis, vissen en gist

Studies hebben aangetoond dat beperking van de calorieën de levensduur kan verlengen - en leeftijdsafhankelijke chronische ziekten kan verminderen - van vele soorten, waaronder muizen, vissen, wormen en gisten.

Maar deze wezens zijn geen mensen. Daarom trekken wetenschappers zich tot primaten als rhesusapen, die op dezelfde leeftijd verouderen als mensen, en kanker, diabetes en sommige kenmerken van de ziekte van Alzheimer ontwikkelen.

In een studie die eerder dit jaar in Nature Communications werd gepubliceerd, ontdekten de onderzoekers dat apen die 30% caloriebeperkt dieet aten langer leefden dan degenen met een normaal dieet.

Zes van de 20 apen op een caloriebeperkt dieet hebben meer dan 40 jaar geleefd. De gemiddelde levensduur van apen in gevangenschap is ongeveer 26 jaar. Eén man is momenteel 43 jaar oud, een record voor de soort.

Onderzoekers vonden ook dat caloriebeperking ten goede kwam aan oudere apen, maar niet aan jongere. Dit in tegenstelling tot andere studies bij muizen die aantoonden dat het starten van caloriebeperking op jonge leeftijd de beste resultaten geeft.

Het geslacht van de apen en wat ze aten - niet alleen het aantal calorieën - beïnvloedde ook hoeveel apen baat hadden bij beperking van calorieën.

AdvertisementAdvertisement

Hoewel de resultaten van dierproeven veelbelovend zijn, weten wetenschappers minder over hoe caloriebeperking mensen beïnvloedt, vooral op de lange termijn.

Aangezien Amerikanen rond 78 jaar gemiddeld leven, zouden onderzoekers tientallen jaren moeten wachten om te zien of caloriebeperking de levensduur van mensen verlengt.

Om dit te compenseren, hebben Duke University-onderzoekers in plaats daarvan gekeken naar metingen van de biologische leeftijd.

Advertentie

In een onderzoek dat eerder dit jaar in The Journals of Gerontology: Series A werd gepubliceerd, verdeelden onderzoekers vrijwilligers in twee groepen - een caloriebeperkingsgroep en een reguliere dieetgroep.

De Calorierestrictiegroep had als doel hun calorie-inname met 25 procent te verminderen, hoewel ze aan het einde van het tweejarige onderzoek slechts 12 procent minder hadden gekregen.

AdvertentieAdvertentie

Na elke periode van één jaar nam de biologische leeftijd van mensen in de caloriebeperkende groep toe met 0. 11 jaar, vergeleken met 0. 71 jaar voor mensen die vasthielden aan hun gebruikelijke dieet.

Onderzoekers berekenden de biologische leeftijd met behulp van chronologische leeftijd en biomarkers voor zaken als cardiovasculaire en immuunsysteemfunctie, totaal cholesterol en hemoglobineniveaus.

Onderzoekers volgden echter pas twee jaar mensen. Of deze voordelen na dit punt en op welk niveau doorgaan, is onbekend.

Advertentie

Hoe verlengt caloriebeperking de levensduur?

Niemand weet zeker waarom caloriebeperking de levensduur van zoveel organismen verlengt.

Sommige wetenschappers denken dat het te maken kan hebben met vrije radicalen - atomen met een ongepaard elektron - die vrijkomen wanneer het lichaam voedsel omzet in energie.

AdvertentieAdvertentie

Vrije radicalen kunnen belangrijke delen van de cel beschadigen, zoals DNA en het celmembraan. Als u dus minder eet, kunt u het aantal vrije radicalen in het lichaam verminderen.

Insuline kan ook een rol spelen. Naarmate we ouder worden, kunnen onze lichamen resistent worden tegen dit hormoon, wat leidt tot overtollige glucose in het bloed die organen, bloedvaten en zenuwen kan beschadigen.

Sommige onderzoekers denken echter dat caloriebeperking de levensduur verlengt door de biologische klok van het lichaam te verjongen.

Deze "klok" is eigenlijk een reeks genen die van activiteit veranderen om te synchroniseren met de cyclus van dag en nacht.

In een recente studie gepubliceerd in het tijdschrift Cell, ontdekten onderzoekers dat de biologische klok verschillende genen in levercellen van oudere muizen activeerde, in vergelijking met jongere muizen. Dientengevolge verwerkten cellen in oudere muizen energie inefficiënt.

Wanneer onderzoekers echter de calorie-inname voor oudere muizen met zes procent gedurende zes maanden verkortten, leek de energieverwerking in de cellen op die van jonge muizen.

Een tweede onderzoeksgroep, in een andere studie gepubliceerd in Cell, zag een vergelijkbare reboot van de biologische klok van stamcellen bij oudere muizen die een caloriebeperkt dieet kregen.

Vasten nabootsen biedt voordelen

Als je je voor een heel leven van honger aanmeldt om een ​​paar jaar extra te verdienen, klinkt dat niet aantrekkelijk, je hebt misschien andere opties om het 100-jaarsrecord te breken - of in ieder geval gezonder te leven.

Een team onder leiding van gerontoloog Valter Longo, PhD, directeur van het Longevity Institute van de Universiteit van Zuid-Californië, testte de effecten van een "dieet dat het vasten nabootst" - een alternatief voor alleen drinkwater - op het risico van het ontwikkelen van ernstige ziekten.

Het onderzoek verscheen eerder dit jaar in Science Translational Medicine.

Mensen op het nuchtere dieet leefden ongeveer 750 tot 1, 100 calorieën per dag, gedurende vijf dagen per maand, gedurende drie maanden.

Volwassen vrouwen eten meestal 1, 600 tot 2, 400 calorieën per dag, en volwassen mannen eten over het algemeen 2, 000 tot 3, 000 calorieën per dag.

Het voedsel dat in het onderzoek werd gebruikt, bevatte exacte verhoudingen van eiwitten, vetten en koolhydraten.

Mensen op het nuchtere dieet zagen een daling van hun bloeddruk, bloedglucose en markers van ontsteking, in vergelijking met mensen die een regelmatig dieet gebruikten.

Mensen die 'vasten' verloren ook gewicht tijdens de drie maanden, maar niet de spiermassa, wat een zorg is met een caloriebeperkt dieet.

Zoals met andere caloriebeperkingsstudies bij mensen, laat dit niet zien dat het korter worden van calorieën de levensduur verlengt, maar alleen dat het bepaalde risicofactoren voor ziekte kan verminderen.

Dieetlevensstijl … of eetstoornis

De CR Society International, een organisatie die middelen biedt voor mensen die langer willen leven door calorieën te verminderen, somt enkele van de mogelijke ongewenste effecten op van langdurige caloriebeperking.

Deze omvatten verlies van botmassa, gevoeligheid voor verkoudheid en verminderde zin in seks.

Sommige deskundigen vrezen ook dat caloriebeperking de lijn kan oversteken naar een eetstoornis, zoals anorexia nervosa.

Dr. Ovidio Bermudez, hoofd klinisch medewerker en medisch directeur van kinder- en jeugddiensten bij het Eating Recovery Centre, zei dat als iemand zijn kantoor binnen zou komen zeggen dat ze hun calorie-inname voor de rest van hun leven met 30 of 50 procent zouden verminderen. " Ik zou daar ernstige bezorgdheid over uiten. "

" Je bent misschien een monster aan het ontwaken waarmee je niet bezig bent, "zei Bermudez.

Hij benadrukte echter dat niet iedereen die caloriebeperking toepast, anorexia zal ontwikkelen.

Net als andere eetstoornissen heeft anorexia een sterke genetische component die sommige mensen meer in gevaar brengt dan anderen, hoewel wetenschappers de genetica niet volledig begrijpen.

Genetica alleen is echter niet voldoende om de ziekte op gang te brengen.

"De genetische aanleg voor eetstoornissen is onvoldoende en moet een wisselwerking hebben met andere invloeden," zei Bermudez. "Het lijkt erop dat deze andere invloeden in deze tijd grotendeels milieuvriendelijk zijn. “

Er is geen enkele ecologische trigger voor anorexia.

Sommige tienermeisjes of jongens kunnen op de middelbare school een gezondheidsles volgen en besluiten minder te eten en meer te bewegen. Of een jongvolwassene kan rondkijken en proberen zich te conformeren aan de 'snelle, dunne ideale cultuur waarin we leven', zei Bermudez.

Of iemand die langer wil leven, kan zijn of haar calorieën beperken.

Niet iedereen in deze situaties zal een eetstoornis ontwikkelen. Maar het gevaar is dat iemand die drastisch minder eet, een drempel overstijgt die leidt tot een "neurobiologische verandering die zowel het ziekteproces lijkt te veroorzaken als te versterken", zei Bermudez.

Mensen die caloriebeperking toepassen en eindigen met pre-anorexia of anorexia beseffen misschien niet eens dat ze in de problemen zitten.

"Er is een subset die waarschijnlijk de drempel overschrijdt en het perspectief verliest," zei Bermudez, "en dat zijn de mensen die waarschijnlijk niet goed weten wat er echt met hen gebeurt.Bermudez zei dat hoewel eetstoornissen ernstige ziekten zijn - "met het hoogste sterftecijfer van een geestesziekte" - er hoop is, of de trigger nu extreem veganisme of caloriebeperking was.

De behandeling werkt echter het beste met vroege diagnose en effectieve interventie.

Aangezien veel mensen die een calorierestrictie uitvoeren, regelmatig een arts bezoeken om ervoor te zorgen dat ze niet in ondervoeding terechtkomen, kunnen deze bezoeken ook een goed moment zijn om hun geestelijke gezondheid te controleren.

Gevraagd of caloriebeperking zinvol is in mensen, wees Bermudez op het ontbreken van langetermijnstudies bij mensen.

"Als ik een rat of een worm had en ik wilde dat ze nog lang leefden, dan zou ik caloriebeperking voor hen doen," zei Bermudez. "Maar ik zou het niet voor mijn kinderen of mijn gezin doen, omdat de gegevens simpelweg ontbreken. “