Zelfs vóór de bevruchting kan de blootstelling van ouders aan gemeenschappelijke chemicaliën van invloed zijn op baby

Dr. Philippe Grandjean, een adjunct-professor aan de Harvard TH Chan School of Public Health en een grondlegger van het tijdschrift Environmental Health, vertelt vaak hoe artsen voor het eerst ontdekten dat blootstelling van een moeder aan kwik haar ongeboren kind kan schaden, zelfs zonder de indruk te wekken haar.

Hij vertelt het verhaal met behulp van een foto uit de jaren 1950 van een gezonde Japanse vrouw die voor een ernstig gehandicapte zoon zorgt.

advertentieAdvertentie

Het is nu min of meer algemeen bekend dat het ontwikkelen van foetussen gevoeliger is voor bepaalde chemicaliën dan hun moeders.

Maar Grandjean is verder gegaan met het uitdagen van een andere veronderstelling over blootstelling aan chemicaliën.

Nu betoogt hij dat de blootstelling van ouders aan chemische stoffen de ontwikkeling van een kind kan beïnvloeden, zelfs wanneer de blootstelling plaatsvindt voordat het kind een glimp in de ogen van de ouders is.

advertentie

In een paper dat vandaag in het tijdschrift Endocrinology is gepubliceerd, bieden Grandjean en zijn collega's, waaronder enkele van de National Institutes of Health, een consensusoverzicht van een reeks documenten die ze presenteerden tijdens een conferentie over de onderwerp in oktober. Volgens Phic D., een milieudeskundig adviseur van Maricel Maffini die niet bij het onderzoek betrokken was, biedt het meer bewijs dat we niet alleen over onze levens, maar over generaties heen moeten nadenken over blootstelling aan chemicaliën.

advertisementAdvertisement

Wanneer ouders worden blootgesteld aan chemicaliën, kunnen ze de epigenetica beïnvloeden, of de signalen die genen aan- en uitschakelen. Deze patronen kunnen later beïnvloeden hoe genen worden doorgegeven aan nakomelingen.

Het sperma van een man kan worden aangetast door blootstelling aan chemicaliën en de afwijkingen kunnen bijvoorbeeld zijn kinderen treffen. Chemicaliën kunnen ook van invloed zijn op stamcellen, wat volgens het artikel 'pav [es] een andere manier is voor effecten die een leven lang kunnen duren. "

De chemicaliën die het papier uitkiest zijn veel van de gebruikelijke verdachten: bisfenol A (BPA), ftalaten, dioxine en enkele persistente organische verontreinigende stoffen. Veel van deze staan ​​bekend als hormoonontregelaars of chemicaliën die interfereren met de eigen hormoonsystemen van het lichaam.

Meer lezen: Chemicaliën die op de loer liggen in cosmetica »

Kleinere blootstelling gedurende langere perioden

Hoewel de voorhistorische blootstelling de nieuwste, meest verrassende vondst is, benadrukte Grandjean dat blootstelling aan chemicaliën ook tijdens belangrijke kwetsbare periodes blijft optreden die zijn geïdentificeerd in de decennia sinds de foto van de Japanse moeder werd genomen.

AdvertentieAdvertentie

"Naast de genoemde nieuwe mechanismen worden in de loop van de tijd veel milieuchemicaliën in het lichaam verzameld, soms meerdere jaren," zei hij in een e-mail aan Healthline."Deze chemische belasting kan de conceptie beïnvloeden, of het kan later de foetale ontwikkeling beïnvloeden, omdat de moeder haar chemicaliën doorgaans met haar kind zal delen - en dat gaat door na de bevalling, omdat ze deze stoffen ook in de melk kan uitscheiden. "

Bijvoorbeeld, blootstellingen aan ftalaten, persistente organische verontreinigende stoffen en BPA verhogen het risico van het kind om zwaarlijvig te worden.

Kankerrisico is ook gekoppeld aan langdurige blootstelling aan hormoonontregelaars. BPA interageert met de progesteronroute van het lichaam en draagt ​​bij aan het risico op kanker van progesteron dat is voorgeschreven na de menopauze.

Advertentie

Hoewel de rol van dezelfde chemicaliën bij prostaatkanker een bron van verwarring was, aangezien de kanker reageert op androgeen en niet op oestrogeen, suggereert nieuwer onderzoek dat endocriene verstoorders kankerstamcellen kunnen beïnvloeden.

Meer lezen: Blootstelling aan BPA tijdens de zwangerschap kan diabetesrisico's veroorzaken »

AdvertisementAdvertisement

Push for New Ways om chemicaliën te reguleren

Het artikel schuwt de politieke implicaties van deze manier van denken niet.

De Verenigde Staten zouden de manier waarop ze chemicaliën reguleren moeten veranderen, beweren de auteurs. Veiligheidstests moeten niet alleen gericht zijn op massale, kortdurende blootstelling, maar ook op blootstelling gedurende een heel leven op een laag niveau.

Testsmodellen moeten ook overwegen hoe verschillende chemicaliën kunnen reageren op meer gevaarlijk zijn dan de som van de delen, zegt het.

AdvertisementWe kunnen niet doorgaan met testen zoals we in de jaren vijftig deden. Testen moet verband houden met de huidige wetenschappelijke kennis. Maricel Maffini, consultant voor milieugerichtheid

is het eens met Maffini, die gespecialiseerd is in chemicaliën in voeding.

'Er zijn levensmiddelenadditieven goedgekeurd in de jaren '60 of '70 en deze zijn nog nooit beoordeeld. Je kijkt naar dit artikel en je ziet hoeveel de wetenschap sindsdien heeft ontwikkeld, "vertelde ze aan Healthline. "We kunnen niet doorgaan met testen zoals we deden in de jaren vijftig. Testen moet verband houden met de huidige wetenschappelijke kennis. "

AdvertentieAdvertentie

" Er bestaat binnen de academische wetenschappelijke gemeenschap een sterke overeenstemming dat het huidige systeem moet veranderen, "zei Maffini.