Mycoplasma Longontsteking: oorzaken, symptomen en diagnose
Inhoudsopgave:
- Wat is mycoplasma-pneumonie?
- Kernpunten
- Wat veroorzaakt mycoplasma-pneumonie?
- Wie loopt risico op het ontwikkelen van mycoplasma-pneumonie?
- Wat zijn de symptomen van mycoplasma-pneumonie?
- MP ontwikkelt zich meestal de eerste tot drie weken na de blootstelling zonder merkbare symptomen. Diagnose in een vroeg stadium is moeilijk omdat het lichaam niet onmiddellijk een infectie onthult.
- Antibiotica
- Probeer het volgende om het risico op een infectie te verkleinen:
- aanhoudende lichte koorts
- AdvertentieAdvertisementAdvertisement
- De meeste mensen ontwikkelen antilichamen tegen MP na een acute infectie. De antilichamen beschermen hen tegen het opnieuw worden besmet. Patiënten met een zwak immuunsysteem, zoals degenen met HIV en degenen die worden behandeld met chronische steroïden, immunomodulatoren of chemotherapie, kunnen moeite hebben met het bestrijden van een MP-infectie en lopen in de toekomst een groter risico op herinfectie.
Wat is mycoplasma-pneumonie?
Kernpunten
- Mycoplasma-pneumonie (MP) wordt veroorzaakt door de bacterie Mycoplasma-pneumonie.
- MP wordt soms "wandelende longontsteking" genoemd en heeft vaak mildere symptomen dan "typische" pneumonie.
- Om mogelijk gevaarlijke bijwerkingen te voorkomen, ontvangen kinderen met MP vaak verschillende antibiotica dan volwassenen.
Mycoplasma-pneumonie (MP) is een besmettelijke ademhalingsinfectie die zich gemakkelijk verspreidt door contact met ademhalingsvloeistoffen. Het kan epidemieën veroorzaken.
MP staat bekend als een atypische pneumonie en wordt soms "wandelende longontsteking" genoemd. "Het verspreidt zich snel in overvolle gebieden, zoals scholen, universiteitscampussen en verpleeghuizen. Wanneer een besmette persoon hoest of niest, wordt vocht met de MP-bacteriën in de lucht vrijgelaten. Niet-geïnfecteerde mensen in hun omgeving kunnen de bacteriën gemakkelijk inademen.
Tot eenvijfde van alle longinfecties die mensen in hun gemeenschap (buiten een ziekenhuis) ontwikkelen, wordt veroorzaakt door Mycoplasma pneumoniae bacteriën. De bacteriën kunnen tracheobronchitis (verkoudheden op de borst), keelpijn, oorinfecties en longontsteking veroorzaken.
Een droge hoest is het meest voorkomende teken van infectie. Onbehandelde of ernstige gevallen kunnen de hersenen, het hart, het perifere zenuwstelsel, de huid en de nieren aantasten en hemolytische anemie veroorzaken. In zeldzame gevallen is MP dodelijk.
Vroegtijdige diagnose is moeilijk omdat er weinig ongewone symptomen zijn. Naarmate MP vordert, kunnen beeldvorming en laboratoriumtests het mogelijk detecteren. Artsen gebruiken antibiotica om MP te behandelen. Mogelijk hebt u intraveneuze antibiotica nodig als orale antibiotica niet werken of als de pneumonie ernstig is.
MP-symptomen verschillen van die van typische pneumonie veroorzaakt door gewone bacteriën, zoals Streptococcus en Haemophilus. Patiënten hebben gewoonlijk geen ernstige kortademigheid, hoge koorts en een productieve hoest met MP. Ze hebben vaker lichte koorts, droge hoest, lichte kortademigheid, vooral bij inspanning en vermoeidheid.
Meer informatie: Longontsteking »
AdvertisementAdvertisementOorzaken
Wat veroorzaakt mycoplasma-pneumonie?
De Mycoplasma-pneumonie -bacterie is een van de meest erkende van alle menselijke ziekteverwekkers. Er zijn meer dan 200 verschillende bekende soorten. De meeste mensen met luchtweginfecties veroorzaakt door Mycoplasma pneumoniae ontwikkelen geen longontsteking. Eenmaal in het lichaam kan de bacterie zich hechten aan uw longweefsel en zich vermenigvuldigen totdat zich een volledige infectie heeft ontwikkeld. De meeste gevallen van mycoplasma-pneumonie zijn mild.
Risicofactoren
Wie loopt risico op het ontwikkelen van mycoplasma-pneumonie?
Bij veel gezonde volwassenen kan het immuunsysteem MP afweren voordat het uitgroeit tot een infectie.Degenen die het meeste risico lopen, zijn:
- oudere volwassenen
- mensen met ziekten die hun immuunsysteem aantasten, zoals HIV, of die chronische steroïden, immunotherapie of chemotherapie ondergaan
- mensen met een longziekte
- mensen met sikkelcelziekte
- kinderen jonger dan 5 jaar
Symptomen
Wat zijn de symptomen van mycoplasma-pneumonie?
MP kan een infectie van de bovenste luchtwegen of een verkoudheid nabootsen in plaats van een infectie van de onderste luchtwegen of een longontsteking. Nogmaals, deze symptomen bestaan meestal uit het volgende:
- droge hoest
- aanhoudende koorts
- malaise
- milde kortademigheid
In zeldzame gevallen kan de infectie gevaarlijk worden en het hart of centraal zenuwstelsel schaden systeem. Voorbeelden van deze aandoeningen zijn:
- artritis, waarbij de gewrichten ontstoken
- pericarditis worden, een ontsteking van het pericardium rond het hart
- Guillain-Barré-syndroom, een neurologische aandoening die kan leiden tot verlamming en overlijden < 999> encefalitis, een potentieel levensbedreigende ontsteking van de hersenen
- nierfalen
- hemolytische anemie
- zeldzame en gevaarlijke huidaandoeningen zoals het Stevens-Johnson-syndroom en toxische epidermale necrolyse
- zeldzame oorproblemen zoals bulleuze myringitis
- Diagnose
Hoe wordt de diagnose mycoplasma-pneumonie vastgesteld?
MP ontwikkelt zich meestal de eerste tot drie weken na de blootstelling zonder merkbare symptomen. Diagnose in een vroeg stadium is moeilijk omdat het lichaam niet onmiddellijk een infectie onthult.
Zoals eerder vermeld, kan de infectie zich buiten uw longen manifesteren. Als dit gebeurt, kunnen tekenen van infectie het uiteenvallen van rode bloedcellen, huiduitslag en gewrichtsaandoening zijn. Medisch onderzoek kan drie tot zeven dagen nadat de eerste symptomen zich voordoen, tekenen van een MP-infectie vertonen.
Om een diagnose te stellen, gebruikt uw arts een stethoscoop om te luisteren naar abnormale geluiden in uw ademhaling. Een thoraxfoto en een CT-scan kunnen uw arts ook helpen om een diagnose te stellen. Uw arts kan bloedonderzoeken laten uitvoeren om de infectie te bevestigen.
AdvertisementAdvertisement
BehandelingWat zijn de behandelingsopties voor mycoplasma-pneumonie?
Antibiotica
Antibiotica zijn de eerste behandelingslijn voor MP. Kinderen krijgen andere antibiotica dan volwassenen om potentieel gevaarlijke bijwerkingen te voorkomen.
Macroliden, de eerste keuze van antibiotica voor kinderen, zijn:
erytromycine
- claritromycine
- roxithromycine
- azithromycine
- Antibiotica voorgeschreven voor volwassenen zijn onder meer:
doxycycline
- tetracycline <999 > chinolonen, zoals levofloxacine en moxifloxacine
- Corticosteroïden
- Soms zijn antibiotica alleen niet genoeg en moet u worden behandeld met corticosteroïden om de ontsteking te behandelen. Voorbeelden van dergelijke corticosteroïden zijn:
prednisolon
methylprednisolon
- Immunomodulatoire therapie
- Als u ernstige MP hebt, heeft u mogelijk andere "immuunmodulerende therapie" nodig naast corticosteroïden, zoals intraveneuze immunoglobuline of IVIG.
Advertentie
Preventie
Hoe kan ik mycoplasma-pneumonie voorkomen?Het risico op samentrekking van MP-pieken in de herfst- en wintermaanden. Nauwe of drukke plaatsen maken het gemakkelijk om de infectie van persoon op persoon door te geven.
Probeer het volgende om het risico op een infectie te verkleinen:
Krijg zes tot acht uur slaap per nacht.
Eet een uitgebalanceerd dieet.
- Vermijd mensen met symptomen van MP.
- Was uw handen voor het eten of na interactie met besmette personen.
- AdvertentieAdvertisement
- MP bij kinderen
Over het algemeen zijn kinderen vatbaarder voor infecties dan volwassenen. Dit wordt nog verergerd door het feit dat ze vaak worden omringd door grote groepen andere, mogelijk besmettelijke, kinderen. Hierdoor lopen ze mogelijk een hoger risico voor MP dan volwassenen. Breng uw kind naar de dokter als u een van deze symptomen opmerkt:
aanhoudende lichte koorts
verkoudheid of griepachtige symptomen die langer dan 7-10 dagen
- aanhouden, een aanhoudende droge hoest
- piepende ademhaling tijdens het ademen
- hebben ze vermoeidheid of voelen ze zich niet goed en wordt het niet beter
- borst- of maagpijn
- braken
- Om uw kind te diagnosticeren, kan zijn of haar arts een of meer van de volgende dingen doen::
- luister naar de ademhaling van uw kind
neem een thoraxfoto
- neem een bacteriecultuur van uw neus of keel
bloedtests - Zodra uw kind is gediagnostiseerd, kan zijn arts een arts voorschrijven antibioticum voor 7-10 dagen om de infectie te behandelen. De meest voorkomende antibiotica voor kinderen zijn macroliden, maar hun arts kan ook cyclines of quinolonen voorschrijven.
- Zorg ervoor dat uw kind thuis geen borden of kopjes deelt zodat deze de infectie niet verspreiden. Laat ze veel vloeistoffen drinken. Gebruik een verwarmingspad om eventuele pijn op de borst die ze ervaren te behandelen.
- De MP-infectie van uw kind verdwijnt meestal na twee weken. Sommige infecties kunnen echter tot zes weken duren om volledig te genezen.
Complicaties
Wat zijn de complicaties van mycoplasma-pneumonie?
In sommige gevallen kan een MP-infectie gevaarlijk worden. Als u astma heeft, kan MP uw klachten verergeren. MP kan zich ook ontwikkelen tot een ernstiger geval van pneumonie.
Langdurige of chronische MP is zeldzaam, maar kan permanente longbeschadiging veroorzaken, zoals wordt gesuggereerd in één studie uitgevoerd op muizen. In zeldzame gevallen kan onbehandeld MP fataal zijn. Raadpleeg uw arts meteen als u symptomen ondervindt, vooral als deze langer dan twee weken aanhouden.
AdvertentieAdvertisementAdvertisement
Outlook
Wat zijn de langetermijnvooruitzichten?
M. pneumoniaeis de tweede meest voorkomende oorzaak van pneumonie-gerelateerde ziekenhuisopnames bij volwassenen, volgens de Centers for Disease Control and Prevention.
De meeste mensen ontwikkelen antilichamen tegen MP na een acute infectie. De antilichamen beschermen hen tegen het opnieuw worden besmet. Patiënten met een zwak immuunsysteem, zoals degenen met HIV en degenen die worden behandeld met chronische steroïden, immunomodulatoren of chemotherapie, kunnen moeite hebben met het bestrijden van een MP-infectie en lopen in de toekomst een groter risico op herinfectie.
Voor anderen moeten de symptomen één tot twee weken na de behandeling verdwijnen. Een hoest kan blijven hangen, maar de meeste gevallen verdwijnen binnen vier tot zes weken zonder blijvende gevolgen. Raadpleeg uw arts als u ernstige symptomen blijft ondervinden of als de infectie uw dagelijks leven verstoort. Mogelijk moet u een behandeling of een diagnose vragen voor andere aandoeningen die mogelijk zijn veroorzaakt door uw MP-infectie.