Overloop Incontinentie: wat is het en hoe wordt het behandeld?

Is dit normaal?

Overflow-incontinentie vindt plaats wanneer uw blaas niet volledig wordt geleegd als u plast. Kleine hoeveelheden van de resterende urine lekken later omdat uw blaas te vol raakt. U kunt al dan niet de behoefte voelen om te plassen voordat er lekkages optreden. Dit type urine-incontinentie wordt soms dribbelen genoemd.

Naast urineverlies kunt u ook last krijgen van:

• problemen bij het beginnen met urineren en een zwakke stroom als het eenmaal begint
• 's nachts regelmatig opstaan ​​om te urineren
• frequente urineweginfecties

Urine-incontinentie komt het meest voor bij oudere volwassenen. Bijna de helft van de Amerikanen van 65 jaar en ouder heeft dit ervaren. Urine-incontinentie is in het algemeen twee keer zo vaak voor bij vrouwen als bij mannen, maar mannen hebben meer kans dan vrouwen om overloopincontinentie te hebben.

Blijf lezen om meer te leren over oorzaken, risicofactoren, behandeling en meer.

AdvertisementAdvertisement

Oorzaken en risicofactoren

Oorzaken en risico's

De belangrijkste oorzaak van overloopincontinentie is chronische urineretentie, wat betekent dat u uw blaas niet mag legen. Het kan nodig zijn om vaak te plassen, maar het is moeilijk om te beginnen met urineren en het volledig ledigen van uw blaas.

Chronische urineretentie komt vaker voor bij mannen dan bij vrouwen. Bij mannen wordt het vaak veroorzaakt door goedaardige prostaathyperplasie, wat betekent dat de prostaat vergroot is maar niet kanker.

De prostaat bevindt zich aan de basis van de urethra, een buis die urine uit het lichaam van een persoon transporteert.

Wanneer de prostaat vergroot wordt, wordt de urethra onder druk gezet, waardoor het moeilijker wordt om te urineren. De blaas kan ook overactief worden, waardoor een man met een vergrote blaas de drang voelt om vaak te plassen.

In de loop van de tijd kan dit de blaasspier verzwakken, waardoor het moeilijker wordt de blaas volledig leeg te maken. De urine in de blaas zorgt ervoor dat deze te vaak vol raakt en urine weglekt.

Andere oorzaken van overloopincontinentie bij mannen en vrouwen zijn:

• blaasstenen of tumoren
• aandoeningen die de zenuwen beïnvloeden, zoals multiple sclerose (MS), diabetes of hersenletsel
• vorige bekkenoperatie <999 > bepaalde medicijnen
• ernstige verzakking van de baarmoeder of blaas van een vrouw
• Advertentie

Andere soorten incontinentie

Hoe het zich verhoudt tot andere vormen van incontinentie

Overloopincontinentie is een van de verschillende soorten urine-incontinentie. Elk heeft verschillende oorzaken en kenmerken:

Stressincontinentie:

Dit gebeurt wanneer lichamelijke activiteit, zoals springen, lachen of hoesten, urine laat lekken. Mogelijke oorzaken zijn verzwakte of beschadigde bekkenbodemspieren, urethrale sfincter of beide. Meestal heb je niet de behoefte om te plassen voordat er lekkages optreden.Vrouwen die vaginaal een baby hebben afgeleverd, lopen mogelijk risico op dit soort incontinentie, omdat bekkenbodemspieren en zenuwen tijdens de bevalling kunnen worden beschadigd. Urge-incontinentie (of overactieve blaas):

Dit veroorzaakt een sterke, plotselinge behoefte om te urineren, zelfs als uw blaas niet vol is. Misschien kun je niet op tijd in de badkamer zijn. De oorzaak is vaak onbekend, maar het gebeurt meestal bij oudere volwassenen. In sommige gevallen is het een bijwerking van infecties of bepaalde aandoeningen, zoals de ziekte van Parkinson of MS. Gemengde incontinentie:

Dit betekent dat u zowel stress als aandrangincontinentie hebt. Vrouwen met incontinentie hebben dit type meestal. Het komt ook voor bij mannen die hun prostaat hebben verwijderd of een operatie hebben ondergaan voor een vergrote prostaat. Reflexincontinentie:

Dit wordt veroorzaakt door beschadigde zenuwen die uw hersenen niet kunnen waarschuwen wanneer uw blaas vol is. Het gebeurt meestal bij mensen met ernstige neurologische schade door: dwarslaesies

• MS
• chirurgie
• bestraling
• Functionele incontinentie:

Dit gebeurt wanneer een probleem dat geen verband houdt met de urinewegen veroorzaakt je hebt ongelukken. Concreet weet u niet dat u moet plassen, niet kunt communiceren dat u moet gaan of fysiek niet in staat bent om op tijd naar de badkamer te komen. Functionele incontinentie kan een bijwerking zijn van: dementie

• Alzheimer
• geestesziekte
• lichamelijke beperking
• bepaalde medicijnen
• AdvertentieAdvertisement

Diagnose

Diagnose van overloopincontinentie

Uw arts kan u vragen een blaasdagboek bij te houden gedurende een week voorafgaand aan uw afspraak. Een blaasdagboek kan u helpen patronen en mogelijke oorzaken voor uw incontinentie te vinden. Noteer voor een paar dagen:

hoeveel u drinkt

• wanneer u
• plast voor de hoeveelheid urine die u produceert
• of u een aandrang had om te plassen
• het aantal lekken dat u <999 had > Na het bespreken van uw symptomen, kan uw arts diagnostische tests uitvoeren om erachter te komen welk type incontinentie u heeft:
• Een hoestonderzoek (of stresstest) omvat hoesten terwijl uw arts controleert of urine lekt.

Een urinetest zoekt bloed of tekenen van infectie in uw urine.

• Een prostaatonderzoek controleert bij mannen naar een vergrote prostaat.
• Een urodynamische test toont hoeveel urine uw blaas kan vasthouden en of deze volledig kan worden geleegd.
• Een resterende meting achteraf bepaalt hoeveel urine er nog in uw blaas achterblijft nadat u hebt geplast. Als er veel achterblijft, kan dit betekenen dat u een verstopping in uw urinewegen of een probleem met de blaasspier of zenuwen heeft.
• Uw arts kan ook aanvullende tests aanbevelen, zoals een bekkenultrasone klank, radionuclide-cystogram of cystoscopie.
• Advertentie

Behandeling

Behandelingsopties

Afhankelijk van uw specifieke behoeften, zou uw behandelplan een of meer van de volgende kunnen bevatten:

Interne gedragstherapie

Interne gedragstraining kan u helpen uw blaas te leren lekken onder controle te houden.

Met

blaastraining,

• wacht u een bepaalde hoeveelheid tijd om te plassen nadat u een aandrang voelt om te gaan.Begin met 10 minuten wachten en probeer je weg naar boven te werken om elke twee tot vier uur te urineren. Dubbele plassen betekent dat nadat u hebt geplast, u een paar minuten wacht en opnieuw probeert te stoppen. Dit kan helpen om je blaas te trainen om helemaal leeg te raken.
• Probeer geplande badkamerspauzes
• waar je elke twee tot vier uur plasst in plaats van te wachten om een ​​drang te voelen om te gaan. Bekkenspieroefeningen (of Kegel) hebben betrekking op het aanspannen van de spieren die u gebruikt om te stoppen met plassen. Span ze gedurende 5 tot 10 seconden aan en ontspan vervolgens gedurende dezelfde tijd. Werk je een weg omhoog naar het doen van 10 herhalingen, drie keer per dag.
• Producten en medische apparaten U kunt mogelijk de volgende producten gebruiken om te helpen lekken te stoppen of op te vangen:

Onderkleding voor volwassenen

zijn vergelijkbaar in bulk tot normaal ondergoed maar absorberen lekken. Je kunt ze dragen onder dagelijkse kleding. Mannen moeten mogelijk een druppelvanger gebruiken, een absorberende padding die op zijn plaats wordt gehouden door nauwsluitend ondergoed.

Een katheter

is een zachte buis die u meerdere keren per dag in uw urethra steekt om uw blaas te ledigen. Inserts voor vrouwen kunnen helpen bij verschillende incontinentie-gerelateerde problemen: Een

pessarium

• is een stijve vaginale ring die u de hele dag inbrengt en draagt. Als u een verzakte baarmoeder of blaas heeft, helpt de ring uw blaas op zijn plaats te houden om urineverlies te voorkomen. Een urethra-insert
• is een disposable hulpmiddel dat lijkt op een tampon die u in de urethra steekt om lekken te stoppen. Breng het in voordat je enige fysieke activiteit uitvoert die meestal incontinentie veroorzaakt, en verwijder deze voordat je gaat plassen. Medicatie Deze medicijnen worden vaak gebruikt om overflow-incontinentie te behandelen.

Alfablokkers

ontspannen spiervezels in de prostaat- en blaashalsspieren van een man om de blaas beter leeg te maken. Veel voorkomende alfablokkers zijn:

alfuzosine (Uroxatral) tamsulosine (Flomax)

• doxazosine (Cardura)
• silodosine (Rapaflo)
• terazosine (Hytrine)
• anticholinergica
• helpen voorkomen blaasspasmen. Vaak voorkomende anticholinergica zijn onder meer: ​​

oxybutynine (Ditropan XL) tolterodine (Detrol)

• darifenacine (Enablex)
• solifenacine (Vesicare)
• trospium (Sanctura)
• fesoterodine (Toviaz)
• Mirabegron (
• Myrbetriq

) ontspant de blaasspier. Het kan helpen uw blaas meer urine vast te houden en meer volledig te ledigen. Patches leveren medicijnen via uw huid. Oxybutynine (Oxytrol) is een veel voorkomende urine-incontinentiepleister die helpt om de spierspasmen van de blaas te beheersen.

Lokaal oestrogeen met een lage dosis kan in een crème, pleister of vaginale ring terechtkomen. Het kan vrouwen helpen weefsel in de urethra en vaginale gebieden te herstellen en te tonen om te helpen met sommige incontinentiesymptomen.

Interventionele therapieën Interventionele therapieën kunnen effectief zijn als andere behandelingen niet hebben geholpen met uw symptomen. Er zijn een paar soorten interventionele therapieën voor urine-incontinentie. Degene die het meest waarschijnlijk zal helpen bij overstromingsincontinentie, is het injecteren van een synthetisch materiaal, bulkstof, in het weefsel rond de urethra.Dit helpt uw ​​urethra gesloten te houden, waardoor urinelekkage kan verminderen.

Operatie

Als andere behandelingen niet werken, kan een operatie een optie zijn, waaronder:

slingerprocedures

blaashalsvering

• verzakkingschirurgie
• kunstmatige urinedensfinisher
• AdvertentieAdvertisement < 999> Outlook
• Outlook

Als u overloopincontinentie heeft, overleg dan met uw arts over behandelingsopties. Misschien moet u een paar methoden proberen voordat u er een vindt die voor u werkt, maar het is vaak mogelijk om uw symptomen te beheersen en onderbrekingen in uw dagelijks leven te minimaliseren.