Onderzoekers zeggen dat het aantal oudere 'insluitingen' een groot probleem is
Inhoudsopgave:
De volgende keer dat je iemand zelf op de rug klopte omdat zijn oma nog steeds op haar eigen plek woont, denk dan eens na: bijna 6 procent van de Medicare-bevolking, of 2 miljoen Amerikanen, is huisgebonden, wat betekent dat ze zelden of nooit hun huis verlaten.
Dat is meer dan de 1. 4 miljoen mensen die naar schatting in verpleeghuizen wonen.
AdvertentieAdvertentieDe eerste nationale schatting van de oudere homebound-populatie in de Verenigde Staten is onderdeel van een nieuwe studie over de epidemiologie van de woning die deze week in het JAMA Internal Medicine-tijdschrift is verschenen.
Epidemiologie is de wetenschap van het bestuderen van de factoren die de frequentie en verspreiding van ziekten, verwondingen en andere gezondheidsgerelateerde gebeurtenissen en hun oorzaken bepalen. De focus van deze studie lag op ouderen met verschillende aandoeningen.
De hoofdauteur is Katherine Ornstein, Ph. D., M. P. H., universitair docent geriatrie en palliatieve geneeskunde aan de Icahn School of Medicine op Mount Sinai in New York.
De cijfers zijn geen verrassing voor Ornstein, die zei dat eerdere studies met vergelijkbare schattingen kwamen. Maar de cijfers in deze studie "kunnen nuttig zijn voor het ontwikkelen en evalueren van de effectiviteit van initiatieven en programma's om voor de thuisbevalling te zorgen," zei ze.
Meer lezen: Omgaan met isolement »
AdvertentieAdvertisementWaarom mensen insluiten
Er zijn veel redenen waarom iemand een shut-in wordt.
In New York City woont bijvoorbeeld een oudere persoon in een gebouw waar ze drie trappen omhoog moeten lopen. Dan vallen ze of worden te zwak om met die stappen om te gaan.
Of misschien is het iemand op het platteland van North Dakota, waar trappen niet het probleem zijn. Maar de persoon rijdt niet meer en er zijn geen services in de buurt.
Of misschien is het een kwestie van algemene mobiliteit voor een morbide obesitaspatiënt.
Dit zijn mensen die niet bij het kantoor van de dokter kunnen komen, niet bij de supermarkt kunnen komen, niet kunnen uitgaan om te socialiseren. Ze worden voor een tijdje onzichtbaar.
AdvertentieAdvertisement"Ze zijn onzichtbaar totdat er iets gebeurt," merkt Ornstein op. En dat 'iets' is waarschijnlijk slecht, misschien een ambulance-ritje of ziekenhuisverblijf nodig.
De cijfers zijn ontmoedigend en ze zullen alleen maar erger worden. De babyboomers zijn snel in de richting van ouderdom. Sommige worden verzwakt of chronisch ziek.
"Over 50 jaar zal deze populatie verdubbelen," zei Ornstein.
AdvertentieMeer lezen: Mantelzorgers voor oudere volwassenen zijn de nieuwe 'werkende moeders' »
Gezondheidsproblemen voor de huiselijke omgang
Terwijl mensen in de woning meer chronische ziekten en beperkingen hebben dan hun niet-homebound-tegenhangers, onderzoek suggereert dat de status van homebound ook te wijten kan zijn aan sociale, psychologische en ecologische verschijnselen.
AdvertentieAdvertentieEr is een aanzienlijke groep mensen die niet tehuis gebonden zijn omdat ze zorgverleners hebben die hen helpen weg te komen. Mantelzorgers kunnen familieleden, vrienden of betaalde verzorgers zijn.
'Sociale ondersteuning kan net zo belangrijk zijn als medische factoren bij het bepalen of iemand volledig huiselijk is,' zei Ornstein.
De onderzoekers namen demografische gegevens op, zoals leeftijd, geslacht, ras, opleiding, burgerlijke staat, inkomen, taal en leefwijze in hun studie.
AdvertentieRespondenten kregen een mobiliteitsenquête en vroegen vervolgens hoe vaak ze het huis verlieten en of ze hulp nodig hadden om dat te doen.
De studie definieerde huizen gebonden personen als degenen die in de afgelopen maand nooit of zelden het huis hebben verlaten. Een tweede groep werd gedefinieerd als semi-homebound. Ze verlieten het huis alleen met hulp of hadden moeite of hadden hulp nodig bij het verlaten van het huis.
AdvertentieAdvertentieHoewel het probleem wijdverbreid is, zijn er programma's om te helpen en veel projecten in ontwikkeling. Ornstein herinnerde zich dat artsen in ziekenhuisklinieken zich afvroegen waar enkele van hun meest zieke en meest kwetsbare patiënten waren en waarom ze afspraken overslaan.
"Zo begon het bezoekende artsenprogramma van Mount Sinai," zei ze.
Technologie biedt ook een deel van een oplossing voor zieke en geïsoleerde oudere volwassenen - wat Ornstein de "medisch meest ingewikkelde" bevolking noemde. Een bezoekende verpleegster kan bijvoorbeeld foto's maken van een pijnlijke plek die niet geneest en stuurt ze naar een externe arts voor diagnose. Soms is dat genoeg om een bezoek aan de spreekkamer te voorkomen.
Volgens de studie hebben homebounds een hoge ziekte- en symptoomratio, substantiële functionele beperkingen en hogere mortaliteit dan de niet-homebound. Allemaal goede redenen om nieuwe manieren te ontwikkelen om het probleem te verlichten.
Gerelateerd nieuws: zijn oudere volwassenen te veel behandeld voor diabetes? »
