Onbewerkt versus geroosterde noten: wat is gezonder?

Noten zijn buitengewoon gezond en vormen een perfecte snack als je onderweg bent.

Ze zitten boordevol gezonde vetten, vezels en eiwitten en ze zijn een geweldige bron van veel belangrijke voedingsstoffen en antioxidanten.

Bovendien hebben onderzoeken aangetoond dat het eten van noten verschillende gezondheidsvoordelen heeft, waaronder het verlagen van cholesterol, bloeddruk en bloedsuikerspiegel (1, 2, 3, 4).

Sommige mensen vragen zich echter af of het roosteren van noten hun voedingswaarde beïnvloedt.

Dit artikel vergelijkt rauwe en geroosterde noten en geeft een gedetailleerd overzicht van welke variëteit gezonder is.

AdvertentieAdvertisement

Waarom worden noten geroosterd?

Noten worden over het algemeen geroosterd om hun smaak, aroma en knapperige textuur te verbeteren (5).

Roosteren wordt gedefinieerd als koken met droge hitte, waardoor het voedsel aan alle kanten gelijkmatig wordt gekookt. De meeste noten worden geroosterd zonder hun schaal, behalve pistachenoten, die vaak in de schaal worden geroosterd.

Ondertussen zijn rauwe noten niet geroosterd.

Roostermethoden worden soms gebruikt om de schillen van noten van hun korrels te scheiden. Dit is een veelgebruikte methode om cashewatten te schillen en de reden waarom ze bijna nooit rauw worden verkocht (6).

Er zijn twee belangrijke soorten roosteren:

• Droog branden: Braden zonder olie. Noten kunnen droog worden geroosterd in de oven of in een koekenpan.
• Oliebranden: Roosteren met olie. Noten kunnen ook in de oven of in een braadpan met olie worden geroosterd.

Naast deze twee methoden, kunnen noten worden geroosterd in de magnetron.

Je kunt gebrande noten kopen, of je kunt ze zelf roosteren.

Samenvatting: Noten worden over het algemeen geroosterd om hun textuur en smaak te verbeteren. Ze kunnen worden geroosterd met of zonder olie.

Beide hebben een vergelijkbaar nutriëntengehalte

Roosterende noten veranderen hun structuur en chemische samenstelling.

Concreet verandert het hun kleur en neemt hun vochtgehalte af, waardoor hun knapperige textuur ontstaat (5, 7).

Rauwe en droge geroosterde noten hebben vergelijkbare hoeveelheden vet, koolhydraten en eiwitten. Hoewel geroosterde noten iets meer vet en calorieën per gram hebben, is het verschil minimaal.

Eén gram (28 gram) rauwe amandelen bevat 161 calorieën en 14 gram vet, terwijl dezelfde hoeveelheid droge geroosterde amandelen 167 calorieën en 15 gram vet bevat (8, 9).

Evenzo bevat 1 ounce (28 gram) rauwe pecannoten 193 calorieën en 20 gram vet, maar dezelfde hoeveelheid droog geroosterde pecannoten bevat 199 calorieën en 21 gram vet (10, 11).

Tijdens het roosteren verliezen noten wat vocht. Daarom weegt een geroosterde noot minder dan een rauwe noot. Dat verklaart waarom het vetgehalte per ounce iets hoger is in geroosterde noten (12).

Sommige onderzoeken hebben aangetoond dat het roosteren van noten het algehele vetgehalte niet verandert.De meervoudig onverzadigde vetten in geroosterde noten worden echter gevoeliger voor oxidatie, omdat de structuur van de moer verandert (7, 13, 14).

Ondertussen lijken de eiwit- en koolhydratengehalten van rauwe en geroosterde noten sterk op elkaar. Niettemin kunnen geroosterde noten iets hoger of lager zijn in deze macronutriënten, afhankelijk van het type moer (15).

In tegenstelling tot wat je zou verwachten, zijn olie-geroosterde noten slechts iets hoger in vet en calorieën dan droge geroosterde noten. Dat komt omdat noten van nature vetrijk zijn en niet veel meer kunnen opnemen van toegevoegd vet (16, 17).

Samenvatting: Rauwe, droog geroosterde en olie-geroosterde noten bevatten allemaal zeer vergelijkbare hoeveelheden calorieën, vet, koolhydraten en eiwitten.

AdvertisementAdvertisementAdvertisement

Roosteren Zou de gezonde vetten in noten kunnen beschadigen

Noten bevatten veel enkelvoudig onverzadigde en meervoudig onverzadigde vetten. Deze gezonde vetten hebben het vermogen om het cholesterolgehalte in het bloed te verlagen en kunnen beschermen tegen hartziekten (18).

Hoge temperaturen en lange kooktijden hebben de grootste impact

Wanneer meervoudig onverzadigde vetten worden blootgesteld aan hitte, zoals het geval is met roosteren, is de kans groter dat ze worden beschadigd of geoxideerd.

Dit kan leiden tot de vorming van schadelijke vrije radicalen, die uw cellen kunnen beschadigen.

Geoxideerd vet, of ranzig vet, is verantwoordelijk voor de "uit" -smaak en -geur bij sommige noten.

Gelukkig kunt u de vorming van deze vrije radicalen verminderen door het roostproces te regelen.

De sleutel is om de kooktemperatuur en -tijd te regelen. Studies hebben aangetoond dat wanneer noten worden geroosterd bij een lage tot gemiddelde temperatuur, hun vetten minder snel slecht worden.

Eén onderzoek toonde aan dat hoe hoger de braadtemperatuur en hoe langer de braadtijd, des te waarschijnlijker het was dat de noten een stof bevatten die oxidatie aanduidde. De waarschijnlijkheid van oxidatie was ook afhankelijk van het type moer (13).

Bijvoorbeeld, toen walnoten onder extreme omstandigheden 20 minuten bij 180 ° C (356 ° F) werden geroost, nam de stof die de oxidatie aangaf 17 maal toe, vergeleken met ruwe walnoten (13).

Ter vergelijking: de stof die de oxidatie aangaf, steeg slechts 1. 8 keer voor hazelnoten en 2. 5 keer voor pistachenoten (13).

Dit wordt verklaard door de grote hoeveelheid meervoudig onverzadigd vet in walnoten. Het is goed voor 72% van hun totale vetgehalte, het hoogste vetgehalte van alle noten (19).

In dezelfde studie, toen walnoten werden geroosterd bij een gemiddelde temperatuur (248-320 ° F of 120-160 ° C), was de oxidatie veel lager (13).

Oxidatie kan optreden tijdens opslag

Het meervoudig onverzadigde vet in noten is ook kwetsbaarder voor oxidatie tijdens opslag.

Dit komt omdat de structuur van noten verandert wanneer ze worden geroosterd, waardoor vet gemakkelijker in contact kan komen met zuurstof en zo oxideert (7).

Dit verkort de houdbaarheid van noten. Geroosterde noten moeten dus korter worden bewaard dan rauwe noten.

Bovendien wijzen sommige studies erop dat transvetten na het branden worden gevormd, maar de hoeveelheid is verwaarloosbaar (20, 21).

Samenvatting: Roosteren kan de gezonde meervoudig onverzadigde vetten in noten beschadigen, maar u kunt deze schade helpen minimaliseren door te roosteren op een lage temperatuur. Het roosteren van noten verkort hun houdbaarheid.

Sommige voedingsstoffen zijn verloren tijdens het roosteren

Noten zijn een grote bron van voedingsstoffen, waaronder vitamine E, magnesium en fosfor. Ze zitten ook vol met antioxidanten.

Sommige van deze voedingsstoffen zijn gevoelig voor warmte en kunnen verloren gaan tijdens het roostproces.

Sommige soorten antioxidanten zijn bijvoorbeeld gedegradeerd tijdens het roosteren. Antioxidanten zijn belangrijk voor uw gezondheid omdat ze uw cellen helpen beschermen tegen schade door vrije radicalen (13).

Desalniettemin is aangetoond dat verhoogde temperatuur en braadtijd de antioxidantactiviteit verminderen, maar slechts tot op zekere hoogte.

In één onderzoek namen de niveaus van antioxidanten in verschillende noten constant af vanaf het begin van het roosteren bij 302 ° F (150 ° C) tot 30 minuten later (22).

Interessant is dat de antioxidantactiviteit na 60 minuten is toegenomen. Dit komt omdat verbindingen met antioxiderende activiteit worden gevormd in een chemische reactie wanneer noten worden geroosterd (13, 22).

Bovendien worden niet alle antioxidanten beschadigd door roosteren. Eén studie meldde dat de hoeveelheden antioxidanten van luteïne en zeaxanthine in pistachenoten en hazelnoten niet beïnvloed werden door roosteren (23).

Studies wijzen ook uit dat vitamine E, thiamine en carotenoïden tijdens het braden verloren gaan. De omvang van het verlies is echter echt afhankelijk van het type moer en de braadtemperatuur (13, 21, 23).

In feite toonde één onderzoek aan dat het roosteren van amandelen en walnoten een groter vitamineverlies veroorzaakte dan het roosteren van hazelnoten, terwijl bijna geen vitamine-verlies optrad tijdens het roosteren met pistache.

De mate waarin vitamineverlies optreedt, is toegenomen in lijn met de verhoogde braadtemperaturen (23).

Ook de hoeveelheden alfa-tocoferol, de meest actieve vorm van vitamine E, lijken te worden beïnvloed tijdens het braden. Na 25 minuten braden bij 140 ° C (284 ° F) daalden de gehaltes met 20% in amandelen en met 16% in hazelnoten in vergelijking met rauwe noten (23).

Hoe hoger de brandtemperatuur, hoe meer alfa-tocoferol verloren ging. Na 15 minuten roosteren op 160-170 ° C (320-340 ° F), werden de niveaus verminderd met 54% in amandelen en 20% in hazelnoten, vergeleken met rauwe noten (23).

Thiaminespiegels daalden ook tijdens het roosteren en net als alfa-tocoferol namen ze meer af bij hogere temperaturen. De niveaus van riboflavine werden niet beïnvloed (23).

Over het algemeen reageert elk type moer en elke voedingsstof anders op roosteren, afhankelijk van het type moer en de roostomstandigheden.

Hoewel sommige vitamines verloren gaan tijdens het branden, moet u er rekening mee houden dat noten niet de belangrijkste bronnen van deze vitamines zijn. De uitzondering hierop is amandelen, die rijk aan vitamine E (8) zijn.

Samenvatting: Sommige antioxidanten en vitamines gaan verloren tijdens het braden. De omvang van het verlies is afhankelijk van de braadtemperatuur en -tijd. Het verschilt ook tussen het type moer.

AdvertentieAdvertentie

Roosteren van noten kan schadelijke chemicaliën vormen

De rijke smaak, kleur en geur van geroosterde noten is te wijten aan verbindingen die worden gevormd tijdens een chemische reactie die de Maillard-reactie wordt genoemd.

Dit is een reactie tussen het aminozuur asparagine en de natuurlijke suiker in de noten. Het gebeurt wanneer ze worden verwarmd tot boven 120 ° C (120 ° C) en geroosterde noten hun bruine kleur geven (24).

Acrylamide

De Maillard-reactie kan ook verantwoordelijk zijn voor de vorming van de schadelijke stof acrylamide.

Van deze stof is bekend dat deze bij dieren hoge concentraties kanker veroorzaakt. Het kan mogelijk kankerverwekkende effecten hebben bij mensen, maar het bewijs is schaars (25, 26).

De braadtemperatuur heeft een grotere impact op de acrylamidevorming dan de duur van het roosteren (27).

Amandelen zijn het meest vatbaar voor de vorming van acrylamide, omdat ze grote hoeveelheden van het aminozuur asparagine bevatten.

Acrylamide begint zich te vormen in amandelen wanneer ze worden verwarmd tot boven 130 ° C (266 ° F). De vorming van acrylamide wordt vooral hoog bij temperaturen boven 295 ° F (146 ° C) (28, 29).

Resultaten van één studie toonden aan dat acrylamidegehaltes significant toenam amandelen 25 minuten werden geroosterd bij temperaturen tussen 282-323 ° F (139-162 ° C) (13).

Verschillende noten produceren verschillende niveaus van acrylamides bij geroosterd

Dezelfde studie toonde aan dat andere noten lagere niveaus van acrylamide hadden wanneer ze werden geroosterd.

Niveaus van de verbinding bijna verdubbeld in pistachenoten wanneer ze werden geroosterd bij dezelfde temperatuur als amandelen, en geen acrylamide werd gedetecteerd in geroosterde macadamia noten, walnoten of hazelnoten (13).

Het is belangrijk op te merken dat, hoewel u bent blootgesteld aan acrylamide in amandelen, evenals in andere voedingsmiddelen, deze hoeveelheden veel lager zijn dan de hoeveelheid die als schadelijk wordt beschouwd (26, 30).

Als u de blootstelling aan acrylamide uit amandelen wilt minimaliseren, moet u ze echter bij een relatief lage temperatuur van ongeveer 265 ° F (130 ° C) roosteren.

Samenvatting: Een schadelijke stof genaamd acrylamide kan zich in amandelen vormen wanneer ze bij hoge temperaturen worden geroosterd. De hoeveelheid acrylamide die dit kan produceren is echter waarschijnlijk niet schadelijk.

Advertentie

Ruwe noten kunnen schadelijke schimmels en schimmels bevatten

Potentieel schadelijke bacteriën, zoals Salmonella en E. coli, kan aanwezig zijn in rauwe noten.

Dat komt omdat tijdens het oogsten soms noten worden geworpen of op de grond vallen. Als de grond besmet is met bacteriën, komen de noten gemakkelijk in contact met de bacteriën.

Verontreinigd water kan ook schadelijke bacteriën introduceren, zowel tijdens de oogst als na de oogst.

In feite is Salmonella aangetroffen in rauwe noten, waaronder amandelen, macadamia-noten, walnoten en pistachenoten (31, 32, 33).

Eén studie meldde dat bijna 1% van de monsters van verschillende noten Salmonella bevatte, met de hoogste besmettingsgraad in macadamia-noten en het laagst in hazelnoten.Het werd niet gedetecteerd in pecannoten.

De gedetecteerde hoeveelheid Salmonella was echter laag, zodat het bij gezonde personen mogelijk geen ziekte veroorzaakt (31).

Hoewel uitbraken als gevolg van besmette noten zeldzaam zijn, zijn ze zeer ernstig.

In de VS is het eten van rauwe amandelen gekoppeld aan een uitbraak van Salmonella, terwijl het consumeren van hazelnoten in de schaal is geassocieerd met een uitbraak van E. coli (34, 35).

Om Salmonella te verminderen, moeten alle amandelen in de VS worden gepasteuriseerd (36).

Terwijl het roosteren van noten het aantal bacteriën vermindert, werd Salmonella gedetecteerd in één monster van geroosterde pistachenoten in één onderzoek. Een andere studie vond geen Salmonella of E. coli in geroosterde noten (37, 38).

Bovendien kunnen noten het giftige carcinogeen aflatoxine bevatten, dat wordt geproduceerd door schimmels die soms noten en granen verontreinigen.

Het is gedetecteerd in zowel rauwe als geroosterde noten, waaronder pistachenoten en walnoten. Aflatoxine is zeer hittebestendig en kan het roostproces overleven (39, 40).

De beste manier om aflatoxinecontaminatie te voorkomen, is door vochtigheid en temperatuur te regelen tijdens het drogen en bewaren, in plaats van te braden (40).

Samenvatting: Ruwe noten kunnen schadelijke bacteriën bevatten, zoals Salmonella. Aflatoxine kan ook aanwezig zijn in noten. Een goede behandeling en opslag is de beste manier om besmetting te voorkomen.

AdvertentieAdvertisement

Welk type zou u moeten eten

Het korte antwoord is beide.

Rauwe noten zijn erg gezond, maar ze kunnen schadelijke bacteriën bevatten. Maar zelfs als ze dat wel doen, is het onwaarschijnlijk dat ze een ziekte veroorzaken.

Geroosterde noten kunnen aan de andere kant minder antioxidanten en vitamines bevatten. Sommige van hun gezonde vetten kunnen ook worden beschadigd en acrylamide kan zich vormen, maar niet in schadelijke hoeveelheden.

Uiteindelijk kunnen de roostertemperatuur en -duur een grote impact hebben.

Als noten worden geroosterd bij een lage tot gemiddelde temperatuur van ongeveer 284 ° F (140 ° C) gedurende ongeveer 15 minuten, wordt vitamineverlies tot een minimum beperkt, gezonde vetten zijn ongedeerd en acrylamide zal zich minder snel vormen.

Als u geroosterde noten wilt eten, houd er dan rekening mee dat sommige geroosterde noten die in de winkels worden verkocht, gekruid zijn met zout en sommige zelfs met suiker bedekt zijn.

In plaats van gebrande noten te kopen, rauw te kopen en ze zelf te roosteren, bij voorkeur in de oven. Op die manier kunt u de temperatuur beter regelen en grotere hoeveelheden noten tegelijk roosteren.

Bovendien is het roosteren bij lage temperaturen tussen 120-140 ° C (248-284 ° F) - en zelfs bij middelmatige temperaturen tussen 140-160 ° C (284-320 ° F) de meest voorkomende sympathieke smaak en textuur (13).

Als u de smaak wilt verbeteren door de noten te roosteren, moet u er rekening mee houden dat sommige oliën niet geschikt zijn om te roosteren. Olie ze zelf en kies een hittebestendige olie, zoals kokosolie.

Samenvatting: Zowel rauwe als geroosterde noten zijn gezond. Het is het beste om ze zelf te roosteren op een lage tot gemiddelde temperatuur van ongeveer 284 ° F (140 ° C) gedurende ongeveer 15 minuten.

De bottom line

Zowel rauwe als geroosterde noten zijn goed voor u en bieden gezondheidsvoordelen.

Beide soorten bevatten vergelijkbare hoeveelheden calorieën, eiwitten, koolhydraten en vezels.

Het roosteren van noten kan echter hun gezond vet beschadigen, het gehalte aan voedingsstoffen verminderen en leiden tot de vorming van een schadelijke stof, acrylamide genaamd.

Aan de andere kant hebben rauwe noten meer kans dan geroosterde noten om schadelijke bacteriën zoals Salmonella te bevatten.

Dat gezegd hebbende, deze risico's zijn laag.

Het is belangrijk te weten hoe gebrande noten een grote invloed kunnen hebben op hun voedingsstoffen. Als u ze zelf roostert, houd de temperatuur dan relatief laag, gedurende 15 minuten op ongeveer 284 ° F (140 ° C). De noten moeten eruit komen met een licht geroosterde kleur.

Zorg er ook voor dat u ze niet te lang bewaart, omdat ze een beperkte houdbaarheid hebben. Alleen geroosterde noten die u van plan bent te gaan eten in de komende paar dagen.

De uiteindelijke aanbeveling is eenvoudig: voeg rauwe of geroosterde noten toe aan uw dieet voor een betere gezondheid.