OCD: symptomen, tekenen en risicofactoren

We controleren alles bij gelegenheid dubbel of driemaal. We vergeten dat we de deur op slot hebben gedaan of we vragen ons af of we het water hebben laten lopen, en we willen het zeker weten. Sommigen van ons zijn perfectionisten, dus we gaan verschillende keren over ons werk om er zeker van te zijn dat het goed is. Dat is geen abnormaal gedrag. Maar als je een obsessief-compulsieve stoornis (OCD) hebt, voel je je gedwongen om bepaalde rituelen herhaaldelijk uit te voeren, zelfs als je dat niet wilt - en zelfs als het je leven onnodig ingewikkeld maakt.

Obsessies zijn de zorgwekkende gedachten die angst veroorzaken. Compulsies zijn het gedrag dat je gebruikt om die angst te verlichten.

Tekenen en symptomen van OCS

Tekenen van OCS komen meestal naar voren in de kindertijd of in de vroege volwassenheid. Het heeft de neiging om langzaam te beginnen en intenser te worden naarmate je ouder wordt. Voor veel mensen komen en gaan de symptomen, maar het is meestal een levenslang probleem. In ernstige gevallen heeft het een diepgaande invloed op de kwaliteit van leven. Zonder behandeling kan het behoorlijk invaliderend worden.

Enkele veel voorkomende obsessies die samenhangen met OCD zijn:

bezorgdheid over ziektekiemen en vuil, of angst voor besmetting
behoefte aan symmetrie en orde
zorgen dat uw gedachten of dwangingen anderen zullen schaden, voel dat je andere mensen kunt beschermen door bepaalde rituelen uit te voeren
maak je zorgen over het weggooien van dingen met weinig of geen waarde
verontrustende gedachten of beelden over jezelf of anderen

Sommige van de gedragingen die voortkomen uit deze obsessieve gedachten omvatten:

overmatig handen wassen, herhaaldelijk douchen, onnodig schoonmaken van het huishouden
voortdurend dingen rangschikken en herschikken om ze precies goed te maken
dezelfde dingen steeds opnieuw controleren, ook al weet u dat u ze al hebt gecontroleerd
hamsteren onnodige materiële bezittingen zoals oude kranten en gebruikt inpakpapier in plaats van ze weg te gooien
een bepaald woord of zinsdeel tellen of herhalen. Een ritueel uitvoeren alsof je iets een bepaald aantal keren aanraakt of een bepaald aantal stappen neemt
gericht op positieve gedachten om de slechte gedachten te bestrijden

Sociale signalen: waar te zoeken

Sommige mensen met OCD beheren om hun gedrag te maskeren, zodat ze minder voor de hand liggend zijn. Voor anderen veroorzaken sociale situaties dwanghandelingen. Sommige dingen die u misschien opmerkt bij een persoon met OCS:

onbewerkte handen van te veel handen wassen
angst om handen te schudden of dingen aan te raken in het openbaar
vermijding van bepaalde situaties die obsessieve gedachten veroorzaken
intense angst wanneer dingen zijn niet ordelijk of symmetrisch
moeten dezelfde dingen steeds opnieuw controleren
constante behoefte aan geruststelling
onvermogen om routine
te doorbreken zonder reden te tellen of hetzelfde woord, zin of actie te herhalen < 999> minstens een uur per dag wordt besteed aan ongewenste gedachten of rituelen
Kinderen met OCD kunnen problemen hebben zichzelf te uiten. Ze kunnen onbuigzaam en overstuur zijn wanneer plannen worden gewijzigd. Hun ongemak in sociale situaties kan het moeilijk maken om vrienden te maken en vriendschappen te onderhouden. In een poging hun compulsies te verbergen, kunnen kinderen met OCS zich sociaal terugtrekken. Isolatie verhoogt het risico op depressie.
Risicofactoren en complicaties

De oorzaak van OCS is niet bekend. Het lijkt in families te lopen, maar er kunnen ook omgevingsfactoren bij betrokken zijn. Meestal treden vóór de leeftijd van 25 jaar symptomen van OCD op.

Als u OCD heeft, loopt u ook een verhoogd risico op andere angststoornissen, waaronder ernstige depressie en sociale fobieën.

Alleen omdat je dingen op een bepaalde manier leuk vindt of je kruidenrek in alfabetische volgorde rangschikt, wil dat nog niet zeggen dat je OCD hebt. Echter, als obsessieve gedachten of ritualistisch gedrag buiten uw controle voelen of uw leven verstoren, is het tijd om naar behandeling te zoeken.

De behandeling omvat meestal psychotherapie, gedragsmodificatietherapie of psychiatrische medicatie, alleen of in combinatie. Volgens de Harvard Medical School herstelt ongeveer 10 procent van de patiënten volledig en ongeveer de helft van de patiënten vertoont enige verbetering.