ELISA- en Western Blot-tests voor HIV

Over HIV

HIV is een virus dat het immuunsysteem aanvalt. Als het niet wordt behandeld, kan het zich ontwikkelen tot AIDS, wat een langdurige en vaak dodelijke ziekte is. HIV wordt verspreid door vaginaal, oraal of anaal seksueel contact. Het wordt ook verspreid door bloed, bloedfactorproducten, gebruik van injectiegeneesmiddelen en moedermelk.

AdvertentieAdvertisement

ELISA en Western blot testen

Wat is de ELISA / Western blottest?

Een reeks bloedonderzoeken wordt uitgevoerd om op HIV te testen. De enzymgekoppelde immunosorbenttest (ELISA), ook bekend als een enzymimmuuntest (EIA), is de eerste test die uw zorgverlener zal doen om te screenen op HIV. ELISA detecteert, net als de Western Blot-test, HIV-antilichamen in uw bloed. Antistoffen zijn eiwitten die uw immuunsysteem produceert in reactie op de aanwezigheid van vreemde stoffen, zoals virussen. Als u positief test op HIV op de ELISA-test, zal uw leverancier de Western Blot-test bestellen om de HIV-infectie te bevestigen.

Gebruik

Wanneer wordt deze test aanbevolen?

De ELISA- en Western-blottests worden aanbevolen als u bent blootgesteld aan HIV of het risico loopt HIV te krijgen. Mensen met een verhoogd risico op HIV zijn onder meer:

mensen die intraveneuze (IV) drugs gebruiken
mensen die onbeschermde seks hebben, vooral met iemand die HIV heeft of een onbekende HIV-status
mensen die seksueel overdraagbare aandoeningen hebben gehad (SOA's))
mensen die bloedtransfusies of bloedstollingsfactorinjecties hadden vóór 1985

U kunt ervoor kiezen om de test te laten uitvoeren als u niet zeker bent van uw HIV-status, zelfs als u zich niet in een risicogroep bevindt. Het is een goed idee om regelmatig te worden getest als u deelneemt aan risicovol gedrag, zoals IV-drugsgebruik of onbeschermde seks.

AdvertentieAdvertisAdvertisement

Voorbereiding

Hoe bereid ik me voor op de test?

U hoeft niets te doen om u voor te bereiden op de ELISA- of Western-blottest. Het kost heel weinig tijd om bloed af te nemen, maar het kan enkele dagen duren en in sommige gevallen weken om de resultaten te krijgen. Zorg ervoor dat u uw zorgverlener en de laborant informeert als u bang bent voor naalden of flauwvalt bij het zien van bloed. Ze kunnen passende voorzorgsmaatregelen treffen om voor uw veiligheid te zorgen in het geval u flauwvalt.

Procedure

Wat gebeurt er tijdens de test?

Voordat u deze tests kunt uitvoeren, moet u waarschijnlijk een toestemmingsformulier ondertekenen. De test en procedure moeten aan u worden uitgelegd. De procedure om een monster van uw bloed te krijgen is voor beide tests hetzelfde. Een medisch professional zal:

de plaats van de huid reinigen waar ze van plan zijn om uw bloed af te nemen met een oplossing om het aantal bacteriën of ziektekiemen op het huidoppervlak boven de ader te verminderen die zij van plan zijn te openen voor het bloedmonster
een tourniquet, of elastische band, rond je arm om de aderen te doen zwellen met bloed
plaats een naald in een van je aderen en teken een klein bloedmonster in een buis
verwijder de naald en breng een verband aan <999 > Mogelijk wordt u gevraagd uw arm op te tillen of te buigen om de bloedstroom na de test te verminderen, om verdere bloedingen te verminderen.

Het geven van een bloedmonster is niet pijnlijk, hoewel u een prikkelend of prikkend gevoel kunt voelen als de naald in uw aderen komt. Uw arm kan een beetje kloppen na de procedure.

Het bloedmonster wordt voor analyse naar een laboratorium gestuurd. Voor de ELISA-test voegt een laborant het monster toe aan een petrischaal met HIV-antigeen. Een antigeen is een vreemde substantie, zoals een virus, die ervoor zorgt dat uw immuunsysteem reageert.

Als uw bloed antilichamen tegen HIV bevat, zal het met het antigeen binden. De technicus zal dit controleren door een enzym toe te voegen dat de chemische reacties versnelt naar de petrischaal. Daarna zullen ze kijken hoe uw bloed en het antigeen reageren. Als de inhoud van het gerecht van kleur verandert, kunt u mogelijk hiv hebben.

Het algemene proces van een Western Blot-test is vergelijkbaar. De Western-blot-methode is echter ingewikkelder. Het omvat het scheiden van het HIV-monster in zijn component-eiwitten met behulp van een elektrische stroom. Vervolgens worden deze eiwitten overgebracht naar een speciaal soort vloeipapier en gereageerd met uw bloedmonster. Een enzym wordt gebruikt om kleurverandering te veroorzaken en antilichamen te detecteren.

AdvertentieAdvertisement

Risico's

Zijn er risico's?

Deze tests zijn zeer veilig, maar zeldzame complicaties kunnen voorkomen. U kunt bijvoorbeeld:

zich licht in het hoofd voelen of flauwvallen, vooral als u bang bent voor naalden of bloed

een infectie krijgt op de plek waar de naald wordt ingebracht
een blauwe plek krijgt op de prikplaats
problemen met het stoppen van de bloeding
Zorg ervoor dat u uw zorgverlener vertelt of:

u in het verleden problemen heeft gehad met het geven van bloed

u gemakkelijk blauwe plekken krijgt
u een bloedingsstoornis heeft, zoals hemofilie <999 > u gebruikt anticoagulantia of "bloedverdunners"
Neem onmiddellijk contact op met uw arts als u een van deze complicaties ervaart.
Advertentie

Resultaten

Wat betekenen de testresultaten?

Als u positief test op HIV op de ELISA-test, hebt u mogelijk hiv. Soms kunnen er echter valse positieven optreden met het ELISA-scherm. Dit betekent dat de testresultaten erop wijzen dat u HIV hebt wanneer u dat niet doet. Dit is de reden waarom meer geavanceerde tests zoals de Western Blot-test worden uitgevoerd om te bevestigen of u het virus hebt. Het hebben van bepaalde aandoeningen zoals de ziekte van Lyme, syfilis of lupus kan bijvoorbeeld een vals-positief effect hebben op HIV in een ELISA-test.

Als u positief test op het ELISA-scherm, bestelt uw arts een Western Blot-test. Als je positief test op HIV met de Western Blot-test, heb je waarschijnlijk hiv. <999 Soms verschijnt HIV niet op de ELISA-test, ook al bent u besmet. Dit kan gebeuren als iemand zich in het beginstadium van de infectie bevindt en zijn lichaam onvoldoende antilichamen heeft geproduceerd (in reactie op het virus) om de tests te detecteren. Dit vroege stadium van HIV-infectie, waarbij een persoon HIV heeft maar negatief test, staat bekend als de 'vensterperiode'. "Meer informatie over HIV en de bijbehorende periode.

Volgens de Centers for Disease Control and Prevention (CDC) is de raamperiode van een persoon meestal tussen de drie en twaalf weken.In zeldzame gevallen kunnen sommige mensen echter zes maanden de tijd nemen om antilichamen te ontwikkelen.

AdvertentieAdvertisement

Na de test

Hoewel beide tests eenvoudig en duidelijk zijn, kan het wachten op de resultaten tot ongerustheid leiden. In veel gevallen moet u persoonlijk met iemand of via de telefoon praten om uw resultaten te ontvangen, ongeacht of deze positief of negatief zijn. Een positief testresultaat kan sterke emoties oproepen. Uw zorgverlener kan u doorverwijzen naar counseling- of hiv-ondersteuningsgroepen.

Hoewel HIV heel ernstig is, zijn er medicijnen die kunnen helpen voorkomen dat HIV-infectie zich tot AIDS ontwikkelt. Het is mogelijk voor u om een volledig en lang leven te leiden. Hoe eerder u uw HIV-status ontdekt, hoe eerder u met de behandeling kunt beginnen om gezondheidscomplicaties of overdracht van de infectie naar anderen te voorkomen.