Sensorische verwerkingsstoornis: hebben kinderen het echt?

Op de meeste foto's van mijn dochter als baby, zuigt ze op een knuffeldierspeelgoed.

Ze heeft nooit echt fopspenen gebruikt, een feit waar ik toen zelfvoldaan trots op was.

AdvertentieAdvertentie

Maar zodra ze in staat was, begon ze die "liefdes" in haar mond te stoppen.

Ik zou de knuffelbeestjes vinden met door het hele huis verspreid liggende lichamen.

Niets wat ik probeerde, werkte om de gewoonte in te tomen.

Advertentie

Het is een gewoonte dat mijn 4-jarige dochter vandaag nog steeds doorgaat, hoewel ze haar vooral spaart voor slapengaan en dutjes.

Het lijkt een vrij normale en onschadelijke kindertijd.

AdvertentieAdvertentie

In feite, toen ik het aan tandartsen en kinderartsen noemde, leken ze allemaal meestal onbezorgd.

Tot andere problemen aan de oppervlakte kwamen.

Toen het tijd was voor vast voedsel, zou mijn dochter alles vermijden dat onlangs was opgewarmd. Ze zou voedsel op kamertemperatuur accepteren, maar het liefst bevroren als het enigszins mogelijk was.

Als vliegtuigen boven zouden vliegen, klapte ze met haar handen voor haar oren en schreeuwde: "Te hard, mama! Te luid! "

En toen de kinderen van al mijn vrienden het stadium van het onderzoeken van alles met hun monden voorbij liepen, bracht mijn dochter me nog steeds in paniek over de dingen die ze kon slikken.

advertisementAdvertisement

Uiteindelijk stelde een gedragstherapeut een sensorische verwerkingsstoornis (SPD) voor.

Het lijkt erop dat mijn dochter oraal probeerde te meeluisteren en auditief miste.

We hadden geluk.

Advertentie

De behandeling van mijn dochter werd redelijk gemakkelijk en door bezigheidstherapie begon ze ongelooflijke vooruitgang te boeken.

Ik heb geleerd om haar te helpen haar zintuiglijke behoeften aan te pakken en in de loop van de tijd begon ze te leren hoe ze die behoeften zelf kon voorzien en aanpakken.

AdvertentieAdvertisement

We hadden geluk.

We hadden begripvolle artsen en maken deel uit van een gezondheidszorgsysteem dat meegaand was.

Niet elke familie heeft zoveel geluk gehad als de onze.

Advertentie

Het debat over SPD

In 2012 heeft de Amerikaanse Academie voor Kindergeneeskunde een verklaring uitgegeven waarin werd aangegeven wat de organisatie vond als een gebrek aan bewijsmateriaal rond SPD als een diagnose en de geldigheid van de huidige behandeling ter discussie werd gesteld therapieën.

In het daaropvolgende jaar weigerde de vijfde editie van het diagnostisch en statistisch handboek voor psychische stoornissen (DSM-5) SPD als een officiële diagnose te erkennen.

Advertentie-advertenties

Hoewel niemand beweert dat sensorische verwerkingsproblemen naast een aantal andere voorwaarden kunnen bestaan, bijvoorbeeld aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit (ADHD) en autisme, bijvoorbeeld, of SPD zijn eigen afzonderlijke diagnose kan zijn, lijkt het huidige probleem bij de hand.

Het probleem is een gebrek aan bewijs. Maar dat betekent niet dat er geen bewijs bestaat.

In een studie van vorig jaar zeiden onderzoekers dat ze verschillen in wit hersenmaterie bij kinderen met SPD ontdekten.

Een studie van 2013, hoewel enigszins klein in bemonstering, was in staat om hersenverschillen te vinden bij jongens van 8 tot 11 jaar oud die ervan verdacht werden SPD te hebben.

Dit jaar waren er drie onderzoeken die zich concentreerden op opkomende behandelingsopties.

Een daarvan betrof het gebruik van videospellen om betere attentievaardigheden te bevorderen.

Een ander onderzoek naar manieren om de cognitieve vaardigheden bij kinderen met SPD te verbeteren.

Een derde onderzocht een veelzijdige benadering van therapie.

Dit alles is echter nog steeds niet genoeg om een ​​brede goedkeuring van SPD als diagnose te bieden.

Dokters zijn nog steeds verscheurd over hoe alledaags deze problemen zijn en hoe effectief de behandelingen kunnen zijn.

Verschillende meningen

Healthline sprak met twee experts, die elk een andere kijk hadden op hoe echte SPD is.

Emmarie Albert is een ABD-therapeut (Applied Behavior Analysis) die zich specifiek bezighoudt met kinderen met sociale en emotionele behoeften.

Momenteel studeert ze om een ​​door het raadgecertificeerde gedragsanalist te worden. Ze heeft zeven jaar in het veld gewerkt.

"Sensorische verwerkingsstoornis is lastig," legde ze uit. "Je zou het moeilijk vinden om iemand op deze planeet te vinden die niet één ding had dat hen in zintuiglijke overbelasting zendt. Denk aan het slijpen van de vork over een bord, of de naad van je sok op de onderkant van je teen. Het kan echt van alles zijn. "

Ze ging verder:" Hoewel ik denk dat sensorische verwerkingsstoornis echt is, en hoewel ik denk dat het absoluut slopend kan zijn, geloof ik niet dat het nodig is om de tags van het shirt van je kind af te snijden, een spoedafspraak met de dichtstbijzijnde arts. In de wereld van Google zijn we allemaal medische experts, en ik denk dat veel ouders op zoek zijn naar een diagnose omdat ze een reden nodig hebben voor de kleine ergernissen. De waarheid is dat de meeste symptomen voor SPD op een bepaald moment geschikt zijn voor de meeste kinderen. Kristen Bierma, MS, een counselor in Alaska die 15 jaar ervaring heeft als onderdeel van een ontwikkelingskliniek voor kinderneutrologie, heeft dit probleem van beide kanten gezien.

Twee jaar lang waren zij en haar man pleegouders van een kind met de diagnose SPD.

"Op basis van persoonlijke en professionele ervaring," zei ze, "geloof ik dat SPD een geldige diagnose is en dat behandeling (voornamelijk ergotherapie) effectief kan zijn. Het kan echter een moeilijke diagnose zijn, dus misschien is het soms overdreven gediagnosticeerd of verkeerd gediagnosticeerd. Andere factoren dragen bij aan de complicatie van de diagnose, waaronder trauma, zelfregulatievaardigheden, leer-, gedrags- en aandachtsproblemen en andere ontwikkelingsachterstanden. "

Verzekeringsdekking

Voorlopig betekent het gebrek aan consensus over hoe reëel en behandelbaar SPD is, dat veel verzekeringsmaatschappijen weigeren te betalen voor behandelingsdiensten.

Dat is de strijd die Edith Hoag-Godsey, een verpleegster en een moeder door adoptie, heeft gehad met haar dochter Mariah.

"De eerste keer dat ik een vermoeden had dat Mariah SPD had, was toen ze twee en een half was," vertelde Hoag-Godsey aan Healthline. "Ik had zojuist 'The Out-of-Sync Child' gelezen en kreeg tranen in mijn ogen omdat de problemen die zij beschreven mij zo bekend waren. "

Ongeveer een jaar later gingen deze problemen verder.

'Ze stopte vol in haar mond, botste tegen voorwerpen als een peuter, likte, liep als een beer overal naartoe, opzettelijk tegen mensen aangelopen,' legde Hoag-Godsey uit. "Ik begon de interventies die ik las in veel van de populaire SPD-boeken, en we gingen naar [ergotherapie] en betaalden uit eigen zak. Ze deed verschillende beoordelingen, die allemaal zintuiglijk zoekgedrag vertonen. Maar omdat SPD geen factureerbare diagnose is, komt mijn dochter niet in aanmerking voor behandeling onder onze verzekering omdat ze geen 'primaire' diagnose heeft, zoals autisme of ADHD. Ondanks de ergste bezigheidstherapie die bevestigt dat OT haar helpt. Hoe kan het overdreven gediagnosticeerd worden als het niet eens een declarabele diagnose is? Ja, we hebben allemaal zintuiglijke behoeften. De fijne lijn is of deze behoeften al dan niet interfereren met uw vermogen om te functioneren in het dagelijks leven. Voor mijn dochter doen ze dat. "

Ik kan zeggen dat hetzelfde geldt voor mijn dochter.

Voor degenen onder ons die hebben gezien welke voordelen de behandeling heeft geboden aan onze kinderen, is het moeilijk om niet gefrustreerd te raken terwijl dit debat doorgaat.

Het enige dat ik zeker weet, is dat bezigheidstherapie mijn kind enorm heeft geholpen.

Ook als ik blije dingen vind verspreid over ons huis.