Onderzoek onthult de juiste mix van compromissen en straffen om het gedrag van kinderen te verbeteren
Inhoudsopgave:
- Is het straffen van uitdagende kinderen effectief?
- Time-outs worden vaak negatief bekeken omdat ze niet goed worden gebruikt, Ennio Cipani, Ph. D., een professor in schoolbegeleiding en psychologie aan de National University in Fresno, zei in een aparte presentatie.
- Ouderschap is een moeilijke klus waarvoor u niet kunt stoppen. En kinderen komen niet met handleidingen.
Eerder deze week verscheen er een video van een 8-jarige jongen uit Kentucky die op zijn basisschool geboeid was achter zijn rug.
De afgevaardigde van de sheriff die de jongen geboeid had, zei dat hij dat deed omdat het kind onhandelbaar was. Het incident kreeg publieke reacties en een online vuurgevecht over de harde disciplinaire tactieken.
AdvertisementAdvertisementMaar zelfs veel minder strenge straffen voor opstandige kinderen zijn onder vuur komen te liggen, namelijk in de hedendaagse opvoedingsliteratuur die draait om "positieve" ouderschap en "geen drama" discipline.
Deskundigen van de American Psychological Association (APA) zeggen echter dat onderzoek aantoont dat een aantal strenge ouderlijke discipline zijn plaats heeft.
Leidende experts gaven deze week tijdens het 123e jaarlijkse congres van de APA in Toronto verschillende presentaties over het gebruik van kinderstraffen.
AdvertentieOpgemerkt moet worden dat straf, in al deze gevallen, niet verwijst naar abusieve tactieken, zoals het fysiek verwonden van een kind.
Lees meer: Kleindochter discipline in 6 eenvoudige stappen »
AdvertentieadvertentieIs het straffen van uitdagende kinderen effectief?
Robert Larzelere, Ph. D., hoogleraar ouderschap en methodologie aan de Oklahoma State University, en zijn team interviewden 102 moeders die beschrijvingen gaven van hoe zij met hun peuters omgingen als ze raakten, jankten, onderhandelden, uitdagend waren of niet luisteren.
Ouders vonden dat het bieden van compromissen aan hun kinderen de meest effectieve manier was om het gedrag van een kind onmiddellijk te verbeteren, ongeacht wat ze deden. Redeneren werkte het beste bij het jammeren en onderhandelen van kinderen.
Straffen waren echter het minst effectief voor het onderhandelen en gejammer van kinderen, en redenering met kinderen die aan het slaan waren of uitdagend bleken ook ineffectief te zijn.
Die waren allemaal goed en wel op korte termijn, maar vervolggesprekken met de moeders vertelden een ander verhaal.
Moeders die te vaak compromissen hebben gesloten bij kinderen die zich gedroegen of aan het slaan waren, ontdekten dat hun kinderen slechter presteerden in de tijd.
AdvertentieAdvertentieEchter, het gebruik van time-outs en straffen minder dan 16 procent van de tijd leidde ertoe dat uitdagende kinderen zich beter gedroegen.
Redeneren met een moeilijk kind heeft misschien niet de beste onmiddellijke resultaten opgeleverd, maar het was het meest effectief na verloop van tijd, concludeerden onderzoekers. Advertentie Cipani en zijn collega's zagen de fouten die ouders vaak maken bij het gebruik van time-outs. Een van die manieren is het gebruik van spor-of-the-moment beslissingen om een kind in de time-out te brengen, in plaats van hem of haar te vertellen welk gedrag dat zou rechtvaardigen. AdvertisementAdvertisement Onderzoek naar het gebruik van time-outs en andere straffen onthullen dat ze effectief kunnen zijn bij consequent gebruik voor selectief gedrag en situaties. "Beweren dat straf niet werkt, lijkt op het feit dat vliegtuigen niet kunnen vliegen. Natuurlijk zijn er momenten waarop vliegtuigen helaas crashen. Niemand springt op en zegt: 'Hé, die mensen die de principes van de aerodynamica hebben opgesteld, hebben ongelijk. Kijk wat er met dit vliegtuig is gebeurd, '"schreef Cipani. "Iedereen die beweert dat de straf niet werkt, is zich ook niet bewust van de vele studies die de doeltreffendheid van de straf hebben aangetoond of ervoor kiezen ze te negeren. " Advertentie Ouder en kind kunnen profiteren van therapie AdvertisementAdvertisement Ouders kunnen nuttige technieken leren, zoals de Hanf-methode van ouderschap. Deze stijl zorgt voor een eerste fase van positieve discipline - zoals het belonen van kinderen voor goed gedrag - en gebruikt later meer gezaghebbende opvoedingstechnieken, zoals time-outs. "Therapeuten kunnen ouders helpen het probleem te begrijpen, veranderingen in de omgeving mogelijk te maken en de kinderen helpen de vaardigheden te verwerven die ze nodig hebben om succesvol te worden", aldus Reitman in een persbericht. Een geleerde tactiek is om het kind een tweede kans te geven om de instructies van een ouder te volgen door eerst een waarschuwing voor mogelijke straffen aan te bieden. Deze techniek is nuttig gebleken, zegt Roberts. "Het aantal time-outs tijdens de initiële therapie neemt af, terwijl de noodzaak en effectiviteit van time-out blijft bestaan", zei hij in een persbericht. "In de loop van de tijd worden zowel de instructies van de ouders als de waarschuwingen steeds effectiever, waardoor de noodzaak van een time-out voor niet-naleving wordt verkleind. “Time-outs worden vaak negatief bekeken omdat ze niet goed worden gebruikt, Ennio Cipani, Ph. D., een professor in schoolbegeleiding en psychologie aan de National University in Fresno, zei in een aparte presentatie.
Ouderschap is een moeilijke klus waarvoor u niet kunt stoppen. En kinderen komen niet met handleidingen.
