Slaap Verlamming: factoren, symptomen en behandelingen

Slaapverlamming is een tijdelijk verlies van spierfunctie terwijl u slaapt. Het treedt meestal op als iemand in slaap valt, kort nadat hij in slaap is gevallen, of terwijl hij wakker wordt. Volgens de American Academy of Sleep Medicine zijn die … Lees meer

Slaapverlamming is een tijdelijk verlies van spierfunctie terwijl je slaapt. Het treedt meestal op als iemand in slaap valt, kort nadat hij in slaap is gevallen, of terwijl hij wakker wordt.

Volgens de American Academy of Sleep Medicine ervaren mensen met slaapverlamming deze aandoening meestal voor de eerste keer tussen de leeftijd van 14 en 17 jaar oud. Het is een vrij algemene slaaptoestand. Onderzoekers schatten dat het voorkomt tussen 5 en 40 procent van de mensen.

Episodes van slaapverlamming kunnen optreden samen met een andere slaapstoornis die bekend staat als narcolepsie. Narcolepsie is een chronische slaapstoornis die de hele dag door overweldigende slaperigheid en plotselinge slaapaanvallen veroorzaakt. Volgens de Mayo Clinic kunnen veel mensen die geen narcolepsie hebben, toch slaapverlamming ervaren.

Deze toestand is niet gevaarlijk. Hoewel het voor sommigen misschien alarmerend is, is meestal geen medische interventie nodig.

Wat zijn de symptomen van slaapverlamming?

Slaapverlamming is geen medisch noodgeval. Vertrouwd zijn met de symptomen kan gemoedsrust geven.

Het meest algemene kenmerk van een episode van slaapverlamming is het onvermogen om te bewegen of te spreken. Een immobiliteitspisode kan enkele seconden tot ongeveer twee minuten duren.

Afleveringen eindigen meestal vanzelf, of wanneer een andere persoon je aanraakt of beweegt. Je bent je misschien bewust van wat er gebeurt, maar je kunt je tijdens een aflevering nog steeds niet bewegen of spreken. U kunt zich mogelijk ook de details van de aflevering herinneren nadat de tijdelijke verlamming is verdwenen.

In zeldzame gevallen ervaren sommige mensen dromerige hallucinaties die angst of angst kunnen veroorzaken, maar deze hallucinaties zijn ongevaarlijk.

Slaapverlamming en narcolepsie

Slaapverlamming kan vanzelf optreden. Het is echter ook een veel voorkomend symptoom van narcolepsie. Tekenen van narcolepsie zijn plotseling inslapen, problemen blijven de hele dag alert, plotselinge spierzwakte en levendige hallucinaties.

Wie loopt kans op slaapverlamming?

Kinderen en volwassenen van alle leeftijden kunnen slaapverlamming ervaren. Bepaalde groepen lopen echter een hoger risico dan anderen. Hoogrisicogroepen zijn mensen met de volgende aandoeningen:

• angststoornissen
• ernstige depressie
• bipolaire stoornis
• posttraumatische stressstoornis (PTSS)

In sommige gevallen lijkt slaapverlamming op te lopen families.Dit is echter zeldzaam. Er is geen duidelijk wetenschappelijk bewijs dat de aandoening erfelijk is.

Slapen op je rug kan je kansen op een episode vergroten. Een gebrek aan slaap kan ook het risico op slaapverlamming verhogen.

Wat zijn de behandelopties voor slaapverlamming?

Symptomen van slaapverlamming verdwijnen doorgaans binnen enkele minuten en veroorzaken geen blijvende fysieke effecten of trauma's. De ervaring kan echter behoorlijk verontrustend en beangstigend zijn.

Slaapverlamming die in isolatie optreedt, heeft doorgaans geen behandeling nodig. Diegenen die ook tekenen van narcolepsie hebben, moeten een arts raadplegen. Dit is vooral belangrijk als de symptomen uw werk- en privéleven verstoren.

Uw arts wil misschien een slaaponderzoek uitvoeren, een polysomnografie genaamd. De resultaten van het onderzoek zullen uw arts helpen een diagnose te stellen, als u slaapverlamming en andere symptomen van narcolepsie ondervindt. Dit type onderzoek vereist een overnachting in een ziekenhuis of slaapcentrum.

Een arts plaatst elektroden op uw kin, hoofdhuid en aan de buitenrand van uw oogleden. De elektroden meten de elektrische activiteit in je spieren en hersengolven. Uw arts zal ook uw ademhaling en hartslag controleren. In sommige gevallen registreert een videocamera uw bewegingen tijdens de slaap.

Uw arts kan bepaalde geneesmiddelen voorschrijven om uw slaapverlamming te beheersen als narcolepsie de onderliggende oorzaak is. De meest voorgeschreven medicijnen zijn stimulantia en selectieve serotonineheropnameremmers (SSRI's), zoals fluoxetine (Prozac). Stimulantia helpen je wakker te blijven. SSRI's helpen bij het behandelen van de symptomen die gepaard gaan met narcolepsie.

Hoe kan ik slaapverlamming voorkomen?

U kunt de symptomen of de frequentie van afleveringen beperken met een paar eenvoudige veranderingen in levensstijl:

• Verminder stress in uw leven.
• Train regelmatig, maar niet in de buurt van het naar bed gaan.
• Zorg voor voldoende rust.
• Zorg voor een regelmatig slaapschema.
• Blijf op de hoogte van de medicijnen die u neemt voor alle aandoeningen.
• Ken de bijwerkingen en interacties van uw verschillende medicijnen, zodat u mogelijke bijwerkingen, waaronder slaapverlamming, kunt voorkomen.

Als u een mentale stoornis zoals angst of depressie heeft, kan het nemen van een antidepressivum episodes van slaapverlamming verminderen. Antidepressiva kunnen helpen de hoeveelheid droomslaap die je hebt te verminderen, wat slaapverlamming vermindert, volgens de American Association of Sleep Medicine.

Geschreven door Krista O'Connell

Medisch beoordeeld op 11 maart 2016 door Steve Kim, MD

Article Sources:

• Mayo Clinic Staff. (2015, 1 september). Narcolepsie. Opgehaald van // www. MayoClinic. org / ziekten-aandoeningen / narcolepsie / basisprincipes / definitie / con-20027429
• Slaapverlamming. (1999, 26 januari). Opgehaald van // www. Stanford. edu / ~ dement / verlamming. html
• Slaapverlamming - Overzicht & feiten. (n.d.). Opgehaald van // www. sleepeducation. org / slaapstoornissen per categorie / parasomnieën / slaapverlamming / overzicht-feiten

Was deze pagina nuttig?Ja Nee

• E-mail
• Afdrukken
• Delen