Fat Is Bad, Right? Debunking van de "Obesity Paradox"

verre van vriendelijk voor het lichaam, zoals de ongelukkige waarheid is. Dus toen de theorie naar voren kwam dat ouder worden mensen kon beschermen tegen het verhoogde risico van overlijden geassocieerd met obesitas, waren sommigen blij met het idee dat hun latere jaren konden worden uitgebreid ondanks (of vanwege) onvolmaakte gezondheid.

De "obesitasparadox" is uitgebreid onderzocht en wetenschappers hebben beter dan verwachte resultaten voor obese patiënten gezien met aandoeningen die zo ernstig zijn als hartfalen en hart- en vaatziekten. Dr. Carl J. Lavie maakte golven in de medische wereld met zijn studie van het fenomeen Obesitas en Cardiovasculaire Ziekte.

"Obesitas is een groot probleem dat aanzienlijk bijdraagt aan een verhoogd risico op hartziekten en sterfte," zei Lavie. "Maar als u hoge bloeddruk krijgt, geblokkeerde hartslagaders en perifere arteriële ziekte, doen de obese patiënten het beter dan de magere patiënten. De obesitas-paradox is al jarenlang beschreven, maar nog steeds zijn veel artsen zich er niet van bewust. "

Klinkt het te mooi om waar te zijn? Het deed Dr. Ryan Masters en zijn collega-onderzoekers aan Columbia's Mailman School of Public Health, die vorige week tegenstrijdig onderzoek publiceerde in het American Journal of Epidemiology.

Aan de hand van gegevens uit het Amerikaanse National Health Interview Survey en de National Death Index van 25- tot 100-jarigen, ontdekten de onderzoekers dat eerder bewijsmateriaal ter ondersteuning van de obesitasparadox mogelijk gebrekkig was, waardoor de indruk wordt gewekt dat obesitas een voordeel biedt voor oudere mensen.

Echter, Masters zei: "de obesitas-sterfte vereniging is niet zo groot als verwacht, en lijkt vaak alleen robuust te zijn onder de extreem zwaarlijvige. "Hij zei dat de associatie tussen obesitas en een verhoogd risico op overlijden gebaseerd is op conventionele opvattingen over hoe obesitas het lichaam beïnvloedt, vooral op oudere leeftijd.

"Onze huidige bevindingen suggereren dat de combinatie van obesitas en mortaliteit inderdaad sterk beïnvloed wordt door selectie-effecten, en zodra deze worden verklaard, wordt het effect van zwaarlijvigheid op het sterftecijfer met de jaren sterker," zei hij.

< ! --1 ->

Gebreken in de gegevens

Masters verwijten de vooroordelen in eerdere onderzoeksgegevens voor het propageren van het idee dat obesitas kan fungeren als een barrière voor mortaliteit bij ouderen.

"Wanneer onderzoekers hebben gekeken naar variatie in de manier waarop obesitas de mortaliteit beïnvloedt door leeftijd, ze hebben weinig aandacht besteed aan vooroordelen die zouden kunnen bestaan in de gegevens die ze hebben gebruikt, "zei Masters." Ze hebben simpelweg verondersteld dat de monsters echt willekeurig zijn. Maar het is waarschijnlijk dat de monsters zijn vooringenomen, vooral op oudere leeftijd, en dit vooroordeel is waarschijnlijk meer uitgesproken bij de obese bevolking. "

Bijvoorbeeld, de gegevens die werden gebruikt om de conclusie van de" zwaarlijvigheidsparadox "te trekken, waren exclusief mensen die in ziekenhuizen en verpleeghuizen waren geïnstitutionaliseerd, een groep die veel senioren omvat.Bovendien hebben de gegevens die zijn verzameld voor 65-plussers, mensen die niet in leven waren voor 65, noodzakelijkerwijs weggelaten, waaronder veel obese personen die stierven aan comorbiditeiten zoals hartaanvallen en beroertes.

In het debat over de "zwaarlijvigheidsparadox" staat het idee van wat een goede gezondheid inhoudt op het spel.

"Het geven van [de zwaarlijvigheidsparadox] geloofwaardigheid versterkt de oppervlakkige en afwijzende antwoorden die sommige wetenschappers en mediapersoneel hebben gemaakt bij de snel stijgende percentages van zwaarlijvigheid in de Amerikaanse bevolking," zei Masters. "Dat wil zeggen, de obesitas-paradox is gebruikt om de bezorgdheid over de volksgezondheid over stijgende obesitas als morele paniek weg te nemen. We denken dat een dergelijk ontslag voorbarig is en dat er meer aandacht moet worden besteed aan de schadelijke gevolgen van een hoge lichaamsmassa voor de gezondheid van de bevolking van de Verenigde Staten. “

advertentieAdvertentieAdvertisement

Kan zwaarlijvigheid echt gezond zijn?

Geen enkele arts, of hij nu in de "zwaarlijvigheidsparadox" gelooft of niet, zou patiënten aanmoedigen om overgewicht te bereiken of zwaarlijvig te blijven om de sterfte onderweg beter te kunnen bestrijden.

"Obesitas is geen status die zich onmiddellijk vertaalt in een slechte gezondheid en een kortere levensduur, maar heeft eerder een latente, cumulatieve, compoundeertol", aldus Masters. "Hoe groter de duur van de tijd zwaarlijvig is, hoe groter het effect op de gezondheid en levensduur. Daarom denk ik dat het belangrijk is vroeg in te grijpen en bewust te zijn van voeding en lichaamsbeweging gedurende de gehele levensloop. “