Zorg aan het levenseinde: wat artsen willen voor zichzelf hebben, verschilt van wat zij leveren Patiënten

Het onderzoek, uitgevoerd door de Stanford University School of Medicine, is onlangs gepubliceerd in PLOS One. Ondersteund door de National Institutes of Health en het Department of Veterans Affairs, ontdekte de studie dat van de ondervraagde artsen in 2013, 88. 3 procent zei dat ze "geen code" zouden kiezen of niet-reanimeren voor zichzelf. Meer dan 80 procent van de patiënten zegt ziekenhuisopnamen en intensieve zorg aan het einde van hun leven te willen vermijden, maar volgens het onderzoek zijn hun wensen vaak onderdrukt.

Bekijk de beste blog over borstkanker van 2014 »

AdvertentieAdvertisement

Onderzoek naar twee groepen artsen

De onderzoekers keken naar een groep van 1, 081 artsen die in In 2013 voltooiden we een web-based advance-directive formulier en een 14-item advance-directive attitude-onderzoek bij Stanford Hospital & Clinics en het Veterans Affairs Palo Alto Health Care System.

De onderzoekers keken ook naar een studie gepubliceerd in 1989 in JAMA, waarin 790 artsen uit Arkansas, die een wilsverklaringformulier niet hadden ingevuld, hetzelfde werden gevraagd 14 enquêtevragen.

Hoofd studie auteur, Vyjeyanthi Periyakoil, MD, klinisch hoofddocent geneeskunde en directeur van het Stanford Palliative Care Onderwijs- en trainingsprogramma, vertelde Healthline: "Het huidige gezondheidszorgsysteem is erg bevooroordeeld in de richting van overbehandeling en er is een kantelpunt in elk ziektetraject, of het nu kanker, hartfalen of dementie is. Voorbij het omslagpunt wordt de behandeling eigenlijk meer een last dan de ziekte zelf. “

advertentie

De beste manier om erachter te komen wat dat kantelmoment is, zei Periyakoil, is dat patiënten en hun families met hun arts praten om "erachter te komen wat belangrijk voor je is. "

Meer informatie over Hospice-zorg voor borstkanker in stadium IV»

Advertentie-adverteren

High-Tech-behandelingen

Periyakoil zei dat de huidige standaard voor het gezondheidszorgsysteem is om high-tech behandelingen te gebruiken voor elke patiënt totdat de patiënt zegt dat hij of ze wil die behandelingen niet langer. Patiënten moeten zich afvragen wat de voordelen en lasten van hightechbehandelingen zijn, adviseerde Periyakoil. "Als een persoon borstkanker heeft en een arts haar op de ICU legt en haar vasthoudt aan machines, moet de patiënt vragen:" Hoe gaat dit mij helpen? Wanneer ga je weten of deze behandeling werkte of niet? Wanneer kunnen we opnieuw beoordelen? '"Zei Periyakoil.

Ze merkte op dat hoewel sommige terminale patiënten beter worden bediend met 'een zachtere benadering van zorg', de familie van de patiënt soms agressievere behandelingen wil nastreven.

"De meeste artsen, waaronder ikzelf, willen geen geavanceerde technologie als we terminaal ziek zijn, omdat we zien dat zoveel patiënten zich pijn doen als ze door blijven gaan met technologie voorbij het omslagpunt. We willen het leven verlengen; we willen het stervensproces niet verlengen. Het kantelpunt is waar je het leven bepaalt, of het de moeite waard is om te leven, is er niet meer, "zei Periyakoil.

Periyakoil zei dat sommige onderzoeken aantonen dat het verstrekken van "ondersteunende zorg" patiënten aan het levenseinde in staat stelt langer te leven. "Ze leven met geliefden in tegenstelling tot op de intensive care in een ziekenhuisomgeving. Dood is een heel persoonlijk proces. Artsen zien mensen sterven in het ziekenhuis zonder hun familie aan hun bed. We hebben zoveel gezien dat we dat nooit voor onszelf of onze dierbaren willen. "

Het onderzoek toonde ook aan dat de houding van artsen ten opzichte van zorg aan het levenseinde verschilde afhankelijk van hun etniciteit en geslacht. Noodartsen, kinderartsen, verloskundig-gynaecologen en mensen in de fysische geneeskunde en revalidatie hadden een positievere houding ten opzichte van wilsverklaringen. Radiologen, chirurgen, orthopedisten en radiotherapeuten hadden minder gunstige opvattingen over wilsverklaringen. Kaukasische en Afro-Amerikaanse artsen hadden de meest gunstige attitudes, terwijl Latino-artsen de minst gunstige opvattingen hadden.

Advertentieadvertenties

Gerelateerd nieuws: Opkomst in palliatieve zorg helpt chronische aandoeningen »

Meer training voor Documenten is cruciaal

Commentaar op de bevindingen van het onderzoek, R. Sean Morrison, MD, directeur van het Palliatieve Zorginstituut Hertzberg, Icahn School of Medicine op Mount Sinai in New York, vertelde aan Healthline dat er een gebrek is aan artsentraining in communicatie en hoe belangrijke doelen van zorgdiscussies met patiënten en families kunnen worden bereikt. "Als artsen hebben we een idee van wat onze doelen zouden zijn bij het vaststellen van een ernstige ziekte en pijnlijk de voordelen en lasten van verschillende levensverlengende behandelingen kennen. De meeste artsen zijn niet goed opgeleid om die gesprekken met patiënten en families te voeren, "zei Morrison. Door erop te wijzen dat communicatievaardigheden kunnen worden onderwezen, en ze moeten worden beoefend, Morrison zei dat wanneer dit gebeurt er zeer goede gegevens waaruit blijkt dat de resultaten beter zijn. "Onze fellows voor palliatieve geneeskunde leren hoe slecht nieuws aan patiënten en hun familie kan worden doorgegeven, hoe de doelen van zorgvoorkeuren kunnen worden opgesomd en hoe behandelingsopties kunnen worden besproken. Het enige niveau van training waar dat gebeurt, is in de opleiding voor palliatieve geneeskunde. Het zou waar moeten zijn voor kanker en cardiologie, "zei hij.

Advertentie

"Iedereen wil realistische verwachtingen en realistische verwachtingen hebben," voegde hij eraan toe. "Als u dat niet hebt, kunt u geen zinvolle gebeurtenissen plannen. Als u al uw tijd spendeert om heen en weer te gaan naar het ziekenhuis voor chemo, en niemand heeft gesproken over realistische resultaten, is dat een enorme hoeveelheid tijd die u niet met uw gezin doorbracht. Als je dat had geweten, had je misschien een andere keuze gemaakt in termen van die saldi.Het gaat erom geïnformeerd te worden en keuzes te maken die aansluiten bij uw waarden. "

Zoek naar lokale klinische onderzoeken»