Hoe wordt een diagnose van multiple sclerose gemaakt?

Diagnose van multiple sclerose

Belangrijkste punten:

1. Om multiple sclerose te diagnosticeren, zal uw arts meerdere onderzoeken en onderzoeken uitvoeren.
2. Ze beginnen met het nemen van uw medische geschiedenis en het uitvoeren van een neurologisch onderzoek.
3. Ze kunnen ook een MRI-test, visuele evoked potential test, spinale tap of bloedonderzoeken bestellen.

Als u vermoedt dat u multiple sclerose (MS) of een andere neurologische aandoening heeft, maak dan meteen een afspraak met uw arts. Zelfs MS in een vroeg stadium kan leiden tot blijvende neurologische schade. MS bevestigen of uitsluiten kan u helpen de behandeling zo snel mogelijk te starten.

Geen enkele set symptomen, fysieke veranderingen of tests volstaat om MS definitief te diagnosticeren. Uw arts moet mogelijk meerdere tests uitvoeren om andere mogelijke oorzaken van uw symptomen uit te sluiten. Lees meer om te leren wat u van het diagnostische proces kunt verwachten.

AdvertentieAdvertisement

Criteria

Diagnostische criteria

Om u te diagnosticeren met MS moet uw arts het volgende vinden:

• bewijs van schade aan twee afzonderlijke delen van uw centrale zenuwstelsel (CZS), zoals uw hersenen, ruggenmerg en oogzenuw
• bewijs dat schade aan uw centraal zenuwstelsel heeft plaatsgevonden bij verschillende gelegenheden, tenminste één maand na elkaar
• geen bewijs dat de schade is veroorzaakt door andere ziekten

MS kan verschillende symptomen veroorzaken. Enkele veel voorkomende symptomen zijn:

• vermoeidheid
• duizeligheid
• spierzwakte
• spierstijfheid
• evenwichtsproblemen
• gevoelloosheid of tintelingen
• zichtproblemen
• blaas- of darmproblemen
• seksueel dysfunctie
• cognitieve veranderingen
• emotionele veranderingen

De meeste mensen met MS worden gediagnosticeerd in de leeftijd van 20 tot 50 jaar, meldt de National Multiple Sclerosis Society (NMSS). Maar bij sommige mensen ontwikkelen zich symptomen op jongere of oudere leeftijd.

Volgens de NMSS beginnen de symptomen vóór de leeftijd van 18 bij ongeveer 2 tot 5 procent van de mensen met MS. In sommige gevallen kan de aandoening zich voordoen als andere kinderziekten. Dit kan de diagnose ingewikkelder maken. Jonge kinderen kunnen ook problemen hebben om bepaalde symptomen te verbaliseren.

MS met het late optreden treedt op wanneer de eerste symptomen van MS zich na de leeftijd van 50 ontwikkelen. Het kan langer duren voordat uw arts de oorzaak van uw symptomen diagnosticeert als u deze later op het leven ontwikkelt. Sommige symptomen van MS overlappen met leeftijdsgerelateerde aandoeningen die zich bij oudere volwassenen kunnen ontwikkelen.

Medische geschiedenis

Medische geschiedenis

De eerste stap in het diagnosticeren van MS is het nemen van een grondige medische geschiedenis. Uw arts zal u vragen naar uw symptomen, inclusief wanneer ze zijn begonnen en of u patronen of triggers heeft opgemerkt. Ze kunnen u ook vragen stellen over:

• verwondingen, ziektes of andere gezondheidstoestanden waarvan is vastgesteld dat ze
• medische tests of behandelingen ondergaan die u onlangs heeft ondergaan, inclusief operaties
• medicijnen die u momenteel gebruikt het innemen of recentelijk hebben van
• aandoeningen die in uw familie voorkomen

Uw arts kan u vragen over uw dieet, lichaamsbeweging, badkamergewoonten en seksuele gezondheid.Ze kunnen ook potentiële omgevingsfactoren evalueren, zoals uw blootstelling aan gifstoffen of reizen naar gebieden met een hoog risico.

AdvertisementAdvertisementAdvertisement

Neurologisch onderzoek

Neurologisch onderzoek

Uw arts kan een neurologisch onderzoek uitvoeren of bestellen om te beoordelen hoe uw zenuwstelsel werkt. Ze kunnen:

• vragen stellen over de datum, tijd en plaats om je cognitieve vermogens te evalueren
• vragen om tegen hun hand te duwen, op één voet te gaan staan ​​of andere bewegingen uit te voeren om je motorische functie en balans te evalueren < 999> test uw vermogen om temperatuur en sensatie te voelen
• test uw reflexen
• Ze kunnen ook evalueren hoe de 12 schedelzenuwen van uw hersenen werken. Deze zenuwen beïnvloeden onder andere uw vermogen om te zien, kauwen, slikken en ruiken.

Op basis van uw medische geschiedenis en neurologisch onderzoek kan uw arts u een voorlopige diagnose van MS geven. Ze kunnen ook extra tests bestellen.

MRI

Magnetic Resonance Imaging

Uw arts kan magnetische resonantie beeldvorming (MRI) gebruiken om uw hersenen en ruggenmerg te onderzoeken. Ze kunnen een MRI-test gebruiken om te controleren op laesies of littekens. Met deze test kunnen ze onderscheid maken tussen oude en recent gevormde laesies.

MS kan niet alleen worden gediagnosticeerd met MRI-tests. Volgens de NMSS vertonen MRI's geen hersenletsels bij ongeveer 5 procent van de mensen met MS. Laesies in uw hersenen kunnen ook andere aandoeningen betekenen, vooral als u een oudere volwassene bent.

AdvertentieAdvertisement

VEP

Optische evoked-potentiaaltest

Als u MS hebt, zal schade aan de myeline-omhulsel op uw oogzenuw de transmissie van signalen langs de zenuw vertragen. Uw arts kan een visuele evoked potential (VEP) -test gebruiken om deze veranderingen te detecteren.

Tijdens een VEP-test zal uw arts draden op uw hoofdhuid aanbrengen om uw hersenactiviteit te beoordelen. Vervolgens vragen ze je om voor een scherm te zitten met afwisselende patronen. Terwijl u naar het scherm kijkt, meten ze de overdracht van visuele stimulatie langs het pad van uw oogzenuw.

Advertentie

Spinal tap

Spinal tap

Een spinale tap is ook bekend als een lumbale punctie. Uw arts kan het gebruiken om een ​​monster van uw cerebrospinale vloeistof (CSF) te verzamelen om te testen. In het bijzonder zullen ze uw CSF controleren op de aanwezigheid van oligoklonale banden.

Oligoklonale banden zijn eiwitten die wijzen op een immuunrespons in uw CZS. Volgens de NMSS hebben de meeste mensen met MS oligoklonale banden in hun CSF. Maar de aanwezigheid van deze banden alleen is niet genoeg om MS te diagnosticeren. Ze kunnen ook op een andere voorwaarde wijzen.

AdvertentieAdvertisement

Bloedonderzoek

Bloedonderzoek

Uw arts kan bloedonderzoek aanvragen om andere aandoeningen te bevestigen of uit te sluiten die mogelijk verantwoordelijk zijn voor uw symptomen. Ze kunnen bijvoorbeeld bloedtests gebruiken om te controleren op tekenen van:

lupus

• Lyme-aandoening
• neuromyelitis optica (NO)
• acute verspreide encefalomyelitis (ADEM)
• bepaalde genetische aandoeningen met symptomen die overlappen met die van MS
• Afhaalmaaltijd

Patience, doorzettingsvermogen, expertise

Het aankomen op een diagnose van MS kost tijd en doorzettingsvermogen.Als je vermoedt dat je MS hebt, is het belangrijk om meteen hulp te zoeken. Hoe eerder u de diagnose krijgt, hoe eerder u met de behandeling kunt beginnen.

Als u de diagnose MS krijgt, zal uw arts ziektemodificerende geneesmiddelen voorschrijven. Deze medicijnen kunnen helpen om MS-aanvallen te verminderen, het aantal nieuwe laesies dat u ontwikkelt te verminderen, de progressie van de ziekte te vertragen en uw kwaliteit van leven te verbeteren. Uw arts kan ook fysiotherapie, ergotherapie of andere behandelingen aanbevelen.