Insuline en insulineresistentie - de ultieme gids

Insuline is een belangrijk hormoon dat vele processen in het lichaam regelt.

Echter, problemen met dit hormoon vormen de kern van veel moderne gezondheidsproblemen.

Soms reageren onze cellen niet meer op insuline zoals het hoort.

Deze aandoening wordt insuline -weerstand genoemd en is ongelooflijk normaal.

Uit een onderzoek uit 2002 blijkt dat 32. 2% van de Amerikaanse bevolking insulineresistent is (1).

Dit cijfer kan oplopen tot 70% bij zwaarlijvige volwassen vrouwen en meer dan 80% bij sommige patiëntengroepen (2, 3). Ongeveer een derde van de zwaarlijvige kinderen en tieners kan ook insulineresistentie hebben (4).

Deze cijfers zijn angstaanjagend, maar het goede nieuws is dat de insulineresistentie dramatisch kan worden verbeterd met eenvoudige leefstijlmaatregelen.

Dit artikel legt uit wat insulineresistentie is, waarom je het zou moeten schelen en hoe je het kunt overwinnen.

AdvertisementAdvertisement

Insuline- en insulineresistentie verklaard

Insuline is een hormoon dat wordt uitgescheiden door een orgaan dat de pancreas wordt genoemd.

Zijn hoofdrol is het reguleren van de hoeveelheid voedingsstoffen die in de bloedbaan circuleren.

Hoewel insuline voornamelijk betrokken is bij het beheer van bloedsuiker, beïnvloedt het ook het metabolisme van vet en eiwitten.

Wanneer we een maaltijd eten die koolhydraten bevat, neemt de hoeveelheid bloedsuiker in de bloedstroom toe.

Dit wordt waargenomen door de cellen in de pancreas, die vervolgens insuline afgeven in het bloed.

Dan reist insuline door de bloedbaan en vertelt de cellen van het lichaam dat ze suiker uit het bloed moeten opnemen.

Dit leidt tot verminderde hoeveelheden suiker in het bloed en plaatst het waar het moet komen, in de cellen voor gebruik of opslag.

Dit is belangrijk, omdat grote hoeveelheden suiker in het bloed toxische effecten kunnen hebben, ernstige schade kunnen veroorzaken en mogelijk tot de dood kunnen leiden als ze niet worden behandeld.

Echter, vanwege verschillende redenen (hieronder besproken), reageren de cellen soms niet meer op op de insuline zoals ze zouden moeten.

Met andere woorden, ze worden "resistent" tegen de insuline.

Wanneer dit gebeurt, begint de alvleesklier nog meer insuline aan te maken om de bloedsuikerspiegel te verlagen. Dit leidt tot hoge insulineniveaus in het bloed, hyperinsulinemie genoemd.

Dit kan zich nog lang blijven ontwikkelen. De cellen worden steeds meer insulineresistent en zowel de insulinespiegel als de bloedsuikerspiegel stijgen.

Uiteindelijk kan de pancreas het misschien niet meer bijhouden en raken de cellen in de pancreas mogelijk beschadigd.

Dit leidt tot verminderde insulineproductie, dus nu zijn er lage hoeveelheden insuline en cellen die niet reageren op de kleine insuline die beschikbaar is. Dit kan leiden tot torenhoge bloedsuikerspiegels.

Wanneer de bloedsuikerspiegel een bepaalde drempel overschrijdt, wordt een diagnose van diabetes type 2 gesteld. In feite is dit een vereenvoudigde versie van de ontwikkeling van type 2-diabetes.

Insulineresistentie is de belangrijkste oorzaak van deze veel voorkomende aandoening die ongeveer 9% van de mensen wereldwijd treft (5).

Resistentie versus gevoeligheid

Insulineresistentie en insulinegevoeligheid zijn twee zijden van dezelfde medaille.

Als u insulineresistent bent, hebt u een lage insulinegevoeligheid. Omgekeerd, als u voor insuline gevoelig bent, hebt u een lage insulineresistentie.

Insulineresistentie is een slechte zaak, terwijl het voor insuline gevoelig is, is goed.

Conclusie: Insulineresistentie houdt in dat de cellen niet goed reageren op het hormoon insuline. Dit veroorzaakt hogere insulinespiegels, hogere bloedsuikerspiegels en kan leiden tot diabetes type 2 en andere gezondheidsproblemen.

Wat veroorzaakt insulineresistentie?

Er zijn veel mogelijke oorzaken en factoren die bijdragen aan insulineresistentie.

Van een van de belangrijkste wordt aangenomen dat het een verhoogde hoeveelheid vetten in het bloed is.

Talrijke studies tonen aan dat grote hoeveelheden vrije vetzuren in het bloed ervoor zorgen dat cellen, zoals spiercellen, niet meer goed reageren op insuline (6, 7, 8).

Dit kan deels worden veroorzaakt door het opbouwen van vetten en vetzuurmetabolieten in spiercellen, intramyocellulair vet genoemd. Dit verstoort de signaalwegen die nodig zijn voor insuline om te werken (9, 10, 11).

De belangrijkste oorzaak van verhoogde vrije vetzuren is het eten van te veel calorieën en het transporteren van overtollig lichaamsvet. In feite zijn overeten, gewichtstoename en zwaarlijvigheid allemaal sterk geassocieerd met insulineresistentie (12, 13, 14, 15).

Gezien het toegenomen visceraal vet, lijkt het gevaarlijke buikvet dat zich rond de organen opbouwt, erg belangrijk.

Dit type vet kan veel vrije vetzuren in het bloed vrijmaken en kan zelfs ontstekingshormonen afgeven die insulineresistentie veroorzaken (16, 17, 18).

Normaal gewicht of dunne mensen kunnen echter ook insulineresistent zijn, het komt veel vaker voor bij mensen met overgewicht (19).

Er zijn verschillende andere mogelijke oorzaken van insulineresistentie:

• Fructose: Een hoge inname van fructose (afkomstig van toegevoegde suiker, geen fruit) is in verband gebracht met insulineresistentie bij zowel ratten als mensen (20, 21, 22).
• Ontsteking: Verhoogde oxidatieve stress en ontsteking in het lichaam kunnen leiden tot insulineresistentie (23, 24).
• Inactiviteit: Fysieke activiteit verhoogt de insulinegevoeligheid en inactief zijn veroorzaakt insulineresistentie (25, 26).
• Darm microbiota: Er zijn aanwijzingen dat een verstoring van de bacteriële omgeving in de darmen een ontsteking kan veroorzaken die de insulineresistentie en andere metabolische problemen verergert (27).

Er zijn ook verschillende genetische en sociale factoren, en zwarten, Iberiërs en Aziaten hebben een bijzonder hoog risico (28, 29, 30).

Deze lijst is niet definitief. Er zijn veel andere factoren die de insulineresistentie / -gevoeligheid kunnen beïnvloeden.

Conclusie: De belangrijkste oorzaken van insulineresistentie kunnen te veel eten en meer lichaamsvet zijn, vooral in de buikstreek.Andere factoren zijn een hoge suikerinname, ontsteking, inactiviteit en genetica.

AdvertentieAdvertisitieAdvertentie

Hoe u weet of u insulineresistent bent

Er zijn verschillende manieren waarop uw arts kan bepalen of u insulineresistent bent.

Bijvoorbeeld, het hebben van hoge nuchtere insulinespiegels is een goed teken van insulineresistentie.

Een test genaamd HOMA-IR schat insulineresistentie van uw bloedsuikerspiegel en insulinespiegels en is redelijk accuraat.

Er zijn ook manieren om de bloedsuikerspiegel directer te meten, zoals een orale glucosetolerantietest, waarbij u een dosis glucose krijgt en uw bloedsuikerspiegel gedurende een paar uur wordt gemeten.

Als u overgewicht of obesitas heeft en vooral als u grote hoeveelheden vet rond de buik heeft, is de kans zeer groot dat u insulineresistent bent.

Er is ook een huidaandoening, acanthosis nigrans genaamd, met donkere vlekken op de huid die op insulineresistentie kunnen duiden. Met lage HDL ("goede" cholesterolwaarden) en hoge bloedtriglyceriden zijn twee andere markers die sterk geassocieerd zijn met insulineresistentie (3).

Conclusie:

Hoge insulineconcentraties en hoge bloedsuikerspiegels zijn belangrijke symptomen van insulineresistentie. Andere symptomen zijn veel buikvet, hoge bloedtriglyceriden en lage HDL-waarden. Insulineresistentie, metaboolsyndroom en diabetes type 2

Insulineresistentie is een kenmerk van twee zeer veel voorkomende aandoeningen, metaboolsyndroom en diabetes type 2.

Het metaboolsyndroom is een groep risicofactoren die geassocieerd is met diabetes mellitus type 2, hartaandoeningen en andere problemen.

De symptomen zijn hoge triglyceriden in het bloed, lage HDL-spiegels, verhoogde bloeddruk, centrale obesitas (buikvet) en hoge bloedsuikerspiegel (31).

Soms wordt deze aandoening het "insulineresistentiesyndroom" genoemd. (32) Insulineresistentie is ook een belangrijke oorzaak van diabetes type 2. De hoge bloedsuikerspiegels worden veroorzaakt doordat de cellen niet meer op insuline reageren (33).

Na verloop van tijd kunnen de insuline-producerende cellen in de pancreas stoppen met functioneren, wat ook leidt tot insulinedeficiëntie (34).

Door de ontwikkeling van insulineresistentie te stoppen, kan het mogelijk zijn om de meeste gevallen van metabool syndroom en diabetes type 2 te voorkomen.

Conclusie:

Insulineresistentie vormt de kern van het metabool syndroom en diabetes type 2, die momenteel tot de grootste gezondheidsproblemen in de wereld behoren. AdvertentieAdvertisement

Insulineresistentie is gekoppeld aan hartaandoeningen en allerlei andere gezondheidsproblemen

Insulineresistentie is ook sterk geassocieerd met hartaandoeningen, de grootste moordenaar ter wereld (35).

Mensen met insulineresistentie of metabool syndroom hebben zelfs een 93% groter risico op hartaandoeningen (36).

Er zijn veel andere ziekten die verband houden met insulineresistentie. Dit omvat niet-alcoholische leververvetting, polycysteus ovariumsyndroom (PCOS), de ziekte van Alzheimer en kanker (37, 38, 39, 40).

Conclusie:

Insulineresistentie kan een verscheidenheid aan ziekten veroorzaken, waaronder hartaandoeningen, niet-alcoholische leververvetting, polycysteus ovariumsyndroom, de ziekte van Alzheimer en kanker. Advertentie

Manieren om insulineresistentie te verminderen (insulinegevoeligheid verbeteren)

Het goede aan insulineresistentie is dat het heel gemakkelijk te beïnvloeden is.

In feite kunt u

insulineresistentie volledig omkeren door uw levensstijl te veranderen. Hier zijn verschillende op bewijzen gebaseerde manieren om de insulineresistentie te verminderen: Oefening:

Dit is misschien wel de eenvoudigste manier om de insulinegevoeligheid te verbeteren. Het effect is bijna onmiddellijk (41, 42).

1. Buikvet verliezen: Probeer wat vet te verliezen, vooral het diepe "viscerale" vet van uw lever en buik. Dit artikel bevat een aantal op feiten gebaseerde tips voor het verliezen van buikvet.
2. Stoppen met roken: Tabaksrook kan insulineresistentie veroorzaken, dus stoppen zou moeten helpen (43)
3. Verminder suikerinname: Probeer uw inname van toegevoegde suikers te verminderen, vooral van met suiker gezoete dranken.
4. Eet gezond: Eet een dieet dat voornamelijk is gebaseerd op hele, onverwerkte voedingsmiddelen. Inclusief noten en vette vis.
5. Omega-3 vetzuren: Het eten van omega-3-vetzuren kan in veel gevallen de insulineresistentie verminderen. Ze kunnen ook de bloedtriglyceriden verlagen, die vaak veel insulineresistente mensen bevatten (44, 45).
6. Supplementen: Het nemen van een supplement met de naam berberine kan effectief zijn om de insulinegevoeligheid te verbeteren en de bloedsuikerspiegel te verlagen (46). Magnesiumsupplementen kunnen ook nuttig zijn (47).
7. Slaap: Er zijn aanwijzingen dat een slechte nachtrust insulineresistentie veroorzaakt, waardoor een verbetering van de slaapkwaliteit zou kunnen helpen (48).
8. Stress verminderen: Probeer uw stressniveaus te hoog te houden (49). Meditatie is nuttig gebleken (50).
9. Doneer bloed: Hoge niveaus van ijzer in het bloed zijn gekoppeld aan insulineresistentie. Voor mannen en vrouwen na de menopauze kan het doneren van bloed de insulinegevoeligheid verbeteren (51, 52, 53).
10. Intermitterend vasten: Het volgen van een eetpatroon met de naam intermitterend vasten kan de insulinegevoeligheid verbeteren (54).
11. De meeste items op de lijst zijn ook dezelfde dingen die we doorgaans associëren met een goede gezondheid, een lange levensduur en bescherming tegen ziekten. Dit gezegd hebbende, onthoud dat niets in dit artikel bedoeld is als medisch advies.

Insulineresistentie is gekoppeld aan verschillende ernstige gezondheidsproblemen en ik raad aan om uw arts te raadplegen over uw opties. Er zijn ook verschillende medische behandelingen die kunnen werken.

Conclusie:

Insulineresistentie kan worden verminderd of zelfs volledig worden omgedraaid met eenvoudige leefstijlmaatregelen. Deze omvatten sporten, gezond eten, buikvet verliezen en zorgen voor je slaap- en stressniveau.

AdvertisementAdvertisement Low-Carb Diets en Insulineresistentie

Een ander ding dat de moeite waard is om te benadrukken, is koolhydraatarme diëten.

Diëten die koolhydraten beperken, kunnen ongelooflijk krachtige voordelen hebben tegen het metabool syndroom en diabetes type 2 (55, 56), en dit wordt gedeeltelijk veroorzaakt door verminderde insulineresistentie (57, 58, 59).

Echter, wanneer de koolhydraatconsumptie erg laag is, zoals op een ketogeen dieet, kan het lichaam een ​​insulineresistente toestand induceren om de bloedsuikerspiegel voor de hersenen te sparen.

Dit wordt "fysiologische" insulineresistentie genoemd (in tegenstelling tot "pathologisch") en is geen slechte zaak (60).

Conclusie:

Low-carb diëten verminderen de schadelijke insulineresistentie in verband met stofwisselingsziekten. Zeer koolhydraatrijke ketogene diëten kunnen echter een onschadelijk type insulineresistentie induceren dat de bloedsuikerspiegel voor de hersenen spaart.

Take Home-bericht Insulineresistentie kan een van de belangrijkste oorzaken zijn van vele (zo niet

de meeste

) van de huidige chronische ziekten, die gezamenlijk miljoenen mensen per jaar doden. Het goede nieuws is dat het aanzienlijk kan worden verbeterd met eenvoudige maatregelen voor levensstijl, zoals vet verliezen, gezond eten en sporten. Het voorkomen van insulineresistentie kan een van de meest krachtige dingen zijn die u kunt doen om een ​​langer, gezonder en gelukkiger leven te leiden.