Drug toont belofte bij het voorkomen van diabetes type 1

Extreme dorst, vaak plassen, gebrek aan energie, zelfs bewusteloosheid - de waarschuwingssignalen van type 1 diabetes kunnen ernstig zijn.

Maar onder dit alles zijn de mechanismen die ervoor zorgen dat het lichaam zijn eigen insulinevormende cellen in de alvleesklier aanvalt, een mysterie.

AdvertisementAdvertisement

"Voor de langste tijd hebben we echt niet geweten wat er in dat weefsel is gebeurd tijdens auto-immuun diabetes," verklaarde Dr. Paul Bollyky, Ph. D., een assistent-professor infectieziekten aan de Stanford University School of Medicine, vertelde Healthline.

In een nieuwe studie, vandaag gepubliceerd in het Journal of Clinical Investigation, hebben Bollyky en zijn collega's een beter beeld gegeven van wat zich in de alvleesklier afspeelt tijdens diabetes type 1.

Tegelijkertijd hebben ze een mogelijke manier gevonden om deze levenslange ziekte te voorkomen - op voorwaarde dat het medicijn dat in de studie wordt gebruikt, bij mensen even succesvol blijkt te zijn als bij muizen.

Advertentie

Meer lezen: Diabetes onder controle houden »

Hoe Diabetes begint

Bij type 1 diabetes tast het immuunsysteem per abuis de lichaamseigen cellen aan. In dit geval zijn het de bètacellen van de pancreas, een orgaan dat zich achter het onderste deel van de maag bevindt.

Advertentie-advertenties

Beta-cellen worden, samen met andere soorten cellen, gevonden in clusters die eilandjes worden genoemd. De bètacellen maken insuline, waardoor het lichaam het gebruik van glucose kan reguleren.

Voordat de symptomen van diabetes type 1 zich ontwikkelen, migreren bepaalde immuuncellen naar de eilandjes. In het begin zitten de migrerende immuuncellen vlakbij de eilandjes zonder schade aan te richten.

Op een gegeven moment vallen ze de bètacellen aan. De redenen voor deze verschuiving zijn niet volledig bekend. Zodra de aanval start, blijft hij echter doorgaan.

Uiteindelijk worden voldoende insulineproducerende bètacellen vernietigd om de symptomen van diabetes type 1 te laten verschijnen, inclusief hoge bloedsuikerspiegels.

Meer lezen: Stamcel- en medicamenteuze therapie kan diabetes type 2 omkeren »

AdvertisementAdvertisement

Targeting op een molecuul

In deze studie hebben onderzoekers een stof geïdentificeerd die essentieel is voor de progressie van infiltratie van immuuncellen naar volledige -geblazen type 1 diabetes.

De stof ving voor het eerst de aandacht tijdens een eerdere studie, waarbij het ging om het onderzoeken van alvleesklierweefsel dat was gedoneerd aan een weefselbank die was opgezet door de Juvenile Diabetes Research Foundation.

"We hebben gekeken naar deze weefsels van donoren van menselijke lijkwaden," zei Bollyky, "en ontdekten dat bij patiënten met type 1 diabetes, zij dit molecuul hyaluronan hadden dat zich in hun eilandjes bevond, op plaatsen waar hun immuunsysteem was hun eilandjes aanvallen. "

Advertentie

In de nieuwe studie leek het pancreasweefsel van muizen die type 1 diabetes ontwikkelden op de monsters van menselijke weefselbank.

"Het blijkt dat [de muizen] hetzelfde krijgen. Ze hebben deze hyaluronan op plaatsen met auto-immuunaanvallen ", zei Bollyky. "Dat is wat ons echt het idee gaf om dat molecuul te richten - gericht op hyaluronan - om te zien of we de auto-immuniteit kunnen voorkomen. "

AdvertentieAdvertisement

Medicijnen voor diabetes zijn hoog, maar kunnen ze snel uitvallen? »

Diabetes stoppen voordat het begint

De aanwezigheid van hyaluronan in de buurt van de eilandjes is niet genoeg om de rol ervan bij type 1-diabetes te bevestigen. Daarvoor moesten de onderzoekers aantonen dat het blokkeren van de effecten van hyaluronan diabetes type 1 in zijn sporen zou kunnen stoppen.

Om dit te bereiken, wendden onderzoekers zich tot een medicijn genaamd hymecromone, oftewel 4-methylumbelliferone (kortweg 4-MU), waarvan bekend is dat het de productie van hyaluronan in het lichaam blokkeert.

Advertentie

Dit medicijn is al in Europese en Aziatische landen voorgeschreven voor spasmen veroorzaakt door galstenen en is zelfs goedgekeurd voor gebruik bij kinderen.

"Als dit een rechtbank was en we probeerden dit molecuul te veroordelen van het veroorzaken van - of bijdragen aan - de progressie van auto-immuun diabetes," zei Bollyky, "wat helpt je die overtuiging te maken, is het feit [dat] dit medicijn dat de productie van hyaluronzuur afsluit, voorkomt in principe auto-immune diabetes in twee verschillende muismodellen. "

AdvertisementAdvertisement

Eén groep muizen had slechts een week van het medicijn nodig.

De ander had een doorlopende behandeling nodig. Als ze stopten met het gebruik van het medicijn, ontwikkelden deze muizen snel type 1 diabetes.

Moet nog steeds getest worden in mensen

Om dit soort medicijn bij mensen te laten werken, moet het vroeg in het leven van een kind worden toegediend - voordat te veel bètacellen beschadigd zijn.

"U hebt een kans om deze diagnose te stellen en mensen te behandelen," zei Bollyky, "en dat is echt wat we proberen te doen. "

Er zijn al screeningtests beschikbaar om kinderen met het risico op diabetes type 1 te identificeren. Deze zijn gebaseerd op auto-antilichamen in het bloed die aangeven dat het immuunsysteem is voorbereid om de bètacellen aan te vallen.

Je hebt een kans om deze diagnose te stellen en mensen te behandelen en dat is echt wat we proberen te doen. Dr. Paul Bollyky, Ph. D., Stanford University School of Medicine

Hoewel een groep muizen slechts een kortdurende behandeling nodig had, vermoedt Bollyky dat bij mensen "dit medicijn als een onderhoudsmedicijn kan worden gegeven, waar iemand die is autoantibody-positief kan dat nemen, en het zou voorkomen dat ze naar beneden komen met diabetes. "

Een dagelijkse pil voor het leven lijkt veel, maar mensen met type 1 diabetes hebben elke dag meerdere insuline-injecties nodig om hun bloedsuikerspiegel onder controle te houden.

Voordat het medicijn bij mensen kan worden gebruikt, moet het nog worden getest in klinische onderzoeken en worden goedgekeurd door de Food and Drug Administration.

Ondanks deze wettelijke obstakels is Bollyky optimistisch over het potentieel van het medicijn.

"Het is een 40 jaar oud medicijn en het heeft een zeer lange en, eerlijk gezegd, saaie staat van dienst, in termen van complicaties en bijwerkingen," zei Bollyky, "wat wil zeggen dat het niet veroorzaken veel. “