Huis Uw arts Multiple sclerose: wat geen van jullie weet

Multiple sclerose: wat geen van jullie weet

Inhoudsopgave:

Anonim

Multiple sclerose (MS) is voor iedereen anders. Het kan moeilijk zijn uit te leggen, laat staan ​​te managen. Hier is hoe drie mensen hun diagnose direct hebben gesteld en blijven leven buiten hun toestand.

Michelle Tolson, 42

Jaar gediagnosticeerd: 2014

AdvertentieAdvertisement

Michelle Tolson was een jonge, beïnvloedbare tienjarige toen ze Vanessa Williams Miss America zag kronen. Tolson wist meteen dat ze in haar voetsporen wilde treden. Op zoek naar een 'talent' dat geschikt is voor de wedstrijd, ging ze dansen. Tegen de tijd dat ze zestien was, was Tolson dansinstructrice geworden en was ze zelf een enthousiaste danseres. Ze volgde haar dromen en werd later Miss New Hampshire, 1996.

Het volgende jaar kwam Tolson bij de beroemde Radio City Rockettes. Ze vermaakt de New York-fase met haar danstalent voor de komende zes jaar. Ze wendde zich vervolgens tot het onderwijzen van muziektheater aan het Wagner College in Staten Island, New York.

In 2014 zag Tolson wazigheid in haar linkeroog, een waas vergelijkbaar met een vlekkerige discobol. Na een paar pogingen om de bron van haar probleem te vinden, stuurden artsen haar naar een MRI. Hoewel de neuroloog dacht dat het MS was, stelde de arts voor om een ​​second opinion te krijgen. Een volgende MRI volgde en op St. Patrick's Day 2014 werd bij Michelle MS vastgesteld.

advertentie

De ondersteunende familie van Tolson dacht aanvankelijk aan de ergste van haar diagnose. Haar moeder zag haar zelfs in een rolstoel. Haar behandeling begon met een dagelijks orale medicatie, maar het hielp haar symptomen niet. Toen ontdekte haar arts meer laesies tijdens een follow-up-MRI. Tolson besloot om een ​​agressievere behandeling met infusietherapie te krijgen.

Hoewel de kinderdroom van Tolson MS misschien niet heeft meegenomen, heeft ze haar diagnose gebruikt als platform voor bewustwording. Haar focus op belangenbehartiging wordt gezien door haar teamondersteuning op de National MS Walk in NYC.

advertisementAdvertisement

Karen Marie Roberts, 67

Jaar gediagnosticeerd: 1989

Karen Marie Roberts werd meer dan 25 jaar geleden gediagnosticeerd met MS. Op het moment van haar diagnose werkte ze in een stressvolle omgeving als directeur voor onderzoek bij een beleggingsonderneming op Wall Street.

Het ontvangen van een diagnose van MS betekende dat Roberts sommige van haar keuzes, waaronder haar carrière, opnieuw moest evalueren. Ze stopte met werken bij haar hogedrukbaan en koos een levenspartner op basis van zijn steun.

Na overweegt om op verschillende plaatsen te wonen, besloten Roberts en haar partner op een boerderij in de Santa Ynez-vallei in Californië. Ze leven met hun vijf reddings-Borzoi-honden, een Silken Windhound en een paard, genaamd Suzie-Q. Paardrijden is een van de therapieën die Roberts gebruikt om haar MS het hoofd te bieden.

Terwijl ze nog steeds te maken heeft met symptomen, met name vermoeidheid en gevoeligheid voor warmte, heeft Roberts manieren gevonden om eromheen te werken.Ze vermijdt de hitte en blijft uit de buurt van intense oefeningen. Sinds haar diagnose heeft ze slechts een paar remissies gehad. Ze schrijft haar succes toe aan het nemen van medicijnen en het leven in een rustig, stressvrij leven.

AdvertentieAdvertentie

Gezien de kans om terug te gaan in de tijd, wenst Roberts dat ze niet zo bang was geweest voor haar diagnose. Haar nieuwste boek 'Journeys: Healing Through Nature's Wisdom' bespreekt hoe de natuur haar heeft geholpen met haar diagnose.

Kelly Smith, 40

Diagnosejaar: 2003

Uit angst voor het ergste was Kelly Smith eigenlijk opgelucht toen ze ontdekte dat ze MS had. Na het ervaren van een reeks symptomen, waaronder gevoelloosheid, cognitieproblemen, evenwichtsproblemen en een verlies van beweging in haar handen, had ze veel erger verwacht. Ze wist dat haar diagnose niet terminaal was en dat ze kon worden beheerd.

Advertentie

Haar behandeling begon met medicijnen, maar na een aantal jaren van inname zoals voorgeschreven, besloot ze te stoppen. Ze was gelukkig getrouwd, een moeder van twee kinderen, en ze voelde gewoon dat ze het niet meer nodig had. Ze stopte ook met het nemen van haar antidepressiva.

Kort daarna ontdekte Smith dat ze weer zwanger was. Hoewel de MS haar postpartumdepressie verergerde, ging ze nog steeds niet terug naar enig medicijn. Adverteren

Vandaag heeft Smith, behalve een lichte tinteling in haar ledematen, meestal remissie. Ze schrikt er niet voor terug om over haar MS te praten en spreekt er openlijk over op scholen en kerken als een manier om haar meer bewust te maken.