Begint All Disease echt in de darmen? The Surprising Truth

"Alle ziekten beginnen in de darmen." - Hippocrates

Hippocrates, de vader van de moderne geneeskunde, was een wijs man.

Veel van zijn wijsheid, die nu meer dan 2, 000 jaar oud is, heeft de tand des tijds doorstaan.

Het bovenstaande citaat is er een van.

Uiteraard begint niet alle ziekten in de darmen. Dit is bijvoorbeeld niet van toepassing op genetische ziekten.

Er zijn echter aanwijzingen dat veel chronische stofwisselingsziekten in feite beginnen in de darm.

Dit heeft veel te maken met de verschillende darmbacteriën in onze spijsverteringskanalen, evenals de integriteit van de darmwand (1).

Volgens talrijke studies kunnen ongewenste bacteriële producten die endotoxinen worden genoemd, soms "lekken" en de bloedbaan binnendringen (2).

Wanneer dit gebeurt, herkent ons immuunsysteem deze vreemde moleculen en neemt een aanval hierop op, resulterend in een chronische ontstekingsreactie (3).

Deze door voeding veroorzaakte ontsteking kan leiden tot insulineresistentie (rijvaardigheidstype 2 diabetes), leptine-resistentie (veroorzaakt obesitas), leververvetting en is sterk gekoppeld aan veel van 's werelds meest ernstige ziekten (4, 5, 6).

Houd er rekening mee dat dit een onderzoeksgebied is dat zich snel ontwikkelt. Er zijn nog geen duidelijke antwoorden ontdekt en de kans bestaat dat de wetenschap er over enkele jaren compleet anders uit zal zien.

Welke ontsteking is en waarom u zou moeten zorgen

Om er zeker van te zijn dat we allemaal op dezelfde pagina staan, wil ik in het kort uitleggen wat een ontsteking is.

Ik zal niet in details treden, omdat de ontsteking extreem gecompliceerd is.

Het gaat om tientallen celtypen en honderden verschillende signaalmoleculen, die allemaal op enorm complexe manieren communiceren.

Simpel gezegd, ontsteking is de reactie van het immuunsysteem op vreemde indringers, toxines of celletsel.

Het doel van ontsteking is om de functie van immuuncellen, bloedvaten en signaalmoleculen te beïnvloeden, om een ​​aanval te starten tegen buitenlandse indringers of toxines, en te beginnen met het repareren van beschadigde structuren.

We kennen allemaal de acute (kortdurende) ontsteking.

Als u bijvoorbeeld wordt gebeten door een wants of uw grote teen op de drempel raakt, raakt u ontstoken.

Het gebied wordt rood, heet en pijnlijk. Dit is een ontsteking in het spel.

Ontsteking wordt over het algemeen als een goede zaak beschouwd. Zonder dit kunnen ziekteverwekkers zoals bacteriën en virussen ons lichaam gemakkelijk overnemen en ons doden.

Er is echter nog een ander type ontsteking dat schadelijk kan zijn, omdat het op ongepaste wijze wordt ingezet tegen de lichaamscellen (7).

Dit is een type ontsteking datactief is en mogelijk in uw hele lichaam aanwezig is. Wordt vaak chronische ontsteking, laaggradige ontsteking of systemische ontsteking genoemd (8).

Uw bloedvaten (zoals uw kransslagaders) kunnen bijvoorbeeld ontstoken zijn, evenals structuren in uw hersenen (9, 10).

Er wordt nu aangenomen dat chronische, systemische ontsteking een van de belangrijkste aandrijvingen is van enkele van 's werelds meest ernstige ziekten (11). Dit omvat obesitas, hartaandoeningen, diabetes type 2, metaboolsyndroom, de ziekte van Alzheimer, depressie en tal van andere (12, 13, 14, 15, 16).

Het is echter niet precies bekend wat de ontsteking in de eerste plaats veroorzaakt.

Conclusie:

Ontsteking is de reactie van het immuunsysteem op vreemde indringers, toxinen en celschade. Chronische ontsteking, waarbij het hele lichaam betrokken is, wordt verondersteld vele dodelijke ziektes te veroorzaken. Endotoxinen - wat er in de darm gebeurt, moet in de darm blijven

Er zijn vele biljoenen bacteriën in de darmen, gezamenlijk bekend als de 'darmflora' (17).

Sommige van deze bacteriën zijn vriendelijk, anderen niet.

Wat we wel weten, is dat het aantal en de samenstelling van darmbacteriën een grote invloed kunnen hebben op onze gezondheid, zowel fysiek als mentaal (18).

Sommige van de bacteriën in de darm bevatten verbindingen die lipopolysacchariden (LPS) worden genoemd, ook bekend als endotoxinen (19).

Dit zijn grote moleculen die worden aangetroffen in de celwanden van bacteriën die gramnegatieve bacteriën worden genoemd (20).

Deze stoffen kunnen een immuunreactie veroorzaken bij dieren. Tijdens een acute bacteriële infectie kunnen ze in ernstige gevallen leiden tot koorts, depressie, spierpijn en zelfs septische shock (21).

Wat echter minder bekend is, is dat deze stoffen soms uit de darm en in de bloedbaan "lekken", hetzij constant of direct na de maaltijd (22, 23).

Wanneer dit gebeurt, activeren de endotoxinen immuuncellen via een receptor genaamd toll-like receptor 4, of TLR-4 (24, 25).

De hoeveelheden zijn te klein om symptomen van een infectie (koorts, enz.) Te veroorzaken, maar de hoeveelheden zijn groot genoeg om een ​​chronische ontstekingsreactie te stimuleren, die in de loop van de tijd (jaren, decennia) grote schade kan aanrichten.

Een verhoogde darmpermeabiliteit, vaak "leaky gut" genoemd, kan daarom het belangrijkste mechanisme zijn achter een door voeding veroorzaakte chronische ontsteking.

Wanneer endotoxineniveaus in het bloed stijgen tot niveaus die 2-3 keer hoger zijn dan normaal, staat deze aandoening bekend als "metabole endotoxemie" (26).

De endotoxinen kunnen ofwel samen met vet in de voeding in de bloedcirculatie worden meegenomen, of ze kunnen langs de nauwe overgangen lekken die verondersteld worden te voorkomen dat ongewenste stoffen over de darmwand gaan (27, 28).

Conclusie:

Sommige bacteriën in de darm bevatten celwandcomponenten die lipopolysacchariden (LPS) of endotoxines worden genoemd. Deze stoffen kunnen in het lichaam lekken en een ontstekingsreactie veroorzaken. Een ongezond voedingspatroon kan leiden tot endotoxemie, wat het startpunt van chronische ziekten kan zijn

Veel van de onderzoeken naar endotoxemie hebben endotoxines in de bloedbaan van proefdieren en mensen geïnjecteerd.

Deze studies hebben aangetoond dat dit leidt tot een snel begin van insulineresistentie, een belangrijk kenmerk van het metabool syndroom en type 2-diabetes (29).

Dit leidt ook tot een onmiddellijke toename van inflammatoire markers in het bloed, wat aangeeft dat een ontstekingsreactie is geactiveerd (30).

Interessant is dat studies ook hebben aangetoond dat een ongezond voedingspatroon ervoor kan zorgen dat het endotoxineniveau in het bloed stijgt.

De meeste van deze onderzoeken zijn uitgevoerd bij proefdieren, maar er zijn ook enkele studies bij mensen.

Volgens een menselijke studie, waarbij een "Westers" dieet werd vergeleken met een "voorzichtig" vetarm dieet (31):

"Het plaatsen van 8 gezonde proefpersonen op een dieet in Westerse stijl gedurende 1 maand zorgde voor een toename van 71% in plasmaspiegels van endotoxine-activiteit (endotoxemie), terwijl een verstandig dieet de niveaus met 31% verlaagde. "

Er zijn ook tal van studies bij proefdieren, wat suggereert dat een langdurig" vetrijk "dieet endotoxemie kan veroorzaken, en resulterende ontsteking, insulineresistentie, obesitas en metabole ziekte (26, 32, 33).

Talrijke studies bij mensen hebben ook aangetoond dat endotoxineniveaus toenemen na het eten van een ongezonde maaltijd. Dit is waargenomen met pure room en zowel maaltijden met hoog vetgehalte als met matig vet (22, 34, 35, 36, 37).

De meeste "vetrijke" diëten / maaltijden bevatten ook geraffineerde koolhydraten en verwerkte ingrediënten, dus deze resultaten mogen niet worden gegeneraliseerd naar een dieet met weinig koolhydraten, echt voedsel dat veel vezels bevat.

Sommige onderzoekers geloven dat geraffineerde koolhydraten de endotoxine-producerende bacteriën verhogen, evenals de darmpermeabiliteit, waardoor een "dubbele hit" van de blootstelling aan endotoxine wordt uitgeoefend (38).

Er is ook een langetermijnstudie bij apen die aantoont dat een dieet met veel geraffineerde fructose dit kan veroorzaken (39).

Gluten, via de effecten op een signaalmolecuul dat zonuline wordt genoemd, kan ook de darmpermeabiliteit verhogen (40, 41).

Aan het einde van de dag is momenteel precies bekend welk deel van het dieet endotoxemie veroorzaakt.

Het lijkt multifactorieel, waarbij zowel voedingscomponenten als de verschillende bacteriën in de darm betrokken zijn, evenals tal van andere factoren.

Conclusie:

Studies bij zowel dieren als mensen hebben aangetoond dat een ongezond voedingspatroon de hoeveelheid endotoxinen in de bloedbaan kan verhogen, wat mogelijk de stofwisselingsziekte kan veroorzaken. Thuisbericht

Helaas is een ontsteking ongelooflijk ingewikkeld en begint de manier waarop het verband houdt met het dieet nog maar net.

Er is geen enkel voedingsmiddel geïdentificeerd, en de kans is groot dat het de 'totaliteit' van het dieet en de levensstijl is die het beïnvloedt.

Ik wou dat ik een lijst met voedingsmiddelen, of voedingsmiddelen en ingrediënten die ik moest vermijden, of supplementen kon bevatten. Maar de wetenschap is er gewoon nog niet.

Het is het beste om een ​​gezonde levensstijl te leven, met voldoende lichaamsbeweging en een goede nachtrust.

Een echt voedingspatroon met veel prebiotische vezels is van cruciaal belang, met de nadruk op het minimaliseren van verwerkt junkfood.

Een probiotisch supplement kan ook nuttig zijn, en sommige onderzoeken tonen aan dat probiotica endotoxemie en de ontstane ontsteking kunnen helpen verminderen (42).

Probiotische voedingsmiddelen, zoals yoghurt met actieve of levende culturen, kefir en zuurkool, kunnen ook helpen.

Aan het eind van de dag kan een ontsteking veroorzaakt door bacteriële endotoxines de "ontbrekende schakel" zijn tussen een ongezond voedingspatroon, obesitas en alle chronische stofwisselingsziekten die ons miljoenen doden.