Vaginale bulten en bultjes: identificatie, oorzaken en meer

Overzicht

Sleutelpunten

Knobbels en bultjes op de vagina en vulva komen vaak voor.
De meeste knobbels en bultjes in deze gebieden zijn geen teken van een ernstige gezondheidstoestand.
Raadpleeg een arts als u zich zorgen maakt. Ze kunnen uw vragen beantwoorden en een diagnose stellen.

Als je je ooit afgevraagd hebt of knobbeltjes, stoten en de huidskleur van je vagina normaal zijn, ben je niet de enige. Vaginale hobbels en knobbels komen vaak voor, vooral tijdens uw vruchtbare jaren of naarmate u ouder wordt. Blijf lezen om meer te weten te komen over de oorzaken van veranderingen in uw huid in dit gebied en wanneer u een arts zou moeten raadplegen.

advertisementAdvertisement

Definition

Vagina versus vulva

Wanneer mensen naar de vagina verwijzen, verwijzen ze vaak naar zowel het interne orgaan, de vagina en de uitwendige genitaliën die de vulva wordt genoemd.

De vagina is een spierbuis die naar uw baarmoederhals leidt, die de opening naar uw baarmoeder is. De bovenste laag weefsel in uw vagina is slijmvlies, vergelijkbaar met weefsel in uw mond of neus. De hobbels en ribbels op het oppervlak van je vagina worden rugae genoemd, die net als plooien of plooien van extra weefsel zijn wanneer je vagina ontspannen is. Tijdens seks of bevalling, laat rugae je vagina toe om uit te breiden.

De vulva bevat verschillende organen:

Grote schaamlippen zijn de grotere lippen van je vulva. De buitenzijde van de grote schaamlippen is waar je schaamhaar wordt gevonden. De haarloze huid van de binnenste plooi is gladder en bevat olie-klieren die talgklieren worden genoemd.
Als je de grote schaamlippen uit elkaar haalt, zie je je kleine schaamlippen, de kleinere lippen van de dunne huid rond de opening naar je vagina.
De klieren van Skene en de klieren van Bartholin, die slijm en andere smeermiddelen produceren, zijn te vinden op de kleine schaamlippen. De kleine schaamlippen zijn ook bezaaid met olie-klieren.

advertentie

Oorzaken

Oorzaken van vaginale knobbels en hobbels

Hobbels en knobbels in uw vagina en vulva kunnen normaal zijn, of ze kunnen een teken zijn van een aandoening die medische aandacht vereist. Hieronder volgen 10 mogelijke oorzaken voor veranderingen in de huid van uw vulva en vagina.

1. Vulvar-cysten

Je vulva heeft een aantal klieren, waaronder olieklieren, de klieren van Bartholin en de klieren van Skene. Een cyste kan zich vormen als deze klieren verstopt raken. De grootte van cysten varieert, maar de meeste voelen aan als kleine, harde knobbels. Cysten zijn meestal niet pijnlijk tenzij ze geïnfecteerd raken.

Cysten verdwijnen normaliter zonder behandeling. Als een cyste geïnfecteerd raakt, kan uw arts deze afvoeren en antibiotica voorschrijven als er tekenen van infectie zijn.

2. Vaginale cysten

Er zijn verschillende soorten vaginale cysten. Vaginale cysten zijn stevige knobbeltjes op de wand van de vagina. Ze zijn normaal ongeveer zo groot als een erwt of kleiner. Vaginale inclusiecysten zijn het meest voorkomende type vaginale cyste.Ze vormen zich soms na een bevalling of een verwonding aan de vagina.

Vaginale cysten zijn meestal niet pijnlijk. Ze zijn zelden zorgwekkend tenzij ze tijdens de seks ongemak veroorzaken. Af en toe moeten vaginale cysten worden geleegd of operatief worden verwijderd.

3. Fordyce vlekken

Fordyce-vlekken, of talgklieren, zijn kleine witte of geel-witte bultjes in je vulva. Deze vlekken zijn ook te vinden op de lippen en wangen. Ze verschijnen normaal gesproken eerst tijdens de puberteit, en je hebt de neiging om er meer van te krijgen terwijl je ouder wordt. Fordyce-spots zijn pijnloos en niet schadelijk.

4. Varicositeiten

Varicositeiten zijn gezwollen aderen die rond uw vulva kunnen voorkomen. Ze gebeuren bij ongeveer 10 procent van de zwangerschappen of bij ouder worden. Ze verschijnen als blauwachtige verhoogde bultjes of rond gezwollen aderen rond de kleine schaamlippen en majora. Je mag geen pijn ervaren, maar soms kunnen ze zwaar voelen, jeuk veroorzaken of bloeden.

Gewoonlijk is er geen behandeling nodig voor zwangere vrouwen, omdat varicositeiten gewoonlijk ongeveer zes weken na de geboorte van de baby verdwijnen. Ze komen vaak terug met de daaropvolgende zwangerschap. <999 Naar schatting zal ongeveer 4 procent van alle vrouwen deze ontwikkelen. Voor niet-zwangere vrouwen kunnen ze beschamend zijn of ongemak veroorzaken bij geslachtsgemeenschap of bij langdurig staan. Een arts die gespecialiseerd is in aderoperatie en behandeling kan deze aandoening behandelen.

5. Ingegroeid haar

Scheerharen, harsen of epileptische haren verhogen het risico op ingegroeid schaamhaar. Dat kan een kleine, ronde, soms pijnlijke of jeukende bobbel veroorzaken. De bult kan worden gevuld met pus en de huid rond de bult kan ook donkerder worden.

Probeer het ingegroeide haar niet zelf te verwijderen. Dat kan leiden tot infectie. In de meeste gevallen zal het verdwijnen zonder behandeling. Ga naar een arts als deze ontstoken raakt. Dat zou een teken van infectie kunnen zijn.

Meer informatie: Behandeling en preventie van ingegroeide schaamharen »

6. Vaginale huidmarkeringen

Huidmarkeringen zijn kleine, uitstekende kleppen met extra huid. Ze veroorzaken geen schade of ongemak tenzij ze wrijven of ergens op slaan en geïrriteerd raken. Als uw huidtags hinderlijk zijn, kunt u ze door uw arts chirurgisch of met een laser laten verwijderen.

7. Lichen sclerosus

jeuk, vaak ernstig

dunne, glimmende huid die gemakkelijk witte vlekken op de huid kan afbreken die na verloop van tijd plekken kunnen worden van dunne, gerimpelde huidbloeding of blauwe plekken

blaasjes, al dan niet gevuld met bloedpijn tijdens het urineren of tijdens seks
8. Genitale herpes
Genitale herpes is een infectie veroorzaakt door het herpes simplex-virus. Herpes wordt overgedragen door vaginale, orale of anale seks.Naar schatting één op de vijf Amerikanen heeft genitale herpes. Vaak zijn de symptomen zo mild dat mensen met herpes niet weten dat ze de aandoening hebben.
De eerste herpesontsteking kan symptomen veroorzaken die als griep zijn, inclusief:
koorts
gezwollen klieren

grote zweren

pijn in de geslachtsdelen, de onderzijde en de benen

Later, de symptomen van genitale herpes zijn onder meer:

tintelingen of jeuk

meerdere rode bultjes die veranderen in pijnlijke puistjes of blaren
kleine inkepingen of zweren
Herpes-symptomen verdwijnen vaak, alleen om weer terug te komen. In de loop van de tijd ervaren de meeste mensen minder en minder ernstige uitbraken.
Als u zichtbare zweren heeft, kan uw arts mogelijk de toestand diagnosticeren door ernaar te kijken of door vloeistof daaruit af te nemen en de vloeistof in een laboratorium te testen.

Er is geen remedie voor genitale herpes, maar de ernst en duur van de symptomen kan worden gecontroleerd door antivirale medicijnen.

U mag geen seks hebben als u zichtbare zweren in de herpes heeft. Het gebruik van condooms tijdens seks zal uw kansen op herpes aanzienlijk verminderen.
Meer informatie over genitale herpes »
9. Genitale wratten

Genitale wratten worden veroorzaakt door infectie met het humaan papillomavirus (HPV). Ze worden verspreid door vaginale en anale seks. Zelden verspreiden ze zich via orale seks.

Veel mensen hebben genitale wratten en weten het niet. Als u symptomen heeft, kunnen deze de volgende zijn:

clusters van kleine huidkleurige bobbels

ruwe plekken met wratten op korte afstand van elkaar, soms beschreven als een bloemkool

met jeuk of brandend

kunnen genitale wratten groeien op uw vulva of anus, of in je vagina. Er is geen manier om genitale wratten te genezen, maar deze kunnen worden verwijderd door uw arts of door een receptcrème, laser of chirurgie te gebruiken. Gebruik geen over-the-counter wrattenverwijderaars.

Meer informatie: zijn er huismiddeltjes voor genitale wratten? »

Sommige typen HPV kunnen uw risico op baarmoederhalskanker verhogen. Als u genitale wratten heeft, is het belangrijk om uw arts te bezoeken voor een uitstrijkje om te zien welk type HPV ze heeft veroorzaakt.

10. Kanker
Kankers van de vulva zijn zeldzaam, en kankervormen van de vagina zijn zelfs nog ongebruikelijker. Symptomen van voorstadia en kanker kunnen zijn:
vlakke of verhoogde zweren of bultjes op uw vulva

huidskleur die lichter of donkerder is dan omliggende huid

verdikte plekken van huid jeuk, brandend gevoel of pijn

Zweren die binnen een paar weken niet genezen

ongewoon bloeden of afscheiding

Kanker van de vulva komt vaker voor bij oudere vrouwen en bij vrouwen die roken. Je loopt ook meer risico als je besmet bent met het HPV-virus.

Vulvaire en vaginale kankers worden gediagnosticeerd door weefsel van verdachte laesies te nemen en dit onder een microscoop te onderzoeken.
AdvertisementAdvertisement
Raadpleeg een arts
Wanneer moet u een arts raadplegen
Het is een goed idee om een arts te raadplegen als u niet zeker bent van veranderingen in uw lichaam. U moet ook uw arts raadplegen als u een nieuwe knobbel heeft die binnen enkele weken niet verdwijnt. Raadpleeg ook uw arts als u pijn of tekenen van een infectie heeft, zoals:
afscheiding uit de knobbel met pus of bloed

symptomen van een seksueel overdraagbare aandoening

Lees meer: symptomen van seksueel overdraagbare aandoeningen (SOA) »

Advertentie

Behandeling

Vaginale klonten behoeven vaak geen behandeling.Als ze medische zorg nodig hebben, wordt de behandeling bepaald door hun oorzaak.

De meeste vaginale hobbels en knobbels kunnen thuis worden beheerd. Hier zijn enkele dingen die u kunt doen om uw symptomen te verlichten:
Als u cysten hebt, neem dan enkele dagen per dag een paar dagen warme baden in. Dat kan de cysten helpen af te tappen.

Vermijd het dragen van kleding die je vulva wrijft en schuurt.

Draag slipje gemaakt van natuurlijk materiaal zoals katoen. Natuurlijke materialen zijn ademend en kunnen je geslachtsdelen koel en droog houden.

AdvertentieAdvertisement

Outlook

Het is onwaarschijnlijk dat klontjes op uw vagina reden tot ongerustheid zijn. De meesten gaan vanzelf weg of kunnen thuis worden behandeld of beheerd. Als u een seksueel overdraagbare aandoening heeft, kan deze meestal met een behandeling worden behandeld, maar het is belangrijk om de behandeling vroeg te beginnen om uw risico op complicaties te verminderen.