Epididymitis: tekenen, diagnose en behandeling

Wat is epididymitis?

Snelle feiten

Epididymitis is een ontsteking van de bijbal, een buis bij de testikels die sperma opslaat en draagt.
Epididymitis bij volwassenen wordt meestal veroorzaakt door gonorroe of chlamydia, terwijl epididymitis bij kinderen waarschijnlijk wordt veroorzaakt door directe trauma's of een urineweginfectie (UTI).
Complicaties zijn zeldzaam, maar kunnen onvruchtbaarheid en de dood van testisweefsel omvatten.

Epididymitis is een ontsteking van de bijbal. De epididymis is een buis aan de achterkant van de testikels die sperma opslaat en draagt. Wanneer deze buis opgezwollen raakt, kan deze pijn en zwelling in de testikels veroorzaken.

Epididymitis kan mannen van alle leeftijden treffen, maar komt het meest voor bij mannen tussen de 14 en 35 jaar oud. Het wordt meestal veroorzaakt door een bacteriële infectie of een seksueel overdraagbare aandoening (SOA). De aandoening verbetert meestal met antibiotica.

Acute epididymitis duurt zes weken of minder. In de meeste gevallen van acute epididymitis zijn de teelballen ook ontstoken. Deze aandoening wordt epididymo-orchitis genoemd. Het kan moeilijk zijn om te bepalen of de teelballen, bijbal of beide ontstoken zijn. Dat is waarom de term epididymo-orchitis vaak wordt gebruikt. Volgens de Centers for Disease Control and Prevention (CDC) zijn gonorroe en chlamydia de meest voorkomende oorzaken bij mannen van 35 jaar of jonger.

Chronische epididymitis, aan de andere kant, duurt zes weken of langer. Symptomen zijn ongemak of pijn in het scrotum, bijbal of de testikels. Dit kan worden veroorzaakt door granulomateuze reacties, die kunnen resulteren in cysten of calcificaties.

AdvertisementAdvertisement

Symptomen

Wat zijn de symptomen van epididymitis?

Epididymitis kan beginnen met slechts een paar milde symptomen. Wanneer het onbehandeld blijft, hebben de symptomen de neiging om erger te worden.

Mensen met epididymitis kunnen last krijgen van:

lichte koorts
rillingen
pijn in het bekkengebied
druk in de testikels
pijn en gevoeligheid in de testikels
roodheid en warmte in het scrotum
vergrote lymfeklieren in de lies
pijn tijdens geslachtsgemeenschap en ejaculatie
pijn tijdens urinelozing of stoelgang
dringend en frequent urineren
abnormale penisafscheiding
bloed in het sperma

Risicofactoren

Wie loopt er risico op epididymitis?

De meest voorkomende oorzaak van epididymitis is een soa, met name gonorroe en chlamydia. Epididymitis kan echter ook worden veroorzaakt door een niet-seksueel overdraagbare infectie, zoals een urineweginfectie (UTI) of een prostaatinfectie.

U loopt mogelijk een hoger risico op epididymitis als u:

onbesneden
onbeschermde seks
hebt met structurele problemen in de urinewegen
tuberculose (tbc)
een vergrote prostaat veroorzaakt verstopping in de blaas
heeft onlangs een urinewegoperatie gehad
onlangs een liesblessure ervaren
gebruik een urinekatheter
gebruik een hartmedicatie genaamd amiodaron

Lees meer: wat veroorzaakt liespijn?13 mogelijke aandoeningen »

STI's zijn een veel voorkomende oorzaak van epididymitis. Gonorroe en chlamydia zijn de meest voorkomende. Deze infecties zullen een infectie in de urethra veroorzaken. Deze infecties zullen soms door de zaadleider naar de epididymis of teelballen gaan om daar een infectie te veroorzaken. <999 Niet-overdraagbare infecties, zoals infecties die voortkomen uit UTI's of tuberculose, kunnen zich vanuit de urethra of andere delen van het lichaam verplaatsen om een ontsteking van de bijbal te veroorzaken of te veroorzaken.

AdvertisementAdvertisementAdvertisement

Epididymitis bij kinderen

Kinderen kunnen epididymitis krijgen op dezelfde manier als volwassenen, hoewel een ontsteking eerder een andere oorzaak heeft.

Vaak voorkomende oorzaken van epididymitis bij kinderen zijn:

direct trauma

UTI's die zich verspreiden naar de urethra en bij de epididymis
terugvloeiing van urine naar de epididymis
torsie of verdraaiing van de epididymis
Symptomen van Epididymitis bij kinderen omvat:

afscheiding uit de urethra

ongemak in het bekken of onderbuik
pijn of brandend gevoel tijdens urineren
roodheid of gevoeligheid van het scrotum
koorts
De behandeling van pediatrische patiënten epididymitis zal afhangen van de onderliggende oorzaak van de aandoening. In veel gevallen kan de aandoening vanzelf vanzelf oplossen, geholpen door rust en pijnstillers zoals ibuprofen. Bij een bacteriële infectie, zoals een infectie van een UTI, kunnen antibiotica worden voorgeschreven. Kinderen wordt ook geadviseerd om te voorkomen dat ze "in de stoel blijven" wanneer ze de badkamer moeten gebruiken en om meer water te drinken.

Diagnose

Hoe wordt epididymitis gediagnosticeerd?

Uw arts zal eerst een lichamelijk onderzoek voltooien. Ze zullen op zoek gaan naar zwelling van de testikels, zwelling van de lymfeklieren in de liesstreek en abnormale afscheiding uit de penis. Als er ontslag is, gebruikt uw arts een wattenstaafje om een monster te verzamelen en op soa's te testen.

Uw arts kan ook de volgende tests en procedures uitvoeren:

rectaal onderzoek, wat kan aantonen of een vergrote prostaat uw bloedtest onder de vorm van bloedkanker veroorzaakt heeft, zoals een CBC (volledig bloedbeeld), om te bepalen of er een urinemonster in uw systeem

, wat kan aangeven of u een urineweginfectie heeft of een STI
beeldvormingstest kan worden gedaan om andere aandoeningen uit te sluiten. Deze tests produceren gedetailleerde beelden die uw arts in staat stellen om structuren in het lichaam heel duidelijk te zien. Uw arts kan een testiculaire echografie bestellen om afbeeldingen van de testikels en de omliggende weefsels in het scrotum te krijgen.
AdvertentieAdvertisement

Behandelingen

Hoe wordt epididymitis behandeld?

Behandeling voor epididymitis omvat de behandeling van de onderliggende infectie en het verlichten van de symptomen.

Veel voorkomende behandelingen zijn:

antibiotica, die gedurende 4 tot 6 weken worden toegediend aan chronische epididymitis, en kunnen doxycycline en ciprofloxacine

pijnmedicatie omvatten, die zonder recept beschikbaar kan zijn (ibuprofen) of kan een recept nodig (codeïne of morfine)

ontstekingsremmende medicatie zoals piroxicam (Feldene) of ketorolac (Toradol)
bedrust
Aanvullende behandelingen kunnen zijn:
het scrotum verhogen, gedurende ten minste twee dagen indien mogelijk

koude pakken op het scrotum aanbrengen

een atletische beker dragen voor ondersteuning
vermijden van het opheffen van zware voorwerpen
In het geval van een soa moeten u en uw partner zich onthouden van geslachtsgemeenschap totdat u klaar bent uw antibioticakuur en bent volledig genezen.
Deze methoden zijn meestal succesvol. Het kan soms enkele weken duren voordat de pijn of het ongemak helemaal weg is. De meeste gevallen van epididymitis verdwijnen binnen 3 maanden. In sommige gevallen kan echter een meer invasieve behandeling nodig zijn.

Als zich op de testikels een abces heeft gevormd, kan uw arts de pus ledigen met een naald of met een operatie.

Chirurgie is een andere optie als geen andere behandelingen succesvol zijn geweest. Dit omvat het verwijderen van de epididymis of een deel ervan. Chirurgie kan ook nodig zijn om eventuele lichamelijke gebreken te herstellen die epididymitis kunnen veroorzaken.

Advertentie

Outlook

Wat zijn de vooruitzichten voor iemand met epididymitis?

De meeste gevallen van acute epididymitis worden met succes behandeld met antibiotica. Er zijn meestal geen langdurige seksuele of reproductieve problemen. Maar de infectie kan in de toekomst terugkeren. Het is ook mogelijk dat er complicaties optreden, maar dit is zeldzaam.

Mogelijke complicaties zijn onder meer:

chronische epididymitis

krimp van de testikels

fistel of een abnormale doorgang, in het scrotum
dood van testikelweefsel
onvruchtbaarheid
Het is belangrijk om te zoeken behandeling meteen om complicaties te voorkomen. Zodra u een behandeling krijgt, is het belangrijk dat u uw hele antibioticakuur neemt om de infectie te behandelen, zelfs als u zich symptoomvrij voelt. U moet ook naar uw arts gaan nadat u klaar bent met het medicijn om zeker te zijn dat de infectie is verdwenen. Dit zal helpen ervoor te zorgen dat u een volledig herstel uitvoert.
Als u aanhoudende pijn of ongemak ervaart, maak dan een afspraak om uw arts te raadplegen, vooral als de symptomen niet binnen vier dagen verbeteren. Als u ernstige pijn in het scrotum ervaart of hoge koorts hebt, zoek dan onmiddellijk medische hulp.